Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Η λίστα των νοσοκομείων που γίνεται δωρεάν το τεστ ΠΑΠ


  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ «Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΩΝ/ΛΕΙΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ Ν. ΙΩΝΙΑΣ «Η ΑΓΙΑ ΟΛΓΑ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ «ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ»
  • ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΗΦΙΣΙΑΣ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ»
  • Γ.Ν. ΠΕΙΡΑΙΑ «ΤΖΑΝΕΙΟ»
  • ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ «ΘΡΙΑΣΙΟ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ «BΟΣΤΑΝΕΙΟ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ «Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΒΕΡΟΙΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΕΔΕΣΣΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑΟΥΣΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΡΕΒΕΝΩΝ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ «ΜΑΜΑΤΣΕΙΟ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑΣ «ΜΠΟΔΟΣΑΚΕΙΟ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ «ΕΛΕΝΗ Θ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ»
  • ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ «ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΙΛΚΙΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΕΡΡΩΝ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ «ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ»
  • ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ, ΕΒΡΟΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ «ΚΟΥΤΛΙΜΠΑΝΕΙΟ & ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΕΙΟ»
  • ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΒΟΛΟΥ «ΑΧΙΛΛΟΠΟΥΛΕΙΟ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΜΦΙΣΣΑΣ, ΦΩΚΙΔΑΣ
  • ΠΑΝΑΡΚΑΔΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
  • Γ.Ν. ΑΡΓΟΥΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΠΑΡΤΗΣ
  • Γ.Ν. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
  • ΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ “ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ”
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΡΤΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ – ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝ, ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ «Γ. ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ»
  • ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
  • ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Η ΒΟΗΘΕΙΑ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ «ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ «ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΜΑΛΙΑΔΟΣ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
  • Γ.Ν. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ «ΧΑΤΖΗ-ΚΩΣΤΑ»
  • ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ «ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΟ – ΠΑΝΑΚΕΙΟ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ»
  • ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΡΕΘΥΜΝΗΣ [ΑΠΕ-ΜΠΕ]

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΚΟΗΣ ΣΤΑ ΒΡΕΦΗ



Κάθε νεογέννητο υποβάλλεται σε γενικές εξετάσεις σε ένα διάστημα 4 έως 48 ωρών από τη γέννησή του. Μία από αυτές είναι και η εξέταση της ακοής του βρέφους. Σκοπός της εξέτασης αυτής είναι η όσο το δυνατόν πρώιμη διάγνωση διαταραχών στην ακουστική ικανότητα του βρέφους οι οποίες είναι παρούσες κατά τη γέννηση.
Η εξέταση αυτή γίνεται με τη βοήθεια μιας ειδικής συσκευής. Ένας μικρός καθετήρας τοποθετείται στον ακουστικό πόρο και παράγει ακουστικά ερεθίσματα. Στη συνέχεια οι ωτοακουστικές εκπομπές που παράγονται από τον κοχλία του αυτιού, μετρώνται με ένα μικρόφωνο. Η εξέταση αυτή είναι ανώδυνη, γρήγορη και αποτελεσματική, ενώ οι γονείς μπορούν να είναι μαζί με τα βρέφη σε τη διάρκειά της.
Στην περίπτωση που από το τεστ προκύψει κάποιο μη φυσιολογικό εύρημα, τότε είναι αναγκαίες μία ή περισσότερες περαιτέρω εξειδικευμένες εξετάσεις. Ωστόσο, κάποιο μη φυσιολογικό πρώτο αποτέλεσμα της εξέτασης δε σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχει πραγματικά κάποιο πρόβλημα ακοής. Παράγοντες όπως ο θόρυβος ή κινητικότητα του μωρού τη στιγμή της εξέτασης μπορούν να παρέμβουν στα αποτελέσματα των δοκιμών.
Παλαιότερα, οι γονείς μπορούσαν να ενημερωθούν σχετικά με προβλήματα ακοής των παιδιών τους μόνο αφού ήταν 2-3 ετών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα προβλήματα της φυσιολογικής ανάπτυξης της ακοής και της ομιλίας να έχουν ήδη εγκατασταθεί. Με την έλευση των εξετάσεων πρώιμης διάγνωσης προβλημάτων ακοής, ο έλεγχος της ακουστικής ικανότητας του παιδιού μπορεί να πραγματοποιηθεί τις πρώτες 2-3 εβδομάδες της ζωής του, δίνοντας τη δυνατότητα για άμεση και γρήγορη λήψη μέτρων θεραπείας και υποστήριξης της ακοής του βρέφους ώστε να διασφαλιστεί ομαλή και φυσιολογική του ανάπτυξη.

Γελωτοθεραπεία, η φυσική αντιμετώπιση του άγχους

Γελωτοθεραπεία, η φυσική αντιμετώπιση του άγχους
Μπορεί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι να διατυμπάνιζαν ότι «γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον η» αλλά, σήμερα, όπως φαίνεται, δεν γελάει ούτε αυτός. Ο κόσμος έχει σταματήσει να αξιοποιεί ένα δώρο που τού δίνεται με τη γέννηση, το γέλιο. Υπάρχει όμως ένας τρόπος για να το θυμηθεί: η γελωτοθεραπεία.
Όπως επισημαίνει η Ηλιάνα Κυνηγοπούλου, σύμβουλος προσωπικής ανάπτυξης (life coach) και επιχειρηματικότητας, λόγω της κρίσης και των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κόσμος, έπαψε να γελά ακόμη και να χαμογελά.
«Το 95% των σκέψεων που κάνει ο άνθρωπος, όταν ξυπνά, είναι αρνητικές. Είμαστε γεμάτοι ‘δεν’ και ‘όχι’. Όταν, όμως, ο φόβος γίνει οδηγός μας, παραλύουμε. Γινόμαστε ανίκανοι να αντιδράσουμε και να λειτουργήσουμε», εξηγεί η κ.Κυνηγοπούλου.
Σε μια εποχή που όλα αλλάζουν ραγδαία και συχνότερα προς το χειρότερο, ο καθένας από εμάς πρέπει να είναι σε θέση να διαχειριστεί την αλλαγή. Το γέλιο, σύμφωνα με την κ.Κυνηγοπούλου, δίνει αυτοπεποίθηση και χαρά, ενώ υποσυνείδητα μπαίνουμε σε μια διαδικασία σκέψης για να αντιμετωπίσουμε διαφορετικά τα πράγματα. Επιπλέον είναι ένα φυσικό αντικαταθλιπτικό. «Η διαχείριση της αλλαγής με θετικότητα δεν σημαίνει ότι εθελοτυφλούμε και ζούμε σε ένα ‘ροζ συννεφάκι’, αλλά ότι έχουμε τη δύναμη να δούμε με ρεαλισμό την πραγματικότητα και να αναζητήσουμε λύσεις, με πίστη στον εαυτό μας», διευκρινίζει η σύμβουλος.
Η γελωτοθεραπεία είναι μια μέθοδος, όπου κατά τη διάρκεια συνεδριών, το άτομο μαθαίνει να γελά, έτσι χωρίς λόγο, σαν άσκηση. Μπαίνει σε μια διαδικασία, που με τη βοήθεια του συμβούλου, σιγά- σιγά υιοθετεί το γέλιο στη ζωή του, ως μέσο θεραπείας, έκφρασης και άμυνας. «Στις δυσκολίες, το άτομο αυτορυθμίζεται και βρίσκει τρόπους για να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Πρόκειται για ένα μηχανισμό της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το γέλιο είναι ένα εργαλείο προς αυτήν την κατεύθυνση», υπογραμμίζει η σύμβουλος.
Επιπλέον, το γέλιο ενισχύει την κοινωνικότητα και βγάζει τον άνθρωπο από την ατομίκευση. «Θεωρώ ότι μέχρι σήμερα ζούσαμε την εποχή της ατομίκευσης, του εγωκεντρισμού. Σήμερα -κι ευχαριστώ την κρίση για αυτό- στρεφόμαστε προς τη συλλογικότητα, αρχίζουμε να φερόμαστε πιο αλληλέγγυα και ομαδικά», συμπληρώνει η κ.Κυνηγοπούλου.
Η γελωτοθεραπεία είναι ένα σημαντικό εργαλείο και για τον επιχειρηματία. Σε αυτόν θα απευθύνεται η εισήγηση της συμβούλου, που θα γίνει στο πλαίσιο του πολυσυνεδρίου “MONEY SHOW”, που θα φιλοξενήσει, για ακόμη μια φορά, από αύριο, η Θεσσαλονίκη.
«Αν κατανοήσει ο επιχειρηματίας τη σημασία του γέλιου, νομίζω ότι θα ωφεληθεί πραγματικά. Σε ένα περιβάλλον εργασίας που οι άνθρωποι γελούν, είναι χαρούμενοι, υπάρχει ομαδικότητα, καταπολεμούν το άγχος και γίνονται πολύ πιο παραγωγικοί», επισημαίνει η κ.Κυνηγοπούλου.
Η Ηλιάνα Κυνηγοπούλου εργάστηκε ως διευθύντρια τράπεζας και έκανε σπουδές ψυχολογίας. Ασχολείται με τη γελωτοθεραπεία τα τελευταία δύο χρόνια και εκτιμά ότι το κίνημα του γέλιου θα κερδίσει σταδιακά πολύ μεγαλύτερο έδαφος και στους «εσωστρεφείς», όπως τους χαρακτηρίζει Έλληνες. Άλλωστε, η ίδια είναι εκ φύσεως αισιόδοξη!

