Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

ΔΙΔΥΜΑ....ΤΡΙΔΥΜΑ....


της  Δρ. Λίζας Βάρβογλη, Ph.D., Παιδοψυχολόγος

Μετά την πρώτη έκπληξη ότι η μέλλουσα μητέρα κυοφορεί δύο, τρία, ή και περισσότερα έμβρυα, αρχίζουν οι απορίες, τα ερωτηματικά, ίσως και κάποιες ανησυχίες. Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται ορισμένα από τα πιο πρόσφατα ερευνητικά και κλινικά δεδομένα σχετικά με τα βρέφη πολλαπλής κύησης.
Γάμος και Στρες
Όλα τα ζευγάρια αντιμετωπίζουν προκλήσεις στη σχέση τους, όταν γίνουν γονείς. Η γέννηση δίδυμων και, πολύ περισσότερο, τρίδυμων, επιφέρει μεγάλη αναστάτωση στο σπίτι και ανατροπή της ισορροπίας που είχε αποκτήσει το ζευγάρι. Η σχέση του ζευγαριού, η ομαλή ροή της τάξης και λειτουργίας του σπιτιού, η επιθυμία του να είναι κανείς καλός γονιός, και η ανάγκη να διατηρήσει την ψυχραιμία του στις μικρές ή μεγαλύτερες κρίσεις (τρία νηστικά βρέφη που κλαίνε όλα μαζί στη μέση της νύχτας!) είναι όλα θέματα ζωτικής σημασίας που κάθε μέλος του ζευγαριού πρέπει να διαπραγματευτεί και να εξισορροπήσει μέσα στη σχέση.
Οι στατιστικές δείχνουν υψηλότερα επίπεδα στρες και διαφωνίας ανάμεσα στους γονείς διδύμων/τριδύμων, καθώς και μεγαλύτερη συχνότητα διαζυγίων. Το στρες συχνά αυξάνεται με ύπουλο τρόπο, καθώς σταδιακά συσσωρεύονται στρεσσογόνοι παράγοντες, τους οποίους ο γονιός δεν αντιλαμβάνεται εξ αρχής, αλλά όταν πια ο αντίκτυπός τους είναι χειροπιαστός. Είναι απαραίτητο για τους γονείς να έχουν «δικλείδες ασφαλείας», να μπορούν να μιλήσουν για τα προβλήματα, τους προβληματισμούς και τις δυσκολίες τους με άτομα που τους καταλαβαίνουν.
Προβλήματα και Λύσεις
Πρόβλημα: Κούραση και στέρηση ύπνου: είναι δύο από τους σημαντικότερους παράγοντες που επηρεάζουν την ψυχική και σωματική κατάσταση των γονιών, κυρίως της μητέρας.
Λύση: Ο γονιός θα πρέπει να ξεκουράζεται και να κοιμάται, όποτε βρει την ευκαιρία μέσα στη μέρα. Δε χρειάζεται να περιμένει την «κατάλληλη» ώρα. Έρευνες εξάλλου δείχνουν ότι ένας «δυναμικός υπνάκος» 20-30 λεπτών επαναφορτίζει τις μπαταρίες ενός κουρασμένου ατόμου!
Πρόβλημα: Επιλόχειος κατάθλιψη και η στεναχώρια που μπορεί να επακολουθήσουν.
Λύση: Η μητέρα θα πρέπει να μιλήσει στο γιατρό της και να διερευνήσει τις διεξόδους της σύντομης ψυχοθεραπείας (που τη βοηθάει ν’ αλλάξει τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς) ή της φαρμακοθεραπείας.
Πρόβλημα: Η εξουθένωση που σχετίζεται με το βαθμό του στρες της μητέρα και που συχνά συνοψίζεται στη φράση «γιατί να μπω στον κόπο, αφού είναι μάταιο». Όταν αυτή η λογική εφαρμόζεται σε διάφορες πτυχές της ζωής, ιδίως στο γάμο και τη μεταξύ του ζευγαριού σχέση, οι προοπτικές για βελτίωση μειώνονται.
Λύση: Το διάλειμμα από τις αρνητικές σκέψεις και στάση και η συνειδητή μεταστροφή της παραπάνω δυσλειτουργικής σκέψης σε μια αποτελεσματικότερη: «Παντρεύτηκα αυτόν τον άνθρωπο από αγάπη. Οι πράξεις μου θα πρέπει να δείχνουν αγάπη. Θα κάνω τα όμορφα πράγματα που έκανα γι’ αυτόν και πριν τη γέννηση των παιδιών, στο βαθμό που είναι δυνατό. Για παράδειγμα, θα τον πάρω τηλέφωνο, όχι για να του επισημάνω δυσκολίες και κρίσεις, αλλά για να ευχηθώ ‘καλημέρα’. Θα φροντίσω να βγω μαζί του ‘ραντεβού’ και να συζητήσουμε και για άλλα θέματα, εκτός προβλημάτων».
Πρόβλημα: Η ανάγκη για προσωπικό χρόνο, ο οποίος εξανεμίζεται λόγω της ενασχόλησης με τα μωρά, οδηγώντας σε έλλειψη ποιοτικού χρόνου με τον εαυτό, τον σύζυγο, τον κοινωνικό περίγυρο.
Λύση: Με την αξιοποίηση της γιαγιάς, παππού, ή μπειμπι-σίτερ που κρατάει τα παιδιά μπορεί να βρεθεί προσωπικός χρόνος, που όμως δε θα πρέπει να αναλωθεί σε περαιτέρω δουλειές, αλλά να αφιερωθεί αποκλειστικά στις ανάγκες της μητέρας (είτε σε έξοδο με φίλη, είτε χρόνος με τον εαυτό της). Άλλοι γονείς βρίσκουν ότι το να φροντίζουν μαζί τα παιδιά το σαββατοκύριακο δεν τους εξοικονομεί τελικά χρόνο και μάλιστα δημιουργεί προστριβές και παραινέσεις του στυλ «αυτό δεν το κάνεις καλά, το άλλο πρέπει να γίνει έτσι, κοκ». Μια λύση είναι να αναλάβουν εναλλάξ τη φροντίδα και των δύο ή τριών παιδιών (όταν αυτό είναι εφικτό, μετά την ηλικία των 6 μηνών), για παράδειγμα λίγες ώρες την Κυριακή το πρωί. Με αυτό τον τρόπο, ο ένας γονιός μένει στο κρεβάτι και κοιμάται παραπάνω ή χρησιμοποιεί τον χρόνο του για διάβασμα, ντους, ή οτιδήποτε άλλο θέλει να κάνει μόνος του, ενώ ο άλλος ετοιμάζει και απασχολεί τα παιδιά. Έτσι, και τα παιδιά απολαμβάνουν την αμέριστη προσοχή του μπαμπά τους και δένονται
του, και η μαμά έχει λίγο χρόνο να κάνει κάποια πράγματα για τον εαυτό της (και την επόμενη Κυριακή η σειρά τους αλλάζει!).
Πρόβλημα: Έλλειψη πρακτικής γνώσης και γονεϊκών ικανοτήτων που χρειάζονται στην περίπτωση των δίδυμων ή τρίδυμων.
Λύση: Υιοθέτηση νέων στρατηγικών. Οι νέοι γονείς συνήθως εφαρμόζουν αυτά που θυμούνται από τους δικούς τους γονείς. Στην περίπτωση όμως των παιδιών από πολλαπλή κύηση, οι γονείς δεν έχουν παραδείγματα και μοντέλα στρατηγικών που θα πρέπει να εφαρμόσουν κι έτσι πελαγοδρομούν. Η συμβολή του ειδικευμένου ψυχολόγου μπορεί να είναι άμεση και θετική στον τρόπο με τον οποίο οι γονείς χειρίζονται τα παιδιά.
Πρόβλημα: Ο μπαμπάς δε βοηθάει όσο χρειάζεται, η μαμά απελπίζεται. Αλλάζει πάνες που και που ή δίνει μπιμερό, αλλά συνέχεια ρωτάει ποιανού σειρά είναι να φάει ή να αλλαχτεί και δεν μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα, χωρίς να συμβουλεύεται τη μητέρα για το παραμικρό.
Λύση: Και οι δύο θα πρέπει ν’ αναγνωρίσουν ότι οι γονεϊκές ικανότητες μαθαίνονται και δεν είναι έμφυτες στις γυναίκες, επομένως και οι δύο θα πρέπει να κάνουν μια οργανωμένη προσπάθεια να μάθουν καινούργια πράγματα. Η συνεχής κριτική σε αυτά που κάνει ο πατέρας δε βοηθάει και τον ωθεί να σταματήσει, ενώ η επιβράβευση του οτιδήποτε θετικού του δίνει κίνητρο να συνεχίσει. Ο πατέρας θα πρέπει ν’ αναλάβει συγκεκριμένα καθήκοντα, να εκπαιδευτεί στις «τεχνικές» (ταίσματος, αλλάγματος) και να ενθαρρυνθεί στην ενεργό συμμετοχή, ακόμα κι αν αρχικά κάνει λάθη.
Πρόβλημα: Διατήρηση του σπιτιού καθαρού και τακτοποιημένου. Η ενασχόληση με τα δίδυμα/τρίδυμα δεν αφήνει αρκετό χρόνο κι ενέργεια για τις δουλειές του σπιτιού, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τριβές κι εντάσεις.
Λύση: Οι γονείς θα πρέπει να αλλάξουν προσδοκίες σχετικά με τα στάνταρ τους και τακτική στη διατήρηση του νοικοκυριού. Πέρα από την εξωτερική βοήθεια, χρειάζεται συχνή επικοινωνία για τα μικροπράγματα, ευελιξία, προγραμματισμός, οργάνωση καθώς και αλλαγή στις προτεραιότητες του τι πρέπει να γίνει και πότε πρέπει να γίνει. Η συνειδητοποίηση ότι καθένας έχει το δικό του στυλ στο πως διεκπεραιώνει δουλειές και η εκτίμηση γι’ αυτό που κάνει ο άλλος είναι σημαντικά.
Τι ΔΕΝ Πρέπει να Κάνουν οι Γονείς
· Να κατηγορούν ο ένας τον άλλον για το στρες τους
· Να αποφεύγουν να βρουν την πηγή του προβλήματος
· Να ανταγωνίζονται ποιος κάνει την περισσότερη δουλειά
· Να τα παίρνουν όλα προσωπικά, όταν ο/η σύζυγος θέλει να ξεσπάσει
· Να κρατούν τα αισθήματα μέσα τους και να μην τα εκφράζουν
· Να βλέπουν το ρόλο τους ως μια ατέλειωτη αγγαρεία
· Να μην επικοινωνούν ουσιαστικά
Ψυχολογική Κατάσταση της Μητέρας
Μητέρες Διδύμων
