Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ



H  απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είναι ένα τραγικό γεγονός που συγκλονίζει όποιον καλείται να την αντιμετωπίσει. Πως μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να διαχειριστούν την απουσία και  πόσο επηρεάζονται από τη δική μας στάση; 


"Ο θάνατος είναι μια έννοια με την οποία τα παιδιά είναι θεωρητικά εξοικειωμένα μέσα από τα παιχνίδια τους. Ωστόσο θεωρούν πως όταν κάποιος πεθάνει μπορεί να αναστηθεί, δεν έχουν δηλαδή αντιληφθεί τη μονιμότητα της απουσίας ”, λέει η Ψυχολόγος Παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου. 


Τι να του πω; 

“Όσο δύσκολο κι αν είναι, η ανακοίνωση θα πρέπει να γίνει από τον γονιό ή τους γονείς και όχι από κάποιον τρίτο”, λέει η κυρία Καππάτου.

“Σημαντικό είναι να εξηγήσουμε στο παιδί τον κύκλο της ζωής και να τονίσουμε πως ο θάνατος είναι ένα φυσιολογικό γεγονός , όπως ακριβώς και η γέννηση. Εξηγούμε στο παιδί πως όταν κάποιος φεύγει από τη ζωή αυτό είναι “για πάντα”, ώστε να αντιληφθεί το αμετάκλητο και τη μονιμότητα της κατάστασης.  Τονίζουμε ωστόσο ότι τον άνθρωπο που φεύγει μπορεί να μην τον βλέπουμε αλλά δεν τον ξεχνάμε”. 



“ Θα πεθάνεις κι εσύ;”

Ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να προκαλέσει στο παιδί φοβίες και ερωτηματικά . 

Μπορεί να ανησυχεί για το τι μπορεί να συμβεί σε εσάς ή σε εκείνο. “Κομβικό σημείο είναι να εξηγήσουμε στο παιδί πως δεν έχει κανένα λόγo να ανησυχεί και να φοβάται, πως είμαστε και θα είμαστε δίπλα του.   Πολύ σημαντικό είναι επίσης το παιδί να μην αντιλαμβάνεται το θάνατο ως μια μορφή τιμωρίας αλλά ως ένα φυσιολογικό γεγονός που ακολουθεί τη ζωή. 

Πολλές φορές οι ίδιοι οι γονείς δεν είναι εξοικειωμένοι με την ιδέα του  θανάτου με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να διαχειριστούν το γεγονός και να περνούν εσφαλμένα μηνύματα στο παιδί”, υπογραμμίζει η ψυχολόγος. 


Τι να κάνω; 

Η διαχείριση της απώλειας είναι υποκειμενική και εξαρτάται από το χαρακτήρα αλλά και την ηλικία του παιδιού. Ωστόσο, κάποιες γενικές αρχές που θα πρέπει να ακολουθούνται είναι οι εξής: 

-Δεν καθυστερούμε να ενημερώσουμε το παιδί γι' αυτό που συνέβη.
Εξηγούμε πως ο θάνατος είναι κάτι το φυσιολογικό και λειτουργούμε καθησυχαστικά.

-Φροντίζουμε ώστε να μην διασαλευτούν οι συνήθειες του παιδιού. Οι καθημερινές επισκέψεις των συγγενών ή η μετακίνηση του παιδιού και η διανυκτέρευσή του σε άλλα σπίτια καλό θα είναι να αποφεύγονται. 

-Σημαντικό είναι να μην αλλάξουμε στάση απέναντι στο παιδί. Η απώλεια μπορεί να οδηγήσει το γονιό ή τους γονείς σε υπερπροστατευτική συμπεριφορά. 

-Οι ρυθμοί της καθημερινότητας θα πρέπει να επανέλθουν το συντομότερο. 

-Δεν διστάζουμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας. Η απόκρυψη της πραγματικής μας ψυχολογικής κατάστασης δεν λειτουργεί προστατευτικά  προς το παιδί. Το παιδί αντιλαμβάνεται αν ο γονιός είναι όντως καλά ή αν υποκρίνεται. 

-Δεν απομακρύνουμε τις φωτογραφίες του ανθρώπου που “έφυγε”. Το παιδί θα πρέπει να περάσει τη διαδικασία του πένθους γιατί αλλιώς μπορεί να το βιώσει ετεροχρονισμένα.

-Συζητάμε με το παιδί για το πως βιώνει την απώλεια.  Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα παιδιά επηρεάζονται από τη δική μας συναισθηματική κατάσταση. Χωρίς να κρύβουμε το πως πραγματικά αισθανόμαστε, σημαντικό είναι να μην κυριαρχεί στο σπίτι μια μονίμως θλιβερή ατμόσφαιρα.

-Πολλά παιδιά δυσκολεύονται όταν οι γονείς φορούν μαύρα.Αποτελούν μια συνεχή επιβεβαίωση και υπενθύμιση του γεγονότος από το οποίο νιώθουν την ανάγκη να ξεφύγουν.

“Ο χρόνος που χρειάζεται κάθε άνθρωπος για να εξοικειωθεί με την οριστική απουσία ενός αγαπημένου προσώπου είναι υποκειμενικός. Αν ωστόσο, το παιδί παραμένει κλεισμένο στον εαυτό του για πολύ μεγάλο διάστημα, παρουσιάζει μελαγχολία, αναζητά συνέχεια τον άνθρωπο που έχει φύγει από τη ζωή και φαίνεται να δυσκολεύεται ιδιαιτέρως να διαχειριστεί την απώλεια -γεγονός που μπορεί να προέρχεται και από λάθος χειρισμό του γονιού- απευθυνθείτε σε έναν ειδικό για βοήθεια”, καταλήγει η κυρία Καππάτου.


Από την Αλεξάνδρα Καππάτου Ψυχολόγο- Παιδοψυχολόγο 

Ο ΠΑΠΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΧΑΡΟΣ

Ο παππούς και ο Χάρος (Γεώργιος Δροσίνης)

 

Ήταν κάποτε ένας μεγάλος σε ηλικία και τον απασχολούσε πολύ το πότε θα πεθάνει.
Έλεγε λοιπόν συνέχεια "Όταν έρθει η ώρα, να με ειδοποιήσει ο Χάρος, να ετοιμαστώ".
Κάποια στιγμή μετά από λίγο καιρό,εμφανίζεται ο Χάρος μια Τετάρτη και του λέει: "Ετοιμάσου...την άλλη Τετάρτη θα έρθω να σε πάρω".
Ο παππούς όμως πανικοβλήθηκε και έψαχνε να βρει τρόπο να ξεγελάσει το χάρο.
Αφού πέρασε όλη τη βδομάδα λοιπόν ψάχνοντας να βρεί τρόπο να ξεφύγει, λέει:
"Το βρήκα! Θα κατεβάσω την κούνια του μωρού από το πατάρι, θα φορέσω πάνες, θα πάρω και μια πιπίλα, θα μπω μέσα στην κούνια και όταν έρθει ο Χάρος θα με περάσει για μωρό και δεν θα με πάρει".
Μια και δυό λοιπόν, τα κάνει όλα αυτά. Παίρνει και ένα μπολάκι με κρέμα, κάθεται στην κούνια και ξενινάει να τρώει την κρέμα περιμένοντας.
Κάποια στιγμή έρχετε ο Χάρος και βλέπει τον παππού στην κούνια να φωνάζει "μαμ,μαμ..."
Οπότε γυρνάει και του λέει:
"Άντε, κάνε μαμ γιατί έχουμε να πάμε άτα".

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

 Ινδιάνικος Μύθος

 Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

 

 

Κάποια μέρα ο Δημιουργός, ξεκουραζόταν και καθισμένος κοιτούσε μερικά παιδιά που έπαιζαν σε ένα χωριό, γελώντας και τραγουδώντας.
Καθώς τα κοιτούσε άρχισε να σκέφτεται ότι τα παιδιά αυτά κάποια στιγμή θα γεράσουν. Το δέρμα τους θα ζαρώσει. Τα μαλλιά τους θα γκριζάρουν. Τα δόντια τους θα πέσουν.
Τα αξιολάτρευτα κοριτσάκια μεγαλώνοντας θα γίνουν άσχημες γριές γυναίκες.
Αλλά ακόμα και τα παιχνιδιάρικα κουτάβια θα γίνουν γέρικοι, τυφλοί και ψωριάρικοι σκύλοι. Τα τόσο όμορφα λουλούδια θα μαραθούν. Κι αυτά τα φύλλα από τα δέντρα θα πέσουν και θα ξεραθούν.
Αυτά σκεφτόταν ο Δημιουργός και γινόταν όλο και πιο λυπημένος. Ήταν φθινόπωρο και η σκέψη του χειμώνα, που ακολουθούσε, του βάραινε την καρδιά. Ο καιρός βέβαια ήταν ακόμα ζεστός και ο ήλιος έλαμπε.
Ο Δημιουργός παρατήρησε το παιχνίδισμα του φωτός στο έδαφος και τα κίτρινα φύλλα που τα παρέσυρε ο άνεμος εδώ κι εκεί. Κοίταξε το γαλάζιο του ουρανού, το λευκό του καλαμποκάλευρου και ξαφνικά χαμογέλασε. Όλα αυτά τα χρώματα, σκέφτηκε, πρέπει να διατηρηθούν. Θα φτιάξω κάτι που θα με κάνει χαρούμενο, κάτι που θα το βλέπουν τα παιδιά και θα διασκεδάζουν.
Έτσι ο Δημιουργός πήρε την τσάντα του και άρχισε να μαζεύει χρώματα: μια ηλιαχτίδα, μια χούφτα μπλε του ουρανού, λευκό από το καλαμποκάλευρο, λίγη σκιά από τα παιδιά που έπαιζαν, μαύρο από τα όμορφα μαλλιά ενός κοριτσιού, κίτρινο από τα φύλλα που έπεφταν, πράσινο από τις πευκοβελόνες, κόκκινο, μωβ και πορτοκαλί από τα λουλούδια.
Αφού τα έβαλε όλα αυτά, στην τσάντα του, πρόσθεσε και τα τραγούδια των πουλιών.Τότε περπάτησε ως το σημείο που έπαιζαν τα παιδιά και τους είπε:
- Παιδιά, αυτό είναι για εσάς, τους έδωσε την τσάντα και συνέχισε
- Ανοίξτε το, υπάρχει κάτι όμορφο μέσα.

Τα παιδιά άνοιξαν την τσάντα και τότε εκατοντάδες πολύχρωμες πεταλούδες
ξεχύθηκαν έξω από αυτήν, πέταξαν χορεύοντας γύρω από τα παιδιά, κάθισαν λίγο στα μαλλιά τους και ξανασηκώθηκαν πετώντας κατά κύματα από το ένα λουλούδι στο άλλο.
Τα παιδιά γοητευμένα από το θέαμα, είπαν ότι δεν είχαν ξαναδεί κάτι τόσο όμορφο.
Τότε οι πεταλούδες άρχισαν να τραγουδάνε, ενώ τα παιδιά τις χάζευαν χαμογελώντας.
Καθώς γίνονταν όλα αυτά, ένα πουλί ήρθε πετώντας και κάθισε στον ώμο του Δημιουργού, λέγοντας του:
- Δεν είναι σωστό, που έδωσες τα τραγούδια μας σε αυτά τα όμορφα νέα πλάσματα. Όταν μας δημιούργησες, μας είπες ότι κάθε πουλί θα έχει το τραγούδι του. Τώρα έδωσες και αλλού αυτά τα τραγούδια. Δεν είναι αρκετό που έδωσες στα πλάσματα αυτά, τα χρώματα του ουράνιου τόξου;
- Έχεις δίκιο», είπε ο Δημιουργός «έδωσα σε κάθε πουλί από ένα τραγούδι και δεν έπρεπε να σας πάρω ότι σας ανήκει».
Έτσι πήρε πίσω τα τραγούδια από τις πεταλούδες και γι' αυτό από τότε εκείνες είναι σιωπηλές.
- Ακόμα και έτσι είναι όμορφες!