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Φρούτα και λαχανικά ελαττώνουν την εμφάνιση του στοματικού καρκίνου


Ραγδαία αύξηση παρουσιάζει, σε παγκόσμιο επίπεδο την τελευταία δεκαετία, ο στοματικός καρκίνος, με το κάπνισμα και το αλκοόλ να αποτελούν τη συχνότερη αιτία πρόκλησής του, ενώ στις γυναίκες η αύξηση είναι αλματώδης καθώς πλέον τα κρούσματα σε σχέση με τους άνδρες είναι 1,5 άνδρας με 1 γυναίκα.
«Όσοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και οι καπνιστές έχουν 38 φορές περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου από εκείνους που απέχουν από το αλκοόλ και τον καπνό», ανέφερε κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου, με αφορμή το 25ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής, (25-27 Νοεμβρίου), ο αναπληρωτής καθηγητής Νίκος Παπαδογεωργάκης. Τουλάχιστον τα τρία τέταρτα των ασθενών με στοματικό καρκίνο θα μπορούσε να αποφευχθούν, εάν οι ασθενείς σταματούσαν το κάπνισμα και το αλκοόλ, είπε ο κ. Παπαδογεωργάκης.
Αντίθετα, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών συμβάλλει στην ελάττωση εμφάνισης του στοματικού καρκίνου. Στατιστικά στοιχεία που αφορούν στις ευρωπαϊκές χώρες δείχνουν πως τα υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης στοματικού καρκίνου παρουσιάζονται στη Γαλλία και την Ουγγαρία, ενώ τα χαμηλότερα στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Ο στοματικός καρκίνος προσβάλλει συνήθως άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών, τα τελευταία όμως χρόνια έχει παρατηρηθεί αύξηση 6% σε άτομα ηλικίας κάτω των 45 ετών.
Η πρώιμη διάγνωση του στοματικού καρκίνου σε αρχικά στάδια είναι καθοριστική για την επιβίωση του ασθενούς, είπε ο κ. Παπαδογεωργάκης.
Ο καρκίνος της στοματικής κοιλότητας σε αρχικά στάδια μπορεί να εξαιρεθεί εύκολα και ριζικά και η πενταετής επιβίωση των ασθενών είναι άνω του 90%. Αντίθετα, σε προχωρημένα στάδια με μεταστάσεις στους λεμφαδένες η πενταετής επιβίωση κυμαίνεται σε 10%-15% των ασθενών.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Βλάπτει τα μωρά η τηλεόραση



Η συνεχώς ανοικτή τηλεόραση σε ένα σπίτι, μπροστά στα μωρά, κάνει κακό στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και των γλωσσικών ικανοτήτων τους, επειδή μειώνει τον αριθμό των λέξεων που τα παιδιά ακούνε και λένε, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα Έλληνα ερευνητή στις ΗΠΑ.
Η τηλεόραση σίγουρα μειώνει την ικανότητα λόγου στα μικρά παιδιά και αυτό αποτελεί εν δυνάμει απειλή για την εγκεφαλική ανάπτυξή τους, σύμφωνα με την έρευνα, υπό τον καθηγητή παιδιατρικής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον Δημήτρη Χρηστάκη, η οποία δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό «Archives of Pediatrics an Adolescent Medicine», όπως μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο.
Η μελέτη -που αφορούσε παιδιά δύο μηνών έως τεσσάρων ετών- διαπίστωσε ότι για κάθε ώρα που η τηλεόραση μένει ανοικτή, με ανοικτό τον ήχο της, σε ένα σπίτι με μικρά παιδιά, αυτά ακούνε 500 έως 1.000 λέξεις λιγότερες από τους ενήλικες (γονείς κ.α.). «Οι ενήλικες χρησιμοποιούν 941 λέξεις την ώρα κατά μέσο όρο. Η μελέτη μας διαπίστωσε ότι οι λέξεις των ενηλίκων σχεδόν εξαφανίζονται πλήρως, όταν το παιδί ακούει την τηλεόραση, πράγμα που πιθανώς εξηγεί την καθυστερημένη ανάπτυξη της γλώσσας στα παιδιά», δήλωσε ο Χρηστάκης.
Είπε ακόμα ότι η συνεχής έκθεση στην τηλεόραση μπορεί να εξηγήσει τις καθυστερήσεις των παιδιών και σε άλλους τομείς, όπως η προσοχή και οι γνωσιακές ικανότητες, με δεδομένο ότι η ανάπτυξη της γλώσσας αποτελεί το «κλειδί» για την γενικότερη ανάπτυξη του εγκεφάλου στην πρώιμη παιδική ηλικία. Το πείραμα της ομάδας του Χρηστάκη διαπίστωσε ότι η σοβαρή μείωση του λεξιλογίου των παιδιών δεν συμβαίνει μόνο όταν παρακολουθούν τηλεόραση, αλλά και όταν η τηλεόραση είναι απλώς αναμμένη και παίζει στο υπόβαθρο και τα παιδιά δεν την παρακολουθούν αλλά κάθονται κοντά της.
Τα παιδιά φορούσαν ειδικές ηλεκτρονικές συσκευές που κατέγραφαν συνεχώς όλη τη μέρα κάθε τι που έλεγαν και άκουγαν επί 12 - 16 ώρες. Οι αναλύσεις των ψηφιακών καταγραφών, στη συνέχεια, έδειξαν ότι κάθε ώρα πρόσθετης τηλεόρασης συνδεόταν με μείωση 770 λέξεων που άκουγε το παιδί από τους ενήλικους. Μειωμένες ήσαν επίσης οι λέξεις που έλεγε το παιδί, καθώς και αυτές που αντάλλασσε σε συνομιλίες με τους γύρω του.
Με δεδομένο ότι πολλά νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο έχουν συνεχώς αναμμένη την τηλεόραση από το πρωί (στις ΗΠΑ π.χ. υπολογίζεται ότι αυτό κάνει το 30%), ακόμα και χωρίς κανείς μέσα στο σπίτι να την παρακολουθεί, ο Χρηστάκης εξέπεμπε σήμα κινδύνου για τις επιπτώσεις στην επόμενη γενιά ενηλίκων.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής επισήμως αποθαρρύνει την παρακολούθηση τηλεόρασης για τα παιδιά κάτω των δύο ετών, με δεδομένο ότι -όπως δήλωσε και ο Χρηστάκης- ο εγκέφαλος του παιδιού τριπλασιάζεται σε μέγεθος κατά τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

ΚΑΜΠΥΛΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ


Οι καμπύλες ύψους, βάρους και περίμετρους κεφαλής είναι ένας σημαντικός δείκτης με τον οποίο μπορείτε να παρακολουθείτε την ανάπτυξη του παιδιού σας.
Κατά τους πρώτους μήνες, θα το δείτε να μεγαλώνει με θεαματικούς ρυθμούς, στη συνέχεια η ανάπτυξή του επιβραδύνεται. Μετράτε το βάρος και το ύψος του μωρού σας μία φορά το μήνα ή κάθε φορά που επισκέπτεστε τον γιατρό σας. Αν τα μωρά των φίλων σας, σας φαίνονται μεγαλύτερα ή μικρότερα από το δικό σας μην ανησυχείτε – το κάθε βρέφος αναπτύσσεται με τον δικό του ρυθμό.

Γράφημα Βάρους




Γράφημα βάρους



Από τον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας όλες τις καμπύλες ανάπτυξης ύψους, βάρους, περίμετρου κεφαλής κ.λπ.

http://sites.google.com/site/manouleskaimorakia/word-of-the-week


Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Δημόσια Τράπεζα Βλαστοκυττάρων Νοσοκομείου «Γ. Παπανικολάου»