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, οι μητέρες από δίδυμα/τρίδυμα, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να υποφέρουν από επιλόχεια κατάθλιψη και στεναχώρια. Η Δρ. Thorpe, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ στην Αγγλία, βρήκε ότι 34% από τις μητέρες που γέννησαν δίδυμα έδειξαν τάσεις κατάθλιψης. Σε σύγκριση με αυτές, από τις μητέρες που είχαν παιδιά με διαφορά ηλικίας δύο ετών, μόνο το 23% έδειξε σημάδια κατάθλιψης. Όταν όμως η ηλικιακή διαφορά των παιδιών ήταν μικρότερη από δύο χρόνια, 29% από τις ερωτηθείσες μητέρες είχαν σημάδια κατάθλιψης. Γιατί συμβαίνει αυτό; Σύμφωνα με την ερευνήτρια, το γεγονός σχετίζεται με το βαθμό στρες που αισθάνεται η μέλλουσα μητέρα. Το στρες της εγκύου στην πολλαπλή εγκυμοσύνη είναι περισσότερο, επειδή εξ ορισμού πρόκειται για εγκυμοσύνη υψηλού κινδύνου
Μητέρες Τριδύμων
Τετραετής έρευνα σε μητέρες από τρίδυμα, οι οποίες είχαν επιλέξει τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης, με ορμονοθεραπεία, βρήκε ότι όλες υπέφεραν από υπερβολική κούραση και στρες. Η Janet Beryl, ιδρύτρια του «Συνδέσμου των Τριδύμων» στις ΗΠΑ, επισημαίνει ότι οι γυναίκες που έκαναν τρίδυμα μετά από ορμονοθεραπεία αναρωτιούνται εάν πήραν τη σωστή απόφαση και, επιπλέον, έχουν μια πρόσθετη ενοχή, επειδή η εγκυμοσύνη αποτελεί κίνδυνο για τη ζωή της γυναίκας και των εμβρύων
Τα Καλά Νέα
Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι τα προβλήματα της κατάθλιψης και του στρες σχετίζονται με την ιδιαίτερη αυτή κατάσταση και κυρίως με τον παράγοντα κούραση, και όχι με στοιχεία της προσωπικότητας της μητέρας. Έτσι, η σωστή πληροφόρηση και η ψυχολογική στήριξη πριν τη σύλληψη, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και μετά, μπορούν να θωρακήσουν τη νέα μητέρα και να προλάβουν την εμφάνιση ψυχολογικών προβλημάτων.
Πώς η Κατάθλιψη της Μητέρας Επηρεάζει τα Δίδυμα/Τρίδυμα
Το χαμηλότερο επίπεδο μητρικής ευαισθησίας στις μητέρες με κατάθλιψη ευθύνεται για:
· χαμηλότερη απόδοση των παιδιών στο σχολείο
· μειωμένη λεκτική κατανόηση
· μειωμένη λεκτική έκφραση
· προβλήματα συμπεριφοράς.
Γιατί; Επειδή η κατάθλιψη μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερη προσοχή της μητέρας προς τα παιδιά, το οποίο αντίστοιχα οδηγεί σε αναπτυξιακά προβλήματα
Η Ανάπτυξη στα Βρέφη Πολλαπλής Εγκυμοσύνης
Νοημοσύνη
Η νοημοσύνη των ομοζυγωτικών δίδυμων (προέρχονται από το ίδιο ωάριο) σπάνια διαφέρει πάνω από πέντε βαθμούς μεταξύ τους, ενώ η νοημοσύνη των διζυγωτικών διδύμων (προέρχονται από διαφορετικά ωάρια) μπορεί να είναι τόσο διαφορετική όσο και δύο αδερφιών διαφορετικής ηλικίας μέσα στην ίδια οικογένεια.
Λόγος και Ομιλία
Τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι τα δίδυμα/τρίδυμα καθυστερούν να αρθρώσουν τις πρώτες τους λέξεις και συχνά τραυλίζουν. Τα δίδυμα έχουν μια καθυστέρηση 6-8 μηνών στη γλωσσική τους ανάπτυξη. Το λεξιλόγιό τους, όταν αρχίζουν το σχολείο, είναι πιο περιορισμένο σε σχέση με το αναμενόμενο. Το μειωμένο λεξιλόγιο σχετίζεται με δυσκολία στην ανάγνωση. Ο λόγος αυτών των δυσκολιών είναι το γεγονός ότι συχνά είναι πρόωρα καθώς επίσης ότι οι γονείς τους έχουν λιγότερο χρόνο για ατομική προσοχή στο καθένα, ώστε να τα βοηθήσουν να αναπτύξουν λεκτικές ικανότητες.
Αν υπάρχει καθυστέρηση στην ανάπτυξη της γλώσσας, οι γονείς δεν θα πρέπει να υποθέσουν ότι τα παιδιά αυτομάτως θα αποκτήσουν ικανότητες αργότερα. Μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση της νοημοσύνης, των λεκτικών και άλλων ικανοτήτων τους θα βοηθήσει στο σχεδιασμό συγκεκριμένου προγράμματος για να διορθωθούν οι τυχόν μειονεξίες.
«Η Γλώσσα των Δίδυμων»
Μια εκπληκτική πλευρά της ανάπτυξης των δίδυμων/τρίδυμων είναι η εμφάνιση της ιδιωτικής τους γλώσσας, ή γλώσσας των διδύμων. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι πρόκειται για ένα είδος ανώριμης, σχεδόν μη κατανοητής εκδοχής της γλώσσας που μιλιέται στο σπίτι, αλλά το ιδίωμα αυτό το χρησιμοποιούν και το καταλαβαίνουν μόνο τα παιδιά –ιδίως αυτά που έχουν πρόβλημα λόγου- και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.
Σχολικές Επιδόσεις
Τα δίδυμα/τρίδυμα, λόγω της πρόωρης γέννησής τους, έχουν μεγαλύτερη τάση για μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα στη μάθηση (ανάγνωση και αριθμητική).
Αδρή και Λεπτή Κινητικότητα
Τα δίδυμα/τρίδυμα, ιδιαίτερα όταν έχουν γεννηθεί πρόωρα, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες δυσκολίας/καθυστέρησης στο περπάτημα, στις λεπτές κινήσεις (να πιάνουν και να χειρίζονται αντικείμενα) αλλά και στην ανάπτυξη των ικανοτήτων για παιχνίδι.
Κοινωνική Ανάπτυξη
Τα ομοζυγωτικά δίδυμα συνήθως ακολουθούν παρόμοια πορεία κοινωνικής ανάπτυξης. Το καθένα είναι περίπου το ίδιο κοινωνικό και επικοινωνιακό με το άλλο, και συνήθως έχουν ίδιες προτιμήσεις, πεποιθήσεις, και αντιδράσειες. Τα δυζυγωτικά δίδυμα, όμως, διαφέρουν μεταξύ τους όπως θα διέφεραν και δύο αδέρφια διαφορετικής ηλικίας στην ίδια οικογένεια.
Εγγύτητα και Εξάρτηση
Τα δίδυμα κορίτσια, ιδιαίτερα τα ομοζυγωτικά, συνήθως αναπτύσσουν αλληλεξάρτηση, μεγαλύτερη από αυτή που παρατηρείται σε δίδυμα αγόρι-κορίτσι ή αγόρι-αγόρι, και παραμένουν συναισθηματικά δεμένα μεταξύ τους σε όλη τους τη ζωή. Η εγγύτητα και η εξάρτηση είναι μεγαλύτερη στα ομοζυγωτικά, αμέσως μετά στα διζυγωτικά δίδυμα κορίτσια, στη συνέχεια στα ομοζυγωτικά αγόρια, μετά στα διζυγωτικά αγόρια και τέλος στα διζυγωτικά αγόρι-κορίτσι.
Ατομικότητα
Η εγγύτητα που έχουν τα δίδυμα μπορεί να τα βοηθήσει στην κοινωνικοποίησή τους και στη συνομιλία με άλλους. Όμως, υπάρχει και πιθανότητα να αναπτύξουν καλή επικοινωνία μεταξύ τους, αλλά να είναι ιδιαίτερα δειλά με άλλους.
Για να αναπτυχθεί επαρκώς η ατομικότητά τους και η προσωπική ταυτότητα του καθενός, τα δίδυμα θα πρέπει να έχουν το καθένα τις φιλίες του, τα ενδιαφέροντά του, τις ατομικές εξόδους του και τις ατομικές «απολαβές» του στην οικογένεια, ενώ φίλοι και συγγενείς θα πρέπει να αναφέρονται στο καθένα με το όνομά του και όχι μαζί «στα δίδυμα». Όταν οι γονείς δίνουν στα παιδιά επιλογές και τους επιτρέπουν να πάρουν κάποιες μικρές αποφάσεις (αν θα φάνε μήλο ή πορτοκάλι, το αγαπημένο τους χρώμα στα ρούχα) από μικρή ηλικία, βοηθά το καθένα από τα δίδυμα να αναπτύξει την προσωπικότητά του.
Οι γονείς θα πρέπει να αποθαρρύνουν το ένα από τα δύο/τρία να παίρνει το ρόλο του «εκπροσώπου» και να μιλάει για τις ανάγκες τους.
Μεγαλώνοντας, τα δίδυμα/τρίδυμα θα πρέπει να εκφράζουν την ατομικότητά τους μέσα από την κατοχή διαφορετικών ρούχων για τον καθένα, και να έχουν τις ατομικές τους αναμνήσεις, ιδιαίτερες ιστορίες και προσωπικά πράγματα. Το καθένα θα πρέπει να έχει το χώρο που τοποθετεί τα ρούχα, τα βιβλία, και τα πράγματά του. Αυτό βοηθάει στην ανάπτυξη της έννοιας του «μοιράζομαι με άλλους», γιατί τα παιδιά δεν μπορούν να μοιραστούν αν πρώτα δεν αντιληφθούν την έννοια της «ιδιοκτησίας». Τα δίδυμα/τρίδυμα μαθαίνουν για το μοίρασμα και τη συνεργασία νωρίτερα από τα άλλα παιδιά, που τα κάνει πιο δημοφιλή ως συντρόφους στο παιχνίδι.
Δεδομένα
Τα πρόωρα και τα χαμηλού βάρους γέννησης παιδιά έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων δυσκολιών, κυρίως στον τομέα της ομιλίας, της γλώσσας και των ικανοτήτων για παιχνίδι (που αντικατοπτρίζουν νοητική ανάπτυξη). Τα παιδιά που γεννήθηκαν λιγότερο από 2500 γραμμάρια πρέπει να παρακολουθούνται συχνά από ειδικούς.

ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ


 Κανόνες για γονείς
Ένας από τους πιο δύσκολους ρόλους που μπορεί να έχει κάποιος στη ζωή του είναι αυτός του γονέα

Κανόνες συμπεριφοράς για γονείς
  • Η αγάπη δεν είναι αρκετή. Οπωσδήποτε είναι απαραίτητη αλλά πολύ σημαντικό είναι είναι επίσης, να αποκτήσουν πειθαρχία, αυτοπειθαρχία, την ικανότητα να διατηρούν υγιείς σχέσεις, υγιεινό τρόπο ζωής, να έχουν ενδιαφέροντα, εκπαίδευση, διευρυμένο νου, την ικανότητα να σκέπτονται αυτόνομα, την ικανότητα να διαχειρίζονται σωστά τα χρήματα τους, την ικανότητα να υπερασπίζονται τον εαυτό τους, την ικανότητα για μάθηση.
  • Κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Δεν είναι δυνατόν να δοθούν οι ίδιες οδηγίες σε όλα τα παιδιά αφού οι οδηγίες θα εξαρτηθούν από την προσωπικότητα του κάθε παιδιού ξεχωριστά αλλά και τις εκάστοτε συνθήκες. Θα πρέπει να αναρωτηθείτε τι έχει ανάγκη το κάθε παιδί, συζητήστε μαζί του και προσαρμόστε τον τρόπο αντιμετώπισης στην προσωπικότητα του.
  • Να χαμογελάτε στα παιδιά σας και να τους δείχνετε τη χαρά σας όταν τα βλέπετε. Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να σας βλέπουν να χαμογελάτε όταν γυρίζουν από το σχολείο. Είναι μια μικρή κίνηση αλλά τόσο σημαντική με την οποία θα ξέρουν ότι τα αγαπάτε.
  • Θα πρέπει να τα σέβεστε τα παιδιά σας και να τους μιλάτε με σεβασμό. Εάν συνεχώς τα διατάζετε δεν θα πρέπει να διαμαρτύρεστε που δεν τα ακούτε να λένε «ευχαριστώ» και «παρακαλώ». Τα παιδιά δεν θα σας σεβαστούν εάν δεν τα σεβαστείτε πρώτα εσείς. Χρειάζεται να είστε ειλικρινής μαζί τους, να τηρείτε τις υποσχέσεις σας και να μην μιλάτε άσχημα εάν δεν θέλετε να μιλούν και αυτά άσχημα. Όταν δεν ακολουθείτε τα παραπάνω, τα παιδιά σας λαμβάνουν το μήνυμα ότι είναι λιγότερο σημαντικά για εσάς από τους άλλους ανθρώπους. Επιπλέον, θα ακολουθήσουν το δικό σας παράδειγμα και κατά αυτόν τον τρόπο πιθανόν να λένε ψέματα, να μην τηρούν τις υποσχέσεις τους και να μην σέβονται τους ανθρώπους που είναι κοντά τους.
  • Να απολαμβάνετε την παρέα των παιδιών σας. Είναι πολύ σημαντικό να παίζετε μαζί τους και να θεωρείτε τον χρόνο που περνάτε μαζί τους πολύτιμο. Χρειάζεται να είναι για εσάς σημαντική προτεραιότητα το να αφιερώσετε ποιοτικό χρόνο  με την ενεργή συμμετοχή σας στις δραστηριότητές τους αλλά και την ουσιαστική συζήτηση για θέματα που τα απασχολούν.
  • Δεν χρειάζεται αν είναι όλα πάντα τακτοποιημένα στο σπίτι. Αφήστε τα να φερθούν σαν ευτυχισμένα, ήρεμα παιδιά που θα παίξουν ανέμελα και ας λερωθούν. Τα πράγματα τους μπορούν να τα τακτοποιήσουν και μετά το παιχνίδι.
  • Αφήστε να μάθουν από τα λάθη τους. Χρειάζεται να αφήσουμε τα παιδιά να μάθουν από τα λάθη τους. Εάν δεν πάρουν ποτέ από μόνα τους κάποιο ρίσκο δεν θα μάθουν ποτέ. Εάν πάντα λειτουργείτε έχοντας κατά νου ότι θα συμβούν τα χειρότερα δεν θα τα αφήσετε να κάνουν τίποτα, δεν θα μάθουν και όταν φθάσει η ώρα να ζήσουν μόνα τους δεν θα έχουν τα απαραίτητα εφόδια.
  • Μην μεταδίδετε τις δικές σας ανασφάλειας στα παιδιά. Κάντε τα να νιώθουν ασφαλή ενθαρρύνοντας τα ακόμη και όταν εσείς ανησυχείτε. Είναι πολύ καλύτερο να συζητήσετε για τους φόβους σας με έναν άλλο ενήλικα όπως με τον σύντροφο σας ή με τους γονείς σας. Όταν φεύγουν με το να τους λέτε να προσέχουν περνάτε έμμεσα το μήνυμα ότι δεν τα εμπιστεύεστε και αυτά αρχίζουν να πιστεύουν ότι κάτι δεν θα πάει καλά. Είναι καλύτερο να τους ευχηθείτε να περάσουν όμορφα.
  • Δείτε τα πράγματα από την πλευρά τους, όταν πιστεύουν ότι παραβλέπουμε αυτά που τα απασχολούν η συμπεριφορά τους γίνεται ανησυχητική. Συζητήστε μαζί τους για τις εναλλακτικές, δώστε επιχειρήματα και βρείτε λύσεις.
  • Μην ανταγωνίζεστε τα παιδιά σας ή τους άλλους γονείς. Οι ανταγωνιστικοί γονείς σπάνια έχουν φίλους και συνήθως έχουν πιεσμένα παιδιά από τις προσδοκίες που τρέφουν για αυτά. Τα παιδιά αυτών των γονιών νιώθουν ότι μόνο αν τα πηγαίνουν καλύτερα από τα άλλα παιδιά θα τα εκτιμήσουν οι γονείς τους με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να διατηρήσουν φιλίες αλλά ακόμη και μια καλή σχέση με τα αδέλφια τους. Την επόμενη φορά που θα συναντήσετε ανταγωνιστικούς γονείς να θυμάστε ότι η συμπεριφορά τους οφείλεται στην ανασφάλεια που οι ίδιοι νιώθουν για τις ικανότητες τους σαν γονείς. Έχουν ανάγκη να μειώσουν εσάς ώστε να νιώσουν καλύτερα.

