Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

ΓΕΝΝΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ-ΓΕΝΝΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΔΡΑ


Γεννητικό σύστημα γυναίκας

Τα γυναικεία γεννητικά όργανα διακρίνονται σε εξωτερικά και εσωτερικά.

Στα εξωτερικά γεννητικά όργανα ανήκουν:

Το αιδοίο, λέγεται το σύνολο των εξωτερικών γεννητικών οργάνων.
Εφηβαίο ή όρος της Αφροδίτης , ονομάζεται η σαρκώδης στρογγυλεμένη επιφάνεια που βρίσκεται μπροστά από την ηβική σύμφυση. Το δέρμα του εφηβαίου έχει ιδρωτοποιούς και σμηγματογόνους αδένες. Το σημείο που ενώνονται τα οστά της λεκάνης λέγεται ηβική σύμφυση. Κλειτορίδα, που αποτελείται από στητικό ιστό. Το κυρίως σώμα της κλειτορίδας είναι καλυμμένο και συνδέεται με τα εσωτερικά μικρά χείλη. Μεγάλα χείλη, τα οποία καλύπτουν τα μικρά χείλη. Μικρά χείλη, όπου πλαισιώνουν την είσοδο του κόλπου και αποτελούνται από στητικό ιστό, με άφθονες νευρικές απολήξεις. Παραουρηθρικοί αδένες, βρίσκονται στην περιοχή γύρω από την ουρήθρα. Το στόμιο της ουρήθρας βρίσκεται μεταξύ κλειτορίδας και κόλπου.

Τα εσωτερικά γεννητικά όργανα της γυναίκας είναι:

Ο κόλπος, είναι ένας ινοελαστικός σωλήνας, εσωτερικά καλύπτεται από επιθήλιο οιστρογονοεξαρτώμενο. Το περιβάλλον του κόλπου είναι όξινο και χρησιμεύει για να προστατεύει τη γονιμότητα των σπερματοζωαρίων και να προφυλάσσει το κόλπο από μόλυνση. Ο κόλπος αρχίζει από το εσωτερικό του αιδοίου, ως γύρω από το τράχηλο της μήτρας.
Η μήτρα, βρίσκεται στο βάθος του κόλπου. Είναι ένα κοίλο μυώδες όργανο, σχήματος αχλαδιού με παχιά τοιχώματα και διαιρείται στο τράχηλο κάτω και σε σώμα πάνω από 9 αυτόν. Στο σώμα της μήτρας διακρίνεται το κυρίως σώμα και ο πυθμένας, ο οποίος καταλήγει στα κέρατα δεξιά και αριστερά. Στο ύψος των δύο κεράτων εισέρχονται στο σώμα της μήτρας οι δύο σάλπιγγες. Η μήτρα δρα ως επωαστήριο για το γονιμοποιημένο ωάριο και του επιτρέπει να εξελιχθεί.
Ο τράχηλος, έχει κυλινδρικό σχήμα, μήκος 2-4εκ. Ο τράχηλος διακρίνεται σε εξωτράχηλο και ενδοτράχηλο.
Οι σάλπιγγες ή ωαγωγοί, είναι δύο λεπτοί μυϊκοί σωλήνες, όπου εκτείνονται από τη μήτρα, ως τις ωοθήκες. Έχουν μήκος περίπου 11εκ. Κάθε σάλπιγγα έχει δύο στόμια, ένα μητρικό κι ένα στην περιτοναϊκή κοιλότητα που ονομάζεται κωδωνικό ή κοιλιακό στόμιο. Διαιρείται σε τέσσερα τμήματα, το ενδομήτριο, τον ισθμό, την λήκυθο και τον κώδωνα.
Οι ωοθήκες, έχουν σχήμα αμυγδάλου, μήκους 3-4εκ. και πάχους 1-3εκ. ανάλογα με τη λειτουργική τους κατάσταση. Βρίσκονται πλάγια της μήτρας και συγκρατούνται σταθερά στη θέση τους με συνδετικό ιστό. Παράγουν γεννητικά κύτταρα, τα ωάρια, μία φορά το μήνα και ορμόνες, τα οιστρογόνα και προγεστερόνη.

Γεννητικό σύστημα άνδρα
Τα ανδρικά γεννητικά όργανα, δείχνουν ότι είναι πολύ διαφορετικά από τα γυναικεία γεννητικά όργανα. Στη πραγματικότητα όμως, προέρχονται και μεγαλώνουν από τον ίδιο εμβρυικό ιστό και κάνουν λειτουργίες παρόμοιες.
Οι όρχεις, έχουν σχήμα ωοειδές και περικλείουν πολυάριθμους σωληνίσκους, τους σπερματοφόρους. Οι όρχεις παράγουν τα αρσενικά γεννητικά κύτταρα,  (σπερματοζωάρια) και εκκρίνουν αρσενικές ορμόνες, που τις ονομάζουμε ανδρογόνες, όπως είναι η τεστοστερόνη. Οι όρχεις αρχίζουν να παράγουν σπερματοζωάρια μετά την έναρξη της εφηβείας και η παραγωγή τους συνεχίζεται χωρίς διακοπή, ως τα γηρατειά.
Το σπερματοζωάριο, είναι το μικρότερο από τα ανθρώπινα κύτταρα. Aποτελείται από το κεφάλι, όπου περιέχει το πυρήνα και από μία πολύ μακριά ουρά που το βοηθά να μετακινείται. Τα σπερματοζωάρια συγκεντρώνονται σε ένα μεγάλο αγωγό, με μήκος 10 περισσότερο από 5μέτρα κι ονομάζεται επιδυμίδα. Από εκεί φτάνουν στον εκφορητικό πόρο και στη συνέχεια συσσωρεύονται στη σπερματοδόχο κύστη, όπου δέχονται τις εκκρίσεις των διαφόρων αδένων, κυριότερος των οποίων είναι ο προστάτης. Σε περίπτωση που τα σπερματοζωάρια δεν αποβληθούν, μετά από τριάντα οχτώ ώρες περίπου πεθαίνουν και καταστρέφονται μέσα στους εκφορητικούς πόρους. Σπερματικοί πόροι, είναι σωληνίσκοι λεπτότατοι και τυλιγμένοι μεταξύ τους. Ρόλος τους είναι να οδηγούν το σπέρμα από τους όρχεις στο πέος. Το πέος, είναι το όργανο από το οποίο απελευθερώνεται το σπέρμα.

Βιβλιογραφία
  • Γεωργακόπουλος Παναγιώτης Α., Επιτομή Μαιευτικής Γυναικολογίας και Νοσηλευτικής, Αθήνα 1993
  • Παπανικολάου Νίκος Α., Γυναικολογία Γ’ Έκδοση, Αθήνα 1994, Επιστημονικές εκδόσεις

ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗ

ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗ 


Γενικά
Η αντισύλληψη είναι ένα ζήτημα που απασχολεί έντονα την εποχή μας. Από πολύ παλιά όλες οι ανθρώπινες φυλές και οι κοινωνίες χρησιμοποιούσαν μέσα και μεθόδους για να ελέγχουν την γονιμότητα τους, σύλληψη.
Βασική ερώτηση είναι τι σημαίνει αντισύλληψη. Ενδεικτικά, αντισύλληψη σημαίνει οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν τα ζεύγη να κάνουν παιδιά όποτε θέλουν και όσα  θέλουν και να απολαμβάνουν τις σεξουαλικές σχέσεις χωρίς το άγχος της αθέλητης και απρογραμμάτιστης εγκυμοσύνης.

Ιστορική αναδρομή
Ο έλεγχος της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης απασχόλησε τον άνθρωπο από πολύ παλιά. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν για να αποφύγουν ή να καταστρέψουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ήταν αυτοσχέδιες ή εμπειρικές χωρίς επιστημονική βάση και γι’ αυτό τα αποτελέσματα πολλές φορές ήταν επικίνδυνα.
Τοποθετούσαν στον κόλπο πριν από την επαφή πώμα ή σπόγγο εμπλουτισμένο με ξύδι, λεμόνι, αλατόνερο και αργότερα με διάφορα αντισηπτικά, μεταγενέστερα χρησιμοποιούσαν coca-cola. Έτρωγαν ή μασούσαν διάφορους καρπούς, ρίζες ή βότανα. Έβαζαν καυτά επιθέματα στο υπογάστριο, σίδερα, τούβλα, θερμοφόρες.
Έκαναν υπερβολικά ζεστά λουτρά ή ποδόλουτρα και ακόμα έβαζαν μέσα στη μήτρα διάφορα αιχμηρά αντικείμενα, βελόνες πλεξίματος ή ξύλα με σκοπό να θανατώσουν το έμβρυο.
Η επιστήμη αδυνατούσε να καλύψει τις απαιτήσεις του ανθρώπου για ρύθμιση της γονιμότητας του, αργότερα όμως, δραστηριοποιήθηκε με έρευνες και σήμερα υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία από αντισυλληπτικούς μεθόδους.
Δεν υπάρχει αντισυλληπτική μέθοδος που να είναι τέλεια. Σε κάθε αντισυλληπτική μέθοδο υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Η μέθοδος που θα χρησιμοποιηθεί υα εξαρτηθεί από την αποτελεσματικότητα, την ασφάλεια και την ευκολία χρήσεως.