HEALTH.IN.GR
Ήδη έχουν αποθηκευτεί περίπου 1.200 μοσχεύματα

Θεσσαλονίκη - Εντυπωσιακή χαρακτηρίζουν οι υπεύθυνοι της Δημόσιας Τράπεζας Βλαστοκυττάρων του Nοσοκομείου «Γ. Παπανικολάου» της Θεσσαλονίκης την ανταπόκριση του κόσμου στην προσπάθεια συγκέντρωσης ομφαλικών μοσχευμάτων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τον Ιούλιο του 2009 οπότε η τράπεζα ξεκίνησε τη λειτουργία της, έχουν αποθηκευτεί περίπου 1.200 μοσχεύματα ενώ 2.000 γονείς έχουν ενημερωθεί για το θέμα στις επίσημες ενημερώσεις που πραγματοποιούνται κάθε εβδομάδα στην κλινική. Ήδη ένα από τα μοσχεύματα αυτά χρησιμοποιήθηκε σε επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε ένα μικρό παιδί στο νοσοκομείο Παίδων της Αθήνας. Την ίδια στιγμή καταφθάνουν καθημερινά στη Θεσσαλονίκη αιτήματα αναζήτησης από τα ελληνικά μεταμοσχευτικά κέντρα.
Αντίστοιχα, στην Αθήνα, όπου λειτουργεί στην Ακαδημία Αθηνών η πρώτη δημόσια τράπεζα βλαστοκυττάρων που δημιουργήθηκε στη χώρα μας πριν από επτά χρόνια, βρίσκονται αποθηκευμένα 2.200 μοσχεύματα.
Τα παραπάνω στοιχεία έδωσε δημοσιότητα ο Διευθυντής της Αιματολογικής Κλινικής, της Μονάδας μεταμόσχευσης μυελού των οστών και της Δημόσιας Τράπεζας Βλαστοκυττάρων του Νοσοκομείου «Γ. Παπανικολάου», Δαμιανός Σωτηρόπουλος, με αφορμή την παρουσίαση σχετικής εισήγησης στο 7ο Πανελλήνιο Συνέδριο Εθελοντικής Αιμοδοσίας.
«Η ανταπόκριση του κόσμου είναι εξαιρετική. Δεχόμαστε μοσχεύματα από τη Θεσσαλία μέχρι και τον Έβρο αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που αποθηκεύσαμε μοσχεύματα ακόμη και από την Αθήνα, την Πελοπόννησο και την Κρήτη. Στην προσπάθεια αυτή είναι μεγάλη η βοήθεια που δεχόμαστε από τους Συλλόγους των αιμοδοτών, κυρίως αυτούς που δραστηριοποιούνται στην Κοζάνη και τον Έβρο», σχολιάζει ο κ.Σωτηρόπουλος.
Μιλώντας για τα οφέλη της δημόσιας τράπεζας βλαστοκυττάρων επισημαίνει ότι δεν υπάρχει ιδιοκτησιακό καθεστώς όπως στις ιδιωτικές τράπεζες. Τονίζει δε ότι τα μοσχεύματα της δημόσιας τράπεζας είναι διαθέσιμα ώστε να χρησιμοποιηθούν από οποιονδήποτε έχει ανάγκη και διευκρινίζει ότι τόσο η δωρεά του μοσχεύματος από τους γονείς όσο και η μεταμόσχευση στον ασθενή είναι εντελώς δωρεάν.
Η δημόσια τράπεζα βλαστοκυττάρων της Θεσσαλονίκης είναι ήδη μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Δημοσίων Τραπεζών (Netcord) ενώ τα δεδομένα συμβατότητας των μοσχευμάτων της καταχωρούνται στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων και στο Παγκόσμιο Δίκτυο Δοτών Μυελού των Οστών και Βλαστοκυττάρων. Διαθέτει δε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και εξοπλισμό που αποτελεί δωρεά του Συλλόγου «Ανοιχτή Αγκαλιά» από την Αθήνα.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΑΚΤΥΛΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Μελωδίες γιορτινές, παιδικές μυθοπλασίες, αρώματα από κουζίνες νοικοκυριών, φωτιές, κουδούνες, τυχερά παιχνίδια, αγιοβασιλιάτικα καραβάκια και χριστουγεννιάτικα δέντρα, μεταμφιέσεις και  καλικάντζαροι, δίνουν αυτές τις ημέρες το δικό τους ξεχωριστό χρώμα σε όλες τις περιοχές αλλά ακόμη και τις πιο μικρές εστίες της ελληνικής επικράτειας. Όλοι προετοιμάζονται για τη γέννηση του Χριστού, τα ρεβενιόν έχουν την τιμητική τους ενώ οι οικογένειες και οι παρέες μεγαλώνουν και οι δρόμοι και οι πλατείες φωτίζονται και πλημμυρίζουν από κόσμο. Κάθε περιοχή έχει αυτές τις ημέρες τα δικά της ξεχωριστά έθιμα. Στην Ήπειρο πέρα από τα καθιερωμένα υπάρχουν και μερικά έθιμα που έχουν αρχίσει να φθείρονται με το πέρασμα των χρόνων. Ας δούμε μερικά από αυτά: 
Tα καρύδια
 Τα καρύδια είναι ένα παραδοσιακό ομαδικό παιχνίδι που παίζουν τα παιδιά. Οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν ως εξής: Κάποιο παιδί χαράζει στο χώμα μια ευθεία γραμμή.
Πάνω σ’ αυτή, κάθε παίκτης βάζει κι από ένα καρύδι στη σειρά. Μετά, ο κάθε παίκτης με τη σειρά του και από κάθετη απόσταση ενός με δύο μέτρα από τη γραμμή των καρυδιών, σημαδεύει σκυφτός, και με το μεγαλύτερο και το πιο στρογγυλό καρύδι του, κάποιο άλλο καρύδι.
Όποιο καρύδι πετύχει και το βγάλει έξω από τη γραμμή το κερδίζει και δοκιμάζει ξανά σημαδεύοντας κάποιο άλλο καρύδι. Αν αστοχήσει, συνεχίζει ο επόμενος παίκτης. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να βγουν από τη γραμμή όλα τα καρύδια.
Tο αναμμένο πουρνάρι
Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν, οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήταν νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές και τριξίματα και κρότους. Από τότε, λοιπόν, στα χωριά της Άρτας, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα, για να πει τα χρόνια πολλά, καθώς και όλα τα παιδιά τα παντρεμένα, που θα πάνε στο πατρικό τους, για να φιλήσουν το χέρι του πατέρα και της μάνας τους, να κρατούν ένα κλαρί πουρνάρι, ή ό,τι άλλο δεντρικό που καίει τρίζοντας. Στο δρόμο το ανάβουν και το πηγαίνουν έτσι αναμμένο στο πατρικό τους σπίτι και γεμίζουν χαρούμενες φωτιές και κρότους τα σκοτεινά δρομάκια του χωριού.
Ακόμη και στα Γιάννενα το ίδιο κάνουν. Μόνο που εκεί δεν κρατούν ολόκληρο το κλαρί το πουρνάρι αναμμένο στο χέρι τους – είναι μεγάλη πολιτεία τα Γιάννενα – αλλά κρατούν στη χούφτα τους μια χεριά δαφνόφυλλα και πουρναρόφυλλα, που τα πετούν στο τζάκι, μόλις μπούνε και καλημερίζουν. Κι όταν τα φύλλα τα ξερά πιάσουν φωτιά κι αρχίσουν να τρίζουν και να πετάνε σπίθες, εύχονται: «Αρνιά, κατσίκια, νύφες και γαμπρούς!» Αυτή είναι η καλύτερη ευχή για κάθε νοικοκύρη. Να προκόβουν τα κοπάδια του, να πληθαίνει η φαμελιά του, να μεγαλώνουν τα κορίτσια και τα παλικάρια του, να του φέρνουν στο σπίτι νύφες και γαμπρούς, να του δώσουν εγγόνια που δε θ’ αφήσουν τ’ όνομα το πατρικό να σβήσει.
ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Το τάισμα της βρύσης
Οι κοπέλες, τα χαράματα των Χριστουγέννων, αλλού την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση "για να κλέψουν το άκραντο νερό" (άκραντο, δηλαδή αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σ’ όλη τη διαδρομή).  Αλείφουν τις βρύσες του χωριού με βούτυρο και μέλι, με την ευχή όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο και γλυκιά να είναι και η ζωή τους. Για να έχουν καλή σοδειά, όταν φτάνουν εκεί, την "ταΐζουν", με διάφορες λιχουδιές, όπως βούτυρο, ψωμί, τυρί, όσπρια ή κλαδί ελιάς. Όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα ήταν και η πιο τυχερή ολόκληρο το χρόνο. Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, "κλέβουν νερό" και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιούνε όλοι από το άκραντο νερό. Με το ίδιο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.
Το Πάντρεμα της φωτιάς
 Την παραμονή των Χριστουγέννων σε πολλά μέρη της Ελλάδας "παντρεύουν", τη φωτιά. Παίρνουν ένα ξύλο με θηλυκό όνομα και ένα με αρσενικό όνομα, συνήθως από αγκαθωτά δέντρα. Τα αγκαθωτά δέντρα, κατά τη λαϊκή αντίληψη, απομακρύνουν τα δαιμονικά όντα, όπως τους καλικάντζαρους. Στη Θεσσαλία, επιστρέφοντας από την εκκλησία στο σπίτι, τα κορίτσια βάζουν παραδίπλα στο αναμμένο τζάκι κλωνάρια κέδρου που τα ξεδιαλέγουν, ενώ τα αγόρια τοποθετούν κλαδιά από αγριοκερασιά. Τα μικρά αυτά κλάδιά δέντρων αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές τους επιθυμίες για την πραγματοποίηση μιας όμορφης ζωής. Φροντίζουν μάλιστα τα κλαδιά αυτά να είναι λυγερά και παρακολουθούν με ενδιαφέρον ποιο κλωνάρι θα καεί πρώτο, καθώς λένε πως αυτό είναι καλό σημάδι για το κορίτσι ή το αγόρι, αντίστοιχα, και συγκεκριμένα πως θα είναι αυτό που θα παντρευτεί πρώτο.