Κανόνες καθημερινότητας για γονείς:

  • Δώστε πρωτοβουλίες στα παιδιά. Τα παιδιά χρειάζεται να μάθουν από μικρή ηλικία πώς να αποφασίζουν για τον εαυτό τους. Χρειάζεται να διαπιστώσουν ότι υπάρχουν συνέπειες για τις λανθασμένες αποφάσεις και είναι σημαντικό να το μάθουν νωρίς ώστε να είναι και πιο ασήμαντα τα λάθη. Αφήστε τα να επιλέξουν τι θα φορέσουν, να αναλάβουν τη μελέτη των μαθημάτων τους. Φυσικά θα τα συμβουλεύετε όταν το ζητούν χωρίς όμως να επιβάλλεστε. Μέχρι τα δεκαοκτώ τους χρόνια πρέπει να είναι ικανά να προσέχουν τον εαυτό τους. Οπωσδήποτε μέχρι τότε είναι απαραίτητο να έχουν μάθει πώς να διαχειρίζονται τα χρήματα τους το οποίο μπορεί να γίνει εάν τους δίνετε ένα χαρτζιλίκι κάθε εβδομάδα και έχουν την ευθύνη για τη διαχείριση αυτού.
  • Μάθετε στο παιδί να σκέπτεται. Όταν το παιδί σας διαφωνεί μαζί σας μπορεί να είναι ενοχλητικό όμως τουλάχιστον φαίνεται ότι σκέπτεται ανεξάρτητα. Ο βασικός τρόπος να διδάξετε στα παιδιά να σκέπτονται είναι να τους κάνετε ερωτήσεις και να συζητάτε μαζί τους.
  • Χρησιμοποιήστε την επιβράβευση με σοφία. Είναι σημαντικό να επιβραβεύετε τα παιδιά για την προσπάθεια που καταβάλλουν και όχι αποκλειστικά για το αποτέλεσμα. Μην ξεχνάτε να τα επιβραβεύετε όχι μόνο για επιδόσεις στο σχολείο αλλά και για τη σωστή τους συμπεριφορά. Αυτό θα τους δώσει το κίνητρο να συμπεριφέρονται σωστά πιο συχνά.
  • Τα όρια είναι απαραίτητα. Να είστε σαφείς όταν εξηγείτε στα παιδιά τι επιτρέπεται και τι όχι. Συχνά θα δοκιμάσουν να ξεπεράσουν τα όρια για να δουν εάν έχουν αλλάξει και τότε η δική σας δουλειά είναι να δείξετε ότι είναι σταθερά. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από ασφάλεια και σταθερότητα και για αυτό το λόγο υπάρχουν τα όρια. Επίσης είναι απαραίτητα τα όρια γιατί έτσι καταλαβαίνουν ότι νοιάζεστε για αυτά. Πώς θα καταλάβουν ότι νοιάζεστε εάν μπορούν να κάνουν ο’τι θέλουν;
  • Τα παιδιά θα αντιγράψουν τη δική σας συμπεριφορά. Εάν τους φωνάζετε θα φωνάξουν σε εσάς, εάν τα χτυπάτε θα χτυπήσουν και αυτά (εσάς ή και άλλα παιδιά), εάν μιλάτε άσχημα θα μιλήσουν με τον ίδιο τρόπο, εάν είστε αγχώδεις θα είναι και αυτά.
  • Διδάξτε στο παιδί σας πώς να έχει μια υγιή στάση απέναντι στο φαγητό. Δεν θα τα βοηθήσει στον έλεγχο του βάρους τους αργότερα το να επιβάλλετε να τελειώσουν όλο το φαγητό στο πιάτο. Επίσης δεν τα βοηθά η επιβράβευση μετά το φαγητό με κάποιο γλυκό (περνά το μήνυμα ότι μόνο το γλυκό αξίζει) αλλά και γενικά η επιβράβευση για π.χ. καλή συμπεριφορά με γλυκό. Πιθανόν να σκέπτονται ως ενήλικες ότι όταν είναι στεναχωρημένοι εάν φάνε κάτι γλυκό θα νιώσουν καλύτερα.
  • Επικοινωνήστε με το παιδί σας, εξηγείτε τι κάνετε μαζί. Μην ξεχνάτε να ενημερώνετε για το πού πηγαίνετε, τι θα κάνετε εκεί ή για το ποιος θα σας επισκεφθεί. Επίσης μην ξεχνάτε να ζητάτε τη γνώμη του παιδιού για τα ζητήματα που απασχολούν την οικογένεια όπως π.χ. μια μετακόμιση.
    Δίνετε σαφείς στόχους. Τι ακριβώς εννοείτε όταν λέτε στα παιδιά σας να τακτοποιήσουν το δωμάτιο τους ή όταν τους λέτε να μην βλέπουν πολύ ώρα τηλεόραση;
  • Μην γκρινιάζετε. Έχει διαπιστωθεί ότι όταν γκρινιάζουμε είναι λιγότερες οι πιθανότητες να ακουστούν τα παράπονα μας. Ειδικά όταν χρησιμοποιείτε χαρακτηρισμούς όπως ‘ποτέ δεν τακτοποιείς το δωμάτιο σου, είσαι τεμπέλης’ γίνεται ετικετοποίηση του παιδιού με αποτέλεσμα να το βαραίνει η ετικέτα του τεμπέλη. Το παιδί από εκεί και πέρα αρχίζει να πιστεύει αυτό που λέτε και να συμπεριφέρεται όντως σαν τεμπέλης. ‘Αφού το λένε οι γονείς μου δίκιο θα έχουν, δεν θα τους αμφισβητήσω’ είναι η υποσυνείδητη σκέψη που ενδεχομένως κάνει το παιδί. Είναι προτιμότερο να πάρετε τα παιχνίδια των παιδιών εάν δεν τα μαζεύουν και να τα επιστρέψετε όταν πλέον έχουν εξοικειωθεί με την τακτοποίηση των παιχνιδιών παρά να τσακώνεστε και να φωνάζετε για αυτό το λόγο.

Κανόνες πειθαρχίας για γονείς:
  • Oι γονείς χρειάζεται να συμφωνούν. Όταν φαίνεται ότι οι γονείς δεν συμφωνούν μεταξύ τους σε ‘ο,τι αφορά τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού, το παιδί μπερδεύεται, υπονομεύεται η αξιοπιστία των γονέων και χάνεται ο σεβασμός στα όρια που έχετε προσπαθήσει να τηρούνται. Το ίδιο βέβαια ισχύει για όλους όσους φροντίζουν τα παιδιά όπως ο παππούς και η γιαγιά. Αν θέλετε να αισθάνεται ασφαλές το παιδί χρειάζεται να υποστηρίζετε ο ένας τον άλλον στις οδηγίες που δίνετε στο παιδί. Θα είναι πιο ευτυχισμένο, θα νιώθει πιο ασφαλές, θα αισθάνεται ότι είναι σαφή τα όρια, θα αγαπά και θα σέβεται και τους δύο γονείς.
  • Η επιβράβευση είναι πιο αποτελεσματική από την τιμωρία. Μην ξεχνάτε να επιβραβεύεται τα παιδιά με ένα μπράβο όταν βλέπετε ότι συμπεριφέρονται σωστά, ότι έχουν τακτοποιήσει το δωμάτιο τους χωρίς να το έχετε ζητήσει. Για παράδειγμα πείτε τους ότι εάν φερθούν σωστά στην παιδική χαρά θα ξαναπάτε αύριο παρόλο που δεν το είχατε προγραμματίσει.
  • Είναι απαραίτητη η σταθερότητα στη στάση των γονέων. Χρειάζεται να είναι σαφές στα παιδιά το τι είναι επιτρεπτό και τι όχι. Θα προκληθεί μεγάλη σύγχυση στα παιδιά εάν άλλες φορές επιτρέπεται κάτι και άλλες όχι. Όταν δεν είναι σταθεροί οι κανόνες τα παιδιά δεν ξέρουν πώς ακριβώς να συμπεριφερθούν, νιώθουν ανασφαλή και πιθανόν ότι είναι αδιάφορα για τους γονείς τους.
  • Χαρακτηρίζουμε τη συμπεριφορά, όχι το παιδί. Τη στιγμή που θα χαρακτηρίσετε ένα παιδί ως ‘κακό’ ή ‘χοντρό’ το παιδί θα πιστέψει αυτό που λέτε οδηγώντας το παιδί στην υιοθέτηση συμπεριφορών που συνάδουν με αυτόν τον χαρακτηρισμό. Εξάλλου σκέπτεται ‘για να το λένε οι γονείς μου έτσι θα είναι, δεν μπορώ να τους αμφισβητήσω και θα φερθώ σύμφωνα με αυτό που με χαρακτηρίζουν’. Βέβαια η διαδικασία αυτής της σκέψης είναι υποσυνείδητη. Μπορείτε π.χ. να πείτε στο παιδί ‘αυτή η συμπεριφορά είναι εγωιστική’.
  • Το παιδί δεν λαμβάνει υπόψη του αυτά που ακούει όταν άλλα λέμε και άλλα πράττουμε. Για να μπορούμε να περιμένουμε από το παιδί να φερθεί όπως του λέμε να φερθεί θα πρέπει εμείς οι ίδιοι να είμαστε το καλό παράδειγμα στην πράξη. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι υπονομεύουμε την αξιοπιστία αυτών που λέμε όταν προειδοποιούμε το παιδί για κάποια συνέπεια των πράξεων του και στο τέλος ακυρώνουμε εμείς οι ίδιοι τις συνέπειες. Αν για παράδειγμα προειδοποιήσουμε το παιδί ότι αν δεν μαζέψει τα παιχνίδια δεν θα πάμε στο πάρκο και στη συνέχεια παρόλο που δεν τα μάζεψε πάμε στο πάρκο, πλέον η αξιοπιστία αυτών που λέμε κλονίζεται. Επιπλέον, στο προηγούμενο παράδειγμα θα είναι σαν αν έχουμε επιβραβεύσει το παιδί που δεν μάζεψε τα παιχνίδια. Από αυτό το σημείο και μετά θα είναι πολύ πιθανό ότι το παιδί θα συμπεριφέρεται εκτός ελέγχου.
  • Προσοχή στις αντιδράσεις θυμού. Με το να φωνάζετε, να μιλάτε άσχημα ή να χτυπάτε όταν θυμώνετε με τα παιδιά τους περνάτε το μήνυμα ότι επιτρέπεται που και που να φωνάζεις, να μιλάς άσχημα, να χτυπάς και γενικά να χάνεις τον έλεγχο όταν θες να λύσεις τις διαφορές σου με κάποιον. Είναι γεγονός ότι το ξύλο δεν βοηθά σε τίποτα, τραυματίζει το παιδί, γεννά αρνητικά συναισθήματα στο παιδί, δημιουργεί προβλήματα στον ψυχικό του κόσμο και στις σχέσεις του με τα άλλα παιδιά. Εάν νιώθετε ότι χάνετε τον έλεγχο είναι προτιμότερο να κάνετε ένα διάλειμμα μέχρι να ηρεμήσετε. Μέχρι να γυρίσετε θα έχουν ηρεμήσει και αυτά.
  • Χρειάζεται να ζητάμε συγνώμη. Τα παιδιά χρειάζεται να μάθουν ότι είναι φυσιολογικό όλοι μας να κάνουμε λάθη και ότι κανένας δεν είναι τέλειος. Αν δώσετε αυτό το μάθημα στα παιδιά θα βοηθήσετε στο να έχετε πιο αρμονική σχέση αλλά θα βοηθήσετε και αυτά στο να διατηρούν πιο υγιείς σχέσεις.
  • Μετά από μια φασαρία δεχθείτε το παιδί, δείξτε του ότι το αγαπάτε. Δεχθείτε τη συγγνώμη του παιδιού και ότι εκτιμάτε την αναγνώριση από αυτό ότι έκανε λάθος. Εάν νιώθετε ότι θέλετε να συζητήσετε περισσότερο για το περιστατικό περιμένετε μέχρι να αποκατασταθεί πλήρως η σταθερότητα στη σχέση και μέχρι να έχετε ηρεμήσει και οι δύο. Αυτές τις συζητήσεις χρειάζεται να τις κάνετε όταν είστε μόνοι σας και όχι μπροστά σε συγγενείς ή φίλους.
  • Δίνετε στα παιδιά το δικαίωμα να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Έχουν το δικαίωμα και είναι απόλυτα υγιές να θυμώσουν και να κλάψουν. Σαφώς χρειάζεται να μάθουν ότι ενώ μπορούν να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους δεν μπορούν να φερθούν βίαια ή να μιλούν άσχημα. Εάν απαγορεύεται να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους θα δυσκολεύονται να το κάνουν και ως ενήλικες με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλά προβλήματα στις σχέσεις τους. Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει μάθει να εκφράζει τη δυσαρέσκεια του την κλείνει μέσα του δημιουργώντας ψυχολογικά ή και σωματικά προβλήματα στον εαυτό του και αφήνοντας άλυτα ζητήματα στις στενές του σχέσεις.