Αποτελεσματικότητα: αυτή μπορεί να εκφρασθεί με μαθηματικό τρόπο. Ως ποσοστό αποτυχίας ορίζεται ο αριθμός των κυήσεων που αναμένονται στη διάρκεια ενός έτους μεταξύ 100 ζευγαριών τα οποία έχουν τακτικές σεξουαλικές επαφές και χρησιμοποιούν αποκλειστικά τη δεδομένη μέθοδο αντισύλληψης.
Αν 100 ζευγάρια έχουν συστηματικά σεξουαλικές επαφές για ένα χρόνο χωρίς να χρησιμοποιούν καμία αντισυλληπτική μέθοδο μέσα σε ένα χρόνο οι 80 γυναίκες θα είναι έγκυες (δείκτης γονιμότητας).
Ασφάλεια: γενικά οι προτεινόμενοι μέθοδοι αντισύλληψης δεν διαθέτουν χαρακτηριστικά τα οποία θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ανασφαλή.
Ευκολία χρήσεως: η ευκολία χρήσεως της αντισυλληπτικής μεθόδου είναι πολύ σημαντική. Ο γιατρός που παρέχει πληροφορίες σχετικά με την αντισύλληψη δεν συνταγογραφεί φάρμακα για κάποιο συμπτωματικό ασθενή αλλά προσφέρει κοινωνική βοήθεια, γι’ αυτό οφείλει να είναι βέβαιος ότι αυτό που προτείνει είναι αποδεκτό και κατανοητό από το ζευγάρι.