Η Λίμνη των Κύκνων

Τσαϊκόφσκι Πέτρος Ίλιτς (1840-1893)  Η Λίμνη των Κύκνων

 
1η πράξη
Γιορτάζονται τα γενέθλια του Πρίγκιπα Siegfried. Γίνεται είκοσι ετών.
Ο παιδαγωγός του παλικαριού, ο Wolfgang, του συστήνει τους καλεσμένους.
Η Βασίλισσα (μητέρα του Πρίγκιπα) φτάνει με την ακολουθία της.
Καλεί την ομήγυρη να πανηγυρίσει μαζί της, αφού σύντομα ο Πρίγκιπας θα νυμφευτεί.
Θα πρέπει, αύριο, να επιλέξει ανάμεσα στις όμορφες κόρες που εκείνη έχει καλέσει.
Ο Πρίγκιπας μένει σκεφτικός, καθώς ονειροπολεί έναν ιδεώδη έρωτα.
Ο παιδαγωγός προσπαθεί να τον επαναφέρει στην πραγματικότητα, στα καθήκοντα
που τον περιμένουν, όμως το πνεύμα του Siegfried έχει ήδη δραπετεύσει.
2η πράξη
Χαμένος στις σκέψεις του, ο Πρίγκιπας βλέπει να εμφανίζεται ξαφνικά μπροστά του μια γυναίκα, σας ολόλευκος κύκνος, με κορώνα στο κεφάλι.
Γοητευμένος την πλησιάζει κι εκείνη του εκμυστηρεύεται ότι είναι Πριγκίπισσα,
η Odette, που τη μεταμόρφωσε σε κύκνο -μαζί με άλλες νεαρές κόρες-
η μαγγανεία του κακού, ο Rothbart. Δεν θα μπορέσει να απαλλαγεί από αυτήν
την αφύσικη κατάσταση, παρά μονάχα όταν κάποιος της προσφέρει την αγάπη του
για πάντα.
Συγκινημένος, ο Siegfried προσφέρεται να τη σώσει.
Παρ´ όλες τις επεμβάσεις ενός περίεργου τεράστιου αρπακτικού πουλιού (Rothbart), που ταράζει κάθε τόσο τη γλυκιά τους γνωριμία, ανταλλάσσουν όρκους αιώνιας αγάπης. Οι κύκνοι, σύντροφοι της μεταμορφωμένης πριγκίπισσας, τους προστατεύουν με τα ορθάνοιχτα φτερά τους από την επιθετικότητα του Rothbart.
Ο Siegfried καλεί την Odette να έρθει την επομένη στο χορό, που δίνει η Βασίλισσα μητέρα του στο παλάτι, στη διάρκεια του οποίου θα πρέπει να επιλέξει νύφη.
Εκείνη αντιλέγει εξαιτίας της μεταμόρφωσής της σε κύκνο.
Εκείνος τη διαβεβαιώνει ότι δεν θα παντρευτεί καμία άλλη και ορκίζεται
στην κοπέλα-κύκνο ότι θα της είναι αιώνια πιστός.
Αποχαιρετιούνται. Με την αυγή, τα φαντάσματα των κοριτσιών διαλύονται
σαν πρωινή πάχνη.
Εκείνος μένει μόνος και αναστατωμένος.
3η πράξη
Στο γιορτινό παλάτι, ο αρχιθαλαμηπόλος δίνει το σήμα για την έναρξη της πανηγυρικής τελετής. Η Βασίλισσα οδηγεί τον γιο της που μοιάζει αλλόκοτα απών, σαν να είναι ξένος προς τον κόσμο που τον περιβάλλει.
Μετά τους φολκλορικούς χορούς διαφόρων περιοχών που δίνονται για τέρψη των καλεσμένων παρουσιάζουν τις κοπέλες στον πρίγκιπα, από τις οποίες θα πρέπει να διαλέξει τη μνηστή του.
Τις αρνείται όλες και τότε, ξαφνικά, παρουσιάζεται ένα μυστηριακό πλάσμα
που μοιάζει εκπληκτικά με την Οdette.
Αμέσως, μαγεμένος απ' αυτό το όραμα, ο Siegfried δεν έχει πια μάτια
παρά για αυτήν την ύπαρξη, που πιστεύει ότι είναι η κόρη-κύκνος
που ερωτεύτηκε παράφορα το προηγούμενο βράδυ.
Κι όμως, δεν είναι παρά η Odile, η κόρη του βαρόνου von Rothbart,
την οποία -με τη δύναμη της μαγείας του- έχει μεταμορφώσει σε σωσία της Odette.
Kαι θα είναι αυτή που ο εξαπατημένος πρίγκιπας, θα ζητήσει σε γάμο.
Ο Rothbart θριαμβεύει που ο Siegfried καταπάτησε τον όρκο του,
ενώ η Odette δεν μπορεί πια να σωθεί.
4η πράξη
Ο Siegfried έχει αντιληφθεί το τεράστιο λάθος του και έχει βυθιστεί στον πόνο του. Το όραμα της λίμνης ζωντανεύει. Ανάμεσα στους κύκνους, τις άτυχες αδελφές της, η Odette θρηνεί για το χαμένο της έρωτα.
Όλα τελείωσαν, ακόμη κι αν ο πρίγκιπας την πρόδωσε άθελά του.
Εκείνος την παρακαλεί να τον συγχωρέσει. Είναι, όμως, πολύ αργά.
Ο Rothbart θα του πάρει για πάντα την αγαπημένη του. Το όνειρο έσπασε.

Η ιστορία

Τo 1877, στη Μόσχα, γεννήθηκε ένα «ασχημόπαπο» που όμως σε μερικά χρόνια μεταμορφώθηκε σε «κύκνο», τόσο λαμπρό, ώστε μετά από σχεδόν 130 χρόνια γοητεύει ακόμα μικρούς και μεγάλους.
Αυτή η χρονιά σηματοδοτεί την πρώτη παγκόσμια πρεμιέρα της Λίμνης των Κύκνων, σε μουσική που είχε συνθέσει ο Τσαϊκόφσκι, ύστερα από παραγγελία του θεάτρου Μπαλσόι.
Λίγο πριν από το θάνατο του κορυφαίου ρομαντικού συνθέτη, το 1893, ο μεγάλος χορογράφος Μαριούς Πετιπά αντιμετώπισε τη δυνατότητα μιας νέας παραγωγής του έργου και, με την παρότρυνση του Τσαϊκόφσκι, ο έμπειρος μαέστρος Ρικάρντο Ντρίγκο έκανε τροποποιήσεις στην πρωτότυπη παρτιτούρα.

Το 1871, ζώντας ο Τσαϊκόφσκι με την αδελφή του Αλεξάνδρα, έγραψε ένα μπαλέτο μικρής έκτασης. Βασιζόταν στο ομώνυμο γερμανικό παραμύθι, τη Λίμνη των Κύκνων. Τέσσερα χρόνια αργότερα του ζήτησαν να το γράψει σε πλήρη έκταση, κι όπως φαίνεται από την επιστολή του στον Νικολάι Ρίμσκι-Κόρσακοφ
«από τη μια μού χρειάζονται τα χρήματα, κι από την άλλη,
θέλω να δοκιμάσω την πέννα μου και σ΄ αυτό το είδος».
Η πρεμιέρα του μπαλέτου δόθηκε στις 4.3.1877, στο θέατρο Μπαλσόι της Μόσχας.
Η Λίμνη των Κύκνων είναι μια ονειροπόληση του Πρίγκιπα Ζίγκφριντ.
Ποτισμένος από τα ρομαντικά αναγνώσματα που εξάπτουν τον πόθο του για το ατέρμονο, αρνείται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα των υποχρεώσεων και του γάμου, που του επιβάλλουν ο παιδαγωγός και η μητέρα του.
Θα είναι αυτός ο ίδιος, ο οποίος, για να ξεφύγει από το σκοτεινό πεπρωμένο που πιστεύει ότι του προετοιμάζουν, θα φέρει στη ζωή του το όραμα της λίμνης, αυτό το κάτι άλλο στο οποίο αποβλέπει.
Μέσα του γεννιέται ένας ιδεώδης έρωτας και ταυτοχρόνως το αντίθετό του,
ο Μαύρος Κύκνος. Ο φανταστικός έρωτας αντιπροσωπεύει μια απαγόρευση
(απ' όπου και ο μαύρος κύκνος).
Όταν το όνειρο εξανεμιστεί, η λογική του πρίγκιπα δεν θα μπορέσει να επιβιώσει.

Η Κουκουτσοανήσυχη

Η Κουκουτσοανήσυχη


koyan1.jpg
Η Κουκουτσοανήσυχη ζούσε σ’ ένα μεγάλο ροδάκινο. Ανησυχούσε διαρκώς και για τα πάντα. Ήταν τόσο ανήσυχη μη πάθει κάτι το σπίτι της που είχε βάλει γύρω-γύρω ξύλα να το προφυλάξει. Είχε πάντοτε τα παράθυρα κλειστά και φυσικά η πόρτα της είχε τρία λουκέτα.
koyan2.jpg
Επίσης, το βράδυ κοιμόταν πάντα με κράνος γιατί ανησυχούσε μη τυχόν και πέσει κάτι στο κεφάλι της και την ξυπνήσει και είχε πάντοτε ένα ποτήρι νερό κοντά της γιατί ανησυχούσε μη διψάσει.
koyan3.jpg
Το πρωί έβαζε στο τραπέζι ό,τι μπορείτε να φανταστείτε γιατί ανησυχούσε μην πεινάσει αργότερα και έτρωγε πολύ μέχρι που πρηζόταν η κοιλία της.
koyan4.jpg
Μετά ντυνόταν να πάει να συναντήσει την φίλη της την Κουκουτσοωραία. Έπαιρνε όμως πάντα μαζί της , δύο τσάντες μήπως χάσει την μία, ομπρέλα μήπως βρέξει, κασκόλ μήπως κρυώσει ο λαιμός της, και παλτό για να μην κρυώσει κι ας είχε έξω ήλιο.
koyan5.jpg
Στη στάση του λεωφορείου πήγαινε πάντα πολύ νωρίς γιατί ανησυχούσε μήπως χάσει το λεωφορείο και περίμενε έτσι φορτωμένη για πολύ ώρα, γιατί η Κουκουτσοχώρα ήταν τόσο μικρή που είχε μόνο ένα λεωφορείο την ημέρα. Και ενώ όλα τα κουκούτσια πήγαιναν παντού με τα πόδια, μόνο η Κουκουτσοανήσυχη έπαιρνε το λεωφορείο, επειδή ανησυχούσε μήπως κουραστεί.
koyan9.jpg
Η Κουκουτσοωραία είχε δοκιμάσει πολλές φορές να της πει να μην κουβαλάει όλα αυτά τα άχρηστα πράγματα. «Άλλη φορά θα πας στα μαγαζιά μόνη σου, περπατάς σαν την χελώνα, εγώ βιάζομαι και εσύ με καθυστερείς, με όλα αυτά που με κουβαλάς». Η Κουκουτσοανήσυχη, όμως, δεν καταλάβαινε τίποτα.
koyan7.jpg

Εκεί που περπατούσαν συνάντησαν τον Κουκουτσοπλακατζή που ήταν το πιο σοφό κουκούτσι της Κουκουτσοχώρας. Αγαπούσε όλα τα κουκούτσια και έκανε πάντα έξυπνες πλάκες, γι’ αυτό και τον φώναζαν Κουκουτσοπλακατζή. «Πάλι φορτωμένη, πάλι φορτωμένη; Πες μου για πιο πράγμα ανησυχείς; Πρέπει να ξέρεις ότι στη Κουκουτσοχώρα ότι και να συμβεί υπάρχει πάντα ένα κουκούτσι να σου δώσει μια ομπρέλα αν βρέξει, ένα παλτό αν κρυώσεις, μια τσάντα αν δεν έχεις, κι ένα κασκόλ αν φυσάει. Τι τα θες όλα αυτά που κουβαλάς λοιπόν;»
koyan8.jpg
Όταν η Κουκουτσοανήσυχη γύρισε σπίτι της, κάθισε εξαντλημένη από το κουβάλημα όλων αυτών των άχρηστων πραγμάτων στην πολυθρόνα και άρχισε να σκέφτεται αυτά που της είπε ο σοφός Κουκουτσοπλακατζής. «Νομίζω πως έχει δίκιο», σκέφτηκε, «και μου φαίνεται πώς και όλες οι ανησυχίες μου είναι άχρηστες». Ένοιωσε σαν να ξαλαφρώνει από κάτι. Είχε πάψει να ανησυχεί, δηλαδή να πάψει να φοβάται. Γιατί η ανησυχία είναι φόβος και ο φόβος είναι βάρος στην καρδιά. Κι έτσι η Κουκοτσοανήσυχη χαμογέλασε και πήγε να κοιμηθεί χωρίς να βάλει κράνος αφού έφαγε πολύ ελαφριά.
koyan6.jpg
Την άλλη μέρα η Κουκοτσοανήσυχη τηλεφώνησε στην Κουκουτσοωραία και την παρακάλεσε να έρθει να την πάρει να πάνε στα μαγαζιά. Δεν μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξη τής Κουκουτσοωραίας όταν φτάνοντας στο σπίτι τής Κουκουτσοανήσυχης την βρήκε χαρούμενη και ξυπόλητη, χωρίς καμιά ανησυχία στα μάτια της να την περιμένει στην πόρτα. «Είμαι έτοιμη, βάζω μόνο τα παπούτσια μου και φεύγουμε. Μόνο σε παρακαλώ μη με ξαναφωνάξεις Κουκουτσοανήσυχη. Από εδώ και μπρος θα με λένε Κουκουτσοανέμελη».