Κανόνες προσωπικότητας για γονείς:
  • Βρείτε τα κίνητρα που θα ενεργοποιήσουν το παιδί σας.
  • Βρείτε κάτι στο οποίο το παιδί σας έχει ταλέντο και διαβεβαιώστε ότι το γνωρίζει.
  • Μάθετε να εκτιμάτε τα χαρακτηριστικά του παιδιού που σας θυμίζουν τη μητέρα/πεθερά σας ή τον πατέρα/πεθερό ή τον σύντροφο σας.
  • Προσπαθήστε να εντοπίσετε τα χαρακτηριστικά που έχει ‘κληρονομήσει’ από εσάς.
  • Να θυμάστε ότι το κάθε παιδί είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος με δική του προσωπικότητα.
  • Αφήστε τα να είναι καλύτεροι από εσάς.
  • -Αυτά για τα οποία τα επιβραβεύετε τους δείχνουν τι θεωρείτε σημαντικό στη ζωή.
  • Μην μεταδίδετε τους φόβους και τις ανασφάλειες σας στα παιδιά.
  • Να θυμάστε ότι εάν δεν σας αρέσει κάτι πάνω σας και το λέτε, όταν θα μεγαλώσει το παιδί θα βιώνει την ίδια ανασφάλεια (εφόσον σας έχει μοιάσει).
  • Μην προσπαθείτε να έχετε το τέλειο παιδί, συνήθως οι άνθρωποι που έχουν κάποια ‘αδυναμία’ είναι οι πιο ξεχωριστοί και αγαπητοί.

Κανόνες για την αδελφική σχέση των παιδιών σας:

·         Ενθαρρύνετε τα παιδιά να βοηθούν το ένα το άλλο, να αποδοκιμάζετε το παιδί όταν προδίδει το αδελφάκι του (π.χ. ‘η Ελένη έσπασε το ποτήρι’), να επιβραβεύετε τα παιδιά όταν κάνουν κάτι μαζί (μπορεί να είναι το ότι παίζουν ή κάνουν μαζί κάποια δουλειά), αφήστε να ενωθούν ‘εναντίον’ σας.
·         Οι τσακωμοί (σε λογικό πλαίσιο) ανάμεσα τους είναι απαραίτητοι. Μέσα από τις διαφωνίες με τα αδέλφια του το παιδί εκπαιδεύεται στη διπλωματία, το συμβιβασμό, την ανάπτυξη επιχειρημάτων, τη συνεργασία. Μπορείτε να παρεμβαίνετε όταν γίνονται επιθετικά.
·         Προσπαθήστε να έχετε ομαδικό στόχο.
·         Οι συγκρίσεις μεταξύ των παιδιών είναι επιβλαβείς για την αδελφική σχέση.
·         Μην έχετε ‘αγαπημένο’ παιδί.
·         Περνάτε χρόνο όλοι μαζί αλλά και σε διαφορετικές υποομάδες.
·         Η αυτοπεποίθηση του παιδιού εξαρτάται σημαντικά από το εαν αναγνωρίζετε εσείς ως γονέας κάποια θετικά στοιχεία στο παιδί.

Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΑΝΑ ΤΡΙΜΗΝΟ

 Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΑΝΑ ΤΡΙΜΗΝΟ 



Οι αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τόσο οι  σωματικές όσο και συναισθηματικές, είναι απίστευτα συγκλονιστικές, καθώς μέσα στο σώμα δημιουργείται και αναπτύσσεται μια καινούρια ζωή. Κανένας άλλος οργανισμός δε μεγαλώνει τόσο πολύπλοκα και γρήγορα όσο ένα μωρό. Έτσι, μαθαίνοντας λίγα πράγματα για το τι συμβαίνει μέσα στο σώμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορούμε να κατανοήσουμε σε μεγάλο βαθμό τις αλλαγές που βλέπουμε και νιώθουμε.

Ουσιαστικά  η περίοδος της εγκυμοσύνης μπορεί να χωριστεί σε τρία τρίμηνα, σε καθένα από τα οποία συμβαίνουν ορισμένες φυσιολογικές μεταβολές τόσο στη μητέρα όσο και στο παιδί.

1ο Τρίμηνο

Είναι η περίοδος προσαρμογής του σώματος και του οργανισμού στην εγκυμοσύνη ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις τεράστιες απαιτήσεις αυτής της περιόδου. Από τις αρχές της κύησης το έμβρυο φτάνει σε πολύ κρίσιμο στάδιο ανάπτυξης, αφού σχηματίζονται όλα τα κύρια όργανα (περίοδος οργανογένεσης). Η δραστηριότητα του ορμονικού συστήματος επηρεάζεται με πολλούς τρόπους, η διάθεση αλλάζει, η σεξουαλικότητα αυξάνεται ή μειώνεται. Μέσα σε αυτούς τους μήνες, η μητέρα παίρνει ένα με δύο κιλά, αν δεν υπάρχει πρόβλημα ναυτίας. Από αυτά, μόνο τα 50 γραμμάρια αναλογούν στο μωρό ενώ τα υπόλοιπα αναλογούν στο πλακούντα και το αμνιακό υγρό, στη μήτρα και τους μαστούς που μεγαλώνουν αλλά και στην αύξηση της ποσότητας του αίματος.

2ο Τρίμηνο

Η εγκυμοσύνη πλέον έχει εδραιωθεί και είναι εμφανής αφού η κοιλιά “στρογγυλεύει”. Η μήτρα προβάλλει πάνω από τη λεκάνη και η γραμμή της μέσης αρχίζει να χάνεται. Καθώς το μωρό μεγαλώνει προκαλεί πόνους και ενοχλήσεις στο θώρακα και τα πλευρά που μετατοπίζονται, στο στομάχι που πιέζεται φέρνοντας καούρες και στην κοιλιά, αφού τεντώνονται οι μύες της μήτρας. Το μωρό ψηλώνει και δυναμώνει και οι κινήσεις του είναι πλέον γεγονός. Μέσα σε αυτό το τρίμηνο η αύξηση βάρους κυμαίνεται στα 6 κιλά περίπου, από τα οποία το ένα αναλογεί στο μωρό ενώ τα υπόλοιπα στο σύστημα συντήρησης του παιδιού, τη μήτρα και τους μαστούς και στην ποσότητα του αίματος που αυξάνεται.