Μέτρα αντισύλληψης

Διακοπτόμενη συνουσία.
Η πιο διαδεδομένη μέθοδος σ’ όλο τον κόσμο εδώ και αιώνες που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά. Είναι μέθοδος που χρησιμοποιείται από πολλά ζευγάρια. Δεν συνιστάται η εφαρμογή της επειδή μπορεί να συμβεί πρόωρη εκσπερμάτωση ή κάποια σπέρματα να εγκαταλείψουν το πέος πριν από την κύρια εκσπερμάτωση. Αν και η απόσυρση είναι καλύτερη από την παντελή έλλειψη αντισύλληψης εμφανίζει υψηλά ποσοστά αποτυχίας (15-20 κυήσεις στα 100) και σε μερικές περιπτώσεις έχει ψυχοσεξουαλικές συνέπειες.
Μέθοδος ρυθμού.
Διακρίνεται ανάλογα με τον με τον τρόπο που προσδιορίζεται η ωορρηξία σε ημερολογιακή, θερμομετρική και ελέγχου της τραχηλικής βλέννας. Αυτή η μέθοδος συνιστάται στην αποφυγή συνουσίας κατά τον χρόνο της ωορρηξίας. Η μέθοδος
μπορεί να βελτιωθεί αν υπολογισθεί ο χρόνος της ωοθηλακιορρηξίας είτε με τη χρήση διαγράμματος βασικής θερμοκρασίας σώματος είτε με καθημερινή εξέταση τραχηλικής βλέννας από την ίδια την γυναίκα. Δείκτης γονιμότητας 15 κυήσεις σε 100 γυναίκες.
Κολπικές πλύσεις.
Οι κολπικές πλύσεις με διάφορα αντισηπτικά μετά την επαφή είναι άσκοπη και πολλές φορές φέρνει αντίθετα αποτελέσματα. Δείκτης γονιμότητας 30 κυήσεις σε 100 γυναίκες.
Ανδρικό προφυλακτικό.
Το πλέον διαδεδομένο ανδρικό αντισυλληπτικό. Εμφανίστηκε το 16ο αιώνα στην Αγγλία και κατασκευαζόταν από έντερο προβάτου ή άλλων ζώων. Το 19ο αιώνα αντικαταστάθηκαν από τα ελαστικά προφυλακτικά, τα οποία είναι πολύ ανθεκτικά κι έτσι αποτυχίες λόγω ρήξεως είναι εξαιρετικά σπάνιες. Το ανδρικό προφυλακτικό είναι μέθοδος φτηνή και εύκολη
Εικόνα 2.3α (photobucket.com) στη χρήση, χωρίς παρενέργειες. Είναι η μόνη μέθοδος που προφυλάσσει από τη μετάδοση αφροδίσιων νοσημάτων καθώς και από αμοιβαία και επανειλημμένοι μόλυνση του ζεύγους.
Γυναικείο προφυλακτικό.
Το γυναικείο προφυλακτικό είναι σχεδιασμένο για να εφαρμόζει σ’ όλες τις γυναίκες και είναι κατάλληλο για όλες τις ηλικίες. Πρόκειται για μια αντισυλληπτική μέθοδο, που βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχο της γυναίκας. Το γυναικείο προφυλακτικό έχει μήκος 14 εκ., είναι κατασκευασμένο από πολυουρεθάνη, έχει μορφή κυλινδρικής θήκης που εφαρμόζει χαλαρά στο κόλπο κι έχει λιπαντική ουσία. Στο εξωτερικό μέρος βρίσκεται ένας μεγάλος εύκαμπτος δακτύλιος, ο οποίος καλύπτει το άνοιγμα του κόλπου και το αιδοίο. Το γυναικείο προφυλακτικό, δεν προκαλεί πόνο κατά την εισαγωγή ή την εξαγωγή του από το κόλπο, είναι ανθεκτικό και δεν έχει καμία μυρωδιά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και κατά την διάρκεια της περιόδου. Επίσης μπορεί να τοποθετηθεί στο κόλπο ακόμη και οχτώ ώρες πριν από μία σεξουαλική επαφή. Προσφέρει μεγαλύτερη προστασία στο κόλπο και το αιδοίο κι έτσι προστατεύει περισσότερο από σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες. Όμως υπάρχουν και κάποια προβλήματα όπως, κατά τη διάρκεια της συνουσίας κάνει ένα θόρυβο, υπάρχει πιθανότητα να προς τα μέσα, εντός του κόλπου και τέλος είναι μέθοδος ακριβή γι αυτό δεν είναι και ιδιαίτερα διαδεδομένη.
Χημικά σπερματοκτόνα.
Είναι χημικές ουσίες που σκοτώνουν τα σπερματοζωάρια πριν φτάσουν στη μήτρα. Το 14ο αιώνα ερευνήθηκαν διάφορες σπερματοκτόνες ουσίες για κολπική χρήση. Τα σπερματοκτόνα άρχισαν να χρησιμοποιούνται την δεκαετία 1930-1940, με αποτελέσματα συχνά απογοητευτικά. Σήμερα κυκλοφορούν στο εμπόριο, με διαφορετική σύσταση όπως, κρέμες, σπρέι , ζελέ, αλοιφές, χάπια, υπόθετα. Η χρήση τους είναι εύκολη και ακίνδυνη, εκτός αν υπάρχει ευαισθησία σε κάποιο συστατικό της σύνθεσής τους. Επίσης, είναι αποτελεσματικά αν χρησιμοποιηθούν σωστά και τη κατάλληλη ώρα. Τέλος, δεν χρειάζεται συνταγή γιατρού για να αγοραστούν από το φαρμακείο.
Κολπικό διάφραγμα.
Ήταν το μόνο αντισυλληπτικό μέσο που χρησιμοποιούσαν οι Αγγλοσάξονες ως το 1960. Σήμερα, πολλές γυναίκες το προτιμούν επειδή δεν παρεμβαίνει σε καμία σωματική λειτουργία. Είναι η μόνη μέθοδος που εναπόθεσε τον έλεγχο της αντισύλληψης αποκλειστικά στη γυναίκα. Το διάφραγμα συνδέεται με χαμηλά ποσοστά κύησης, αρκεί να χρησιμοποιείται σωστά.
Τραχηλικό διάφραγμα.
Είναι ένας λιγότερο συνηθισμένος τρόπος. Για την τοποθέτηση του, απαιτείται μεγάλη επιδεξιότητα και εξοικείωση της γυναίκας με την ανατομία του σώματος της. Το διάφραγμα συνδέεται με χαμηλά ποσοστά κύησης, αρκεί να χρησιμοποιείται σωστά.  Όλα τα διαφράγματα πρέπει να χρησιμοποιούνται μαζί με μία σπερματοκτόνο αλοιφή ώστε να νεκρώνονται τα σπερματοζωάρια που μπορεί να παρακάμψουν το χείλος του. Μοναδική παρενέργεια του διαφράγματος είναι η περιστασιακή υπερευαισθησία στη σπερματοκτόνο αλοιφή.
Αντισυλληπτικά δισκία.
Τα αντισυλληπτικά δισκία αντιπροσωπεύουν τη δημοφιλέστερη γυναικεία μέθοδο αντισύλληψης. Παλαιότερα, υπήρχαν πολλές ανησυχίες για τις πιθανές επιπλοκές του χαπιού στο γυναικείο οργανισμό, σήμερα όμως, έχουν αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό οι γνώσεις μας για τον τρόπο δράσης τους και τις ενδεχόμενες επιπτώσεις τους. Παρ' όλα αυτά, η ανησυχία για το χάπι και τις εικόνα 2.3β (alithia.gr) επιπτώσεις της χρήσης του στον οργανισμό μας εξακολουθεί να υφίσταται.Τα αντισυλληπτικά δισκία πρόκειται για χάπια τα οποία περιέχουν είτε συνδυασμό οιστρογόνων και προγεστερόνης είτε αποκλειστικά κάποιο προγεστερινοειδές. Κυκλοφορούν πολλά εμπορικά σκευάσματα με ποικίλη αναλογία και δόση ορμονών. Χρησιμοποιούνται για την αναστολή της ωορρηξίας μέσω καταστολής του ορμονικού άξονα εγκεφάλου-ωοθηκών. Έτσι, όταν δεν υπάρχουν κανονικοί ωορρηκτικοί κύκλοι, μια γυναίκα δεν μπορεί να μείνει έγκυος. Τα αντισυλληπτικά δισκία χορηγούνται μόνο με ιατρική συνταγή και αφού προηγηθεί ο ενδεικνυόμενος εργαστηριακός έλεγχος της γυναίκας. Καθ' όλη τη διάρκεια λήψης τους οι γυναίκες χρειάζεται να υποβάλλονται σε τακτική μέτρηση της αρτηριακής τους πίεσης και σε επανάληψη ορισμένων αιματολογικών εξετάσεων. Μια γυναίκα που λαμβάνει το χάπι συνήθως ανακτά την ικανότητα να τεκνοποιήσει μέσα σε τρεις έως έξι μήνες από τη διακοπή του.
Πρέπει να αποφεύγεται η χορήγησή αντισυλληπτικών δισκίων σε γυναίκες με ημικρανίες και σε όσες υποφέρουν από πονοκεφάλους ή επιληψία. Επίσης, σε γυναίκες με ήπια υπέρταση, κιρσούς κάτω άκρων και ινομυώματα μήτρας. Ακόμα, αν υπάρχει ιστορικό διαβήτη της εγκυμοσύνης ή το άτομο είναι ηλικίας άνω των 35 ετών και ιδίως αν καπνίζει. Τα αντισυλληπτικά αντενδείκνυνται στις γυναίκες που έχουν βαριά υπέρταση, σε όσες έχουν ιστορικό θρομβοεμβολικών επεισοδίων ή εμφράγματος της καρδιάς, σε εκείνες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα διαταραχής του συστήματος πήξης και της ηπατικής λειτουργίας και σε όσες υπάρχουν υπερλιπιδαιμία και υποψία ή επιβαρημένο ιστορικό για την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού.
Τα αντισυλληπτικά νέας γενεάς περιέχουν μικρότερη ποσότητα οιστρογόνων και πιο καινούρια ανάλογα προγεστερόνης τα οποία ελαττώνουν τις παρενέργειες. Στα προγενεστεροειδή νοργεστιμάτη και δεσογεστρέλη, για παράδειγμα, οι πιθανότητες εμφάνισης παρενεργειών όπως η ακμή ή η αύξηση του σωματικού βάρους είναι μικρές, σε σύγκριση με τα παλαιότερα. Βέβαια, υπάρχουν και μελέτες που υποστηρίζουν ότι αυτά τα νέα προγενεστεροειδή συνδυάζονται με αυξημένο κίνδυνο εν τω βάθει φλεβοθρόμβωσης, σε σχέση με το παλαιότερης γενιάς προγενεστεροειδές λεβονοργεστρέλη.
Τα αντισυλληπτικά είναι μια ιδιαίτερα σημαντική μέθοδος αντισύλληψης, με αποτελεσματικότητα περίπου 98%, αν χρησιμοποιούνται σωστά.
Ωστόσο, εκτός από τα αναμφίβολα οφέλη τους όσον αφορά στην αποφυγή μιας εγκυμοσύνης, χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση πολλών γυναικολογικών προβλημάτων, όπως η ρύθμιση των μη σταθερών εμμηνορρυσιακών κύκλων και η αντιμετώπιση της αμηνόρροιας. Το χάπι κατευνάζει τους πόνους της περιόδου (δυσμηνόρροια) και ελαττώνει την ποσότητα αποβαλλόμενου αίματος σε κάθε εμμηνορυσιακό κύκλο, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό στην περίπτωση που η γυναίκα πάσχει από μηνορραγίες και έχει αναιμία. Επίσης, ελαττώνει τη βαρύτητα της συμπτωματολογίας καλοήθων νοσημάτων, όπως η ινοκυστική μαστοπάθεια και τα ιναδενώματα. Τέλος, υπάρχουν ενδείξεις ότι το χάπι αποτρέπει τη δημιουργία κύστεων της ωοθήκης και συμβάλλει στην ενδυνάμωση των οστών και στην πρόληψη της οστεοπόρωσης.
Ανδρικό αντισυλληπτικό χάπι.
Έχουν πραγματοποιηθεί έρευνες για φάρμακα που θα ανέστειλαν την ανδρική γονιμότητα, αλλά είναι δύσκολο να βρεθούν τέτοια. Τα οιστρογόνα θα ήταν αποτελεσματικά, αλλά θα επέφεραν ανάπτυξη θηλυκών χαρακτηριστικών. Στην Κίνα από το 1972 χρησιμοποιείται ένα φάρμακο (gossypol) που εξάχθηκε από βαμβακέλαιο. Είναι μια μη στεροειδής ένωση που αναστέλλει τη δράση της γαλακτικής δεϋδρογονάσης, ενός ενζύμου που υπάρχει στο σπέρμα και στα κύτταρα των όρχεων. Μετά το 1990 οι έρευνες σταμάτησαν να είναι εντατικές, γιατί διαπιστώθηκε ότι επιφέρει μόνιμη στειρότητα σε ένα ποσοστό 20% των ανδρών που την χρησιμοποίησαν.Όμως, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει κλινικές μελέτες σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα ενός ορμονικού σκευάσματος, το οποίο θα λαμβάνει ο άνδρας, μειώνοντας την ικανότητά του για γονιμοποίηση. Η αλήθεια, είναι ότι ένα τέτοιο χάπι δεν πρόκειται να κυκλοφορήσει αν δεν περάσουν τουλάχιστον έξι χρόνια έρευνας.
Στείρωση
Η στείρωση είναι μέθοδος που εφαρμόζεται στην γυναίκα και στον άνδρα.
Στις ΗΠΑ είναι νόμιμη με ορισμένες προϋποθέσεις για το άτομο που θα υποβληθεί στην επέμβαση (μεγάλη ηλικία, πολλά παιδιά). Η στείρωση σαν μέθοδος εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια. Μετά το 1965 εντυπωσιακή είναι η τεράστια αύξηση του αριθμού των ατόμων και μάλιστα των ανδρών που με τη θέληση τους υποβάλλονται σε επέμβαση στείρωσης.  
Το ποσοστό των γυναικών που χρησιμοποιεί τη στείρωση ως αντισύλληψη ανήλθε από 22% το 1982 σε 28% το 1995. Η τεχνική της γυναικείας στείρωσης συνίσταται στην απολίνωση ή απόφραξη των σαλπιγγών με σκοπό να παρεμποδίσει την συνάντηση ωαρίων και σπερματοζωαρίων, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει γονιμοποίηση. Είναι μια μέθοδος αντισύλληψης με υψηλή αποτελεσματικότητα και η εφαρμογή της δεν είναι κατ' ανάγκη μόνιμη μιας και η λειτουργία των σαλπιγγών μπορεί να αποκατασταθεί ως ένα βαθμό.
Παρόλα αυτά βέβαια συστήνεται σε γυναίκες που έχουν ήδη παιδιά και δεν επιθυμούν να αποκτήσουν άλλα, καθώς επίσης και σε περιπτώσεις όπου η εγκυμοσύνη μπορεί να βλάψει τη ζωή της γυναίκας. Συγκρίνοντάς την με την ανδρική στείρωση έχει υψηλότερο ποσοστό αποτυχίας, με περισσότερες επιπλοκές και σαν διαδικασία είναι περισσότερο δαπανηρή. Σε περίπτωση αποτυχίας της μεθόδου αυξάνεται ο κίνδυνος για εξωμήτρια κύηση.
Η ανδρική στείρωση ονομάζεται βαζεοκτομή και αφορά την διατομή και απολίνωση των σπερματικών πόρων. Η ανδρική στείρωση είναι μόνιμη. Σύμφωνα με στατιστικές ένα ποσοστό 8-15% που έχουν υποβληθεί σε στείρωση, μετανιώνουν αργότερα, ενώ η πλειοψηφία την παραδέχεται σαν ιδανική λύση.
Θηλασμός. Οι περισσότερες γυναίκες δεν σκέπτονται την σεξουαλική επαφή κατά το χρονικό διάστημα αμέσως μετά τον τοκετό και συνεπώς δεν ζητούν αντισύλληψη. Αν και ο θηλασμός παρέχει αντισυλληπτική θεραπεία, δεν είναι απόλυτη. Το ποσοστό αποτυχίας της μεθόδου αυτής φθάνει το 25%. Εφόσον η γυναίκα έχει σεξουαλικές επαφές κατά τη διάρκεια του θηλασμού πρέπει να λαμβάνει κάποια μέθοδο αντισύλληψης.