Έλα, έχουμε γουρουνοχαρά"
 Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν με εξαιρετική φροντίδα, ενώ επακολουθούσε γλέντι μέχρι τα ξημερώματα, για να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. Τρεις-τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποια ημέρα θα έσφαζε το γουρούνι της. Για κάθε σφαγή μεγάλου γουρουνιού απαιτούνταν 5-6 άνδρες, εκτός των παιδιών, που είχαν ηλικία πολλές φορές 20-25 ετών. Επειδή όμως η όλη εργασία είχε ως επακόλουθο το γλέντι και τη χαρά, γι’ αυτό και η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ως "γουρουνοχαρά ή γρουνουχαρά".
Τα Πρωτοχρονιάτικα Μπαμπαλιούρια
Οι γιορτές της Πρωτοχρονιάς ξεκινούν παραδοσιακά στη Λάρισα από την παραμονή, όπου τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους τραγουδώντας τα Αγιοβασιλιάτικα κάλαντα και φωνάζοντας “Σουρβάσο”. Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς αναβιώνουν τα “Μπαμπαλιούρια”, είναι ένα Πρωτοχρονιάτικο έθιμο, που έχει τις ρίζες του στη Διονυσιακή λατρεία.
 Η στολή των Μπαμπαλιούρηδων, αποτελείται από το “σαλβάρι”, ένα μάλλινο άσπρο παντελόνι, το οποίο στερεώνουν στη μέση με μια μάλλινη άσπρη ζώνη. Το πουκάμισο που φορούν από πάνω είναι συνήθως άσπρο με φαρδιά μανίκια σαν εκείνο των τσολιάδων. Στα πόδια φορούν άσπρες καλτσοδέτες και τσαρούχια. Στη μέση φορούν ένα χοντρό μάλλινο ύφασμα, διπλωμένο πολλές φορές, όπου επάνω δένουν τα μεγάλα και βαριά κουδούνια. Στο κεφάλι φορούν ειδική μάσκα, από προβιά ζώου, τη λεγόμενη “φουλίνα”. Η μάσκα αυτή είναι άσπρη ή μαύρη και έχει τρία ανοίγματα, δύο στα μάτια και ένα στο στόμα. Στα χέρια κρατούν ένα ξύλινο κυρτό σπαθί που συμπληρώνει τη φορεσιά του κάθε “Μπαμπαλιούρη”.
Έτοιμα πλέον τα “Μπαμπαλιούρια” περιμένουν να τελειώσει η Θεία Λειτουργία για να ξεχυθούν στους δρόμους. Μαζί τους είναι πάντα ο “αδελφογύρτης” ο οποίος κρατάει έναν κουμπαρά και μαζεύει τα χρήματα που προσφέρει ο κόσμος. Πριν ακόμη τελειώσει η Πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία οι “Μπαμπαλιούρηδες” έχουν πάρει θέση έξω από τις τρεις ενορίες του χωριού.
Βγαίνοντας ο κόσμος από την εκκλησία τους συναντά και αιφνιδιάζεται αφού περνούν το σπαθί στη μέση τους και δεν αφήνουν κανέναν να περάσει αν δεν βάλει χρήματα επάνω σ’ αυτό. Μόλις βάλουν τα χρήματα τα παίρνει ο αδελφογύρτης και τους εύχεται Καλή Χρονιά. Μετά τις εκκλησίες τα “Μπαμπαλιούρια” πηγαίνουν στην πλατεία, και με το δυνατό θόρυβο που προκαλούν τα κουδούνια τους, τραβούν την προσοχή των ντόπιων και ξένων επισκεπτών. Φεύγοντας από εκεί, περνούν από τα καφενεία και τις καφετέριες του χωριού και έπειτα ξεχύνονται στους δρόμους μέχρι αργά το βράδυ. Αυτό το έθιμο έχει σαν σκοπό να διώξει τα κακά πνεύματα, και να είναι ήσυχη και χαρούμενη η καινούρια χρονιά.
ΜAΚΕΔΟΝΙΑ
Το Χριστόξυλο
Στα χωριά της βόρειας Ελλάδας, από τις παραμονές των εορτών ο νοικοκύρης ψάχνει στα χωράφια και διαλέγει το πιο όμορφο, το πιο γερό, το πιο χοντρό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του. Αυτό ονομάζεται Χριστόξυλο και είναι το ξύλο που θα καίει για όλο το δωδεκαήμερο των εορτών, από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα, στο τζάκι του σπιτιού. Η στάχτη των ξύλων αυτών προφύλασσε το σπίτι και τα χωράφια από κάθε κακό.
Πριν ο νοικοκύρης φέρει το Χριστόξυλο, κάθε νοικοκυρά φροντίζει να έχει καθαρίσει το σπίτι και με ιδιαίτερη προσοχή το τζάκι , ώστε να μη μείνει ούτε ίχνος από την παλιά στάχτη. Καθαρίζουν ακόμη και την καπνοδόχο, για να μή βρίσκουν πατήματα να κατέβουν οι καλικάντζαροι, τα κακά δαιμόνια, όπως λένε στα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα παραμύθια. Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων , όταν όλη η οικογένεια θα είναι μαζεμένη γύρω από το τζάκι , ο νοικοκύρης του σπιτιού ανάβει την καινούρια φωτιά και μπαίνει στην εστία το Χριστόξυλο. Σύμφωνα με τις παραδόσεις του λαού, καθώς καίγεται το Χριστόξυλο, ζεσταίνεται ο Χριστός στη φάτνη Του. Σε κάθε σπιτικό, οι νοικοκυραίοι προσπαθούν το Χριστόξυλο να καίει μέχρι τα Φώτα.
Το έθιμο της Καμήλας
 Κάθε χρόνο, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τα μέλη του πολιτιστικού συλλόγου ‘Καβακλή’ των Κουφαλίων Θεσσαλονίκης ξεχύνονται στους δρόμους της πόλης. Δεν λένε όμως τα κάλαντα, αλλά μεταμφιέζονται σε καμήλες και φωνάζουν δυνατά διάφορα συνθήματα. Σκοπός τους είναι να παραπλανήσουν τους στρατιώτες του Ηρώδη που ψάχνουν να βρουν το νεογέννητο Ιησού, ώστε να μην μπορέσουν να τον σκοτώσουν.
Οι παραδοσιακές φουφούδες
Με παραδοσιακές φουφούδες και την επίσκεψη του Καππαδόκη Αη Βασίλη γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στην πόλη της Καβάλας.Το εμπορικό κέντρο της πόλης την παραμονή των Χριστουγέννων θυμίζει μια μεγάλη ψησταριά. Στους περισσότερους πεζόδρομους, αλλά και στα πεζοδρόμια, οι έμποροι στήνουν υπαίθριες ψησταριές, τις λεγόμενες φουφούδες και προσφέρουν σε όλους τους περαστικούς ψητά κρέατα και ντόπιο κόκκινο κρασί.
Οι παραδοσιακές φουφούδες στήνονται ξανά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, αυτή τη φορά σε μεγαλύτερη έκταση και από νωρίς το μεσημέρι στήνεται μεγάλη γιορτή με άφθονο κρασί ορχήστρες και υπαίθριες ψησταριές για την υποδοχή του νέου χρόνου πολύ πριν από τα μεσάνυχτα.
Από την παραμονή των Χριστουγέννων ένα ακόμη έθιμο αναβιώνει στην πόλη και συγκεκριμένα στην περιοχή της Νέας Καρβάλης. Πρόκειται για την επίσκεψη του Καππαδόκη Άη Βασίλη που ολοκλήρωσε το μεγάλο του ταξίδι από την Καισάρεια φθάνοντας στο λαογραφικό χωριό «Ακόντισμα», όπου θα παραμείνει μέχρι την τελευταία μέρα του έτους.
Οι Μωμόγεροι
 Στα χωριά Πλατανιά και Σιταγροί του Νομού Δράμας συναντάμε το έθιμο των Μωμόγερων, το οποίο προέρχεται από του Πόντιους πρόσφυγες. Η ονομασία του εθίμου προέρχεται από τις λέξεις μίμος ή μώμος και γέρος και συνδέεται με τις μιμητικές κινήσεις των πρωταγωνιστών. Αυτοί, φορώντας τομάρια ζώων – λύκων, τράγων ή άλλων - ή ντυμένοι με στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά, έχουν τη μορφή γεροντικών προσώπων.
Οι Μωμόγεροι, εμφανίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια του δωδεκαημέρου των εορτών, και προσδοκώντας τύχη για τη νέα χρονιά, γυρίζουν σε παρέες στους δρόμους των χωριών και τραγουδούν τα κάλαντα ή άλλους ευχετικούς στίχους. Όταν δύο παρέες συναντηθούν, κάνουν ψευτοπόλεμο μεταξύ τους, ώσπου η μία ομάδα να νικήσει και η άλλη να δηλώσει υποταγή. Παραλλαγές του ίδιου εθίμου, συναντώνται σε χωριά της Κοζάνης και της Καστοριάς, με την ονομασία Ραγκουτσάρια.
Οι κλαδαριές 
Οι κλαδαριές στην περιοχή του Βοΐου εντάσσονται στα έθιμα του δωδεκαημέρου, όπως αποκαλείται το διάστημα από τα Χριστούγεννα και μετά. Η προετοιμασία για το έθιμο όμως, ξεκινά ήδη από τον Οκτώβριο. Συγκεκριμένα, την επόμενη του Αγίου Δημητρίου, στις 27 Οκτωβρίου, τα παιδιά και οι έφηβοι τρέχουν στα χωράφια και τις βουνοπλαγιές και μαζεύουν κλαδιά και ξερά χόρτα για την κλαδαριά. Ψάχνουν κυρίως κλαδιά κέδρου που έχουν ένα ιδιαίτερο άρωμα. Τα κλαδιά αποθηκεύονται σε μέρος ξηρό και παραμένουν εκεί για να ξεραθούν εντελώς και να μην έχουν υγρασία.
 Στις 23 Δεκεμβρίου, η ετοιμασία ξεκινά ήδη από το μεσημέρι. Τα κλαδιά στοιβάζονται στον ανοιχτό χώρο όπου θα τελεστεί το έθιμο και δημιουργούν ένα τεράστιο σωρό. Ο σωρός ανάβει το βράδυ, από τα χέρια του γηραιότερου κατοίκου του χωριού. Τότε, οι κάτοικοι πιάνουν το χορό γύρω από την πυρά. Σε κάποια μέρη περιφέρονται γύρω από την πυρά και οι κωδωνοφόροι, άνδρες που κρεμούν κουδούνια και δίνουν στην όλη τελετή ένα χαρακτήρα αρχαιοελληνικού διονυσιακού δρώμενου.