ΠΗΓΗ: Ο ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ
 

Τρία στα τέσσερα ελληνόπουλα, νηπιακής ηλικίας, προσλαμβάνουν τέσσερις φορές περισσότερη πρωτεΐνη

Ανησυχητικά τα στοιχεία έρευνας ομάδας επιστημόνων του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου Τρία στα τέσσερα ελληνόπουλα, νηπιακής ηλικίας, προσλαμβάνουν τέσσερις φορές περισσότερη πρωτεΐνη από τη συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα που προτείνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), αυξάνοντας τον κίνδυνο εμφάνισης παχυσαρκίας κατά την παιδική ηλικία.


Το παραπάνω στοιχείο προκύπτει από έρευνα ομάδας επιστημόνων του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, με επικεφαλής την κυρία Μαρία Σκουρολιάκου, λέκτορα στο Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας-Διατροφής.
Στην έρευνα, η οποία παρουσιάστηκε την Τετάρτη από τη διευθύντρια της Α’ παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» κυρία Ανδριανή Βαζαίου και τον παιδίατρο κ. Κ. Νταλούκα, συμμετείχαν 300 μητέρες, με νήπια ηλικίας 1 – 3 ετών, από Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα, Ηράκλειο, Ιωάννινα και Καβάλα.

«Τα αποτελέσματα της νέας μελέτης καταδεικνύουν την ανάγκη για ισορροπημένη και εξειδικευμένη διατροφή, Καθώς σύμφωνα με άλλες έρευνες, τα ποσοστά νηπιακής και παιδικής παχυσαρκίας στην Ελλάδα αυξάνονται ραγδαία ξεπερνώντας το 20%, ποσοστό που αποτελεί ένα από τα υψηλότερα στον κόσμο», ανέφεραν οι ειδικοί Οπως είπαν, το γάλα αποτελεί μία από τις βασικές τροφές για την ανάπτυξη του βρέφους και αργότερα του νηπίου. Είναι απαραίτητο όμως να δίδεται γάλα χαμηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη (<2γρ. /100ml), διότι το νήπιο χρειάζεται πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας και από άλλες τροφές, όπως είναι το κρέας, το ψάρι και το αυγό.


Η έρευνα
Οι ειδικοί ζήτησαν από τις μητέρες, που συμμετείχαν στην έρευνα, να καταγράψουν όλα όσα καταναλώνει το παιδί τους μέσα σε τέσσερις συνεχόμενες ημέρες (δύο μέσα στην εβδομάδα και το Σαββατοκύριακο), συμπεριλαμβάνοντας και τα ροφήματα. Συγκεκριμένα κατέγραψαν:
- Τύπο του γεύματος (πρωινό, δεκατιανό, μεσημεριανό κτλ).
- Περιγραφή του γεύματος (και τα κύρια συστατικά παρασκευής του σπιτικού γεύματος).
- Ποσότητα κατανάλωσης.
- Είδος της τροφής που καταναλώθηκε (βρεφικό προϊόν, σπιτικό, τυποποιημένο κτλ).
- Προετοιμασία του γεύματος (για όλη την οικογένεια ή ειδικά για το μωρό).
- Μέρος όπου καταναλώθηκε το γεύμα (σπίτι ή εκτός σπιτιού).
- Κατανάλωση του γεύματος από όλη την οικογένεια ή μονάχα από το παιδί.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, τρία στα τέσσερα νήπια καταναλώνουν, κατά μέσο όρο, 49 γραμμάρια πρωτεΐνης ημερησίως από 13 γραμμάρια που είναι η ημερήσια συνιστώμενη πρόσληψη.
«Η πρωτεΐνη είναι αναγκαία για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών, αλλά οι πρωτεϊνούχες τροφές δεν πρέπει να δίδονται ανεξέλεγκτα κατά τη βρεφική και νηπιακή ηλικία», τόνισαν οι κυρίες Ανδριανή Βαζαίου και Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου (υπεύθυνη Ιατρείου Γαστρεντερολογίας και Διατροφής της Α’ Παιδιατρικής Κλινική του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού»).
Συστάσεις των ειδικών
- Δύο κούπες γάλα την ημέρα είναι απαραίτητες για τη σωστή των παιδιών ως κύρια πηγή ασβεστίου και βιταμίνης D.
- Το κόκκινο κρέας συστήνεται μία φορά την εβδομάδα, το ψάρι δύο φορές την εβδομάδα και άλλες δύο το λευκό κρέας.
- Προτείνονται τροφές χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη (όσπρια δύο φορές την εβδομάδα, ψωμί και δημητριακά ολικής άλεσης).
- Ως κύρια πηγή λίπους προτείνονται τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (ελαιόλαδο).
- Το αυγό είναι σημαντική πηγή σιδήρου. Ωστόσο, λόγω της περιεκτικότητας σε χοληστερόλη συστήνεται να καταναλώνεται όχι περισσότερες από τέσσερις φορές εβδομαδιαίως.
- Η διατροφή πρέπει να είναι πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, ως πηγές βιταμινών και αντιοξειδωτικών στοιχείων.
- Τα παιδιά πρέπει να αποφεύγουν αναψυκτικά και χυμούς εμπλουτισμένους με ζάχαρη και να προτιμούν νερό και φυσικούς χυμούς, αλλά τους τελευταίους με μέτρο.
- Συνιστάται η αποφυγή ή ο περιορισμός κατανάλωσης τροφών τύπου fast food, σνακ, γλυκά, μιλκ σέικ κλπ.
- Πρέπει να προτιμώνται βραστά και ψητά φαγητά, ωστόσο να αποφεύγεται το υπερβολικό ψήσιμο λόγω αυξημένης περιεκτικότητας σε γλυκοτοξίνες.

πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=405490&h1=true

ΠΡΟΩΡΟΤΗΤΑ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η «ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΗ» ΗΛΙΚΙΑ

 

 

Τα πρόωρα μωρά μπορεί να αναπτύσσονται με πιο αργό ρυθμό απ’ τα τελειόμηνα, συνήθως όμως τα «προλαβαίνουν» στο ύψος και το βάρος στα δύο τους χρόνια. Όταν πάρετε στο σπίτι το πρόωρο μωράκι σας θα συζητήσετε με τον παιδίατρο σχετικά με το τι να περιμένετε απ’ την ανάπτυξή του και την ιατρική παρακολούθηση που θα χρειαστεί, η οποία πιθανότατα θα είναι διαφορετική απ’ αυτή ενός τελειόμηνου μωρού.
Η παρακολούθηση του πρόωρου μωρού θα γίνεται με βάση τη «διορθωμένη» ηλικία του. Δηλαδή, εκτός απ’ την πραγματική, τη χρονολογική του ηλικία, που έχει σχέση με τη μέρα που γεννήθηκε, υπολογίζουμε και ένα δεύτερο σημείο αναφοράς, τη διορθωμένη ηλικία. Πρόκειται για την ηλικία που προκύπτει αν αφαιρέσετε από τη χρονολογική ηλικία του μωρού σας τον αριθμό των εβδομάδων της προωρότητας ή αλλιώς, των εβδομάδων που μεσολαβούν από την αναμενόμενη ημερομηνία τοκετού. Για παράδειγμα, αν το μωρό σας είναι 20 εβδομάδων αλλά γεννήθηκε 6 εβδομάδες νωρίτερα, η αναπτυξιακή/διορθωμένη ηλικία του είναι 14 εβδομάδων. Τα ορόσημα της ανάπτυξής του, το βάρος και το ύψος του θα ακολουθούν σε γενικές γραμμές αυτή την ηλικία. Ακόμη κι έτσι όμως προσπαθήστε να μην συγκρίνετε το παιδί σας με άλλα παιδιά – αυτό δεν ισχύει μόνο για τα πρόωρα αλλά και για τα τελειόμηνα, αφού κάθε παιδάκι έχει το δικό του ρυθμό ανάπτυξης. Η ηλικία στην οποία συγκλίνει η χρονολογική και η διορθωμένη ηλικία στα περισσότερα πρόωρα μωρά είναι τα δύο έτη, και δεν θα είναι πια απαραίτητο να χρησιμοποιείτε τη διορθωμένη ηλικία. Αν όμως το παιδί υστερεί ακόμη αναπτυξιακά σε κάποια σημεία, θα συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη διορθωμένη ηλικία για λίγο ακόμη καιρό.

ΜΗ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ

Όπως είπαμε, τα πρόωρα μωράκια μεγαλώνουν και αναπτύσσονται με λίγο πιο αργό ρυθμό συγκριτικά με τα τελειόμηνα. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό και δεν θα πρέπει να σας ανησυχήσει, θυμηθείτε όμως να μην συγκρίνετε την ανάπτυξη του παιδιού σας με αυτή ενός άλλου παιδιού ή με το πώς ήταν τα άλλα σας παιδιά στην ίδια ηλικία. Επιπλέον, ανάλογα με το βαθμό προωρότητας –όσο πιο κοντά στην αναμενόμενη ημερομηνία τοκετού γεννήθηκε το μωρό σας τόσο λιγότερες θα είναι οι αποκλίσεις στην ανάπτυξή του- το μωρό σας έχει να αντιμετωπίσει ή αντιμετωπίζει ακόμη ορισμένα προβλήματα υγείας και δυσκολίες.
• Μπορεί να χρειάζεται να πίνει γάλα κάθε 2-3 ώρες ώσπου να φτάσει στο βάρος των 2,5 κιλών, οπότε θα πρέπει να το ξυπνάτε τόσο τη νύχτα όσο και στη διάρκεια της ημέρας.
• Τα πρόωρα μωρά είναι πιο ευάλωτα στις λοιμώξεις καθώς βγήκαν απ’ το προστατευμένο περιβάλλον της μήτρας προτού προλάβει να ολοκληρωθεί το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να ακολουθείτε τις οδηγίες του παιδιάτρου σας, τόσο για τις επισκέψεις και τις επαφές του μωρού με άλλα παιδιά όσο και για τους εμβολιασμούς.
• Τέλος, πολλά πρόωρα μωρά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο λόγο, τις κινητικές ικανότητες, την ακοή ή την όρασή τους.

ΠΡΟΩΡΑ Vs ΤΕΛΕΙΟΜΗΝΑ

Οι διαφορές είναι πολλές, αφού τις τελευταίες εβδομάδες της κύησης το έμβρυο «τελειοποιεί» τη λειτουργία των διαφόρων συστημάτων του οργανισμού του ώστε να μπορεί να ζήσει αυτόνομο στο εξωτερικό περιβάλλον. Έτσι, όσο νωρίτερα γεννηθεί ένα μωρό, τόσο πιο ευαίσθητα θα είναι ορισμένα συστήματα ή θα χρειάζονται ιατρική υποστήριξη (π.χ. το αναπνευστικό του). Επίσης, το μωρό σας θα είναι μικρότερο σε βάρος και μήκος, μπορεί να μην έχει χάσει το ελαφρύ τρίχωμα που προστατεύει το κορμάκι του μέσα στον αμνιακό σάκο, να μην ανοίγει τα μάτια του. Το δέρμα του θα είναι πιο διάφανο και μπορεί να διακρίνετε τα αγγεία από κάτω του, αφού το μωρό σας δεν διαθέτει σχεδόν καθόλου λίπος. Όταν γεννηθεί ένα πρόωρο μωράκι μπαίνει κατευθείαν στη θερμοκοιτίδα ή στην εντατική μονάδα θεραπείας νεογνών, όπου υποστηρίζονται τα ζωτικά του συστήματα και δέχεται τις φροντίδες των ειδικών γιατρών. Όταν με το καλό το μωράκι σας φτάσει σε βάρος περίπου δύο κιλών και είναι καλά στην υγεία του, θα το πάρετε στο σπίτι όπου θα το φροντίσετε σύμφωνα με τις οδηγίες που θα σας δώσει ο παιδίατρος.