 Βιβλιογραφία: «ο Τοκετός Είναι αγάπη» Συκάκη- Δούκα Αλέκα, Αθήνα 1988

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΤΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΣΑΣ



Η φροντίδα των ρούχων του μωρού έχει πολυ μεγάλη σημασία γιατί παράλληλα φροντίζουμε και το δέρμα του μωρού, διότι τους πρώτους μήνες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο.
Τα ρούχα του μωρού σας μπορείτε να τα πλύνετε στο πλυντήριο με ειδικό απορρυπαντικό που είναι δερματολογικά ελεγμένο.
Μια καλή λύση είναι το πράσινο σαπούνι το οποίο τώρα πια κυκλοφορεί και σε τέτοια μορφή που είναι κατάλληλη και για το πλυντήριο. Διαφορετικά προτιμήστε ένα προϊόν που δεν θα περιέχει πρόσθετα αρώματα ή χρωστικές κυκλοφορούν διάφορα στο εμπόριο.
Είναι σημαντικό, να πλύνετε όλα τα μωρουδιακά πριν τα φορέσει το μωρό σας. Σε καμία περίπτωση τα καινούργια ρούχα δεν φτάνουν στα χέρια μας φρεσκοπλυμένα οπότε χρειάζεται προσοχή. 
Αν τα ρουχαλάκια έχουν διάφορα διακοσμητικά, (κορδελάκια, κορδόνια ή ακόμη και φερμουάρ) μπορείτε να τα πλύνετε μέσα σε μια μαξιλαροθήκη ώστε να μην χαθούν ή μπλεχτούν με τα άλλα ρούχα.
Αυτή είναι πολύ καλή ιδέα και για μικρά αξεσουάρ του μωρού όπως :κάλτσες, γαντάκια, εσώρουχα και άλλα.
Για τον πρώτο κυρίως χρόνο είναι σημαντικό να πλένονται τα ρούχα του μωρού χωριστά από τα υπόλοιπα της οικογένειας.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ

Παιδικό Μπανάκι

Όπως το μπάνιο αναζωογονεί τον κάθε ένα από εμάς, το ίδιο συμβαίνει και με το μωράκι σας. Υπάρχουν και μωρά, που στην αρχή δεν τους αρέσει το μπάνιο, γι αυτό αν το δικό σας μωρό διαμαρτύρεται κάθε φορά που το κάνετε μπάνιο δεν πρέπει να ανησυχείτε.
Κάντε καθημερινά μπάνιο στο μωρό και ακολουθόντας τις κάτωθι οδηγίες για να έχει το μωρό σας ένα ασφαλές και απολαυστικό μπάνιο.

Πριν ξεκινήσετε τη διαδικασία του μπάνιου σιγουρευτείτε ότι έχετε κοντά σας όλα τα απαραίτητα για το μπάνιο του μωρού, που είναι τα ακόλουθα.
  • Σφουγγάρι
  • Ειδικό παιδικό σαμπουάν που να μην καίει τα μάτια.
  • Ειδικό υγρό παιδικό σαπούνι (baby bath).
  • Ειδικό λάδι για μωρά.
  • Πετσέτα.
  • Τα ρούχα που θα ντύσετε το μωρό.
Ξεντύστε το μωρό σας και βάλτε το πάνω σε μια μαλακή πετσέτα. Κρατώντας το κεφάλι του πλύνετε τα μάτια με μαλακό βαμβάκι βουτηγμένο σε χλιαρό νερό. Τα μάτια σκουπίζονται πάντοτε από την εσωτερική πλευρά προς τα έξω. Κατόπιν σκουπίστε ολόκληρο το πρόσωπο χρησιμοποιώντας ένα καθαρό κομμάτι βαμβάκι ξεκινώντας από τη μέση προς τα έξω.
  •  Βάλτε το μωρό στην μπανιέρα κρατώντας το με το ένα χέρι, έχοντας το κεφάλι του πάνω στο μπράτσο σας. Με το άλλο χέρι βρέξτε τα μαλλιά του και ακολούθως βάλτε μικρή ποσότητα παιδικού σαμπουάν. Προσοχή το σαμπουάν να είναι ειδικό για μωρά και να μην τζούζει τα μάτια. Τρίψτε απαλά ολόκληρο το κεφάλι αλλά δώστε μεγαλύτερη προσοχή στην περιοχή πίσω από τα αυτιά και στις πτυχές του λαιμού. Με την παλάμη του ελεύθερου χεριού ή με ένα σφουγγάρι πλύνετε όλο το σώμα ξεκινώντας από το λαιμό προς τα κάτω. Αφήστε την περιοχή της πάνας τελευταία. Είναι σημαντικό το υγρό σαπούνι (Babybath) που θα χρησιμοποιήσετε να μην ερεθίζει ή να ξηραίνει το δέρμα του μωρού. Μετά το ξέβγαλμα με νερό βγάλτε το μωρό έξω και τυλίξτε το γρήγορα σε μια πετσέτα.
  •  Πριν ντύσετε το μωρό απλώστε στο δέρμα του λίγη παιδική λοσιόν για ενυδάτωση. Πλύνετε την περιοχή των γεννητικών οργάνων με βαμβάκι βουτηγμένο σε νερό ή παιδικό λάδι, σκουπίζοντας από μπρος προς τα πίσω όταν πρόκειται για κορίτσι και με κυκλικές κινήσεις όταν είναι αγόρι.
Ποια ώρα της ημέρας να κάνουμε μπάνιο το μωρό;
Οπιαδήποτε ώρα είναι βολική για σας. Να θυμάστε όμως ότι τα παιδιά ηρεμούν και κοιμούνται συνήθως μετά από το μπάνιο. Γι αυτό αν το παιδί σας έχει κολικούς, τότε είναι καλύτερα να το κάνετε μπάνιο το βράδυ έτσι ώστε να κοιμάται αυτό καλά και να δίνετε και σε εσάς η ευκαιρία να ξεκουραστείτε.

Τι θερμοκρασία πρέπει να έχει το νερό;
Όπως είναι κατανοητό δεν είναι εύκολο να έχετε θερμόμετρο που να μετρά τη θερμοκρασία του νερού. Εκείνο λοιπόν που έχει σημασία είναι βάζοντας το χέρι σας μέσα στο νερό να το αισθάνεστε χλιαρό και όχι ζεστό.

Να έχετε πάντα στο μυαλό τα ακόλουθα όταν κάνετε μπάνιο το μωρό σας.
-Μην αφήνετε ΠΟΤΕ μόνο το μωρό στο μπάνιο.
-Μην αφήνετε ΠΟΤΕ μόνο το μωρό πάνω στο τραπέζι ή το κρεβάτι που το ντύνετε.

ΑΛΛΑΓΗ ΠΑΝΑΣ



Έφτασε η μεγάλη στιγμή και ήρθε το μωρό στο σπίτι!!!
Μαζί του έφτασαν και πολλές υποχρεώσεις που τώρα σας φαίνονται βουνό αλλά σιγά-σιγα θα σας γίνουν ρουτίνα!
Πρέπει να γνωρίζετε πως θα χρειαστείτε στην αρχή από 7- 10 πάνες ημερησίως.(υπάρχουν και κάποιοι γονείς οι οποίοι επιλέγουν πάνινες πλενόμενες "οικολογικές" πάνες). Αυτό βέβαια προϋποθέτει χρόνο.

Είναι σημαντικό να έχετε σε μια μεριά όλα όσα χρειάζεστε για την αλλαγή της πάνας.

Τι πρέπει να έχετε πάντα δίπλα σας ή στην τσάντα σας αν είστε έξω από το σπίτι:
  1. Μια καθαρή πάνα (αν χρησιμοποιείτε πάνινες και μια παραμάνα ασφαλείας)
  2. Ένα αντισηπτικό για τα χέρια σας που δεν χρειάζονται ξέβγαλμα
  3. Μια αλοιφή για τους ερεθισμούς στην ευαίσθητη περιοχή
  4. Μια λεκανίτσα με χλιαρό νερό
  5. Μερικά στρογγυλά βαμβάκια
  6. Μια πετσέτα
  7. Υγρά μαντηλάκια
Στην αρχή θα θεωρήτε δύσκολο να πιάσετε αυτό το εύθραυστο πλασματάκι στα χέρια σας, όμως με λίγη υπομονή θα τα καταφέρετε σίγουρα.
Ξαπλώστε το μωράκι σας ανάσκελα πάνω στην αλλαξιέρα ή όπου σας βολεύει και είναι ασφαλές για το παιδί. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την ειδική αδιάβροχη πάνα για να μην τα κάνετε όλα μούσκεμα. Βγάλτε του την βρώμικη πάνα.
Αν είναι καλοκαίρι ή αν ο χώρος είναι ζεστός είναι πολύ ωραίο να το αφήσετε για λίγο γυμνό ώστε να πάρει λίγο αέρα στη συνέχεια βάλτε το κάτω τη βρύση με τον ποπό γυρισμένο προς αυτή και να ξεπλύνετε το (αφού πρώτα έχετε προσαρμόσει το νερό στη σωστή θερμοκρασία).
Έπειτα πάρτε τα βαμβάκια ή ένα μικρό πανάκι και καθαρίστε σχολαστικά την περιοχή. Επιμείνετε ιδιαίτερα στις «δίπλες» που κάνει το δερματάκι τους. Συνήθως εκεί μαζεύεται αρκετή βρωμιά.
Αν το παιδάκι σας είναι κοριτσάκι τότε σκουπίστε από μπροστά προς τα πίσω.( αν το κάνετε αντίθετα  μπορεί να μεταδώσετε μικρόβια)
Αν είναι αγόρι βγάλτε προσεκτικά την πάνα γιατί η επαφή με τον δροσερό αέρα υπάρχει η πιθανότητα να πιθανά να σας καταβρέξει.
Αντί για το βαμβάκι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε υγρά μαντηλάκια. Έπειτα περάστε με μια στεγνή και καθαρή πετσέτα
Τέλος πριν την καθαρή πάνα βάλτε του την ειδική κρέμα συγκάματος για τυχόν ερεθισμούς