3ο Τρίμηνο

Είναι το τελευταίο τρίμηνο της κύησης και το μωρό ολοκληρώνει την ανάπτυξή του. Είναι τόσο μεγάλο που ο γιατρός ή η μαία μπορούν να εξακριβώσουν τη θέση του με μία ψηλάφηση. Αρχίζει πλέον να προετοιμάζεται για τη γέννα, προσαρμόζεται στην έλλειψη χώρου της μήτρας ενώ παίρνει συνεχώς βάρος. Είναι τέλεια σχηματισμένο και τα όργανά του είναι ώριμα και συνεχίζουν να ωριμάζουν μέχρι το τέλος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η μητέρα παίρνει περίπου 5 κιλά, 3 περίπου από τα οποία αναλογούν στο μωρό. Το κέντρο βάρους του σώματος αλλάζει και αισθάνεται βάρος και κούραση, αφού είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί μια αναπαυτική στάση ξεκούρασης. Η λεκάνη έχει ανοίξει και πιθανόν να πονά, ειδικά στο πίσω μέρος ενώ η μήτρα σκληραίνει και συσπάται προετοιμάζοντας το έδαφος για τις ωδίνες.
Συνοπτικά θα αναφέραμε ότι η λήψη βάρους κατά τη διάρκεια της κύησης πρέπει να γίνεται σταδιακά και κατά μέσο όρο 1 κιλό/μήνα. Πολλές γυναίκες παίρνουν περισσότερο βάρος προς το τέλος της εγκυμοσύνης ενώ άλλες στη αρχή. Δεν υπάρχει ένα ακριβές στερεότυπο μοντέλο διότι κάθε άτομο έχει δικό του τρόπο ζωής που επηρεάζει τελικά την κατανομή του βάρους κατά τη διάρκεια των σαράντα εβδομάδων. Συνολικά η αύξηση ποικίλλει από 20 - 24%, άνισα κατανεμημένη στο χρόνο, ήτοι 3% το πρώτο τρίμηνο,10% το δεύτερο και 10% το τρίτο τρίμηνο και για να παραμένει σε λογικά πλαίσια, η αύξηση του βάρους δε θα πρέπει να ξεπερνά τα 9 - 12 κιλά. Κατά το τελευταίο τρίμηνο, το ζύγισμα πρέπει να γίνεται κάθε 15 ημέρες, όπως και εργαστηριακές εξετάσεις για την ανίχνευση λευκώματος στα ούρα, αύξησης του ουρικού οξέος, αύξησης των τρανσαμινασών και έλεγχο της αρτηριακής πίεσης για τον κίνδυνο πιθανής προεκλαμψίας. Αν το βάρος της εγκύου αυξάνει πάνω από μισό κιλό την εβδομάδα, αν τα πόδια της πρήζονται, αν έχει λεύκωμα στα ούρα ή συχνούς πονοκεφάλους, πρέπει να καταφύγει αυτομάτως σε γιατρό. Ενδιαφέρον είναι ότι το έμβρυο κατά τη γέννηση ζυγίζει 3 - 3,5 κιλά μόνο ενώ η μητέρα παίρνει συνολικό βάρος τέσσερις φορές περίπου περισσότερο.

Πού βρίσκονται τα υπόλοιπα ¾ του βάρους που παίρνει η μητέρα;

Η απάντηση βρίσκεται σε ορισμένες απόλυτα φυσιολογικές και αναπόφευκτες μεταβολές στον οργανισμό της μέλλουσας μητέρας που αφορούν διάφορους ιστούς.
  • Τα τοιχώματα της μήτρας ενισχύονται προκειμένου να γίνουν ικανά να προστατεύσουν το επιπλέον βάρος του εμβρύου και γι’ αυτό γίνονται παχύτερα και πιο ανθεκτικά.
  • Δημιουργία ενός νέου ιστού, του πλακούντα.
  • Παραγωγή αμνιακού υγρού.
  • Οι μαστοί διογκώνονται και αρχίζουν να προετοιμάζονται για την παραγωγή γάλακτος. Μια φυσιολογική περιφέρεια στήθους 80cm μπορεί να φτάσει κατά την κύηση τα 90cm. Αυτό το επιπλέον βάρος σε συνδυασμό με την αύξηση της μήτρας μπορεί να φτάσει και τα 1.000-1.350gr.
  • Μεγάλη αποθήκευση λίπους. Κατά την εγκυμοσύνη ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν είναι η ευκολία με την οποία αποθηκεύεται το λίπος. Αυτό είναι ένας μηχανισμός που εξασφαλίζει ικανό απόθεμα λίπους στο μητρικό οργανισμό, το οποίο θα διοχετευθεί στο βρέφος κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του μέσω του θηλασμού. Κατά τους προϊστορικούς χρόνους, ο μηχανισμός αυτός επέτρεπε στη μητέρα να επιβιώσει κατά τις πρώτες ημέρες μετά τον τοκετό, πριν αναλάβει δυνάμεις για την αναζήτηση τροφής. Πρόκειται λοιπόν για έναν μηχανισμό ο οποίος συνεισφέρει κατά πολύ στη διατήρηση του ανθρώπινου είδους.
  • Το κυκλοφορικό σύστημα υφίσταται μεταβολές κατά την εγκυμοσύνη, προκειμένου να εξασφαλίσει τη μεταφορά ικανής ποσότητας οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών από τη μητέρα προς το κύημα για την ανάπτυξή του.
Ορισμένες συχνές ερωτήσεις

Τι είναι ο πλακούντας;
Είναι το όργανο μέσω του οποίου τρέφεται το έμβρυο. Σχηματίζεται από το τμήμα του φθαρτού (βασικός φθαρτός) και από το τμήμα που προέρχεται από το έμβρυο (λάχνες του χορίου). Η λειτουργία του πλακούντα έχει σχέση με τη μεταβίβαση θρεπτικών συστατικών και οξυγόνου από τη μητέρα στο έμβρυο μέσω των ομφαλικών αγγείων (ανταλλαγή ύλης και αερίων) και την παραγωγή διαφόρων ορμονών, οι οποίες είναι απαραίτητες για την ομαλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης.

Τι είναι ομφάλιος λώρος;
Ενώνει τον πλακούντα με το έμβρυο. Αποτελείται από μια φλέβα και δύο αρτηρίες. Μέσα στα αγγεία αυτά γίνεται η μητροπλακουντιακή κυκλοφορία και η διατροφή του εμβρύου.

Τι είναι το αμνιακό υγρό;
Πρόκειται για το υγρό μέσα στο οποίο βρίσκεται το έμβρυο σ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μέχρι και τον τοκετό. Η παραγωγή αρχίζει από την 3η - 4η εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Το αμνιακό υγρό χρησιμεύει στην προστασία και τη θρέψη του εμβρύου καθώς και στην εξέλιξη του τοκετού. Με την εξέταση του αμνιακού υγρού (αμνιοπαρακέντηση) στην αρχή της εγκυμοσύνης είναι δυνατός ο έλεγχος διάφορων παθολογικών καταστάσεων (χρωμοσωμικών βλαβών) του εμβρύου. Συνήθως συστήνεται σε γυναίκες άνω των 35 ετών.

Ποιες αρρώστιες μπορεί να προκαλέσουν πρόβλημα στην εγκυμοσύνη;
Η καρδιοπάθεια, η αναιμία, η φυματίωση, παθήσεις του ουροποιητικού (νεφρίτιδα) και του πεπτικού συστήματος (ηπατοπάρεια), ο σακχαρώδης διαβήτης και άλλες διαταραχές ενδοκρινικών αδένων (θυρεοειδής, υπόφυση, επινεφρίδια).
Ποιες αρρώστιες της μητέρας μπορεί να προκαλέσουν πρόβλημα στο έμβρυο;
Η ερυθρά, η ιλαρά, η παρωτίτιδα, η ηπατίτιδα, η τοξοπλάσμωση, η μυκοπλάσμωση, η λιστερίωση, η σύφιλη, ο έρπητας, η βλενόρροια, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η τοξιναιμία, οι θυρεοειδοπάθειες, κ.ά.



Σύλληψη & γονιμοποίηση



http://www.antisyllipsi.org.gr/htm/index.aspx?pageid=11
Σύλληψη & γονιμοποίηση

Μία επιτυχής εγκυμοσύνη προϋποθέτει τη γονιμοποίηση του ωαρίου από τα σπερματοζωάρια και την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου στο ενδομήτριο. Η γονιμοποίηση συνδυάζει το γενετικό υλικό που μεταφέρει το σπερματοζωάριο με αυτό του ωάριου, για τη δημιουργία εμβρύου. Φυσιολογικά η διαδικασία αυτή γίνεται μέσα στη σάλπιγγα (in vivo) αλλά έξω από αυτή δηλαδή στο εργαστήριο (in vitro). Σε αυτή την περίπτωση αναφερόμαστε στην Εξωσωματική Γονιμοποίηση

Γονιμοποίηση


Η σωστή χρονική στιγμή για την ερωτική επαφή παίζει σημαντικό ρόλο στην γονιμοποίηση. Το ωάριο μπορεί να γονιμοποιηθεί για 18-24 ώρες μετά την ωορρηξία, άρα το σπέρμα πρέπει να είναι παρόν στις σάλπιγγες κατά τον χρόνο της ωορρηξίας.