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΕ ΕΝΑ ΠΡΟΩΡΟ ΜΩΡΑΚΙ

Ο ύπνος του
• Τα πρόωρα μωρά έχουν την τάση να κοιμούνται περισσότερες ώρες απ’ τα τελειόμηνα, συνήθως γύρω στις 20 ώρες τη μέρα.
• Καλό είναι να έχετε το μωρό κοντά σας στο υπνοδωμάτιο, μέσα στο κρεβάτι ή την καλαθούνα του όμως όχι στο ίδιο κρεβάτι με σας.
• Είναι πολύ σημαντικό να διατηρείτε σταθερή τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος γύρω στους 20-22 βαθμούς Κελσίου και να αποφεύγετε τα ρεύματα στο δωμάτιο που βρίσκεται το μωρό.
• Μια συσκευή ενδοεπικοινωνίας θα σας βοηθήσει να καθησυχάσετε τους φόβους σας για τις ώρες που το μωρό κοιμάται κι εσείς δεν είστε στο δωμάτιο ή αργότερα, όταν θα το έχετε μεταφέρει στο υπνοδωμάτιό του.
• Αν ο παιδίατρός πιστεύει πως υπάρχει κίνδυνος άπνοιας την ώρα του ύπνου του (όπου δηλαδή το μωρό σταματά να αναπνέει για σύντομα διαστήματα) μπορείτε να προμηθευτείτε μια ειδική συσκευή ανίχνευσης που θα σας ειδοποιεί όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Η διατροφή του
• Είτε θηλάζετε είτε δίνετε γάλα σε σκόνη, το πρόωρο μωρό σας θα πρέπει να παίρνει τακτικά τα γεύματά του, συνήθως κάθε 2,5 με 3 ώρες, αφού δεν μπορεί να φάει μεγάλη ποσότητα. Κάθε γεύμα του είναι πολύ σημαντικό γι’ αυτό θα πρέπει να το ξυπνάτε και τη νύχτα ώσπου να φτάσει στο βάρος-όριο των 2,5 κιλών. Συνήθως, στα πρόωρα μωρά, είτε θηλάζουν είτε παίρνουν γάλα σε σκόνη, δίνεται ένα συμπλήρωμα με βιταμίνες και σίδηρο, επειδή η ανάπτυξή τους είναι πολύ πιο γρήγορη από αυτή ενός τελειόμηνου μωρού.
• Για να ελέγχετε τη διατροφή και την αύξηση του βάρους του μπορεί ο παιδίατρος να σας συμβουλεύσει να νοικιάσετε μια ζυγαριά για βρέφη, στην οποία θα ζυγίζετε κάθε εβδομάδα το μωρό σας για να καταγράφετε τη διαφορά του βάρους. Είναι μια διαδικασία που ακολουθούν πολλοί γονείς, όχι μόνο πρόωρων αλλά και τελειόμηνων μωρών, τους πρώτους μήνες, ειδικά αν το μωρό τρέφεται αποκλειστικά με μητρικό γάλα και δεν μπορείτε να είστε σίγουροι για την ποσότητα που παίρνει.
Η καθημερινή του φροντίδα
• Η καθημερινή φροντίδα ενός πρόωρου μωρού δεν διαφέρει απ’ αυτήν ενός τελειόμηνου. Θα το αλλάζετε, θα του κάνετε το μπανάκι του, θα του μιλάτε, θα το χαϊδεύετε… Όλα αυτά, τηρώντας μερικούς απλούς κανόνες υγιεινής, όπως να πλένετε καλά με σαπούνι τα χέρια σας προτού το φροντίσετε και να αλλάζετε ρούχα όταν γυρίζετε στο σπίτι απ’ έξω.
• Αυτό που πιθανώς θα χρειαστεί να αποφύγετε είναι οι επισκέψεις στο σπίτι σας ή οι δικές σας βόλτες έξω ώσπου να φτάσει το μωρό σας στο βάρος των 3 κιλών και να δυναμώσει λίγο το ανοσοποιητικό του σύστημα.
• Καλό είναι επίσης να έχετε το μωρό κοντά σας όσο το δυνατό περισσότερες ώρες, αφού οι ειδικοί συμφωνούν πως η στενή επαφή με τη μητέρα δυναμώνει τον οργανισμό του και το βοηθά να αναπτυχθεί πιο γρήγορα. Έχετε το μωρό μαζί σας σε έναν μάρσιπο, απλό ή αγκαλιάς, ώστε να ακούει τους παλμούς της καρδιάς σας και να σας μυρίζει.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΝΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ
Αν το μωρό σας γεννήθηκε κοντά στην αναμενόμενη ημερομηνία τοκετού (μετά την 34η εβδομάδα), το πιθανότερο είναι πως η ανάπτυξή του θα ακολουθήσει την ίδια πορεία με αυτή ενός τελειόμηνου μωρού, όχι μόνο στη σειρά που θα κατακτά τα σημαντικά ορόσημα αλλά και στο «χρονοδιάγραμμα» που θα συμβαίνει αυτό. Αν το μωράκι σας γεννήθηκε αρκετές εβδομάδες πριν την ώρα του θα κατακτά τα σημαντικά αναπτυξιακά ορόσημα με την ίδια σειρά όπως όλα τα παιδάκια, μόνο που θα φτάνει στα σημεία αυτά σύμφωνα με τη διορθωμένη του ηλικία και όχι με την πραγματική. Αν, δηλαδή, το ενός έτους μωρό σας γεννήθηκε στις 30 εβδομάδες, είναι πιθανό πως ήδη θα τα καταφέρνει να κάθεται χωρίς βοήθεια αλλά θα περάσουν 3-4 μήνες ακόμη για να κάνει τα πρώτα του βήματα. Η ανάπτυξή του θα ακολουθεί τη διορθωμένη ηλικία, έτσι το μωράκι σας θα κατακτά τα ορόσημα των 9 μηνών. Αν θέλετε να παρακολουθείτε τα ορόσημα της ανάπτυξης του μωρού σας, δεν έχετε παρά να υπολογίζετε με βάση τη διορθωμένη ηλικία του, μέχρι να γίνει περίπου δύο ετών. Στην ηλικία αυτή τα περισσότερα πρόωρα που δεν έχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας έχουν «κερδίσει» το χρόνο της προωρότητας και εξελίσσονται ακολουθώντας βήμα-βήμα τα παιδιά που γεννήθηκαν τελειόμηνα. Ωστόσο, και σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να θυμάστε πως κανένα παιδί δεν είναι ίδιο με τα υπόλοιπα και να σέβεστε τους προσωπικούς του ρυθμούς ανάπτυξης.
ΠΩΣ ΝΙΩΘΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ
Αν το μωρό σας γεννήθηκε πολύ νωρίτερα απ’ το αναμενόμενο, αν νοσηλεύτηκε στην εντατική μονάδα, αν είχε σοβαρά προβλήματα υγείας είναι πιθανό να βιώσατε πολύ έντονα και αντιφατικά συναισθήματα. Τώρα που το μωρό σας είναι υγιές και μαζί σας στο σπίτι μπορεί ακόμη να νιώθετε έντονο άγχος για την υγεία και τη φροντίδα του. Μπορεί επίσης να ανησυχείτε για την ανάπτυξή του ή για τυχόν προβλήματα υγείας ή ανάπτυξης που γνωρίζετε ήδη την ύπαρξή τους. Τον πρώτο χρόνο της ζωής του το μωρό σας θα παρακολουθείται τακτικά απ’ τον παιδίατρο ή τους ειδικούς γιατρούς που χρειάζεται και θα κάνει τον συνηθισμένο έλεγχο ανάπτυξης που κάνουν όλα τα μωρά. Αν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα θα έχουν πιθανότατα ανιχνευτεί σε αυτό το διάστημα. Όπως και να ’χει, ένα πρόωρο μωρό είναι μια δύσκολη εμπειρία και πρόκληση. Μην διστάζετε να ζητήσετε υποστήριξη ακόμη κι αν έχει περάσει καιρός από τότε που γεννήθηκε ή ακόμη κι αν δεν αντιμετωπίζει πια προβλήματα υγείας. Είναι σημαντικό να μπορέσετε να βιώσετε τη νηπιακή του ηλικία όπως όλοι οι γονείς, να μάθετε να είστε πια πιο χαλαροί και να απολαμβάνετε κάθε στάδιο της ανάπτυξης του παιδιού σας χωρίς τύψεις και ενοχές. Τα προβλήματα που αντιμετώπισε το μωρό σας που γεννήθηκε πρόωρα, μπορεί να επηρεάσουν τη σχέση σας με το παιδί σας και καθώς μεγαλώνει να είστε πιο αγχωμένοι απ’ ό,τι πρέπει για την υγεία και την ανάπτυξή του. Αυτό σημαίνει πως μπορεί να είστε πιο ανεκτικοί και υποχωρητικοί σε θέματα ύπνου, διατροφής και συμπεριφοράς ακόμη κι όταν το μωρό σας θα έχει γίνει νήπιο και θα είναι ακριβώς όπως τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Τα όρια όμως είναι απαραίτητα και το παιδί σας τα χρειάζεται όπως κάθε άλλο παιδί. Συζητάτε με τον παιδίατρο τα θέματα που σας απασχολούν για τη διατροφή ή την ανάπτυξή του και θυμηθείτε πως η υπερβολική προστασία μπορεί να πνίξει τις προσπάθειες ανεξαρτητοποίησης του παιδιού μας.


Επικοινωνήστε με τον παιδίατρο αν:
• Το πρόωρο μωρό σας δεν έχει πάρει καθόλου βάρος στο εβδομαδιαίο ζύγισμα
• Αν είναι άτονο, δεν αντιδρά όταν είναι ξύπνιο, δεν κλαίει
• Αν βρέχει λιγότερες από 5 πάνες το εικοσιτετράωρο
• Αν βαθουλώνει το στήθος του κάθε φορά που αναπνέει


Πηγή: Παιδί & νέοι γονείς – Απρίλιος 2011 – Τεύχος 148


Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής

Όλο και πιο συχνά στις μέρες μας

γίνεται λόγος

για το Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής

ή/και Υπερκινητικότητας (ΣΕΠΥ).

Τα παιδιά που επηρεάζονται

από αυτό το σύνδρομο είναι συνήθως,

αλλά όχι πάντοτε, υπερκινητικά

και αναστατώνουν την τάξη ή

το οικογενειακό τους περιβάλλον

δημιουργώντας προβλήματα.



Σε διάφορες έρευνες έχει εντοπισθεί και αναφερθεί διαφορετική συχνότητα εμφάνισης του προβλήματος, η οποία κυμαίνεται και διαφοροποιείται αναλόγως του δείγματος του πληθυσμού το οποίο χρησιμοποιήθηκε στην κάθε έρευνα. Η συχνότητα αυτή κυμαίνεται σε ποσοστά από 2% μέχρι και 17% των παιδιών. Το πρόβλημα εμφανίζεται πιο συχνά στα αγόρια με αναλογία τέσσερα προς ένα.
Τα κύρια συμπτώματα του ΣΕΠΥ έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη των παιδιών και κυρίως στην κοινωνική, ψυχική και γνωστική τους λειτουργία. Ακόμη προκαλούν σημαντικά προβλήματα και δυσλειτουργίες τόσο στα ίδια τα παιδιά ή νεαρά άτομα, όσο και στον κοινωνικό τους περίγυρο και στην οικογένειά τους. Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες για τα αίτια του Συνδρόμου Ελλειμματικής Προσοχής/ Υπερκινητικότητας αλλά ακόμη δεν έχουν προσδιοριστεί με ακρίβεια οι αιτίες – παράγοντες που το προκαλούν. Παίζει ρόλο σίγουρα κάποια κληρονομική βάση (προδιάθεση) αλλά τίποτα περισσότερο δεν έχει αποδειχθεί με βεβαιότητα.
Πολλά από τα προαναφερθέντα μπορούν να αντιμετωπιστούν ώστε να δώσουμε σε αυτά τα παιδιά την ικανότητα να αναπτυχθούν όσο το δυνατό καλύτερα και να ενταχθούν ομαλά στο κοινωνικό σύνολο. Για αυτό το λόγο είναι αναγκαία η έγκαιρη αναγνώριση και αντιμετώπιση του Συνδρόμου.