Το Κόψιμο των Νυχιών

Το Κόψιμο των Νυχιών


Τα νύχια των μωρών μεγαλώνουν πολύ γρήγορα και είναι αιχμηρά. Αν δεν κοπούν, μπορεί να προκαλέσουν γρατσουνιές, ερεθισμούς στο πρόσωπο αλλά και τραυματισμούς στα μάτια του . Για το λόγο αυτό θα πρέπει να τα διατηρείτε κοντά. Αν δεν έχετε ανάλογη εμπειρία είναι προτιμότερο να τα κόβετε, ενώ κάποιος άλλος κρατά το μωρό.
  1. Προμηθευτείτε ένα ψαλιδάκι με στρογγυλεμένες άκρες.
  2. Βάλτε κάποιον να κρατήσει το μωρό αγκαλιά.
  3. Πηγαίνετε πίσω από την πλάτη εκείνου που κρατά το μωρό και πιάστε το χεράκι του, έτσι ώστε να βλέπετε την παλάμη του με τα δάχτυλα προς τα πάνω.
  4. Κρύψτε όλα τα δάχτυλα με την παλάμη σας αφήνοντας μόνο εκείνο απ’ το οποίο θα κόψετε το νύχι.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ

Τι είναι ο Καρκίνος του Τραχήλου της Μήτρας;



Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας προσβάλλει τον τράχηλο, δηλ. το κατώτερο άκρο της μήτρας που οδηγεί στον κόλπο.
Είναι ο δεύτερος σε συχνότητα καρκίνος στο γυναικείο πληθυσμό κάτω των 45 ετών, αλλά προσβάλλει και μεγαλύτερες ηλικίες.
Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας δεν είναι κληρονομικός.
Κύρια αιτία ανάπτυξής του είναι ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων, Human Papilloma Virus (HPV).

Η μόλυνση με τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (Human Papilloma Virus - HPV) είναι το συχνότερο σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα. Υπάρχουν περισσότεροι από 100 τύποι του HPV και υπολογίζεται ότι περίπου το 80% των σεξουαλικά ενεργών γυναικών έρχονται σε επαφή με τον ιό, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους.
Αν και οι περισσότερες γυναίκες αναπτύσσουν αντισώματα και καταπολεμούν τις εκδηλώσεις της HPV λοίμωξης, ο ιός μπορεί να παραμείνει στο 20-30% των γυναικών και να δημιουργήσει προκαρκινικές βλάβες. Το 1% αυτών των βλαβών μπορεί να εξελιχθεί σε καρκίνο, αρκετά χρόνια μετά την μόλυνση με HPV αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα.
Στην Ελλάδα κάθε χρόνο έχουμε περίπου 550 νέες περιπτώσεις και 250 θανάτους απόκαρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Πρόληψη του Καρκίνου του Τραχήλου της Μήτρας.

 

Είναι ο μόνος καρκίνος που μπορεί να προληφθεί 100% με τον εμβολιασμό και το Τεστ Παπανικολάου.

Τι είναι το εμβόλιο κατά του ιού HPV;
Με το εμβόλιο χορηγείται ένα τμήμα του ιού, που έχει δημιουργηθεί τεχνητά και μπορεί να προκαλέσει ανάπτυξη αντισωμάτων. Με αυτόν τον τρόπο, γυναίκες που έχουν αναπτύξει επίκτητη ανοσία με εμβόλια κατά του HPV δεν θα προσβληθούν από τον ιό και δεν θα κινδυνεύσουν να αναπτύξουν καρκίνο του τραχήλου στο μέλλον.
Ο εμβολιασμός έχει ενταχθεί στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών και χορηγείται δωρεάν σε όλα τα κορίτσια 12-15 ετών μαζί με τα υπόλοιπα παιδιατρικά εμβόλια, αλλά και στις έφηβες και νεαρές γυναίκες εμβολιαστούν στην ηλικά των 12-15 ετών.
Ο εμβολιασμός γίνεται ανεξάρτητα από την έναρξη ή όχι των σεξουαλικών επαφών.
Μακροχρόνιες μελέτες, διεθνώς, έδειξαν ότι ο εμβολιασμός προσφέρει έως και 100% προστασία από τους πιο συχνούς ογκογόνους τύπους του  ιού HPV, όταν χορηγείτι σε έφηβες και πριν την έναρξη της σεξουαλικής τους ζωής.
Η διεθνής εμπειρία από τη χρήση του εμβολίου έχει δείξει ότι είναι γενικά καλά ανεκτό και έχει ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας. Οι Αρχές Υγείας παγκοσμίως έχουν επίσημα τοποθετηθεί υπέρ της ασφάλειας και μαζικής χρήσης του εμβολίου.
Ο εμβολιασμός γίνεται σε τρεις δόσεις και ολοκληρώνεται σε διάστημα 6 μηνών.
Ο εμβολιασμός δεν αντικαθιστά το Pap test.

Το Pap test

Είναι μια απλή, ανώδυνη και αναίμακτη εξέταση.
Γίνεται μετά την έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας της γυναίκας, μεταξύ της 10ης και 20ης ημέρας του κύκλου, και σε συχνότητα που καθορίζει ο γιατρός.
Καλύπτεται από όλα τα ασφαλιστικά ταμεία.

Έγκαιρη διάγνωση του Καρκίνου του Τραχήλου της Μήτρας.

 

Δεν υπάρχουν συμπτώματα στα αρχικά στάδια, όταν δηλαδή η νόσος θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί επιτυχώς.
To Pap test μπορεί να διαγνώσει προκαρκινικές αλλοιώσεις και δυσπλασίες πολύ πριν αυτές εξελιχθούν σε καρκίνο. Πρέπει να συνοδεύεται από πλήρη γυναικολογική εξέταση για τον έλεγχο του ενδομήτριου, των ωοθηκών, του αιδοίου και του κόλπου, που δεν καλύπτονται από το Pap test.
Εκτός του τακτικού ετήσιου ελέγχου, μια γυναίκα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα στον γυναικολόγο αν παρουσιάσει κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα :
  • Αιμορραγία εκτός περιόδου ή μετά την εμμηνόπαυση
  • Αιμορραγία μετά την σεξουαλική επαφή
  • Άφθονα και δύσοσμα κολπικά υγρά
  • Ξαφνική και γρήγορη διόγκωση της κοιλιάς, που μπορεί να συνοδεύεται από μη ειδικά συμπτώματα όπως ναυτία, έμετο, συχνουρία ή πόνο
  • Έντονος κνησμός (φαγούρα) στα γεννητικά όργανα, πάχυνση και σκλήρυνση του δέρματος ή εμφάνιση μιας ελκωτικής μάζας και εμορραγίας στη περιοχή του αιδοίου.
Θεραπεία  του Τραχήλου της Μήτρας

 

Είναι αναγκαία η επαρκής ενημέρωση όλων των ασθενών με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας για την ασθένειά τους.
Η θεραπεία αποφασίζεται από τον θεράποντα γιατρό. Μπορεί να περιλαμβάνει :
  • Χειρουργική αφαίρεση
  • Ακτινοθεραπεία
  • Χημειοθεραπεία
  • ή συνδυασμό
Πηγή: http://www.oekk.gr/cervical-cancer-information/treatment-side-effects.html

Τι είναι η μηνιγγίτιδα;


Τι είναι η μηνιγγίτιδα;