Το άρωμα των κέδρων και η όλη ατμόσφαιρα δημιουργούν πράγματι μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Σε κάποια μέρη του Βοΐου, η κλαδαριά ανάβει τις Απόκριες και συγκεκριμένα, την Κυριακή της Τυρινής
Στην Φλώρινα, οι κάτοικοι υποδέχονται τη γέννηση του Χριστού ανάβοντας μεγάλες φωτιές στις 12 τα μεσάνυχτα, που συμβολίζουν τη φωτιά που άναψαν οι ποιμένες της Βηθλεέμ για να ζεσταθεί ο νεογέννητος Χριστός. Φωτιές ανάβουν επίσης και το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
Κόλιντα Μπάμπο
Στην Πέλλα αναβιώνει το έθιμο της «Κόλιντα Μπάμπο» που έχει σχέση με τη σφαγή του Ηρώδη. Οι κάτοικοι της περιοχής ανάβουν το βράδυ φωτιές φωνάζοντας «κόλιντα μπάμπο» δηλαδή «σφάζουν γιαγιά». Σύμφωνα με το έθιμο οι φωτιές ανάβουν για να μάθουν οι άνθρωποι για τη σφαγή και να προφυλαχτούν.
Το σπόρδισμα των φύλλων
Στη Θάσο, έως σήμερα, οι οικογένειες κρατούν ένα πολύ παλιό έθιμο είναι το σπόρδισμα των φύλλων και γίνεται ως εξής: Κάθονται όλοι γύρω από το αναμμένο τζάκι, τραβούν την ανθρακιά προς τα έξω και ρίχνουν γύρω στ' αναμμένα κάρβουνα, φύλλα ελιάς, βάζοντας στο νου τους από μια ευχή, χωρίς όμως να την πουν στους άλλους. Όποιου το φύλλο γυρίσει περισσότερο, εκείνου θα πραγματοποιηθεί και η ευχή του.
 ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Tο σπάσιμο του ροδιού
 Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία και ο νοικοκύρης κρατάει στην τσέπη του ένα ρόδι, για να το λειτουργήσει. Γυρνώντας σπίτι, πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι της εξώπορτας -δεν κάνει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του- και έτσι να είναι ο πρώτος που θα μπει στο σπίτι για να κάνει το καλό ποδαρικό, με το ρόδι στο χέρι.
Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα, το ρίχνει δηλαδή κάτω με δύναμη για να σπάσει και να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: "με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά". Τα παιδιά μαζεμένα γύρω-γύρω κοιτάζουν οι ρώγες αν είναι τραγανές και κατακόκκινες. Όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες, τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος.
Το κυνήγι τα Χριστούγεννα στα χωριά  Μάνης
Κατά τη διάρκεια της σαρακοστής τα περισσότερα παιδιά βγαίνανε κυνήγι. Τα βράδια, όταν το σούρουπο έπεφτε για καλά και το κρύο άρχιζε να τσούζει, παίρνανε το "φακό" με καινούργια "πλάκα" και γυρίζανε στα χαλάσματα και στα σπήλια κοντά στο χωριό. Στόχος τους οι γουργουγιάννηδες, τα μικρά πουλάκια που κούρνιαζαν εκεί. Τα θαμπώνανε με το φακό και τα πιάνανε. Αν ήταν πολύ ψηλά, τα χτυπούσανε με τις λαστιχιέρες (σφεντόνες). Η μάνα ή κάποια μεγάλη αδερφή, μετά από πολλή γκρίνια τους, τα καθάριζαν και τα πάστωναν. Τα βάζανε σε πήλινα ή γυάλινα βάζα, για να τα φάνε τα Χριστούγεννα.
Πολλά παιδιά μάζευαν είκοσι και περισσότερα πουλάκια και καμάρωναν για τις ... κυνηγετικές ικανότητες τους και για την σοδειά τους. Και όταν ζύγωναν οι γιορτές, άρχιζαν οι παραδοσιακές ετοιμασίες. Το σπίτι έπρεπε να βάλει τα γιορτινά του και όλο το χωριό να καθαριστεί και να ετοιμαστεί, για να υποδεχτεί τους ξενιτεμένους του που θα έρχονταν να κάνουν γιορτές με τους δικούς τους.
Κρήτη:
Χριστόψωμο
 Το ζύμωμα του χριστόψωμου θεωρείται έργο θείο και είναι έθιμο καθαρά Χριστιανικό. Οι γυναίκες φτιάχνουν τη ζύμη με ιδιαίτερη ευλάβεια και υπομονή. Το ζύμωμα είναι μια ιεροτελεστία. Χρησιμοποιούν ακριβά υλικά, όπως ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι, ροδόνερο, μέλι, σουσάμι, κανέλα και γαρίφαλα, και κατά τη διάρκεια του ζημώματος λένε: "Ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει." Πλάθουν το ζυμάρι και παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα. Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό με λουρίδες απ’ τη ζύμη. Στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι ή ένα αυγό, συμβολίζοντας τη γονιμότητα.
Για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, το Χριστόψωμο είναι ευλογημένο ψωμί, αφού αυτό θα στηρίξει τη ζωή του νοικοκύρη και της οικογένειάς του. Το κόβουν ανήμερα τα Χριστούγεννα, δίνοντας πολλές ευχές.
ΘΡΑΚΗ
Τα Ρουγκάτσια
Στο Πύθιο τα μικρά παιδιά έβγαιναν στους δρόμους του χωριού για να πουν τα  “κόλιαντα”  μια μέρα νωρίτερα από την παραμονή των Χριστουγέννων, δηλαδή στις 23 Δεκεμβρίου. Τα αγοράκια, από νωρίς το πρωί, ξεχύνονταν στα σοκάκια του χωριού και φώναζαν: “ Kόλιντα,μπάμπου τσικ,τσικ,τσικ….” Ανήμερα τα Χριστούγεννα τα παλικάρια του χωριού χωρίζονταν σε μικρές ομάδες και γύριζαν όλα τα σπίτια. Την κάθε ομάδα την αποτελούσαν τέσσερα άτομα. Στο δρόμο λέγανε τραγούδια του δρόμου και μέσα στο σπίτι το: «Σαράντα μέρις έχουμι Χριστό που καρτερούμε…»
Τα Ρουγκάτσια, δηλαδή οι παρέες των παλικαριών, όταν έμπαιναν στο σπίτι κάθονταν, όπου τους έβαζαν οι νοικοκυραίοι, και τραγουδούσαν εναλλάξ δυο-δυο το παραπάνω τραγούδι. Κι αυτό για να “ξεκουράζουν” τη φωνή τους. Γιατί το τραγούδι ήταν πολύ μεγάλο, χωρίς ενδιάμεσα “ξεκουράσματα”, και  θα δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα. Εξάλλου έπρεπε να τραγουδήσουν σε πολλά σπίτια και μέχρι αργά το βράδυ της μέρας των Χριστουγέννων.  Όταν θα ’ρχονταν τα Ρουγκάτσια στο σπίτι έπρεπε όλα τα μέλη της οικογένειας να βρίσκονται εκεί. Σπίτι κλειστό τα Ρουγκάτσια δεν έπρεπε να βρουν. Το’χανε σε κακό. Κάθονταν, τραγουδούσαν, έπαιρναν το κέρασμά τους, το φιλοδώρημά τους (χρήματα ) και φεύγανε για άλλο σπίτι.
ΝΗΣΙΑ
Η σπηλιά του Αϊ Γιάννη στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου
 Στην σπηλιά του Αϊ Γιάννη στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου την παραμονή των Χριστουγέννων τελείται Αρχιερατική θεία λειτουργία. Η αναπαράσταση της φάτνης όπου γεννήθηκε ο Χρηστός με πρόβατα, βοσκούς φωτιές σήμαντρα και το αστέρι να λάμπει στην κορυφή της σπηλιάς δίνουν ιδιαίτερο χρώμα. Παλιότερα, από την παραμονή των Χριστουγέννων οι γεωργοί οι βοσκοί και οι ναυτικοί έλεγαν "πώς παλεύουν οι καιροί, και οι αέρηδες ποιος θα γεννηθεί και ποιος θα βαπτισθεί''.  Όποιος γεννηθεί όποιος δηλαδή υπερισχύσει και βγει νικητής την ημέρα των Χριστουγέννων, αυτός θα υπερισχύσει μέχρι και τα Φώτα αλλά και ολόκληρο τον καινούργιο χρόνο. Πιο παλιά το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων έκοβαν κλαδιά και βλαστούς οι νοικοκυρές και τα πήγαιναν στο σπίτι. Τα έβαζαν σε ποτήρι με νερό και προσμονούσαν να ανθίσουν.
Οι κεφαλονίτικες κολόνιες
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, τα παιδιά βάζουν μια αγιοβασιλίτσα στην είσοδο του σπιτιού, για να φυλάει το σπίτι. Το μεσημέρι, οι Κεφαλονίτισσες μαγειρεύουν τηγανίτες. Το ίδιο βράδυ, οι κάτοικοι στο Αργοστόλι πηγαίνουν στην εκκλησία κρατώντας κολώνιες με τις οποίες ραντίζουν ο ένας τον άλλο. Στο γυρισμό, σπάνε στο κατώφλι ένα ρόδι και μετρούν τα σπόρια του. Κάθε σπόρος συμβολίζει και μια ευχή που θα πραγματοποιηθεί τη νέα χρονιά.
Τα Αγιοβασιλιάτικα καραβάκια
Στην πόλη της Χίου την παραμονή της Πρωτοχρονιάς υπάρχει ένα έθιμο, τα αγιοβασιλιάτικα καραβάκια. Σύμφωνα με αυτό, οι ενορίες κατασκευάζουν πλοία, σε σμύκρινση. Αυτά συναγωνίζονται μεταξύ τους ως προς την ποιότητα κατασκευής και ως προς την ομοιότητα με τα πραγματικά πλοία, ενώ οι ομάδες, το πλήρωμα, του κάθε πλοίου τραγουδούν κάλαντα.
ΠΗΓΗ: http://www.ipiros.gr/portal2/index.php?option=com_content&view=article&id=259:---&catid=32:--&Itemid=59