Τα χαρακτηριστικά του προβλήματος

Κύριο χαρακτηριστικό του Συνδρόμου Ελλειμματικής Προσοχής/ Υπερκινητικότητας είναι η παρουσία σε ακατάλληλα για την ηλικία και ανάπτυξη του παιδιού επίπεδα ενός ή και μερικών εκ των κάτωθι χαρακτηριστικών :
• Έλλειψης Προσοχής
• Υπερκινητικότητας, και
• Παρορμητικότητας
Φυσικά πολλά παιδιά έχουν τα χαρακτηριστικά αυτά σε κάποιο βαθμό αλλά για να τεθεί η διάγνωση του ΣΕΠΥ πρέπει τα χαρακτηριστικά αυτά να:
• Έχουν εμφανιστεί πριν από την ηλικία των εφτά χρονών
• Να διαρκούν για τουλάχιστον έξι μήνες
• Να εκδηλώνονται παντού (Σε τουλάχιστον δύο χώρους π.χ. σχολείο, σπίτι, φροντιστήριο)
• Να προκαλούν σημαντική λειτουργική διαταραχή
• Να μην δικαιολογούνται από κάποια άλλη πιθανή αιτία (π.χ. άγχος, κατάθλιψη)
Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι συνδεδεμένα με προβλήματα όπως μαθησιακές δυσκολίες, αντικοινωνική συμπεριφορά, εγκληματικότητα και αυξημένη πιθανότητα αυτοκινητιστικών ατυχημάτων κατά την εφηβεία. Μέχρι σήμερα έχουν αναγνωριστεί τρία είδη του Συνδρόμου Ελλειμματικής Προσοχής/ Υπερκινητικότητας:
• Τύπος που χαρακτηρίζεται κυρίως από ελλειμματική προσοχή
• Τύπος που χαρακτηρίζεται κυρίως από υπερκινητικότητα και παρορμητικότητα
• Συνδυασμένος/Μεικτός τύπος που έχει και τα τρία χαρακτηριστικά

Η αναγνώριση και διάγνωση του προβλήματος

Λόγω της φύσης του Συνδρόμου Ελλειμματικής Προσοχής/ Υπερκινητικότητας δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο εργαστηριακό ή άλλο είδος απλών εξετάσεων που να μπορεί να γίνει για να τεθεί η διάγνωση. Τα συμπτώματα δεν είναι πάντα ολοφάνερα ιδιαίτερα σε παιδιά με κυρίως ελλειμματική προσοχή έτσι μπορεί οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να νομίζουν ότι ένα τέτοιο παιδί παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες ενώ το παιδί αυτό στην πραγματικότητα να χρειάζεται βοήθεια για να συγκεντρώνεται καλύτερα και με την βοήθεια αυτή να είναι σε θέση να αποδίδει και καλύτερα.
Για να τεθεί η διάγνωση του Συνδρόμου Ελλειμματικής Προσοχής/ Υπερκινητικότητας χρειάζεται πρώτα κάποιος που γνωρίζει το παιδί (γονιός, εκπαιδευτικός) να υποψιαστεί ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα και να ζητήσει να γίνει κάποια αξιολόγηση του παιδιού. Για αυτό και χρειάζεται οι γονείς και εκπαιδευτικοί να είναι ενήμεροι για τέτοια πιθανά προβλήματα. Αν υπάρχει υπόνοια ότι κάποιο παιδί έχει το Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής/ Υπερκινητικότητας τότε πρέπει να εξεταστούν τα βασικά χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο. Αυτό μπορεί να γίνει από κάποιο Παιδίατρο, Παιδοψυχολόγο ή Παιδοψυχίατρο με ειδική εμπειρία στο ΣΕΠΥ. Στην αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στοιχεία που θα δώσουν τόσο οι γονείς, το παιδί όσο και οι δάσκαλοι ή άλλα άτομα που φροντίζουν το παιδί για να τεθεί η διάγνωση. Ακόμη ίσως να χρειαστεί να γίνουν άλλες εξετάσεις για να αποκλειστούν άλλα πιθανά αίτια για τη συμπεριφορά του παιδιού.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος

Αφού αναγνωριστεί ότι ένα παιδί έχει ΣΕΠΥ τότε μπορεί να αρχίσει η αντιμετώπιση του. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές έρευνες και έχουν αναλυθεί διάφορες μέθοδοι για την αντιμετώπιση του ΣΕΠΥ. Αυτό με το οποίο συμφωνούν οι περισσότεροι ερευνητές είναι ότι σαν χρόνιο και πολυδιάστατο πρόβλημα, το ΣΕΠΥ χρειάζεται να αντιμετωπιστεί από μία πολυεπιστημονική ομάδα που θα προσφέρει στήριξη στα μέτρα του κάθε παιδιού. Η αντιμετώπιση πρέπει να βασίζεται σε συνδυασμό ιατρικών, ψυχολογικών και εκπαιδευτικών παρεμβάσεων.
Η αντιμετώπιση μπορεί να είναι φαρμακευτική ή μη-φαρμακευτική ή να συνδυάζει διάφορες μεθόδους. Οποιαδήποτε μέθοδος και αν χρησιμοποιηθεί το πρόγραμμα αντιμετώπισης πρέπει να είναι υπό την εποπτεία κάποιου ειδικού και να περιλαμβάνει μέτρα για την αντιμετώπιση στο σπίτι και στο σχολείο. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση στο πλαίσιο του σχολείου εξαρτάται από την κατάρτιση και την επιμονή των εκπαιδευτικών. Οι εκπαιδευτικοί όπως και οι γονείς θα χρειαστεί να ενημερωθούν κατάλληλα και να αλλάξουν το περιβάλλον του παιδιού με τρόπο που θα το βοηθήσει.
Συμπερασματικά το Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής/ Υπερκινητικότητας είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα σε παιδιά και το περιβάλλον τους. Η έγκαιρη αναγνώριση και αντιμετώπιση του Συνδρόμου μπορεί να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να αναπτυχθούν στον μέγιστο δυνατό βαθμό που τους επιτρέπουν οι ικανότητές τους και να ενταχθούν ομαλά στο κοινωνικό σύνολο.

Της Ειρήνης Παφίτου, Παιδιάτρου
Πηγή: http://www.paidiatros.com/easyconsole.cfm/id/317

Για επιδημία ιλαράς στην Ευρώπη προειδοποιεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας

Για επιδημία ιλαράς στην Ευρώπη προειδοποιεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας

H άρνηση ορισμένων γονιών να εμβολιάσουν τα παιδιά τους οδήγησε σε αύξηση των κρουσμάτων στη Βρετανία, ακόμα και σε θανάτους   
        
          (Φωτογραφία: 
          Associated Press



H άρνηση ορισμένων γονιών να εμβολιάσουν τα παιδιά τους οδήγησε σε αύξηση των κρουσμάτων στη Βρετανία, ακόμα και σε θανάτους   (Φωτογραφία:  Associated Press  Δεκάδες χιλιάδες κρούσματα, 11 θάνατοι
Γενεύη - Τα διαθέσιμα επιδημιολογικά και γενετικά δεδομένα «επιβεβαιώνουν ότι μια επιδημία ιλαράς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο βρίσκεται σε εξέλιξη», προειδοποιεί ο ΠΟΥ και ζητά πιστή τήρηση των προγραμμάτων εμβολιασμού.
Η κατάσταση δείχνει να θέτει εν αμφιβόλω το στόχο που έχουν θέσει πέντε από τις έξι γεωγραφικές περιφέρειες όπου δραστηριοποιείται ο ΠΟΥ, ανάμεσά τους και η Ευρώπη, να μειωθούν κατά τουλάχιστον 95% τα κρούσματα ιλαράς μέχρι το 2015.
H ιλαρά προλαμβάνεται αποτελεσματικά με το (υποχρεωτικό) τριδύναμο εμβόλιο της ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς (MMR), το οποίο έχει κατηγορηθεί αβάσιμα για κρούσματα αυτισμού.
Παρόλο που η σχέση του εμβολίου με τον αυτισμό έχει διαψευστεί επανειλημμένα, αρκετοί Ευρωπαίοι γονείς προτίμησαν να μην εμβολιάσουν τα παιδιά τους, γεγονός που προκαλεί παρενέργειες.
Στη Βρετανία, για παράδειγμα, τα κρούσματα ιλαράς αυξήθηκαν σημαντικά μετά την πτώση του ποσοστού των εμβολιασμένων παιδιών από το 92% το 1996 στο 84% το 2002. Το 2006 καταγράφηκε μάλιστα ο πρώτος θάνατος από ιλαρά στη Βρετανία από το 1992.
Η κατάσταση δείχνει τώρα να επιδεινώνεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο: Από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούνιο του 2011 καταγράφηκαν έντεκα θάνατοι σε σύνολο 26.025 επιβεβαιωμένων κρουσμάτων στις 40 από τις 53 χώρες της Ευρώπης. Τα περισσότερα κρούσματα, πάνω από 14.000, καταγράφηκαν στη Γαλλία.
Ο κύριος τύπος του ιού της ιλαράς που κυκλοφορεί σήμερα στην Ευρώπη είναι αυτός που ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά το 2008 στη Βρετανία (με την ονομασία D4). «Ο ιός έχει επίσης εξαπλωθεί εκτός της [ευρωπαϊκής] Περιφέρειας, προκαλώντας επιδημίες στον Καναδά και τις ΗΠΑ» ανέφερε ο ΠΟΥ σε πρόσφατη ανακοίνωσή του.
«Η ιλαρά δεν είναι η αθώα ασθένεια που πολλοί πιστεύουν ότι είναι. Όπου μπορούμε να προλάβουμε τις ασθένειες και το θάνατο πρέπει να το κάνουμε» δήλωσε η περιφερειακή διευθύντρια του ΠΟΥ για την Ευρώπη Σουζάνα Τζακάμπ.
Η ιλαρά προκαλείται από έναν παραμυξοϊό που μεταδίδεται από σταγονίδια στον αέρα.
Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση εξανθημάτων σε όλο το σώμα.
Η ασθένεια προκαλεί συχνά επιπλοκές, συχνότερες μεταξύ των ενήλικων ασθενών, όπως πνευμονία, βλάβες στον κερατοειδή και δυνητικά θανατηφόρα εγκεφαλίτιδα.

HEALTH.IN.GR

ΣΠΑΝΑΚΙ

Σπανάκι: ατσαλώνει τον οργανισμό
 
Το σπανάκι ανήκει στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, μία κατηγορία λαχανικών με τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά αναλογικά με τις θερμίδες που περιέχουν.
Σπανάκι: ατσαλώνει τον οργανισμό Γράφει: Πυρογιάννη Βασιλική MSc, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
Αν και το σπανάκι είναι διαθέσιμο στην αγορά όλο το χρόνο, οι περίοδοι στις οποίες έχει καλύτερη σύσταση και γεύση είναι από το Μάρτιο έως το Μάιο και από το Σεπτέμβριο έως τον Οκτώβριο, κατά τις οποίες είναι και πιο φρέσκο.
Είναι ένα τρόφιμο πλούσιο σε πολλά θρεπτικά συστατικά, όπως σε βιταμίνη Κ, βιταμίνη Α, μαγγάνιο, φυλλικό οξύ, μαγνήσιο, αλλά επιπλέον περιέχει μαγνήσιο, σίδηρο (αν και στη λιγότερο απορροφήσιμη μορφή), βιταμίνη C, ασβέστιο, βιταμίνες συμπλέγματος Β και,φυσικά, φυτικές ίνες.
Όλοι θυμόμαστε τον Ποπάι να τρώει πολύ σπανάκι για να γίνει δυνατός, αλλά αυτό που ανακαλύπτουμε από επιστημονικά δεδομένα είναι ότι το σπανάκι προστατεύει τον οργανισμό και από διάφορες ασθένειες, όπως οστεοπόρωση, καρδιαγγειακές παθήσεις, αρθρίτιδα, και καρκίνο του παχέος εντέρου.
Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί τουλάχιστον 13 διαφορετικά είδη φλαβονοειδών συστατικών στο σπανάκι, τα οποία έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες, ενώ μελετώνται πλέον εκτενώς και οι πιθανές αντικαρκινικές του ιδιότητες. Σε μία μελέτη που δημοσιεύτηκε το Νοέμβριο του 2007, στο περιοδικό "Int J Cancer", βρέθηκε ότι ορισμένα είδη φλαβονοειδών, τα οποία βρίσκονται και στο σπανάκι, μπορεί να μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών στις γυναίκες.
Συγκεκριμένα, βρέθηκε μεταξύ των άλλων, ότι οι γυναίκες που προσλαμβάνουν σημαντική ποσότητα λουτεολίνης, η οποία βρίσκεται σε αρκετά λαχανικά, μεταξύ των οποίων και στο σπανάκι, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο σε αυτή τη μορφή καρκίνου κατά 34%.
Αντίστοιχα θετικά αποτελέσματα για τη δράση του σπανακιού έχουν καταγραφεί και από άλλη μία πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο ίδιο περιοδικό το Δεκέμβριο του 2007. Σε αυτή τη μελέτη, φάνηκε μεταξύ των άλλων ότι η πρόσληψη σπανακιού σχετίζεται αρνητικά (δηλαδή προστατεύει) με την εμφάνιση καρκίνου του οισοφάγου.