Η μηνιγγίτιδα είναι μια από τις σοβαρότερες λοιμώξεις που απαντούν στον άνθρωπο και από τις λίγες που προκαλούν κοινωνική αναταραχή και κινητοποίηση των μέσων μαζικής επικοινωνίας.
Eίναι φλεγμονή των μηνίγγων, δηλ. των μεμβρανών που περικλείουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό και προκαλείται είτε από ιούς είτε από μικρόβια.
Η μηνιγγίτιδα από ιούς είναι κατά κανόνα ήπια και υποχωρεί χωρίς θεραπεία και χωρίς να αφήσει υπολείμματα.
Η μικροβιακή μηνιγγίτιδα είναι πιο σοβαρό νόσημα, με μικρή συχνότητα, σημαντικές όμως επιπτώσεις για τον ασθενή. Μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές βλάβες, όπως κώφωση, νοητική υστέρηση, κινητικές διαταραχές κλπ. Απαιτεί άμεση θεραπεία.
Τρία είναι τα κύρια υπεύθυνα μικρόβια: ο μηνιγγιτιδόκοκκος, ο πνευμονιόκοκκος και ο αιμόφιλος ινφλουέντζας τύπου b, που ουσιαστικά έχει εκλείψει σήμερα λόγω του εφαρμοζόμενου μαζικού εμβολιασμού.
Ο μηνιγγιτιδόκοκκος είναι το συχνότερο αίτιο. Υπάρχουν διάφορες ομάδες (οροομάδες) του μικροβίου. Για το 90% των περιπτώσεων ευθύνονται οι οροομάδες Β, C και Α. Μόνη γνωστή δεξαμενή του μηνιγγιτιδοκόκκου είναι ο άνθρωπος. Το μικρόβιο δεν επιβιώνει στο περιβάλλον. Οι περισσότεροι που αποκτούν το μικρόβιο γίνονται φορείς και δεν νοσούν, μπορούν όμως να μεταδώσουν το μικρόβιο.
Ο μηνιγγιτιδόκοκκος, προκαλεί δύο μορφές νόσου: μηνιγγίτιδα (με μικρό ποσοστό θνητότητας 1-2%), και (πιο σπάνια) σηψαιμία που συνήθως είναι κεραυνοβόλα με ταχύτατη εξέλιξη και θνητότητα 15-25%. Ο μηνιγγιτιδόκοκκος έχει το χαρακτηριστικό ότι μπορεί να προκαλεί επιδημίες.
Ο πνευμονιόκοκκος δεν προκαλεί επιδημίες αλλά σποραδικά κρούσματα με υψηλά, όμως, ποσοστά θνητότητας (10-15%) και νευρολογικών υπολειμμάτων (15-30%) σε αυτούς που θα επιζήσουν.
Στη χώρα μας η μηνιγγίτιδα παρουσιάζει μεγάλη μείωση συχνότητας από το1980 και έπειτα.
Τα παιδιά – και ειδικά αυτά που είναι μικρότερα των 5 χρόνων – αποτελούν τη μεγαλύτερη μάζα των ασθενών με μηνιγγίτιδα, ενώ κατά τη διάρκεια επιδημιών από μηνιγγιτιδόκοκκο η συχνότητα της λοίμωξης είναι μεγαλύτερη στην εφηβική ηλικία. Η μηνιγγίτιδα εμφανίζεται συχνότερα τους χειμερινούς και εαρινούς μήνες.
Ποια είναι τα συμπτώματα της μηνιγγίτιδας;
Τα συμπτώματα εξαρτώνται από την ηλικία του ασθενούς και εκδηλώνονται μέσα σε λίγες ώρες ή σε 1-3 ημέρες από την προσβολή.
Τρία είναι τα κλασικά σημεία της μηνιγγίτιδας: υψηλός πυρετός, κεφαλαλγία και δυσκολία στην κάμψη του αυχένα. Αυτά όμως παρατηρούνται συνήθως σε άτομα ηλικίας πάνω των 2 χρόνων. Άλλα συμπτώματα είναι: ναυτία, έμετοι, ανησυχία, έντρομο βλέμμα, φωτοφοβία, υπνηλία. Στα βρέφη και στα νεογνά η συμπτωματολογία είναι πιο ασαφής: έντονη ανησυχία, βραδύτητα στη συμπεριφορά, έμετοι ή άρνηση τροφής.
Πως γίνεται η διάγνωση της μηνιγγίτιδας;
Επειδή τα συμπτώματα της νόσου μπορεί να είναι μη ειδικά στην αρχή, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη πρόδρομα σημεία (ιδιαίτερα στα παιδιά), όπως:
  • υπερπυρεξία
  • ταχυκαρδία
  • ασυνήθιστη ωχρότητα ή/και κυάνωση
  • μεταβολή του χαρακτήρα του κλάματος
  • αδυναμία ανταπόκρισης σε κοινωνική συναναστροφή (πχ συνομιλία, παιχνίδι κλπ).
Το σημείο αυτό είναι σημαντικό και παρατηρείται ακόμη και όταν έχει υποχωρήσει ο πυρετός, κάτι που δεν ισχύει σε άλλα εμπύρετα νοσήματα, όπου το παιδί είναι ευδιάθετο όταν δεν έχει πυρετό.
Μεγάλη σημασία έχει η παρουσία εξανθήματος, που είναι χαρακτηριστικό της μηνιγγίτιδας από μηνιγγιτιδόκοκκο. Αν το εξάνθημα είναι αιμορραγικό πρέπει να κληθεί άμεσα ο γιατρός για εκτίμηση. Το αιμορραγικό εξάνθημα εμφανίζεται κυρίως στον κορμό και στα κάτω άκρα ή σε περιοχές που υφίστανται πίεση (πάνες, βρακάκια, κάλτσες). Πολλές λοιμώξεις από ιούς εκδηλώνονται με πυρετό και μικρό αιμορραγικό εξάνθημα. Ωστόσο, αιμορραγικό εξάνθημα στα κάτω άκρα και υπερπυρεξία σημαίνουν συνήθως βαριά μικροβιακή λοίμωξη.
Στη διάγνωση του εξανθήματος μπορεί να βοηθήσει πρακτικά το τεστ του γυαλιού: «Πιέζετε ένα διαφανές γυαλί επάνω στο ύποπτο εξάνθημα. Αν το εξάνθημα ΔΕΝ εξασθενεί, είναι αιμορραγικό».
Οριστική διάγνωση της μηνιγγίτιδας γίνεται με ειδικές εξετάσεις στο νοσοκομείο.
Υπάρχει θεραπεία για τη μηνιγγίτιδα;
Ναι. Υπάρχουν σήμερα κατάλληλα αντιβιοτικά.
Σημαντική είναι η άμεση έναρξη της θεραπείας ώστε να μειωθεί η πιθανότητα κακής εξέλιξης.
Ο ασθενής που λαμβάνει αντιβιοτικά δεν μεταδίδει μετά από 24 ώρες θεραπεία.
Είναι η μηνιγγίτιδα μεταδοτική;
Ναι. Η μετάδοση γίνεται μόνο από άτομο σε άτομο. Μεταδίδεται με τα σταγονίδια του αέρα και με επαφή με τις ρινοφαρυγγικές εκκρίσεις του ανθρώπου που πάσχει (πχ. βήχας, πτάρνισμα, φιλί).
Η μετάδοση δεν είναι τόσο εύκολη και συχνή όσο σε άλλες λοιμώξεις. Και βέβαια δεν γίνεται με κοινωνική επαφή ή με απλή αναπνοή του αέρα σε χώρο όπου υπήρχε άτομο με μηνιγγίτιδα.
Μεγαλύτερο κίνδυνο έχουν τα άτομα που είναι σε παρατεταμένη επαφή (για τουλάχιστον 5 ώρες την ημέρα τις προηγούμενες 7 ημέρες από την εκδήλωση της νόσου) με τον ασθενή, άτομα δηλ. που ζούν στην ίδια οικογένεια ή παιδιά που παρακολουθούν σε βρεφονηπιακό σταθμό. Απαραίτητο είναι να γνωρίζουμε ότι η απολύμανση στο σχολείο όπου εκδηλώθηκε κρούσμα μηνιγγίτιδας δεν ωφελεί σε τίποτε και ότι το σχολείο δεν χρειάζεται να κλείνει έστω και προσωρινά.
Υπάρχει δυνατότητα προφύλαξης από τη μηνιγγίτιδα;
Ναι. Η στρατηγική πρόληψης βασίζεται σε δύο τρόπους ενέργειας:
α) χορήγηση αντιβιοτικών σε ορισμένα άτομα που εκτέθηκαν στη νόσο (χημειοπροφύλαξη). Παρέχει μερική και βραχυχρόνια προστασία.
β) Χορήγηση εμβολίου (ανοσοπροφύλαξη). Παρέχει μακροχρόνια και πιο πλήρη προστασία.
Χημειοπροφύλαξη κάνουμε μόνο για μηνιγγίτιδα από μηνιγγιτιδόκοκκο (παλαιότερα και για τον αιμόφιλο όταν αυτός υπήρχε σαν αίτιο), με τη λήψη για δύο ημέρες ενός αντιβιοτικού, της ριφαμπικίνης.
Πρέπει να γίνει, όμως, κατανοητό ότι δεν χρειάζονται τέτοια προφύλαξη όλα τα άτομα που ήρθαν σε επαφή με τον ασθενή, αλλά αυτή γίνεται μόνον στις εξής περιπτώσεις:
α) άτομα της οικογένειας του πάσχοντος
β) περιπτώσεις επαφής (παιδιά – ενήλικες) σε βρεφονηπιακό σταθμό
γ) άμεση επαφή με τις εκκρίσεις του πάσχοντος με πράξεις υψηλού κινδύνου μετάδοσης (φιλί, πτάρνισμα στο πρόσωπο χωρίς μαντήλι) ή κοινή χρήση αντικειμένων που μπορεί να μεταδώσουν ρινοφαρυγγικές εκκρίσεις (οδοντόβουρτσα, σκεύη σίτισης, κλπ)
δ) ανάνηψη στόμα-με-στόμα (αφορά κυρίως υγιειονομικό προσωπικό).
ΔΕΝ συνιστάται χημειοπροφύλαξη
α) σε κοινωνική επαφή (όχι άμεση επαφή με τις εκκρίσεις του ασθενούς)
β) σε ιατρικό προσωπικό χωρίς άμεση επαφή με τις εκκρίσεις του πάσχοντος
γ) σε έμμεση επαφή, δηλ. με άτομο υψηλού κινδύνου όχι όμως με τον πάσχοντα
Υπάρχουν εμβόλια για τη μηνιγγίτιδα;
Ναι, και για τα τρία μικρόβια που προκαλούν μηνιγγίτιδα. Και τα τρία χορηγούνται από την ηλικία των 2 μηνών και πάνω.
Το εμβόλιο για τον αιμόφιλο (συζευγμένο) χρησιμοποιείται από χρόνια και είναι εξαιρετικά ασφαλές και αποτελεσματικό. Χορηγείται σαν ρουτίνα σε όλα τα παιδιά έως την ηλικία των 5 χρόνων.
Το εμβόλιο για τον μηνιγγιτιδόκοκκο (συζευγμένο) αφορά μόνο μία οροομάδα του μηνιγγιτιδοκόκκου ( C ) που είναι και η πιο επικίνδυνη για επιδημίες και υψηλά ποσοστά θανάτου. Είναι πολύ αποτελεσματικό, και προστατεύει για πολλά χρόνια. Εκτός από τα παιδιά όπου χορηγείται ως ρουτίνα, επιβάλλεται η χορήγηση του και στους εφήβους. Επίσης στους ενήλικες που θέλουν να προστατευθούν από τη νόσο. Προσοχή, προστατεύει μόνο από το συγκεκριμένο στέλεχος του μηνιγγιτιδοκόκκου.
Για τον πνευμονιόκοκκο υπάρχουν τρία εμβόλια, 2 συζευγμένα και 1 απλό. Το ένα συζευγμένο περιέχει 10 ορότυπους από τους 91 του μικροβίου. Το άλλο συζευγμένο περιέχει 13 ορότυπους. Πρέπει να χορηγούνται ως ρουτίνα σε όλα τα παιδιά έως την ηλικία των 5 χρόνων. Τα εμβόλια αυτά είναι αποτελεσματικά, ασφαλή και προφυλάσσουν όχι μόνον από τη μηνιγγίτιδα αλλά σε κάποιο ποσοστό και από άλλες λοιμώξεις που προκαλεί ο πνευμονιόκκοκος, όπως ωτίτιδα και πνευμονία.
Για μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες που είναι σε υψηλό κίνδυνο για ανάπτυξη πνευμονιοκοκκικών λοιμώξεων (πχ άτομα με χρόνια καρδιακά ή πνευμονικά νοσήματα, με διαβήτη, με έλλειψη του σπλήνα) υπάρχει ένα εμβόλιο που καλύπτει 23 ορότυπους του μικροβίου. Το εμβόλιο αυτό δεν είναι αποτελεσματικό σε παιδιά κάτω των 2 χρόνων και η προστασία του δεν διαρκεί πολύ. Γίνεται σε μεγάλα άτομα για μία μόνο φορά και σε ειδικές περιπτώσεις και δεύτερη φορά.
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΛΥΣΙΔΑ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑΣ.
Αποφύγετε:
  • το πτάρνισμα χωρίς μαντήλι
  • το φιλί
Αποφύγετε την κοινή χρήση των εξής:
  • σκεύη φαγητού
  • είδη προσωπικής υγιεινής
  • κραγιόν
ΠΡΟΣΟΧΗ
Αδυναμία ανταπόκρισης σε κοινωνική συναναστροφή (συνομιλία, παιχνίδι κλπ) Ή μεταβολή του χαρακτήρος του κλάματος μπορεί να είναι πρόδρομα σημεία μηνιγγίτιδας
Αν στο βρέφος σας που έχει υψηλό πυρετό δείτε πετέχειες (αιμορραγικό εξάνθημα) στα κάτω άκρα, επικοινωνείστε αμέσως με τον παιδίατρο σας ή προσκομίστε το παιδί στο νοσοκομείο.
Μετά από κρούσμα μηνιγγίτιδας, το σχολείο ΔΕΝ χρειάζεται κλείσιμο ούτε απολύμανση.
Μην αναβάλλετε τους εμβολιασμούς κατά της μηνιγγίτιδας για μεγαλύτερες ηλικίες (λιγότερες δόσεις) μόνο και μόνο για οικονομία. Είναι ΛΑΘΟΣ.


