Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΚΟΗΣ ΣΤΑ ΒΡΕΦΗ



Κάθε νεογέννητο υποβάλλεται σε γενικές εξετάσεις σε ένα διάστημα 4 έως 48 ωρών από τη γέννησή του. Μία από αυτές είναι και η εξέταση της ακοής του βρέφους. Σκοπός της εξέτασης αυτής είναι η όσο το δυνατόν πρώιμη διάγνωση διαταραχών στην ακουστική ικανότητα του βρέφους οι οποίες είναι παρούσες κατά τη γέννηση.
Η εξέταση αυτή γίνεται με τη βοήθεια μιας ειδικής συσκευής. Ένας μικρός καθετήρας τοποθετείται στον ακουστικό πόρο και παράγει ακουστικά ερεθίσματα. Στη συνέχεια οι ωτοακουστικές εκπομπές που παράγονται από τον κοχλία του αυτιού, μετρώνται με ένα μικρόφωνο. Η εξέταση αυτή είναι ανώδυνη, γρήγορη και αποτελεσματική, ενώ οι γονείς μπορούν να είναι μαζί με τα βρέφη σε τη διάρκειά της.
Στην περίπτωση που από το τεστ προκύψει κάποιο μη φυσιολογικό εύρημα, τότε είναι αναγκαίες μία ή περισσότερες περαιτέρω εξειδικευμένες εξετάσεις. Ωστόσο, κάποιο μη φυσιολογικό πρώτο αποτέλεσμα της εξέτασης δε σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχει πραγματικά κάποιο πρόβλημα ακοής. Παράγοντες όπως ο θόρυβος ή κινητικότητα του μωρού τη στιγμή της εξέτασης μπορούν να παρέμβουν στα αποτελέσματα των δοκιμών.
Παλαιότερα, οι γονείς μπορούσαν να ενημερωθούν σχετικά με προβλήματα ακοής των παιδιών τους μόνο αφού ήταν 2-3 ετών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα προβλήματα της φυσιολογικής ανάπτυξης της ακοής και της ομιλίας να έχουν ήδη εγκατασταθεί. Με την έλευση των εξετάσεων πρώιμης διάγνωσης προβλημάτων ακοής, ο έλεγχος της ακουστικής ικανότητας του παιδιού μπορεί να πραγματοποιηθεί τις πρώτες 2-3 εβδομάδες της ζωής του, δίνοντας τη δυνατότητα για άμεση και γρήγορη λήψη μέτρων θεραπείας και υποστήριξης της ακοής του βρέφους ώστε να διασφαλιστεί ομαλή και φυσιολογική του ανάπτυξη.