Το σπανάκι αποτελεί μία από τις καλύτερες πηγές βιταμίνης Κ. Συγκεκριμένα, ένα φλιτζάνι φρέσκου σπανακιού καλύπτει το 200% της Συνιστώμενης Ημερήσιας Ποσότητας, ενώ ένα φλιτζάνι βρασμένου σπανακιού έως και 6 φορές περισσότερο. Η βιταμίνη Κ είναι είναι μία βιταμίνη με σημαντική δράση στην υγεία των οστών, καθώς ενεργοποιεί την οστεοκαλσίνη, η οποία είναι μία πρωτεΐνη που συμμετέχει στην εναπόθεση ασβεστίου στα οστά.
Ελλείψει οστεοκαλσίνης, η διαδικασία μεταλλοποίσης των οστών (εναπόθηση μετάλλων) διαταράσσεται. Επιπλέον, το σπανάκι είναι μία εναλλακτική πηγή μαγνησίου, αλλά και ασβεστίου ως ένα βαθμό, οπότε συνολικά ο ρόλος του στην υγεία των οστών είναι σημαντικός.
Το σπανάκι είναι γνωστό κυρίως για την περιεκτικότητά του σε σίδηρο, αν και τα τελευταία χρόνια οι διαιτολόγοι επισημαίνουν ότι ο σίδηρος που βρίσκεται σε λαχανικά και όσπρια δεν απορροφάται στον ίδιο βαθμό με αυτόν του κρέατος. Η αλήθεια είναι ότι ο σίδηρος στο σπανάκι είναι μη-αιμικός, όπως ονομάζεται, δηλαδή σε μία μορφή που δεν είναι καλά απορροφήσιμη από τον οργανισμό. Γι' αυτό το λόγο, οι διαιτολόγοι επισημαίνουν ότι η βιοδιαθεσιμότητα του σιδήρου του σπανακιού είναι μικρή.
Βέβαια, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, η προσθήκη βιταμίνης C (π.χ. λεμόνι, πιπεριά, ντομάτα κ.α.) σε ένα γεύμα που περιέχει σπανάκι διπλασιάζει την απορρόφηση του σιδήρου, όπως δείχνουν επιστημονικές μελέτες.
Η λουτεΐνη είναι ένα καροτενοειδές με τεκμηριωμένη προστατευτική δράση κατά της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας και πιθανόν και του καταρράκτη, η οποία βρίσκεται σε διάφορα λαχανικά, μεταξύ των οποίων και το σπανάκι. Ωστόσο, η λουτεΐνη που περιέχεται σε άλλα τρόφιμα, όπως στον κρόκο του αυγού, φαίνεται ότι έχει πολλές φορές μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα, σε σχέση με το σπανάκι.
Για να αυξήσετε την απορρόφηση της λουτεϊνης από το σπανάκι, μπορείτε να το συνοδέψετε με ελαιόλαδο, καθώς τα λιπαρά ευνοούν την απορρόφηση της λουτεϊνης, όπως και των υπόλοιπων καροτενοειδών.
ΠΗΓΗ: IATRONET.GR

ΕΜΕΤΟΣ ΣΤΑ ΜΩΡΑ!!!

Ο εμετός είναι το πιο συχνό συνοδό σύμπτωμα των γαστρεντερικών λοιμώξεων.  Ευτυχώς ,συνήθως η διάρκεια των λοιμώξεων αυτών είναι μικρή.




Τι πρέπει να κάνετε όταν το παιδί σας κάνει εμετό.
· Αφήστε το στομάχι να ξεκουραστεί. Περιμένετε μερικές ώρες (1-2 ώρες). Στη συνέχεια προσφέρετε στο παιδί σας πολύ μικρές ποσότητες ειδικών ηλεκτρολυτικών διαλυμάτων. (Υπάρχουν σε όλα τα φαρμακεία σε μορφή διαλυμένης σκόνης).
· Εάν το παιδί σας δεν ανέχεται ούτε αυτές τις πολύ μικρές ποσότητες υγρών συμβουλευτείτε τον παιδίατρο σας εάν θα χορηγήσετε αντιεμετικά φάρμακα και σε ποια δοσολογία.
· Σε περίπτωση που το παιδί ανέχεται τις μικρές ποσότητες υγρών, αυξάνουμε την ποσότητα σταδιακά αποφεύγοντας το γάλα και τα προϊόντα του.
· Στη συνέχεια εισάγουμε στεγνή, στερεά τροφή όπως φρυγανιά, crackers κλπ.
· Τα μεγάλα παιδιά είναι ικανά να κρίνουν από μόνα τους πότε μπορούν να φάνε πιο βαριά φαγητά. Σε μικρότερα παιδιά δίνουμε φαγητά πλούσια σε άμυλο όπως πατάτα και ρύζι βραστό.

Πότε θα καλέσετε τον παιδίατρο σας.

Ο πιο μεγάλος κίνδυνος του εμετού, που οφείλεται σε γαστρεντερίτιδα είναι η αφυδάτωση. Καλέστε το γιατρό σας: · Εάν ο εμετός επιμένει
· Εάν το παιδί σας έχει διάρροια και αρνείται τη λήψη υγρών.
· Εάν το παιδί σας δεν πίνει αρκετά, έχει ξηρό στόμα, παρουσιάζει υπνηλία ή φαίνεται νωθρό, πολύ ήσυχο.
Τα πιο κάτω συμπτώματα χρήζουν άμεσης ιατρικής φροντίδας και υποδηλώνουν σοβαρότερες καταστάσεις από γαστρεντερίτιδα.
· Εμετός σε βρέφη που εκτινάσσεται μακριά( ρουκετοειδής εμετός).
· Εμετός που συνοδεύεται με ψηλό πυρετό.
· Επαναλαμβανόμενος εμετός με χολή.
· Αιματέμεση (αίμα στον εμετό).
· Εμετός που ακολουθεί μετά από δυνατό πονοκέφαλο.
· Εμετός που παρουσιάζεται κατά το στάδιο ανάρρωσης από κάποια ιογενή λοίμωξη.
Πηγή: http://www.paidiatros.com/MAIN/article-316-0-0-0.aspx
Αδάμος Χατζηπαναγής, Παιδίατρος

ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΗΨΙΑ

 
 
1. Ψυχραιμία. Ταυτόχρονα ηρεμήστε και τους υπόλοιπους που βρίσκονται κοντά στον άρρωστο και δώστε τους να καταλάβουν ότι δεν κινδυνεύει ο άρρωστος.
2. Καθαρίστε την περιοχή γύρω από το παιδί έτσι ώστε να μην υπάρχουν σκληρά αντικείμενα πάνω στα οποία πιθανό να κτυπήσει.
3. Βάλτε κάτι μαλακό κάτω από το κεφάλι του, ένα μαξιλάρι για παράδειγμα.
4. Δεν χρειάζεται να τον μετακινήσετε εκτός αν στην θέση που βρίσκεται κινδυνεύει.
5. ΜΗΝ προσπαθείτε με τα χέρια σας να σταματήσετε τους σπασμούς. Δεν πρόκειται να πετύχετε τίποτα. Οι σπασμοί θα σταματήσουν από μόνοι τους.
6. Βάλτε το παιδί στα πλάγια και σιγουρευτείτε ότι μπορεί να αναπνέει ελεύθερα από την μύτη και το στόμα. Επίσης η θέση αυτή θα τον βοηθήσει, σε περίπτωση που κάνει εμετό, να μην πάει τροφή στους πνεύμονές του .
7. Μην προσπαθήσετε να τραβήξετε την γλώσσα του ή να τοποθετήσετε κάτι σκληρό στο στόμα. Δεν κινδυνεύουν να καταπιούν την γλώσσα τους, όπως πολύ λανθασμένα πιστεύει ο κόσμος.
8. Μείνετε κοντά στο παιδί μέχρι να σταματήσουν οι σπασμοί. Συνήθως μετά την κρίση θέλουν να κοιμηθούν. Συνοδεύσετε το παιδί στο σπίτι του.
9. Δεν χρειάζεται να του δώσετε τίποτα να φαει ή να πιει, ειδικά κατά την διάρκεια της κρίσης αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.

Πηγή: http://www.paidiatros.com/MAIN/article-321-0-0-0.aspx


ΠΡΟΩΡA ΜΩΡΑ!!!!

Αν το μωρό σας γεννήθηκε πρόωρα… είστε μέσα στη μόδα της εποχής! Σήμερα όλο και περισσότερα μωράγεννιούνται λίγες ή περισσότερες εβδομάδες νωρίτερα απ’ την αναμενόμενη ημερομηνία τοκετού, πάνω από 12%, σύμφωνα με πρόσφατες ιατρικές έρευνες.


Όσο περισσότερες είναι οι γυναίκες που κυοφορούν σε μεγαλύτερη ηλικία, όσο περισσότερες είναι οι πολύδυμες κυήσεις χάρη στην εξωσωματική γονιμοποίηση, τόσο αυξάνονται οι πρόωροι τοκετοί. Τα καλά νέα είναι πως τα περισσότερα «μίνι» μωράκια επιστρέφουν στο σπίτι τους υγιή, ύστερα από μερικές εβδομάδες στη μονάδα πρόωρων του μαιευτηρίου.
Ένα βρέφος θεωρείται πρόωρο αν έχει γεννηθεί πριν την 37η εβδομάδα, ενώ χάρη στην αλματώδη πρόοδο της ιατρικής, τα μωρά αυτά έχουν πια πολύ καλές πιθανότητες, όχι μόνο επιβίωσης, αλλά και φυσιολογικής ψυχοκινητικής ανάπτυξης και υγείας. Σύμφωνα μάλιστα με την Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρία (AAP), τα βρέφη που γεννιούνται μετά την 28η εβδομάδα και ζυγίζουν πάνω από ενάμισι κιλό, έχουν 95% ή και περισσότερο πιθανότητες επιβίωσης.

Πηγή: Παιδί & νέοι γονείς – Απρίλιος 2011 – Τεύχος 148

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά τη δεύτερη εγκυμοσύνη 24 μήνες μετά τη γέννηση του πρώτου παιδιού ....

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας

συνιστά τη δεύτερη εγκυμοσύνη

24 μήνες μετά τη γέννηση του πρώτου παιδιού

για την αποφυγή της εμφάνισης επιπλοκών

όπως, μεταξύ άλλων, ο αυξημένος κίνδυνος

της πρόωρης γέννησης του δεύτερου παιδιού.


Οι γονείς που σχεδιάζουν να αποκτήσουν περισσότερα από ένα παιδιά θα πρέπει να σκεφτούν το διάστημα που θα μεσολαβεί μεταξύ των δύο γεννήσεων. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια υποστηρίζουν πως ο κίνδυνος εμφάνισης αυτισμού στο δεύτερο παιδί αυξάνει έως και τρεις φορές όταν η σύλληψη γίνεται μέσα στους επόμενους 12 μήνες από τη γέννηση του πρώτου. Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο «Pediatrics», διαπίστωσε επίσης πως, αν το δεύτερο παιδί συλληφθεί μεταξύ 12 έως 23 μηνών από τη γέννηση του πρώτου παιδιού, έχει διπλάσιο κίνδυνο να διαγνωστεί με αυτισμό σε σύγκριση με τα παιδιά που συλλαμβάνονται αφού το πρώτο παιδί συμπληρώσει και το τρίτο έτος της ηλικίας του. Τα ευρύματα της συγκεκριμένης έρευνας ίσως να αποτελούν μία ένδειξη πως το περιβάλλον της μήτρας αλλάζει τα χρόνια που έπονται μίας εγκυμοσύνης, ίσως μάλιστα οι γυναίκες να παρουσιάζουν έλλειψη σε κάποια θρεπτικά στοιχεία, όπως φυλλικό οξύ.  Παρόλο που ο τριπλασιασμός του κινδύνου για αυτισμό φαντάζει εξαιρετικά απειλητικός, ο David Geffen, καθηγητής Γενετικής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, τονίζει πως ο συνολικός κίνδυνος εμφάνισης αυτισμού είναι γενικά χαμηλός και συμπληρώνει πως υπάρχουν πολλοί γονείς που έχουν προτιμήσει εγκυμοσύνες σε κοντινά διαστήματα χωρίς αυτό να έχει οδηγήσει σε παιδιά με αυτισμό.