Τι είναι η γαστρεντερίτιδα



Τι είναι η γαστρεντερίτιδα;
Η γαστρεντερίτιδα είναι λοίμωξη του εντέρου, που προκαλεί διάρροια και μερικές φορές εμέτους. Οι έμετοι μπορεί να σταματήσουν γρήγορα, η διάρροια όμως μπορεί να διαρκέσει έως και 15 ημέρες.


Τι προκαλεί την γαστρεντερίτιδα;
Γαστρεντερίτιδα προκαλούν πολλοί ιοί και βακτήρια. Υπεύθυνοι πιο συχνά γι’ αυτήν είναι οι ιοί. Το αίτιο που την προκαλεί δεν έχει σημασία για τον τρόπο αντιμετώπισής της. Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι η θεραπεία της είναι
συμπτωματική – αντιμετωπίζουμε δηλαδή τις συνέπειες ( π.χ. αφυδάτωση ) και όχι το αίτιο.


Πως μπορούμε να σταματήσουμε τη διασπορά της γαστρεντερίτιδας;
Η γαστρεντερίτιδα είναι πολύ εύκολο να μεταδοθεί. Αυτό μπορεί να
προληφθεί με:
  • Καλό πλύσιμο των χεριών – των δικών σας και του παιδιού σας.
  • Πλύνετε με νερό και σαπούνι τα χέρια του παιδιού σας μετά την τουαλέτα και πριν και μετά από κάθε γεύμα.
  • Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι και νερό πριν ταΐσετε το παιδί σας και μετά από την αλλαγή κάθε πάνας.
  • Κρατήστε το παιδί σας, όσο αυτό είναι δυνατόν, μακριά από άλλα παιδιά, ώσπου να σταματήσει η διάρροια.

Τι μπορείτε να κάνετε;

Το σημαντικότερο πράγμα που έχετε να κάνετε είναι να φροντίσετε ώστε το παιδί σας να πίνει ικανοποιητική ποσότητα
υγρών. Βρέφη ηλικίας μικρότερης των 6 μηνών είναι πολύ εύκολο να αρρωστήσουν από γαστρεντερίτιδα. Επιπλέον ποσότητα προσλαμβανομένων υγρών απαιτείται για να αντικαταστήσει αυτά που χάνονται με τις διάρροιες και τους εμέτους. Είναι σημαντικό να συνεχίζουμε τη χορήγηση υγρών ακόμη και αν αυτό φαίνεται να χειροτερεύει τις διάρροιες.
 
Παρακάτω είναι οι οδηγίες για το πώς χορηγούμε τα υγρά στα παιδιά:
  • Δώστε στο παιδί σας κάτι να πιεί κάθε φορά που κάνει εμετό.
  • Αν θηλάζετε, συνεχίστε αλλά σε πιο τακτά χρονικά διαστήματα. Μπορείτε παράλληλα να χορηγήσετε και διαλύματα ηλεκτρολυτών.
  • Αν το παιδί σας σιτίζετε από μπουκάλι, δώστε για τις πρώτες 6 ώρες διαλύματα ηλεκτρολυτών και στη συνέχεια δώστε να πιεί τη σκόνη γάλακτος που πίνει στην κανονική της αραίωση, αλλά σε μικρότερες ποσότητες και πιο συχνά.
  • Δώστε στα μεγαλύτερα παιδιά να πιούν μια ποσότητα 150 – 200ml υγρού μετά από κάθε μεγάλο εμετό ή κένωση.
  • Δώστε μικρές ποσότητες υγρών και συχνά αν το παιδί σας κάνει πολλούς εμετούς στη σειρά ( μια γουλιά κάθε 15 λεπτά ).
Πάτε το παιδί σας στον γιατρό αν κάνει πολλούς εμετούς και συχνά, δεν πίνει, έχει σημεία αφυδάτωσης ή είδατε πρόσμιξη αίματος στα κόπρανα.
Βρέφη μικρότερα των 6 μηνών ίσως χρειασθεί να επανεκτιμηθούν από τον γιατρό μετά 6 – 12 ώρες.
Ο γιατρός θα σας δώσει οδηγίες για το τι θα κάνετε.
Μη δίνετε οποιαδήποτε σκευάσματα για να σταματήσετε τον εμετό ή τη διάρροια γιατί αυτό είναι επικίνδυνο.
Αν το παιδί σας αρνείται να πιεί υγρά πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό σας.

Ποια είναι τα σημεία της αφυδάτωσης;
  • Στεγνό στόμα και γλώσσα
  • Αδυναμία ούρησης ( στεγνές πάνες)
  • Εισοχή βολβών
  • Κρύα χέρια και πόδια
  • Υπνηλία (κοιμάται περισσότερο απ’ ότι συνήθως )
Αν παρατηρήσετε κάτι από τα παραπάνω θα πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό σας.

Ηλεκτρολύτες
Το παιδί σας πρέπει να πάρει σκευάσματα ηλεκτρολυτών για να μην αφυδατωθεί. Τέτοια σκευάσματα κυκλοφορούν στα φαρμακεία.
Ακολουθήστε τις οδηγίες παρασκευής τους.  Αν πρόκειται να το δώσετε σε βρέφη χρησιμοποιήστε για την παρασκευή του βρασμένο νερό, που έχετε προηγουμένως  κρυώσει. Μην προσθέτετε επιπλέον ζάχαρη για να βελτιώσετε τη  γεύση τους, γιατί θα επιδεινώσετε την διάρροια.

Σίτιση
Το παιδί σας στην αρχή μπορεί να αρνείται να φάει. Αυτό δεν είναι πρόβλημα αν προσλαμβάνει υγρά, και ακόμα καλύτερα διαλύματα ηλεκτρολυτών. Δεν είναι ανάγκη να εφαρμόσετε κάποια δίαιτα. Δεν συνιστάται ο περιορισμός καμιάς τροφής. Γενικά, αν το παιδί σας πεινάσει οποιαδήποτε στιγμή, δώστε του να φάει ότι τρώει συνήθως και ότι προτιμάει περισσότερο. Προσέξτε μόνο με τη ζάχαρη. Περιορίστε τις τροφές που περιέχουν ζάχαρη, γιατί η κατανάλωσή τους μπορεί να χειροτερέψει την διάρροια.