Το σπέρμα ζει συνήθως 3-5 ημέρες και άρα οι γόνιμες μέρες σου είναι περίπου 5-6 σε κάθε κύκλο. Το maximum τη γονιμότητας περιορίζεται σε 2 με 3 ημέρες.  Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής εκατομμύρια σπερματοζωάρια απελευθερώνονται στο κόλπο. Όσο πλησιάζει η ωορρηξία, η τραχηλική βλέννα γίνεται πιο υδαρής, επιτρέποντας στο σπέρμα να κολυμπήσει από τον κόλπο και να μπει στον τράχηλο της μήτρας. Σε άλλη φάση του κύκλου η βλέννα γίνεται εχθρική για το σπέρμα. Μόνο 2000 σπερματοζωάρια είναι αρκετά δυνατά για να περάσουν τη μήτρα και να φτάσουν στις σάλπιγγες. Για να γίνει η γονιμοποίηση πρέπει ένα από αυτά να διαπεράσει τα τοιχώματα του ωαρίου.


Εμφύτευση


Το γονιμοποιημένο ωάριο ταξιδεύει μέσα από τη σάλπιγγα, προς τα κάτω. Το ταξίδι αυτό διαρκεί μερικές μέρες. Όταν φτάσει στη μήτρα προσκολλάται στον ενδομήτριο (εμφυτεύεται) και αρχίζει να μεγαλώνει. Από αυτή τη στιγμή ξεκινά η εγκυμοσύνη. 


Γόνιμες ημέρες & ωορρηξία

Ο κύκλος σου ξεκινάει με την ανάπτυξη των ωοθυλακίων στις ωοθήκες σου. Κάθε ωοθυλάκιο περιέχει ένα ανώριμο ωάριο. Κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης του κύκλου, ένα από τα ωοθυλάκια κυριαρχεί των άλλων, υπό την επίδραση των οιστρογόνων και ωριμάζει. Περίπου στη μέση του κύκλου, παράγεται μία άλλη ορμόνη που ονομάζεται ωχρινοτρόπος (LH) και πυροδοτεί την απελευθέρωση του ωαρίου στις σάλπιγγες.
Η απελευθέρωση του ωαρίου ονομάζεται ωορρηξία και συμβαίνει 12-16 ημέρες πριν την έναρξη της περιόδου που ακολουθεί. Μετά την απελευθέρωση του ωαρίου, το ωοθυλάκιο παράγει μίαν άλλην ορμόνη που ονομάζεται προγεστερόνη και προετοιμάζει το ενδομήτριο για μίαν πιθανή εγκυμοσύνη. Αν το ωάριο δεν γονιμοποιηθεί, τα επίπεδα της προγεστερόνης πέφτουν ξανά και το ενδομήτριο απομακρύνεται από τη μήτρα, δηλαδή αρχίζει η περίοδος

Οι γόνιμες ημέρες
Για να γονιμοποιηθεί το ωάριο, απαιτείται η παρουσία σπέρματος στις σάλπιγγες κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας.Ο σωστός χρόνος της παρουσίας του σπέρματος στις σάλπιγγες έχει ζωτική σημασία γιατί το ωάριο ζει μόνο 24 ώρες (περίπου) και το σπέρμα του άντρα  ζει μέσα στο σώμα της γυναίκας όχι πάνω από 3-5 ημέρες.Αυτό σημαίνει ότι οι γόνιμες ημέρες στης γυναίκας είναι περίπου 5-6 σε κάθε κύκλο.

Η γονιμότητα σου ελέγχεται από μία ομάδα ορμονών που περιλαμβάνουν τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη. Λίγο πριν την ωορρηξία, τα επίπεδα των οιστρογόνων αυξάνονται. Αυτή η αύξηση πυροδοτεί την απότομη αύξηση μίας άλλης ορμόνης που ονομάζεται ωχρινοτρόπος η LH. Αυτή καθ' εαυτή, ή αυξομείωση της ωχρινοτρόπου ορμόνης, προκαλεί την απελευθέρωση του ωαρίου από την ωοθήκη προς την σάλπιγγα (την ωορρηξία), όπου αναμένει το ραντεβού της ζωής: το σπέρμα για να το γονιμοποιήσει.

Ο συνδυασμός του χρόνου ζωής του σπέρματος (± 76 ώρες) και του ωραρίου (± 36 ώρες) μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι γόνιμες ημέρες του κύκλου είναι περίπου 5, από τις οποίες μόνο οι τρείς έχουν το maximum της γονιμότητας.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να βρεις τις γόνιμες ημέρες σου στο σπίτι (με τεστ ωορρηξίας) ή στο νοσοκομείο (ανίχνευση της LH, ή με υπερηχογράφημα των ωοθηκών).

http://www.antisyllipsi.org.gr/htm/index.aspx?pageid=10

ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Οι γυναίκες γεννιούνται συνήθως με περισσότερα από 200.000 ωοθυλάκια σε κάθε μία από τις δύο ωοθήκες τους. Αυτά τα ωοθυλάκια παραμένουν αδρανή στις ωοθήκες μέχρι την εφηβεία. Από την εφηβεία μέχρι την εμμηνόπαυση τα ωοθυλάκια ωριμάζουν και δίνουν ωάρια, με ρυθμό περίπου ένα σε κάθε κύκλο περιόδου.
Η Διάρκεια του κύκλου
Ο κύκλος της γυναίκας ξεκινά την 1η ημέρα της περιόδου (αιμορραγίας) και τελειώνει μία ημέρα πριν την έναρξη της επόμενης περιόδου. Η διάρκεια του κύκλου ποικίλλει. Μερικές γυναίκες έχουν κύκλο που διαρκεί 21 ημέρες και άλλες φτάνουν μέχρι τις 40 ημέρες. Ο μέσος όρος διάρκειας του γυναικείου κύκλου είναι 28 ημέρες, αλλά και αυτό μπορεί να αλλάξει από κύκλο σε κύκλο. 

Από πού προέρχεται το αίμα της περιόδου
Ο κύκλος σου ξεκινάει με την ανάπτυξη των ωοθυλακίων στις ωοθήκες. Κάθε ωοθυλάκιο περιέχει ένα ανώριμο ωάριο. Κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης του κύκλου, ένα από τα ωοθυλάκια κυριαρχεί των άλλων, με την επίδραση των οιστρογόνων, και ωριμάζει
Περίπου στη μέση του κύκλου παράγεται μία άλλη ορμόνη που ονομάζεται Ωχρινοτρόπος (LH) και πυροδοτεί την απελευθέρωση του ωαρίου στις σάλπιγγες.
Η απελευθέρωση του ωαρίου ονομάζεται ωορρηξία και γίνεται  12-16 ημέρες πριν την έναρξη της επομένης περιόδου. Μετά την απελευθέρωση του ωαρίου, το ωοθυλάκιο παράγει μία άλλη ορμόνη που ονομάζεται προγεστερόνη και προετοιμάζει το ενδομήτριο για  πιθανή εγκυμοσύνη.

Αν το ωάριο δεν γονιμοποιηθεί, τα επίπεδα της προγεστερόνης πέφτουν ξανά και το ενδομήτριο απομακρύνεται από την μήτρα, δηλαδή αρχίζει η περίοδος. Στη διάρκεια της  κανονικής περιόδου αποβάλλεται μία σχετικά μικρή ποσότητα αίματος (μισό μικρό φλιτζανάκι του καφέ). Το αίμα σταματά φυσιολογικά σε 5-7 ημέρες. Στη συνέχεια  το ενδομήτριο ετοιμάζεται  ξανά για μία νέα, πιθανή εγκυμοσύνη (διογκώνεται).



Καθυστέρηση περιόδου ή απώλεια περιόδου
Ο πιο συνηθισμένος λόγος καθυστέρησης ή απώλειας της περιόδου είναι η εγκυμοσύνη. Αν μείνεις έγκυος, το επίπεδο προγεστερόνης συνεχίζει να ανεβαίνει μετά την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου. Έτσι το ενδομήτριο δεν πέφτει για να δούμε αίμα.
Υπάρχουν πολλοί  άλλοι λόγοι που προκαλούν καθυστέρηση της περιόδου. Αναφέρουμε μερικούς από αυτούς:
  • Έντονα ψυχολογικά προβλήματα
  • Υπερβολική σωματική άσκηση
  • Ανορεξία nervosa
  • Νηστεία η υπερβολή δίαιτα
  • Ορμονικές διαταραχές (πχ.παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα)
  • Παθήσεις του υποθαλάμου του εγκεφάλου
Σημείωσε ότι:
Μπορείς να αναβάλεις την περίοδο σου αν το επιθυμείς με τη σωστή χρήση αντισυλληπτικού χαπιού (δες: μετάθεση περιόδου)

Δυσμηνόρροια ή Πόνοι περιόδου
Σχεδόν όλες οι γυναίκες βιώνουν κατά την διάρκεια της πρώτης μέρας της περιόδου μία μικρή ενόχληση, αλλά δεν είναι λίγες και αυτές που παραπονιούνται για υπερβολικό πόνο. Η αιτία του πόνου βρίσκεται στις έντονες συσπάσεις της μήτρας κατά τη διάρκεια της περιόδου. Εάν υποφέρεις πολύ κατά τη διάρκεια της περιόδου δοκίμασε να γυμναστείς ελαφρά (γιόγκα, διατάσεις, ασκήσεις χαλάρωσης).
Υπάρχουν εναλλακτικές μέθοδοι όπως βότανα, μεταλλοστοιχεία, ρεφλεξολογία κλπ που μπορούν με φυσικό τρόπο να σε βοηθήσουν . Όμως μπορείς να χρησιμοποιήσεις και παυσίπονα, πάντα με τη συμβουλή του γιατρού. Τα ζεστά μπάνια και επιθέματα απαγορεύονται κατά την περίοδο.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Το αντισυλληπτικό χάπι 4ης γενιάς μπορεί να κάνει πιο εύκολη την περίοδο σας, μιας και μειώνει του πόνους της περιόδου κατά την διάρκεια της χρήσης

Αιμορραγία κατά την διάρκεια του κύκλου
Καμιά φορά εμφανίζεται αίμα κατά τη διάρκεια του κύκλου και εκτός περιόδου, χωρίς να το περιμένουμε. Αυτό οφείλεται συνήθως στην αυξομείωση των ορμονών. Αν είναι περιστασιακό, δε χρειάζεται να κάνετε κάτι. Αν όμως είναι συχνό, συμβουλέψου  το γιατρό σου.