ΕΜΒΟΛΙΟ BSG ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ

 Εισαγωγή 

Το BCG είναι εδώ και 80 χρόνια το μόνο εμβόλιο που διαθέτουμε κατά της φυματίωσης. Σε πολλές χώρες του κόσμου τα βρέφη εμβολιάζονται σύμφωνα με τις οδηγίες του WHO, με αποτέλεσμα 100 εκατομμύρια παιδιά να εμβολιάζονται ετησίως και το ποσοστό κάλυψης να φτάνει παγκοσμίως το 80%. Ωστόσο οι έρευνες δείχνουν ότι η αποτελεσματικότητα του BCG ποικίλλει από 0 έως 80%. Μία πρόσφατη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων μίας προοπτικής μελέτης παρακολούθησης Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής και της Αλάσκας, αναφέρει ότι η μακροπρόθεσμη προστασία του BCG βρέθηκε στα επίπεδα του 52%.
Πού οφείλεται αυτή η διακύμανση της αποτελεσματικότητας του BCG
Επιδημιολογικά δεδομένα και έρευνες σε πειραματόζωα έχουν καταλήξει στις ακόλουθες αιτίες:
- γενετική διαφοροποίηση των στελεχών των διάφορων σκευασμάτων
- περιβαλλοντικοί παράγοντες
- γενετικές και διατροφικές διαφορές των διαφόρων πληθυσμών
Γενετική διαφοροποίηση των στελεχών των διάφορων σκευασμάτων
Η μελέτη του γονιδιώματος των διαφόρων στελεχών του BCG έδειξε ότι οι εξασθενημένοι μικροοργανισμοί έχουν απωλέσει σημαντικά γονίδια κατά τη διαδικασία της ανακαλλιέργειάς τους, γονίδια που υπάρχουν στο πατρικό στέλεχος του εμβολίου. Η απώλεια των γονιδίων οδηγεί σε απουσία (ESAT-6, CF-10, MPT64) ή μη έκφραση (MPB70, MPB83) σημαντικών πρωτεϊνών του μυκοβακτηριδίου. Αυτό οδηγεί σε μειωμένη ανοσοποιητική δύναμη.
Περιβαλλοντικοί παράγοντες
Στις τροπικές χώρες η μειωμένη αποτελεσματικότητα του BCG μπορεί να οφείλεται στην επαφή του πληθυσμού με περιβαλλοντικά μυκοβακτηρίδια πριν τη χορήγηση του εμβολίου.
 Έρευνα για νέα εμβόλια 
Η μειωμένη αποτελεσματικότητα του BCG πυροδότησε την έρευνα για νέα αποτελεσματικότερα εμβόλια. Ήδη έχουν αναπτυχθεί 200 περίπου εμβόλια από διάφορες ερευνητικές ομάδες, και ορισμένα από αυτά έχουν φτάσει στο στάδιο των κλινικών δοκιμών. Τα εμβόλια αυτά ανήκουν σε διάφορες κατηγορίες:
- εμβόλια με ζώντα εξασθενημένα μυκοβακτηρίδια
- εμβόλια ανασυνδυασμένου BCG
- εμβόλια που βασίζονται σε φορείς, όπως ο ιός της δαμαλίτιδας (vaccinia)
- DNA εμβόλια
- εμβόλια με πρωτεΐνες ή συνδυασμένες (fusion) πρωτεΐνες σε νέα adjuvants
- εμβόλια με νεκρούς μικροοργανισμούς BCG και M.bovis
Εμβόλια με ζώντα εξασθενημένα μυκοβακτηρίδια
Πρόσφατα ένα στέλεχος μυκοβακτηριδίου με ελαττωματική λειτουργία των λιπιδίων του (Mtb drrC) αποδείχθηκε αποτελεσματικότερο του BCG σε πειράματα με ποντίκια. Ωστόσο χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να εξασφαλισθεί ότι δεν μπορεί να ανακτήσει η λοιμογόνο του δύναμη.
Ανασυνδυασμένο BCG
Γίνεται προσπάθεια εισαγωγής πρόσθετων αντιγράφων ορισμένων γονιδίων, ή επανεισαγωγής γονιδίων που έχουν χαθεί κατά τη διαδικασία εξασθένησης του BCG στελέχους. Το rBCG30 είναι ένα εμβόλιο αυτής της φιλοσοφίας, που υπερεκφράζει την κυρίως εκκρινόμενη πρωτεΐνη του μυκοβακτηριδίου μεγέθους 30KDa, και το 2004 μπήκε ήδη στην πρώτη φάση των κλινικών δοκιμών. Στην κατηγορία αυτή υπάρχουν και άλλα υποψήφια εμβόλια υπό ανάπτυξη.
Εμβόλια που χρησμοποιούν τον ιό της δαμαλίτιδας ως φορέα
Ζώντες φορείς, όπως ο ιός της δαμαλίτιδας ή ανασυνδυασμένα στελέχη Salmonella, μπορούν να τροποποιηθούν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να εκφράζουν πρωτεΐνες του μυκοβακτηριδίου. Ειδικότερο το MVA85A (ιός δαμαλίτιδας που εκφράζει το Ag85A) βρίσκεται ήδη στην πρώτη φάση των κλινικών δοκιμών και τα πρώτα αποτελέσματα είναι υποσχόμενα.
DNA εμβόλια Έχουν επίσης δοκιμαστεί DNA εμβόλια που περιέχουν πλασμίδια που κωδικοποιούν μυκοβακτηριδιακά αντιγόνα. Τέτοια αντιγόνα είναι αυτά της οικογένειας της μυκολιο-τρανσφεράσης (ομάδα Αg85) και οι πρωτεΐνες θερμικού shock 60, 65, 70. H αντιγονική δύναμή τους μπορεί να αυξηθεί με συγχορήγηση κυτοκινών ή με σύζευξη του DNA με διάφορα πρόσθετα (adjuvants). Ωστόσο τα εμβόλια της κατηγορίας αυτής φαίνεται ότι χρειάζονται σύζευξη με πρωτεΐνες για να παρέχουν ικανοποιητική προστασία.
Εμβόλια με πρωτεΐνες ή συνδυασμένες (fusion) πρωτεΐνες σε νέα adjuvants
Στην κατηγορία αυτή υπάρχουν αρκετά υποψήφια εμβόλια. Ένα από αυτά, το Mtb72F (πρωτεΐνη που έχει προέλθει από τη σύντηξη - fusion - των Mtb32 και Mtb39 αντιγόνων) εισήλθε στο στάδιο των κλινικών δοκιμών το 2004.
Eμβόλια με νεκρούς μικροοργανισμούς BCG και M.bovis
Είναι γνωστό ότι το BCG πρέπει να επιβιώσει στον ξενιστή και να πολλαπλασιαστεί για να προσφέρει αποτελεσματική ανοσία. Γι'αυτό τα εμβόλια που περιέχουν νεκρούς μικροοργανισμούς δεν είναι αποτελεσματικά. Ωστόσο έχει φανεί ότι το BCG που έχει αδρανοποιηθεί με θέρμανση είναι εξίσου αποτελεσματικό αν συγχορηγηθεί με το πρόσθετο Eurocine L3 (TM). Παρόμοια αποτελεσματικότητα φαίνεται να έχουν και στελέχη M.bovis αδρανοποιημένα με φορμαλίνη.
Συμπεράσματα
Παρά την ευρεία χρήση του BCG, ο αριθμός των νέων περιπτώσεων φυματίωσης φαινεται να αυξάνεται. Είναι προφανές ότι το παρόν εμβόλιο δεν προστατεύει αποτελεσματικά τους ενήλικες. Εφόσον η χορήγηση BCG στα νεογνά προστατεύει τα βρέφη από την εμφάνιση διάσπαρτης φυματιωσης, ένα λογικό πρώτο βήμα θα ήταν η εισαγωγή ενός νέου εμβολίου ως αναμνηστικού. Η μεταβατική αυτή φάση θα βοηθήσει ιδιαίτερα τις χώρες με αυξημένη επίπτωση φυματιωσης.
http://www.pedtb.gr/maingr.php?i=2&j=9

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Ο ρόλος της εργοθεραπείας στα παιδιά με Διάχυτες Διαταραχές της Ανάπτυξης


Η εργοθεραπεία είναι o κλάδος  ο οποίος  μέσα από τη χρήση στοχοκατευθυνόμενων ραστηριοτήτων στοχεύει στην ανάπτυξη, διατήρηση και βελτίωση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων των παιδιών ώστε να μπορούν να εμπλακούν με επιτυχία στο κοινωνικό  σύνολο και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του εκάστοτε περιβάλλοντος που έχουν να αντιμετωπίσουν.
Σαν κλάδος, η εργοθεραπεία είναι πολυφασματικός. Παρόλα αυτά, στο άρθρο αυτό θα επικεντρωθούμε στη χρησιμότητα και στη σημασία της, στα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα των διάχυτων διαταραχών της ανάπτυξης.