Πηγή: Forma – Φεβρουάριος 2011 – Τεύχος 96

Το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού Θανάτου

Ερευνητές αναφέρουν ότι πάνω από το ήμισυ των περιστατικών αιφνίδιου βρεφικού θανάτου που εξετάσθηκαν στο πλαίσιο της μελέτης τους συνέβησαν όταν τα μωρά βρίσκονταν ξαπλωμένα στο κρεβάτι ή στον καναπέ με έναν από τους γονείς τους.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal, έδειξε επίσης αυξημένη συχνότητα του συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου όταν ο ενήλικας που κοιμόταν μαζί με το βρέφος είχε καταναλώσει προηγουμένως αλκοόλ ή ναρκωτικές ουσίες.
Το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου εισήχθη στο ιατρικό λεξικό περίπου πριν από 40 έτη για να περιγράψει τα περιστατικά στα οποία μωρά, ηλικίας κυρίως 2-6 μηνών, απεβίωσαν χωρίς να μπορούν να εξηγηθούν τα αίτια. Έκτοτε, η έρευνα έχει δείξει ότι αρκετοί παράγοντες κινδύνου για το σύνδρομο σχετίζονται με τη συμπεριφορά των ατόμων που φροντίζουν τα βρέφη. Για παράδειγμα, οι πιθανότητες εμφάνισης του συνδρόμου είναι πολύ πιο αυξημένες όταν το βρέφος κοιμάται μπρούμυτα και όχι ανάσκελα ή όταν στο κρεβάτι του υπάρχουν μαλακά αντικείμενα όπως μαξιλάρια.
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας, οι εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού που πραγματοποιήθηκαν σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες έχουν οδηγήσει σε πάνω από 50% μείωση των ποσοστών θανάτου -από περίπου 1 / 800 γεννήσεις ζώντων βρεφών σε 1 / 2.000- αλλά τα ερωτήματα σχετικά με τα αίτια των θανάτων αυτών παραμένουν.
Προσπαθώντας να βρει απαντήσεις, μία ομάδα Βρετανών ερευνητών μελέτησε τα 80 περιστατικά ανεξήγητου συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου που καταγράφηκαν στη νοτιοδυτική Αγγλία από το 2003 έως το 2006, σε σύγκριση με δύο ομάδες βρεφών ελέγχου.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι 54% των βρεφών που είχαν καταγραφεί ως περιστατικά συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου απεβίωσαν ενώ κοιμόνταν μαζί με έναν από τους γονείς τους. Επιπλέον, η μελέτη έδειξε ότι σε 25% των περιστατικών οι γονείς τύλιγαν τα βρέφη με υφάσματα (φάσκιωμα) και σε 20% των περιστατικών υπήρχε στο κρεβάτι του βρέφους μαξιλάρι, ποσοστά που ήταν πολύ μεγαλύτερα από αυτά στις ομάδες ελέγχου.
Τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι το σύνδρομο μπορεί σε μεγάλο βαθμό να προληφθεί, κατέληξαν οι ερευνητές, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για καλύτερη εκπαίδευση των γονέων.
Πηγή: Independent

ΟΤΑΝ Ο ΠΑΠΟΥΣ ΚΑΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ....

Μπορεί οι γονείς σας να έχουν πάντα τις καλύτερες προθέσεις, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πολλές φορές δε σας κάνουν τη ζωή δύσκολη.

Μάθετε τον τρόπο να τους κάνετε  να παίζουν με τους δικούς σας κανόνες – εξακολουθώντας να δείχνουν  την ίδια λατρεία στα παιδιά σας.

Η Άννα βρίσκει πολύτιμη τη σχέση που έχει αναπτύξη η μαμά της, Ελένη, με τον 3χρονο γιο της Στέφανο. «Έχει περισσότερο χρόνο και ενέργεια από εμένα να παίζει μαζί  του ποδόσφαιρο και επιπλέον τον λατρεύει! Η σχέση  μεταξύ τους είναι πού ιδιαίτερη» λέει η μαμά από την Κρήτη. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα… Η αγαπημένη γιαγιά Ελένη έχει τη συνήθεια να ταΐζει τον Στέφανο πολύ παραπάνω απ’ όσο πρέπει. Πού τη βρίσκεις πού τη χάνεις, τρέχει πίσω από τον Στέφανο με ένα πιάτο κοτόπουλο με ρύζι και ένα κουτάλι, πιέζοντάς τον να φάει ακόμη και όταν εκείνος επιμένει ότι έχει χορτάσει.
Οι παρακλήσεις της Άννας στη μαμά της να σταματήσει αυτή την… κατοχική συνήθεια έπεφταν πάντα στο κενό! Μέχρι που αποφάσισε να τυπώσει από ένα ιατρικό site στο ίντερνετ μία πρότυπη  δίαιτα για νήπια και να της τη δώσει. Παρόλο που η γιαγιά δεν ανέφερε κάτι, η Άννα διαπίστωσε ότι η μάμά της σταμάτησε να πιέζει τον εγγονό της να φάει. «Η μαμά μου πίστευε ότι ήξερε πολύ καλά τι έκανε οπότε όσο κι αν της εξηγούσα τον τρόπο που χειριζόμουν εγώ τα γεύματα του Στέφανου, δεν ίδρωνε το αφτί της» λέει η Άννα. » Το γεγονός όμως ότι είδε ότι τα ίδια ακριβώς πράγματα συμβουλεύουν οι γιατροί την έπεισε να αλλάξει συμπεριφορά».
Χωρίς καμία αμφιβολία οι γιαγιάδες και οι παππούδες είναι ευλογία. Το παιδί σας βρίσκει στο πρόσωπο τους ένα μοναδικό σύμμαχο, οι οικογενειακοί δεσμοί συσφίγγονται και – αν είστε τυχερή – έχετε δωρεάν μπέιμπι σίτινγκ από ανθρώπους που αγαπάνε το παιδί σας σχεδόν το ίδιο με εσάς. Η πικρή αλήθεια είναι όμως ότι πολύ συχνά οι γονείς και τα πεθερικά σας σας εξοργίζουν κρατώντας τα παιδιά σας ξύπνια ως αργά, προσφέροντάς τους δώρα χωρίς μέτρο ή δίνοντάς σας συμβουλές που δεν ζητήσατε ποτέ σχετικά με το πως να είστεκαλοί γονείς. Παρακάτω θα μάθετε πότε πρέπει να πατήσετε πόδι επιβάλλονταςστις γιαγιάδες και στους παππούδες τους δικούς σας κανόνες διαπαιδαγώγησης καθώς και τον τρόπο να το πετύχετε χωρίς να έρθετε σε έντονη αντιπαράθεση μαζί τους ώστε να παραμείνουν δεμένοι τόσο μαζί σας όσο και με τα παιδιά σας.

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΣΑΣ

«Οι κανόνες που τους ζητώ να ακολουθήσουν, από το ένα αφτί μπαίνουν και από το άλλο βγαίνουν».

Τι κρύβεται από πίσω.
Είναι πολύ διασκεδαστικό για τα πεθερικά σας να παρακολουθούν με τα εγγόνια τους DVD το βράδυ ή να τους δίνουν κέικ και κουλουράκια για πρωινό. «Γίνονται συνένοχοι στο έγκλημα», λέει η Karen Romine, σύμβουλος γάμου και οικογένειας στο Μπελ-Βι της Ουάσινγκτον.  Επιπλέον η παράβαση των βαρετών κανόνων τούς κάνει εξαιρετικά αγαπητούς στα παιδιά! Και εφόσον δεν είναι οι ίδιοι που τελικά θα υποστούν τιος συνέπειες μιας τέτοιας συμπεριφοράς, δε διστάζουν να την υιοθετήσουν.
Πώς να το χειριστείτε.
Αν εξοργίζεστε με κάθε μικρή παράβαση, διακινδυνεύετε να κάνετε τα πράγματα ακόμη χειρότερα. «Οι γονείς σας θα θεωρήσουν ότι παραβαίνοντας τους κανόνες βοηθάνε τα παιδιά σας» λέει η Tina B. Tessina, Ph. D., ψυχοθεραπεύτρια στο Λονγκ Μπιτσ της Καλιφόρνια. Περιορίστε λοιπόν τις απαγορεύσεις που τους επιβάλλετε σε θέματα που αφορούν την ασφάλεια των παιδιών σας (π.χ. να μην βάζουν το παιδί φαγωμένο να κοιμηθεί μπρούμυτα ή να μην το αφήνουν να κάνει ποδήλατο χωρίς κράνος) και σε θέματα που έχετε καταβάλει κόπο για να καταφέρετε και τα οποία θεωρείτε σημαντικά (π.χ. να μην αφήνετε τα παιδιά σας να βλέπουν τηλεόραση πριν πέσουν για ύπνο).
Είναι επίσης θεμιτό να επιπλήξετε τους γονείς ή τα πεθερικά σας αν κατ’ εξακολούθηση κάνουν πράγματα που δυσκολέυουν τη δική σας καθημερινότητα (π.χ. να αφήνουν τα παιδιά σας να μένουν ξύπνια μέχρι αργά). Όταν αποφασίσετε να τους κάνετε την κουβέντα, φροντίστε να την κάνετε ιδιαιτέρως και προσπαθήστε να ελέγξετε τα νεύρα σας. Πείτε για παράδειγμα: «Χαιρόμαστε πάρα πολύ όταν παίρνεις τον Ιάσονα για να κοιμηθεί σπίτι σου, αλλά είναι απαραίτητο γι’ αυτόν να είναι στο κρεβάτι του το αργότερο στις οκτώ».Αν εξακολουθήσουν να μη συμμορφώνονται, τηλεφωνήστε τους μισή ώρα πριν από την προγραμματισμένη ώρα που πρέπει να πέσουν τα παιδιά στο κρεβάτι και βεβαιωθείτε ότι έχουν πέσει οι τόνοι προετοιμάζοντας την ατμόσφαιρα για ύπνο. Για τους εξαιρετικά ανυπάκοους παππούδες και γιαγιάδες, μην ξεχνάτε ότι υπάρχει ακόμη μία εναλλακτική λύση: Μπορείτε πάντα να βρείτε κάποια νταντά που, εφόσον την πληρώνετε, σίγουρα θα ακολουθήσει όσα της πείτε και πολύ απλά προσκαλέστε τους γονείς και τα πεθερικά σας στο σπίτι για να περάσουν χρόνο με τα εγγόνια τους όσο είστε κι εσείς εκεί.
Η Δήμητρα, μαμά τριών παιδιών από τη Θεσσαλονίκη, έκανε ένα συμβιβασμό όσον αφορά την πεθερά της και το ότι δίνει συνεχώς γλυκά στα παιδιά της. «Παλιότερα, όταν βρισκόμασταν σε ένα εστιατόριο και πήγαινα στο μπάνιο, έβρισκε ευκαιρία να μπουκώνει τα παιδιά με καραμέλες και σοκολατάκια» λέει η Δήμητρα. «Ξέροντας το, επιδιώκω πλέον να την αφήνω όσο το δυνατό λιγότερο χρόνο μόνη της με τα παιδιά. Τις υπόλοιπες ώρες πολύ απλά έχω αποδεχθεί ότι γίνεταιπάρτι ζάχαρης!»

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΣΑΣ

«Συνεχώς κριτικάρουν τον τρόπο που μεγαλώνω τα παιδιά μου».

Τι κρύβεται από πίσω.
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες έχουν βρεθεί στη θέση του γονιού πολύ πριν από εσάς, με αποτέλεσμα να θεωρούν τους εαυτούς τους εξπέρ σε ό,τι αφορά την ανατροφή των παιδιών – ε’ιτε αυτή αφορά την εκπαίδευση τουαλέτας είτε το πρόγραμμα του ύπνου είτε θέματα πειθαρχίας. Επίσης, δεν πρέπει να ξαφνιάζεστε αν έχουν την τάση να θέλουν να σας διορθώνουν όταν θεωρούν ότι κάνετε κάτι λάθος. Η αλήθεια βέβαια έιναι ότι πολλά έχουν αλλάξει από την εποχή που ήσασταν εσείς παιδί, γεγονός που δικαιολογεί το ότι έχετε επιλέξει να μεγαλώσετε τα παιδιά σας διαφορετικά.
Πώς να το χειριστείτε.
«Πείτε: «Σ’ ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή σου, μαμά» και μετά αγνοήστε τη» λέει η Dr Tessina. «Δεν αξίζει τον κόπο να τσακώνεστε για μικροπράγματα». Κάτι άλλο που μπορείτε να κάνετε είναι να δανείσετε στη μαμά σας το βιβλίο με τους κανόνες διαπαιδαγώγησης που ακολουθείτε ή απλά να πείτε: «Θα προτιμούσα να μην το συζητήσουμε άλλο ώστε να περάσουμε ένα όμορφο απόγευμα».
Αν η κατάσταση χρήζει περισσότερης κουβέντας, θα ήταν καλύτερα να αντιμετωπίσετε εσείς τους δικούς σας γονείς και ο σύντροφός σας τους δικούς του. «Είναι πιο υγιές για την οικογένεια να αποφύγετε να συζητήσετε θέματ ανατροφής παιδιών με τα πεθερικά σας» λέει η Michelle Callahan, Ph.D., εξελικτική ψυχολόγος στη Νέα Υόρκη.
Όταν οι γιαγιάδες και οι παππούδες επεμβαίνουν στον τρόπο που χειρίζεστε τα παιδιά μπροστά τους (π.χ. «Γιατί να μη φάει γλυκό;» ή » Τι εννοείςότι πρέπει να πάει για ύπνο τώρα;»), πολύ απλά εξηγήστε τους ότι αυτοί είναι οι κανόνες του σπιτιού σας. «Είναι απαραίτητο για ένα παιδί να βλέπει ότι η μαμά και ο μπαμπάς έχουν τον έλεγχο των καταστάσεων, ακόμη κι αν η γιαγιά και ο παππούς είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία» λέει η Karen Romine. Όταν τα παιδιά δουν ότι επιβάλλεστε, το πιθανότερο είναι ότι δε θα ξαναπροσπαθήσουν να σας μεταπείσουν για κάτι.