Προεμμηνορρυσιακό Σύνδρομο
Ο όρος «προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο» χαρακτηρίζει την ιδιαίτερη κατάσταση που βιώνει η γυναίκα (φυσιολογικά και ψυχολογικά) μετά την ωορρηξία και μέχρι την έναρξη της περιόδου. Αν και δεν έχουμε σαφή επιστημονικά στοιχεία, πιστεύουμε ότι αυτό οφείλεται στην αυξομείωση των επιπέδων των ορμονών μέσα στον κύκλο. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι:
  • Χαμηλή αυτοπεποίθηση
  • Αϋπνία
  • Υπερβολικό άγχος
  • Πρησμένο και επώδυνο στήθος
  • Πονοκέφαλος
  • Κατακράτηση υγρών
Αν υποφέρεις από το προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο δοκίμασε να μειώσεις τον καφέ και το αλκοόλ και πρόσθεσε στην διατροφή σου πιο πολλούς υδατάνθρακες (φρούτα, λαχανικά, πατάτες κλπ.)
Χρησιμοποίησε ένα συμπλήρωμα διατροφής με βιταμίνη Β6 ή και Evening Primrose Oil, (βιταμίνη Ε).

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Ρώτα τον γιατρό σου για τη χρήση των αντισυλληπτικών δισκίων 4ης γενιάς, γιατί βοηθούν στη μείωση των πόνων της περιόδου και τη βελτίωση της όλων των συμπτωμάτων του προεμμηνορρυασιακού συνδρόμου όπως της ψυχικής διάθεσης πρίν την περίοδο.

Περίοδοι με πολύ αίμα
Οι πρώτες ημέρες της περιόδου έχουν συνήθως πολύ αίμα. Αν όμως αυτό συνεχιστεί για πολλές ημέρες η γυναίκα αισθάνεται  αδύναμη, ενώ αν αυτό γίνεται σε κάθε περίοδο, τότε μπορεί να εμφανισθεί αναιμία.
Οι «βαριές» περίοδοι οφείλονται συνήθως στις αλλαγές της ορμονικής αλυσίδας που ελέγχει τον κύκλο και έχει σαν αποτέλεσμα τη μεγάλη αύξηση του όγκου του αίματος που απομακρύνεται από τη μήτρα. Αυτό είναι πιο συνηθισμένο για τις γυναίκες που πλησιάζουν στην εμμηνόπαυση, γιατί το ενδομήτριο γίνεται πιο παχύ, προκαλώντας μεγαλύτερη απώλεια αίματος κατά την απομάκρυνσή του τις ημέρες της περιόδου. Άλλοι λόγοι που προκαλούν βαρύτερη περίοδο.
  • Ινομυώματα: είναι τοπικές υπερπλασίες των μυών της μήτρας. Είναι καλοήθεις καταστάσεις, πολύ συνηθισμένες και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται θεραπεία αλλα μόνο παρακολούθηση. Αν όμως δημιουργούν σοβαρά προβλήματα, απομακρύνονται με χειρουργική επέμβαση.
  • Προβλήματα με τον θυρεοειδή αδένα: Η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα μπορεί να δημιουργήσει περιστασιακά «βαρύτερες» περιόδους. Χρειάζεται έλεγχος από ενδοκρινολόγο σε συνεργασία με το γυναικολόγο σου.
  • Ενδομήτρια σπειράματα: Μπορεί να αυξήσουν τον όγκο του αίματος κατά την περίοδο, τους δύο πρώτους μήνες από την τοποθέτησή τους.
http://www.antisyllipsi.org.gr/htm/index.aspx?pageid=9

Η ΛΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ

Τα απαραίτητα του Μωρού
Ο εφοδιασμός του παιδικού δωματίου με όλα τα απαραίτητα, από το ρουχισμό μέχρι τον εξοπλισμό, μπορεί να φαίνεται μια πολύ δύσκολη δουλειά. Στις μέρες μας, καταστήματα και κατάλογοι είναι γεμάτοι με μια ποικιλία προϊόντων για το μωρό. Για να σας διευκολύνουμε, σας παρέχουμε μια λίστα με τα απαραίτητα του μωρού. Είναι τα πράγματα που πιθανότατα θα χρειαστείτε όταν έρθει εκείνη η χαρούμενη ώρα.
Ρουχισμός
Έξυπνη συμβουλή: Όταν αποφασίσετε πόσα κομμάτια χρειάζεστε από κάθε είδος, σκεφθείτε πόσο συχνά σκοπεύετε να βάζετε πλυντήριο.
3 έως 7 εσωτερικά φανελάκια
3 έως 7 φορμάκια ύπνου
2 έως 3 κουβέρτες ύπνου για τον κρύο καιρό
3 έως 7 εξωτερικά φορμάκια για να φορά το μωρό κατά τη διάρκεια της ημέρας
2 έως 3 ζευγάρια κάλτσες ή μωρουδίστικα μποτάκια
2 έως 3 μικρές σαλιάρες για να προστατέψετε τα ρούχα από σάλια και φτυσίματα.
1 έως 3 καπέλα
Μπλουζάκια και ζακετάκια
Ασπρόρουχα
Έξυπνη συμβουλή: Αν σκοπεύετε να χρησιμοποιείτε πάνες μιας χρήσης, μην αγοράσετε πολλές πάνες μεγέθους «νεογέννητο» πριν γεννήσετε. Αν το μωρό σας είναι μεγαλόσωμο, δεν θα αργήσει να χρειαστεί το αμέσως μεγαλύτερο μέγεθος.
3 έως 4 σεντόνια
1 έως 2 σελτεδάκια κρεβατιού
2 αδιάβροχα στρωματάκια για όταν το αλλάζετε
3 έως 4 κουβερτούλες αγκαλιάς
2 κουβέρτες, ελαφριές ή βαριές ανάλογα με τον καιρό
2 έως 3 μαλακές πετσέτες σώματος
2 έως 3 μαλακές πετσέτες προσώπου
3 έως 7 πανάκια για το ρέψιμο
Πάντες για την κούνια
Είδη προσωπικής υγιεινής
Έξυπνη συμβουλή: Οι πούδρες μωρού δεν θεωρούνται πλέον απαραίτητες ή χρήσιμες, ενώ μπορεί να καταστούν επικίνδυνες αν το μωρό τις εισπνεύσει.
Βρεφικό σαπούνι ή υγρό αφρόλουτρο
Βρεφικό σαμπουάν
Μωρομάντηλα
Αλοιφή για τον ερεθισμό από την πάνα
Βαζελίνη
Αποστειρωμένο βαμβάκι
Ψαλιδάκι ή νυχοκόπτης για το μωρό
Βούρτσα και χτένα για το μωρό
Είδη διατροφής
Έξυπνη συμβουλή: Ακόμη και αν σκοπεύετε να θηλάσετε, έχετε πρόχειρο τουλάχιστον ένα μπιμπερόν για νερό ή για να το χρησιμοποιήσετε για το επιπλέον μητρικό γάλα.
Σουτιέν θηλασμού και επιθέματα στήθους, αν σκοπεύετε να θηλάσετε.
Θήλαστρο και τα εξαρτήματά του
4 έως 10 μπιμπερόν και θηλές
Βούρτσες για το μπιμπερόν και τη θηλή, κανάτα, κύπελο μέτρησης, ανοιχτήρι κονσέρβας, κουτάλι με μακριά λαβή, τσιμπίδα, εξοπλισμός για αποστείρωση.
Βρεφικό γάλα, αν σκοπεύετε να δώσετε ξένο γάλα.
Πιπίλα (αν θέλετε)
Επίπλωση
Έξυπνη συμβουλή: Αναβάλλετε την αγορά των αντικειμένων εκείνων, όπως μια ψηλή καρέκλα, που δεν θα χρειαστείτε άμεσα. Θα εξοικονομήσετε χώρο και σίγουρα θα ξέρετε καλύτερα τι θέλετε, μετά από λίγους μήνες στο «επάγγελμα»
Κάθισμα αυτοκινήτου για το μωρό
Κρεβατάκι μωρού ή λίκνο (προαιρετικά)
Κούνια με σκληρό στρώμα
Στρωματάκι και τραπέζι αλλαγής
Μπανάκι μωρού
Κάδος για τις πάνες
Κάθισμα μωρού
Καρότσι
Σιφινιέρα ή κάποιο άλλο έπιπλο για την αποθήκευση του ρουχισμού
Σακούλα για τις πάνες
Κάντε κλικ στο φαρμακείο για προτάσεις σχετικά με το τι να έχετε άμεσα για το μωρό.
Πριν αρχίσετε τις αγορές, θυμηθείτε ότι μπορείτε να δανειστείτε μερικά πράγματα από τους συγγενείς και φίλους σας, καθώς και ότι θα κάνουν σε εσάς και το μωρό σας κάποια δώρα. Αναβάλετε την αγορά κάποιων πραγμάτων, μέχρι να καταλήξετε τι ακριβώς χρειάζεται να αγοράσετε μόνοι σας.