Γελωτοθεραπεία, η φυσική αντιμετώπιση του άγχους

Γελωτοθεραπεία, η φυσική αντιμετώπιση του άγχους
Μπορεί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι να διατυμπάνιζαν ότι «γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον η» αλλά, σήμερα, όπως φαίνεται, δεν γελάει ούτε αυτός. Ο κόσμος έχει σταματήσει να αξιοποιεί ένα δώρο που τού δίνεται με τη γέννηση, το γέλιο. Υπάρχει όμως ένας τρόπος για να το θυμηθεί: η γελωτοθεραπεία.
Όπως επισημαίνει η Ηλιάνα Κυνηγοπούλου, σύμβουλος προσωπικής ανάπτυξης (life coach) και επιχειρηματικότητας, λόγω της κρίσης και των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κόσμος, έπαψε να γελά ακόμη και να χαμογελά.
«Το 95% των σκέψεων που κάνει ο άνθρωπος, όταν ξυπνά, είναι αρνητικές. Είμαστε γεμάτοι ‘δεν’ και ‘όχι’. Όταν, όμως, ο φόβος γίνει οδηγός μας, παραλύουμε. Γινόμαστε ανίκανοι να αντιδράσουμε και να λειτουργήσουμε», εξηγεί η κ.Κυνηγοπούλου.
Σε μια εποχή που όλα αλλάζουν ραγδαία και συχνότερα προς το χειρότερο, ο καθένας από εμάς πρέπει να είναι σε θέση να διαχειριστεί την αλλαγή. Το γέλιο, σύμφωνα με την κ.Κυνηγοπούλου, δίνει αυτοπεποίθηση και χαρά, ενώ υποσυνείδητα μπαίνουμε σε μια διαδικασία σκέψης για να αντιμετωπίσουμε διαφορετικά τα πράγματα. Επιπλέον είναι ένα φυσικό αντικαταθλιπτικό. «Η διαχείριση της αλλαγής με θετικότητα δεν σημαίνει ότι εθελοτυφλούμε και ζούμε σε ένα ‘ροζ συννεφάκι’, αλλά ότι έχουμε τη δύναμη να δούμε με ρεαλισμό την πραγματικότητα και να αναζητήσουμε λύσεις, με πίστη στον εαυτό μας», διευκρινίζει η σύμβουλος.
Η γελωτοθεραπεία είναι μια μέθοδος, όπου κατά τη διάρκεια συνεδριών, το άτομο μαθαίνει να γελά, έτσι χωρίς λόγο, σαν άσκηση. Μπαίνει σε μια διαδικασία, που με τη βοήθεια του συμβούλου, σιγά- σιγά υιοθετεί το γέλιο στη ζωή του, ως μέσο θεραπείας, έκφρασης και άμυνας. «Στις δυσκολίες, το άτομο αυτορυθμίζεται και βρίσκει τρόπους για να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Πρόκειται για ένα μηχανισμό της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το γέλιο είναι ένα εργαλείο προς αυτήν την κατεύθυνση», υπογραμμίζει η σύμβουλος.
Επιπλέον, το γέλιο ενισχύει την κοινωνικότητα και βγάζει τον άνθρωπο από την ατομίκευση. «Θεωρώ ότι μέχρι σήμερα ζούσαμε την εποχή της ατομίκευσης, του εγωκεντρισμού. Σήμερα -κι ευχαριστώ την κρίση για αυτό- στρεφόμαστε προς τη συλλογικότητα, αρχίζουμε να φερόμαστε πιο αλληλέγγυα και ομαδικά», συμπληρώνει η κ.Κυνηγοπούλου.
Η γελωτοθεραπεία είναι ένα σημαντικό εργαλείο και για τον επιχειρηματία. Σε αυτόν θα απευθύνεται η εισήγηση της συμβούλου, που θα γίνει στο πλαίσιο του πολυσυνεδρίου “MONEY SHOW”, που θα φιλοξενήσει, για ακόμη μια φορά, από αύριο, η Θεσσαλονίκη.
«Αν κατανοήσει ο επιχειρηματίας τη σημασία του γέλιου, νομίζω ότι θα ωφεληθεί πραγματικά. Σε ένα περιβάλλον εργασίας που οι άνθρωποι γελούν, είναι χαρούμενοι, υπάρχει ομαδικότητα, καταπολεμούν το άγχος και γίνονται πολύ πιο παραγωγικοί», επισημαίνει η κ.Κυνηγοπούλου.
Η Ηλιάνα Κυνηγοπούλου εργάστηκε ως διευθύντρια τράπεζας και έκανε σπουδές ψυχολογίας. Ασχολείται με τη γελωτοθεραπεία τα τελευταία δύο χρόνια και εκτιμά ότι το κίνημα του γέλιου θα κερδίσει σταδιακά πολύ μεγαλύτερο έδαφος και στους «εσωστρεφείς», όπως τους χαρακτηρίζει Έλληνες. Άλλωστε, η ίδια είναι εκ φύσεως αισιόδοξη!

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Φρούτα και λαχανικά ελαττώνουν την εμφάνιση του στοματικού καρκίνου


Ραγδαία αύξηση παρουσιάζει, σε παγκόσμιο επίπεδο την τελευταία δεκαετία, ο στοματικός καρκίνος, με το κάπνισμα και το αλκοόλ να αποτελούν τη συχνότερη αιτία πρόκλησής του, ενώ στις γυναίκες η αύξηση είναι αλματώδης καθώς πλέον τα κρούσματα σε σχέση με τους άνδρες είναι 1,5 άνδρας με 1 γυναίκα.
«Όσοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και οι καπνιστές έχουν 38 φορές περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου από εκείνους που απέχουν από το αλκοόλ και τον καπνό», ανέφερε κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου, με αφορμή το 25ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, (25-27 Νοεμβρίου), ο αναπληρωτής καθηγητής Νίκος Παπαδογεωργάκης. Τουλάχιστον τα τρία τέταρτα των ασθενών με στοματικό καρκίνο θα μπορούσε να αποφευχθούν, εάν οι ασθενείς σταματούσαν το κάπνισμα και το αλκοόλ, είπε ο κ. Παπαδογεωργάκης.
Αντίθετα, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών συμβάλλει στην ελάττωση εμφάνισης του στοματικού καρκίνου. Στατιστικά στοιχεία που αφορούν στις ευρωπαϊκές χώρες δείχνουν πως τα υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης στοματικού καρκίνου παρουσιάζονται στη Γαλλία και την Ουγγαρία, ενώ τα χαμηλότερα στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Ο στοματικός καρκίνος προσβάλλει συνήθως άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών, τα τελευταία όμως χρόνια έχει παρατηρηθεί αύξηση 6% σε άτομα ηλικίας κάτω των 45 ετών.
Η πρώιμη διάγνωση του στοματικού καρκίνου σε αρχικά στάδια είναι καθοριστική για την επιβίωση του ασθενούς, είπε ο κ. Παπαδογεωργάκης.
Ο καρκίνος της στοματικής κοιλότητας σε αρχικά στάδια μπορεί να εξαιρεθεί εύκολα και ριζικά και η πενταετής επιβίωση των ασθενών είναι άνω του 90%. Αντίθετα, σε προχωρημένα στάδια με μεταστάσεις στους λεμφαδένες η πενταετής επιβίωση κυμαίνεται σε 10%-15% των ασθενών.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Βλάπτει τα μωρά η τηλεόραση