Θυμηθείτε
  • Τα μικρά βρέφη και παιδιά μπορεί να αφυδατωθούν πολύ εύκολα
  • Τα βρέφη ηλικίας μικρότερης των 6 μηνών μπορεί να χρειασθεί να προσκομισθούν για εκτίμηση από τον γιατρό περισσότερο από μία φορά
  • Δώστε στα βρέφη να πιουν κάτι κάθε φορά που κάνουν εμετό
  • Αν σιτίζονται με γάλα σκόνη, δώστε τους για τις πρώτες 6 ώρες διαλύματα ηλεκτρολυτών και στη συνέχεια το γάλα τους σε μικρές ποσότητες και πιο συχνά
  • Δώστε στα μεγαλύτερα παιδιά να πιουν μετά από κάθε εμετό ή διάρροια
  • Αν το παιδί σας κάνει πολλούς εμετούς, δώστε του μικρή ποσότητα υγρών ( μια γουλιά ) σε τακτά χρονικά διαστήματα ( κάθε 10 – 15 λεπτά )
  • Συνεχίστε τη σίτιση κανονικά αν το παιδί σας θέλει να φάει
  • Το παιδί σας μπορεί να μεταδώσει την γαστρεντερίτιδα, γι’ αυτό πλένετε προσεκτικά τα χέρια σας, ιδιαίτερα πριν τα γεύματα και μετά από κάθε αλλαγή της πάνας
Επισκεφθείτε τον γιατρό αν:
  • Δεν δέχεται να πιεί υγρά και – συνεχίζουν οι έμετοι και οι διάρροιες ή φαίνεται αδύνατον να κρατήσει οποιαδήποτε ποσότητα υγρών
  • Φαίνεται αφυδατωμένο
  • Εμφανίσει κοιλιακό άλγος
  • Κοιμάται περισσότερο απ’ ότι συνήθως
  • Δεν παρουσιάσει βελτίωση μετά από την πάροδο 12 ωρών
Δείτε τον γιατρό σας αν ανησυχείτε για την υγεία του παιδιού σας.

 


ΔΕΚΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ ΑΠΟ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ


ΔΕΚΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ ΑΠΟ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
1. Να είστε πάντα εμβολιασμένοι με τους κατάλληλους για κάθε ηλικία εμβ ολιασμούς. Τηρείτε τα προγράμματα εμβολιασμών. Μην ξεχνάτε να εμβολιάζετε και τα κατοικίδια ζώα.
2. Πλένετε τα χέρια σας τακτικά. Αποτελεί σημαντικότατο μέτρο πρόληψης λοιμωδών νοσημάτων. Το συχνό και σωστό πλύσιμο των χεριών απομακρύνει τα μικρόβια που αυτά μαζεύουν από άλλους ανθρώπους, από ακάθαρτες επιφάνειες ή αντικείμενα και από τυχόν επαφή με ζώα. Αν τα χέρια δεν πλένονται καλά τότε αγγίζοντας μάτια, μύτη, στόμα μεταφέρονται μικρόβια με τις ανάλογες συνέπειες. Δεν είναι τυχαίο ότι ορισμένες λοιμώξεις του αναπνευστικού μεταδίδονται συχνότερα με τα χέρια παρά με τα σταγονίδια.
Είναι αναγκαίο να πλένει κανείς τα χέρια του:
  • Πριν, κατά και μετά την παρασκευή φαγητού
  • Πριν να φάει
  • Μετά τη χρήση τουαλέτας
  • Μετά την αλλαγή πάνας βρέφους
  • Μετά το φύσημα της μύτης ή πτάρνισμα ή βήχα
  • Όταν τα χέρια είναι βρώμικα
  • Συχνότερα από ό,τι συνήθως όταν στο σπίτι υπάρχει κάποιος ασθενής
  • Μετά την περιποίηση ασθενούς
  • Μετά από παιχνίδι με ζώα
3. Τα τρόφιμα αποτελούν τις πιο συχνές εστίες μόλυνσης και πηγή επιδημιών. Σημεία που πρέπει να προσέχει κανείς για να περιορίσει τον κίνδυνο από τα τρόφιμα είναι τα εξής:
Α. Προσοχή όταν αγοράζετε τρόφιμα:
  • Όταν ψωνίζετε, αφήνετε για το τέλος τρόφιμα που αλλοιώνονται εύκολα πχ κρέας, αυγά, γάλα
  • Μην καταναλώνετε γάλα που δεν είναι παστεριωμένο
  • Προσοχή να μη στάζουν υγρά τροφίμων δυνητικά επικινδύνων (κρέας, αυγά, θαλασσινά) πάνω σε άλλα τρόφιμα
  • Μετά τα ψώνια πηγαίνετε σπίτι κατευθείαν και μην περιφέρετε τα τρόφιμα μέσα στο ζεστό αυτοκίνητο
Β. Προσέχετε τι τρώτε και πως παρασκευάζετε αυτό που θα φάτε
Γ. Διατηρείτε σωστά τα τρόφιμα στο ψυγείο και καθαρίζετε τακτικά τον χώρο ψύξεως και καταψύξεως. Ελέγχετε τακτικά τη θερμοκρασία ψύξης και κατάψυξης του ψυγείου σας.
Δ. Τηρείτε ορισμένα μέτρα όταν ετοιμάζετε φαγητό:
  • Πλύνετε τα χέρια πριν και μετά την παρασκευή του φαγητού
  • Πλύνετε πολύ καλά τα φρούτα και λαχανικά που τρώγονται ωμά
  • Μαγειρεύετε το φαγητό αμέσως μετά την απόψυξη
  • Μαγειρεύετε το μοσχαρίσιο κρέας τόσο ώστε να μην έχει ροζ χρώμα.
  • Πλένετε συχνά με σαπούνι και νερό τη ζυγαριά και τα σκεύη που χρησιμοποιείτε για προετοιμασία φαγητών, ειδικά μετά από παρασκευή πουλερικών ή άλλων κρεάτων καθώς και αυγών.
  • Χρησιμοποιείτε διαφορετικά σκεύη για τρόφιμα που καταναλώνονται ωμά Ε. Διατηρείτε τα φαγητά που περισσεύουν σε ασφαλή συσκευασία στο ψυγείο και μην αφήνετε τρόφιμα εκτός ψυγείου για >2 ώρες.
4. Καθαρίζετε με σαπούνι και νερό τις επιφάνειες του σπιτιού σας. Έτσι απομακρύνονται η σκόνη και τα περισσότερα μικρόβια. Η απολύμανση σε ορισμένες περιπτώσεις αποτελεί πρόσθετο μέτρο ασφάλειας. Τα πιο επικίνδυνα μέρη στο σπίτι για ύπαρξη μικροβίων είναι η κουζίνα και το μπάνιο. Και τα δύο είναι ανάγκη να διατηρούνται απολύτως καθαρά. Η καθαριότητα των επιφανειών γίνεται με σαπούνι και νερό. Στη συνέχεια, αν χρειάζεται, γίνεται νέος καθαρισμός με απολυμαντικό. Οι επιφάνειες σκουπίζονται με χαρτί το οποίο πετιέται ή με πανί που πλένεται. Απαραίτητο μετά τέτοιους καθαρισμούς το πλύσιμο των χεριών, έστω και αν το άτομο φορούσε γάντια.
5. Χρησιμοποιείτε τα αντιβιοτικά όπως ακριβώς λένε οι οδηγίες του γιατρού. Μην τα χρησιμοποιείτε για κοινά κρυολογήματα. Μην αγοράζετε μόνοι σας αντιβιοτικά. Τα αντιβιοτικά δεν σκοτώνουν τους ιούς.
6. Επισκεφθείτε αμέσως το γιατρό σας για οποιαδήποτε οξεία λοίμωξη που εξελίσσεται ταχέως. Επίσης ενημερώστε τον όταν η λοίμωξη από την οποία πάσχετε δεν βελτιώνεται μετά τη λήψη αντιβιοτικού που σας χορήγησε ο γιατρός. Πλένετε συχνά τα χέρια σας και καλύπτετε το στόμα σας όταν βήχετε ή όταν πταρνίζεστε.
7. Προσέχετε τις επαφές με άγρια ζώα ή και με κατοικίδια τα οποία όμως δεν σας είναι οικεία. Μετά οποιοδήποτε δήγμα ζώου, καθαρίστε το δέρμα με σαπούνι και νερό και επισκεφθείτε αμέσως γιατρό.
8. Αποφεύγετε τις περιοχές με πολλά έντομα. Χρησιμοποιείτε εντομοαπωθητικά ή ρούχα που να καλύπτουν πλήρως το σώμα σας όταν πηγαίνετε σε περιοχές με κουνούπια. Αν έχετε επισκεφθεί δάση ή σχετικά άγριες περιοχές και νοιώθετε άρρωστος, ενημερώστε με λεπτομέρειες το γιατρό σας. Θα μπορέσει να διαγνώσει κάποιο νόσημα πιο γρήγορα.
9. Προσοχή όταν ταξιδεύετε σε υποανάπτυκτες περιοχές. Να είστε κατάλληλα εμβο-λιασμένοι, και να λαμβάνετε προφυλακτικά τα φάρμακα που χρειάζονται, ειδικά για ελονοσία. Πίνετε μόνον εμφιαλωμένο νερό. Αν κατά την επιστροφή σας από το ταξίδι είστε άρρωστος, ενημερώστε το γιατρό σας για το μέρος στο οποίο ταξιδέψατε.
10. Χρησιμοποιείτε πάντα προφυλακτικά μέτρα στις σχέσεις με το άλλο φύλο.