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΣΑΣ

«Κακομαθαίνουν τα παιδιά μου!»

Τι κρύβεται από πίσω.
Το να αγοράζουν δώρα στα εγγόνια τους είναι μεγάλη χαρά για τους παππούδες και τις γιαγιάδες, ιδιαίτερα αν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τους πάρουν πράγματα που δεν μπορούσαν να πάρουν σε εσάς όταν ήσασταν παιδί. «Το να το παίζουν Άγιος Βασίλης είναι επίσης ένας τρόπος να κερδίσουν την αγάπη των παιδιών» λέει η Dr Callahan.
Πως να το χειριστείτε
Πείε και στη μαμά και στην πεθερά σας ότι δεν πρέπει να φέρνουν συνεχώς δώρα Εξηγήστε τους ότι τα παιδιά χαίρονται πολύ και μόνο που τους βλέπουν και ότι ούτε σε εκείνες θα άρεσε να τα ακούν να φωνάζουν «τι μου έφερες;» με το που τις βλέπουν να μπαίνουν στο σπίτι.
«Το να κακομαθαίνουμε τα παιδιά μέχρι ένα σημείο δεν είναι κακό» λέει η Keith Kanner, βοηθός καθηγητής κλινικής ψυχολογίας στη σχολή ιατρικής της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο. «Αν όμως παρατηρήσετε ότι επηρεάζεται η συμπεριφορά των παιδιών σας από τα δώρα (αν σας λένε πράγματα όπως: «Μα γιατί δεν μπορείς να μου παίρνεις και εσύ τόσο ωραία δώρα όπως η γιαγιά και ο παππούς;»), τότε έχει φτάσει η στιγμή να επέμβετε και να βάλετε φρένο. Αν τα δώρα που κάνουν οι δικοί σας στα παιδιά στις γιορτές και τα γενέθλια είναι πολύ εξεζητημένα, καλό θα ήταν να δώσετε συγκεκριμένες οδηγίες: «Τους αρέσουν τα βιβλία και τα παιχνίδια, αλλά, σας παρακαλώ, μην του αγοράσετε την τελευταία και πιο εξελιγμένη έκδοση του PlayStation». Όταν τα περασμένα Χριστούγεννα οι δυο κόρες της έλαβαν τουλα΄χιστον είκοσι δώρα από τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους, ηΛήδα έβαλε μυαλό. Την επόμενη χρονιά άσκησε βέτο και στους γονείς και στα πεθερικά της ζητώντας τους να τους αγοράσουν μόνο από ένα δώρο, και μάλιστα τέτοιου μεγέθους που να χωρά σε ένα κουτί παπουτσιών. ¨Φροντίζουμε να τους δείχνουμε πόσο εκτιμάμε το ότι αγαπάνε τόσο πολύ τα παιδιά μας, αλλά τους υπενθυμίζουμε συνεχώς ότι θεωρούμε πολύ πιο σημαντικό το να τους χαρίζουν όμορφες αναμνήσεις παρά ακριβά δώρα» λέει η Λήδα. Στους γονείς της αρχικα κακοφάνηκε η σύσταση αυτή (έλεγαν και ξαναέλεγαν ειρωνικά: «Δεν ξέραμε ότι πρέπει να παίρνουμε την άδεια από το «αφεντικό» για το τι θα αγοράζουμε στα εγγόνια μας»), αλλά τελικά συμμορφώθηκαν.

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΣΑΣ

«Εκδηλώνουν αδυναμία στο ένα μόνο παιδί».

Τι κρύβεται από πίσω.
Κάποιες φορές οι παππούδες και οι γιαγιάδες δίνουν παραπάνω σημασία στο ένα από τα παιδιά της οικογένειας. Αυτό μπορεί να έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο γιος σας είναι μεγαλύτερος σε ηλικία και μπορέι να συμμετέχει πιο ενεργά από ό,τι το νήπιό σας στις δραστηριότητες ή με το ότι η κόρησας είναι το μοναδικό κορίτσι σε μία οικογένεια αγοριών. Μπορεί επίσης οι γονείς σας να προτιμούν να βλέπουν τα παιδιά της αδελφής σας περισσότερο από τα δικά σας – είτε επειδή μένουν πιο κοντά είτε επειδή εσείς τους βάζετε αυστηρότερους κανόνες. Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι , να θυμάστε αυτό: » Τις περισσότερες φορές η αδυναμία που δείχνουν σε κάποιο από τα εγγόνια τους είναι εντελώς ασυνείδητη εκ μέρους τους, όσο προφανής κι αν είναι σε έσας» λέει η Keith Kanner.
Πως να το χειριστείτε
Υποδείξτε τους με ευγένεια την άνιση συνπεριφορά τους. Πείτε: «Ξέρω ότι η Ειρήνη είναι πιο εξωστρεφής από την Εύη, αλλά και εκείνη χαίρεται πολύ όταν παίζει μαζί σας». Αν νιώθετε ότι δεν δίνουν στα δικά σας παιδιά την ίδια προσοχή που δίνουν στα άλλα εγγόνια τους, υπογραμμίστε λέγοντας: «Ο Βασίλης και η Εμιλίας άκουσαν ότι θα πάτε στο τσίρκο με τα ξαδελφάκια τους και ελπίζουν ότι συντομα θα σας δουν και εκείνα». αν δεν αλλάξει τίποτα, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να κάνετε πίσω… «Όταν το θέμα φτάσει σε μία πραγματική οικογενειακή ανάγκη, να είστε σίγουρη ότι αδυναμίες και ανισότητες στη μεταχείριση εξαφανίζονται» λέει η Karen Romine.

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΣΑΣ

«Δεν βλέπουν τα εγγόνια τους σχεδόν ποτέ».

Τι κρύβεται από πίσω.
Οι φρενήρεις ρυθμοί ενός σπιτικού με μικρά παιδιά ( ο θόρυβος, τα διασκορπισμένα παιχνίδια, οι εντάσεις) μπορεί να κάνουν τρομακτική την ιδές της επίσκεψης σε οποιονδήποτε μεγάλο άνθρωπο. Επίσης, αν τα πεθερικά σας ή οι γονείς σας μένουν μακριά, μπορέι να μη θέλουν να οδηγούν μεγάλες αποστάσεις. Μπορεί ακόμη να νιώθουν ότι σας ενοχλούν ή ότι σας φορτώνονται.
Πώς να το χειριστείτε
Αν οι γονείς ή τα πεθερικά σας μένουν κοντά σας, φροντίστε να τους κάνετε πολύ συγκεκριμένη κάθε πρόσκληση: «Θα χαιρόμασταν πάρα πολύ  να ερχόσασταν στο σπίτι την Κυριακή το πρωί». Μια άλλη ιδέα είναι να τους προσκαλέσετε ως ειδικούς που θα σας βοηθήσουν με τις πολύτιμες συμβουλές τους. Ζητήστε από τη μαμά σας να μάθει στη κόρη σας να φτιάχνει τα φημισμένα κουλουράκια  της ή από τον πεθερό σας που ασχολείται με την κηπουρική να φυτέψει μερικά λουλουδάκι με το γιο σας. Τέτοιες δραστηριότητες θα τους βοηθήσουν να αναπτύξουν δεσμούς μς τα εγγόνια τους.
Για τους παππούδες και τις γιαγιάδες που μένουν μακριά, προσπαθήστε να βρείτε από κοινού βολικές ημερομηνίες για να σας επισκεφθούν και αν χρειαστεί, προσφερθείτε να κανονίσετε εσείς όλες τις λεπτομέρειες του ταξιδιού. Κάτι τέτοιο θα τους κάνει να νιώσουν ευπτόσδεκτοι και θα σας διασφαλίσει ότι δε θα κάτσουν παραπάνω χρόνο από όσο τους θέλετε. Αν περνάνε μεγάλες χρονικές περίοδοι χωρίς να ειδωθείτε, εγκταστήστε τόσο στο δικό σας υπολογιστή όσο και σε εκείνο των παππούδων λογισμικά τηλεδιάσκεψης (π.χ. το Skype) και φριντίστε να επικοινωνείτε μέσω αυτών. Για ένα παιδί είναι πολύ πιο ελκυστικό το να έχει την εικόνα εκτός από τον απλό ήχο του τηλεφώνου. «Παλιότερα συνήθιζα απλά να στέλνω φωτογραφίες των παιδιών μου» λέει η Μαργαρίτα που μένει μαζί με τον άντρα και τους δύο γιους της στην Πάτρα (οι γονείς της μένουν στην Αθήνα). Αυτό όμως άλλαξε όταν οι γονείς της αγόρασαν υπολογιστή και έμαθαν να χειρίζονται το ίντερνετ. «Η τεχνολογία βοήθησε τη μαμά μου να εμπλακεί ακόμη και στις πιο απλές καθημερινές μας συνήθειες, όπως τι θα φάμε ή ποια βιβλία διαβάζουμε κάθε βράδυ. Είναι απίστευτο πόσο κοντά νιώθουμε παρόλο που μας χωρίζουν τόσα χιλιόμετρα».

ΟΣΑ Η ΓΙΑΓΙΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ!

Υπάρχουν πολλά πράγματα που θα θέλατε να πείτε στους γονείς σας σχετικά με την ανατροφή των παιδιών σας. Μαντέψτε όμως! Υπάρχουν άλλα τόσα που θέλουν να σας πουν και εκείνοι…
1. «Είμαστε πολύ διαφορετικοί από τότε που μεγαλώναμε εσένα»
«Είμαι πολύ πιο χαλαρή τώρα από ό,τι όταν ήμουν μαμά» λέει η Ξένια, γιαγιά δύο παιδιών από την Κέρκυρα. «Δεν αναλώνομαι σε αυστηρότητες. Το μόνο που θέλω είναι να δείχνω αγάπη στα εγγόνια μου».
2. «Και το δικό μας πρόγραμμα κάποιες φορές είναι φορτωμένο».
«Λατρεύω τα εγγόνια μου, αλλά έχω και μία δουλειά που μου αρέσει, ένα εξοχικό σπίτι και πολλούς φίλους» λέει η Δάφνη, γιαγιά έξι παιδιών από την αθήνα. «Δεν έχω πάψει να έχω προσωπικούς στόχους και φιλοδοξίες».
3. «Έχω εκπλαγεί από το πόσο δύσκολο είναι να φροντίζουμε τα παιδιά σου.»
«Η προσπάθεια που χρειάζεται για να μεγαλώσει κανείς μια οικογένεια στις μέρες μας είναι τεράστια» λέει η Στάλη από τα Γιάννενα, που έχει τρία εγγόνια. «Για κάποιον ανεξήγητο λόγο μου φαίνεται πολύ δυσκολότερο από ό,τι ήταν στη δική μου εποχή».
4. «Μη με ξεχνάς».
«Μένω μακριά από τα εγγόνια μου με αποτέλεσμα να μην τα βλέπω πολύ συχνά» λέει η Αφροδίτη, γιαγιά δύο παιδιών από τη Ρόδο. «Το να μου στείλουν μία ζωγραφιά, να με πα΄ρουν ένα τηλέφωνο ή να μου γράψουν ένα γράμμα μού δείχνει ότι με σκέφτονται».
5. «Θέλω μόνο το καλύτερο για εσάς»
«Το ότι δίνω κάποιες συμβουλές δεν σημαίνει ότι έχω την εντύπωση ότι εγώ ήμουν ο τέλειος γονιός» λέει η Ιωάννα, γιαγιά τεσσάρων παιδιών από την Κατερίνη. «Απλά είναι φυσικό λόγω ηλικίας και πείρας να ξέρω κάποια παραπάνω πράγματα. Το μόνο που θέλω είναι να βοηθήσω.»
ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΒΟΥΡΑΚΗ



Πηγή: Parents – Απρίλιος 2011 – Τεύχος 36