Η συνεχώς ανοικτή τηλεόραση σε ένα σπίτι, μπροστά στα μωρά, κάνει κακό στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και των γλωσσικών ικανοτήτων τους, επειδή μειώνει τον αριθμό των λέξεων που τα παιδιά ακούνε και λένε, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα Έλληνα ερευνητή στις ΗΠΑ.
Η τηλεόραση σίγουρα μειώνει την ικανότητα λόγου στα μικρά παιδιά και αυτό αποτελεί εν δυνάμει απειλή για την εγκεφαλική ανάπτυξή τους, σύμφωνα με την έρευνα, υπό τον καθηγητή παιδιατρικής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον Δημήτρη Χρηστάκη, η οποία δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό «Archives of Pediatrics an Adolescent Medicine», όπως μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο.
Η μελέτη -που αφορούσε παιδιά δύο μηνών έως τεσσάρων ετών- διαπίστωσε ότι για κάθε ώρα που η τηλεόραση μένει ανοικτή, με ανοικτό τον ήχο της, σε ένα σπίτι με μικρά παιδιά, αυτά ακούνε 500 έως 1.000 λέξεις λιγότερες από τους ενήλικες (γονείς κ.α.). «Οι ενήλικες χρησιμοποιούν 941 λέξεις την ώρα κατά μέσο όρο. Η μελέτη μας διαπίστωσε ότι οι λέξεις των ενηλίκων σχεδόν εξαφανίζονται πλήρως, όταν το παιδί ακούει την τηλεόραση, πράγμα που πιθανώς εξηγεί την καθυστερημένη ανάπτυξη της γλώσσας στα παιδιά», δήλωσε ο Χρηστάκης.
Είπε ακόμα ότι η συνεχής έκθεση στην τηλεόραση μπορεί να εξηγήσει τις καθυστερήσεις των παιδιών και σε άλλους τομείς, όπως η προσοχή και οι γνωσιακές ικανότητες, με δεδομένο ότι η ανάπτυξη της γλώσσας αποτελεί το «κλειδί» για την γενικότερη ανάπτυξη του εγκεφάλου στην πρώιμη παιδική ηλικία. Το πείραμα της ομάδας του Χρηστάκη διαπίστωσε ότι η σοβαρή μείωση του λεξιλογίου των παιδιών δεν συμβαίνει μόνο όταν παρακολουθούν τηλεόραση, αλλά και όταν η τηλεόραση είναι απλώς αναμμένη και παίζει στο υπόβαθρο και τα παιδιά δεν την παρακολουθούν αλλά κάθονται κοντά της.
Τα παιδιά φορούσαν ειδικές ηλεκτρονικές συσκευές που κατέγραφαν συνεχώς όλη τη μέρα κάθε τι που έλεγαν και άκουγαν επί 12 - 16 ώρες. Οι αναλύσεις των ψηφιακών καταγραφών, στη συνέχεια, έδειξαν ότι κάθε ώρα πρόσθετης τηλεόρασης συνδεόταν με μείωση 770 λέξεων που άκουγε το παιδί από τους ενήλικους. Μειωμένες ήσαν επίσης οι λέξεις που έλεγε το παιδί, καθώς και αυτές που αντάλλασσε σε συνομιλίες με τους γύρω του.
Με δεδομένο ότι πολλά νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο έχουν συνεχώς αναμμένη την τηλεόραση από το πρωί (στις ΗΠΑ π.χ. υπολογίζεται ότι αυτό κάνει το 30%), ακόμα και χωρίς κανείς μέσα στο σπίτι να την παρακολουθεί, ο Χρηστάκης εξέπεμπε σήμα κινδύνου για τις επιπτώσεις στην επόμενη γενιά ενηλίκων.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής επισήμως αποθαρρύνει την παρακολούθηση τηλεόρασης για τα παιδιά κάτω των δύο ετών, με δεδομένο ότι -όπως δήλωσε και ο Χρηστάκης- ο εγκέφαλος του παιδιού τριπλασιάζεται σε μέγεθος κατά τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