από τη Χρίστου Κρίστια – Εργοθεραπεύτρια

Το αρχικό στάδιο ώστε να αρχίσει η παρέμβαση σε ένα παιδί είναι η διαδικασία της αξιολόγησης. Η αξιολόγηση μπορεί να γίνει μέσω της χρήσης σταθμισμένων και μη αξιολογητικών εργαλείων, μέσα από τη συμπλήρωση ερωτηματολογίων και συνέντευξη των γονιών/φροντιστών του παιδιού, τη συλλογή πληροφοριών από άτομα του περιβάλλοντος όπως το σχολείο, παππούδες/γιαγιάδες. Επιπρόσθετα, μέσα από την κλινική παρατήρηση του παιδιού στο χώρο του θεραπευτηρίου, στο σπίτι, στο σχολείο καθώς και σε άλλα περιβάλλοντα όπως η παιδική χαρά κλπ.

Οι τομείς τους οποίους θα αξιολογήσει ένας εργοθεραπευτής μέσα από τη διαδικασία που αναφέρθηκε είναι οι εξής:

  • Αδρή κίνηση.
    Μυϊκός τόνος.
    Λεπτή κίνηση- επιδέξια χρήση χεριών (χρήση μολυβιού, ψαλιδιούØ κλπ) και αμφίπλευρος συντονισμός. 
  • Οπτικοκινητικός συντονισμός, συντονισμός χεριού / ματιού.
  • Επίπεδο εγρήγορσης, δηλαδή αν ένα παιδί παρουσιάζει μια νωχελική συμπεριφορά ή παρουσιάζει ένα αυξημένο επίπεδο δραστηριοποίησης. Στη συνέχεια θα γίνει προσπάθεια να προσδιοριστούν οι πιθανοί λόγοι που μπορεί ένα παιδί να παρουσιάζει μια τέτοια εικόνα.

Στατικός έλεγχος και ισορροπία. Ένα πολύ συνηθισμένο παράδειγμα φτωχού στατικού ελέγχου σε ένα παιδί είναι η φτωχή στάση κατά την καθιστή θέση στο τραπέζι ή στo θρανίο.

 
  • Πράξις και ο κινητικός σχεδιασμός. Με τον όρο πράξις εννοούμε την ικανότητα ενός ατόμου να συλλάβει μια ιδέα για μια δράση, να σχεδιάσει τα βήματα για την   εκτέλεση και τελικά να την εκτελέσει. Η πράξις είναι μια μοναδική ανθρώπινη λειτουργία. Στην περίπτωση που ένα παιδί παρουσιάζει σε ένα από τα τρία στάδια δυσκολία τότε η επιτυχημένη εμπλοκή του έστω και σε απλές καθημερινές δραστηριότητες γίνονται δύσκολες. Αυτό μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα το παιδί να νιώθει ματαίωση και πολλές φορές οι γονείς να έχουν την εντύπωση ότι το παιδί «τεμπελιάζει» ή δεν δίνει την κατάλληλη «προσοχή» ώστε να εκτελέσει κάτι. Ο κινητικός σχεδιασμός αποτελεί μέρος της πράξις και είναι μια βασική ικανότητα. Ένα πολύ απλό παράδειγμα είναι εάν το παιδί θέλει να πάρει κάτι π.χ. για να φάει ή να παίξει και το αντικείμενο βρίσκετε σε σημείο που δεν μπορεί να το φτάσει τότε πιθανόν να παρατηρηθεί ότι το παιδί θα πάρει μια καρεκλίτσα ή ένα τραπεζάκι θα σκαρφαλώσει και να πάρει αυτό που αρχικά είχε σαν στόχο.

  • Μέσα από τη διαδικασία της αξιολόγησης θα εντοπιστούν τα κίνητρα ενός παιδιού, τι είναι αυτό δηλαδή που το κινητοποιεί για να επιστρατεύσει τις δεξιότητες του και τις ικανότητες του ώστε να φτάσει σε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Το εσωτερικό κίνητρο, είναι ύψιστης σημασίας γι αυτό πρέπει να διευκρινιστούν τα ενδιαφέροντα ενός παιδιού. Πολλές φορές ένα παιδί που ανήκει στο φάσμα των διάχυτων διαταραχών της ανάπτυξης μπορεί να παρουσιάζει προσκόλληση σε δραστηριότητες ή αντικείμενα. Εντούτοις, είναι πολύ σημαντική πληροφορία κατά την αξιολόγηση, γιατί με βάση τα ενδιαφέροντα του παιδιού θα αρχίσει ένα πρόγραμμα παρέμβασης με στόχο να διευρυνθούν τα ενδιαφέροντα του.


  • Εκτός από την έντονη ενασχόληση σε δραστηριότητες ένα παιδί μπορεί να παρουσιάζει στερεότυπες κινήσεις. Πολλές φορές μια στερεότυπη κίνηση ενός παιδιού στο φάσμα αυτό μπορεί να έχει αισθητηριακή βάση όπως για παράδειγμα ένα παιδί που κουνά το σώμα του πριν από τον ύπνο ή θέλει να κρατάει π.χ. ένα σεντονάκι ή ένα αρκουδάκι. Μέσα από την αισθητηριακή αναζήτηση το παιδί μπορεί να ψάχνει τρόπους για να έρθει σε φάση ηρεμίας για να μπορέσει να κοιμηθεί.


  • Μέσα από τη αξιολόγηση, ένας εργοθεραπευτής θα εντοπίσει το αισθητηριακό προφίλ του παιδιού. Αν δηλαδή το παιδί παρουσιάζει δυσκολίες στην καταγραφή των αισθητηριακών ερεθισμάτων ή στην ρύθμιση των αισθητηριακών ερεθισμάτων που παίρνει από το περιβάλλον του. Ένα παράδειγμα αισθητηριακής ρύθμισης είναι εάν το παιδί παρουσιάζει υπερευαισθησία στην αφή τότε μπορεί ένα απλό ερέθισμα όπως ένα απαλό άγγιγμα, μια ετικέτα σε ένα ρούχο, το είδος του υφάσματος σε ένα ρούχο που φοράει και πολλά άλλα, να είναι αρκετά σημαντικός παράγοντας να αποδιοργανώσει τη συμπεριφορά του παιδιού για μεγάλο διάστημα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Από την άλλη, όταν ένα παιδί παρουσιάζει δυσκολία στην καταγραφή ενός ερεθίσματος μπορεί για παράδειγμα να δείχνει ότι δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει λερωθεί το στόμα ή μύτη του ή ένα παιδί που παρόλο που δείχνει να μην βλέπει ένα αντικείμενο στο χώρο, ξαφνικά το εντοπίζει και του δίνει σημασία. Ένα πολύ απλό παράδειγμα για την καταγραφή είναι όταν έχουμε περάσει από ένα δρόμο πάρα πολλές φορές και μετά από όλο αυτό το διάστημα ξαφνικά παρατηρούμε ότι εκεί .υπάρχει π.χ ένα κατάστημα που θα μας ενδιέφερε και διερωτόμαστε αφού έχουμε περάσει τόσες φορές από τον ίδιο δρόμο πώς και δεν το προσέξαμε.


  • Αντιληπτικές δεξιότητες  και δεξιότητες οπτικής αντίληψης. Είναι βασικής σημασίας γιατί ένα παιδί ίσως να μπορεί να ονομάσει και να διακρίνει ένα μήλο όταν το βλέπει σε μια εικόνα όμως θα πρέπει να μπορεί να βρει το μήλο ανάμεσα από άλλα φρούτα στην καθημερινή ζωή, καθώς να μπορεί να διακρίνει το μήλο έστω και αν είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο ή λιγότερο ή περισσότερο κόκκινο κλπ.

  • Χρόνος συγκέντρωσης και προσοχής στην εκτέλεση μια δραστηριότητας.


  • Αντοχή στη δραστηριότητα. Αν δηλαδή το παιδί αντέχει να ολοκληρώσει μια δραστηριότητα προτού μεταβεί σε κάποια άλλη ή εάν έχει την τάση να εγκαταλείπει μια δραστηριότητα προτού την ολοκληρώσει.


  • Δεξιότητες μάθησης όπως δεξιότητες μίμησης.


  • Προσανατολισμός στο χώρο και στο χρόνο και διαχείριση τους.


  • Αναγνώριση - ταύτιση - συσχέτιση αντικειμένων και ατόμων.


  • Κοινωνικές Δεξιότητες και δεξιότητες παιχνιδιού.


  • Δεξιότητες επικοινωνίας.


  • Δεξιότητες αυτοεξυπηρέτησης.


  • Ακαδημαϊκές δεξιότητες.


Μετά από τη διαδικασία της αξιολόγησης η οποία περιλαμβάνει δεξιότητες και ικανότητες από όλους τους τομείς της ανάπτυξης ενός παιδιού, ακολουθεί ο σχεδιασμός  του θεραπευτικού πλαισίου μέσα στο οποίο θα αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες ενός παιδιού. Στη συνέχεια γίνεται η εφαρμογή του θεραπευτικού προγράμματος.

Υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις με τις οποίες, ένας εργοθεραπευτής θα δουλέψει με ένα παιδί που ανήκει στο φάσμα των διάχυτων διαταραχών. Μια από αυτές τις προσεγγίσεις είναι η αισθητηριακή ολοκλήρωση (sensory integration) γιατί τα παιδιά αυτά παρουσιάζουν αρκετές δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία. Υπάρχουν βέβαια και συμπεριφορικές, γνωστικές, αισθητικοκινητικές και άλλες προσεγγίσεις και είναι πολύ σημαντικό να γίνεται ένας συνδυασμός ώστε να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες ενός παιδιού με μεγαλύτερη επιτυχία.

Η αποτελεσματικότητα ενός θεραπευτικού προγράμματος δεν στηρίζεται μόνο στη σωστή αξιολόγηση, στη σωστή στοχοθέτηση και τη σωστή επιλογή των θεραπευτικών μέσων που θα χρησιμοποιηθούν. Απαραίτητο συστατικό είναι η στενή συνεργασία και επικοινωνία του θεραπευτή με την οικογένεια καθώς και με τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους στην αντιμετώπιση των δυσκολιών ενός παιδιού. Ο εργοθεραπευτής είναι αναπόσπαστο μέλος της διεπιστημονικής ομάδας που εμπλέκεται με την οικογένεια και το παιδί.

Οι γονείς πιθανόν να διερωτώνται ποια είναι η σωστή ηλικία για να επισκεφθούν ένα εργοθεραπευτή. Από τη στιγμή που ένας γονέας αντιληφθεί ότι το παιδί του
παρουσιάζει δυσκολίες σε κάποιους από τους παραπάνω τομείς τότε καλό θα ήταν να συμβουλευτεί έναν εργοθεραπευτή.
Σε μικρές ηλικίες τα αποτελέσματα της παρέμβασης είναι μεγαλύτερα γι’ αυτό και ενισχύονται οι γονείς όπως δεν διστάσουν να επικοινωνήσουν με έναν εργοθεραπευτή από τη στιγμή που υπάρχει διάγνωση ακόμη και υποψία ότι το παιδί τους μπορεί να ανήκει στο φάσμα των διάχυτων διαταραχών της ανάπτυξης ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα της κλινικής εικόνας.
Η παρέμβαση στα παιδιά γίνεται μέσα από τη χρήση δραστηριοτήτων  που στο μεγαλύτερο μέρος είναι το παιχνίδι το οποίο αποτελεί το φυσικό μέσο ενός παιδιού να μαθαίνει.

Επίσης γίνεται συμβουλευτική γονέων καθώς εάν προκύψει ανάγκη μπορεί να γίνουν παρεμβάσεις στο σπίτι και στο σχολείο για να διευκολυνθεί το παιδί και να
ανταποκριθεί με μεγαλύτερη επιτυχία.

Τα παιδιά χρειάζονται όρια στη συμπεριφορά τους.

Πειθαρχία και Τιμωρία

Τα παιδιά χρειάζονται όρια στη συμπεριφορά τους. Αν ξέρετε τι περιμένετε από αυτά και μέχρι που μπορούν να φτάσουν, νιώθουν ασφάλεια και σιγουριά. Η παιδική ηλικία είναι η εποχή που πρέπει να μπουν τα όρια και οι περιορισμοί στην κακή συμπεριφορά. Αλλά είναι επίσης και η εποχή που το μωρό αρχίζει να μαθαίνει πως να ελέγχει το σώμα του και τη συμπεριφορά του.

Γι΄αυτό κάθε μορφή τιμωρίας και πειθαρχίας πρέπει να είναι κατάλληλη για την ηλικία και την κατανόηση του παιδιού σας. Ακόμα και όταν το παιδί μεγαλώσει αρκετά για να καταλαβαίνει τους κανόνες, είναι φυσικό να προσπαθήσει να τους διευρύνει, απλά για να δει πόσο μακρυά θα το αφήσετε να φτάσει. Για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικό στους κανόνες που θα βάλετε να είστε σταθεροί και συνεπείς. Βάλτε λογικά όρια και κρατήστε τα. Το παιδί σας θα μπερδευτεί και θα απογοητευθεί αν τη μια μέρα του επιτρέπετε να κάνει κάτι και την επόμενη το μαλώνετε για το ίδιο πράγμα.
Επίσης, πρέπει και οι δύο γονείς να συμφωνούν στην πειθαρχία. Αποφύγετε να δώσετε την ευκαιρία στο παιδί σας να στρέψει τον ένα γονέα εναντίον του άλλου χωρίς να υπολογίζονται οι κανόνες. Φροντίστε να του εξηγήσετε τη λογική των κανόνων με τρόπο που μπορεί να τους καταλάβει. Για παράδειγμα, όταν του λέτε να μαζέψει τα παιχνίδια στο δωμάτιό του εξηγήστε του ότι αν δεν το κάνει μπορεί να σκοντάψει κάποιος και να χτυπήσει. Δίνετε ξεκάθαρες οδηγίες και μιλάτε συγκεκριμένα όταν θέλετε το παιδάκι σας να κάνει κάτι.
Επίσης πρέπει να του εξηγήσετε γιατί το τιμωρείτε. Επαινέστε το όταν συμπεριφέρεται καλά, μη σχολιάζετε μόνο την αρνητική συμπεριφορά. Η θετική ενθάρρυνση συνήθως είναι πιο αποτελεσματική μακροπρόθεσμα. Μη λέτε ψεύτικες απειλές. Απειλήστε το με τιμωρία μόνο αν θα την εφαρμόσετε, αλλιώς γρήγορα το παιδί σας θα καταλάβει ότι μπλοφάρετε. Όταν τιμωρήσετε το παιδί σας, συμφιλιωθήτε αμέσως μετά. Πείτε του ότι εξακολουθείτε να το αγαπάτε και ασχοληθείτε με άλλα πράγματα.
Πριν το τιμωρήσετε για κακή συμπεριφορά, δώστε του την ευκαιρία να δοκιμάσει άλλη συμπεριφορά ή το χρόνο να ανταποκριθεί στην απαίτησή σας. Επίσης πρέπει εσείς να δώσετε το παράδειγμα. Αν λέτε στο παιδί σας ότι δεν πρέπει να φάει γλυκά πριν το φαγητό, μην τρώτε εσείς μπροστά του.Υπάρχουν πολλοί τρόποι να τιμωρήσουμε το παιδί μας. Η επίπληξη είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος. Τα παιδιά θέλουν να ευχαριστούν τους γονείς τους και μια αυστηρή παρατήρηση όταν το παιδί κάνει ή έκανε κάτι που δεν έπρεπε, έχει αποτέλεσμα. Λειτουργεί όμως μόνο όταν χρησιμοποιείται αραιά και πειστικά.
Αν μαλώνετε συνέχεια το παιδί σας για το παραμικρό, θα έχετε αρνητικά αποτελέσματα και θα πάψει να σας ακούει. Όταν μαλώνετε το παιδί σας βεβαιωθείτε ότι σας προσέχει, μιλήστε του με φωνή σταθερή και σίγουρη, πείτε λίγα λόγια για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά εξηγήστε γιατί θυμώσατε. Θυμίστε του τις συνέπειες, τι θα συμβεί αν συνεχίσει να συμπεριφέρεται έτσι.
Οι πιο πολλοί γονείς μπαίνουν ορισμένες φορές στον πειρασμό να δείρουν το παιδί τους και πολλοί πιστεύουν ότι μια ελαφριά «ξυλιά» είναι αποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπίσουν την κακή συμπεριφορά, αλλά το ξύλο δεν πρέπει ποτέ να είναι η κύρια μορφή πειθαρχίας. Αν το δείρετε, κάντε το την ίδια στιγμή και ελαφρά, δώστε μια μικρή «ξυλιά» στο χέρι όταν το παιδί σας πρόκειται να κάνει κάτι επικίνδυνο και οι άλλοι τρόποι έχουν αποτύχει. Πρέπει να χρησιμοποιείτε μόνο τα χέρια σας και να δώσετε μόνο μία «ξυλιά». Το ξύλο πρέπει να δίνεται σπάνια ή καθόλου και μόνο όταν δεν  γίνεται διαφορετικά. Το ξύλο απαγορεύεται σε πολλές χώρες. Ακόμα κι αν δεν είναι παράνομο, υπάρχουν πολλοί λόγοι που πρέπει να το αποφύγετε. Είναι επικίνδυνο γιατί συνήθως ο γονιός χτυπάει το παιδί όταν είναι θυμωμένος και μπορεί κατά λάθος να το χτυπήσει πολύ δυνατά. Έρευνες έχουν δείξει ότι όσο περισσότερο ξύλο δίνετε σε ένα παιδί τόσο λιγότερο σας προσέχει. Πολλές φορές ένα παιδί δεν ξέρει και δεν καταλαβαίνει γιατί το δείρατε. Μπορεί επίσης να προκαλέσει επιθετική συμπεριφορά. Η επιθετικότητα φέρνει επιθετικότητα. Το παιδί σας μπορεί να πιστέψει ότι αν επιτρέπεται να δέρνετε, τότε μπορεί να δέρνει και αυτό.
ΠΗΓΗ: http://www.familyhome.gr/

Ερωτήματα για τη διατροφή του παιδιού μας

Ερωτήματα για τη διατροφή του παιδιού μας
Όταν δεν καταφέρνω το παιδί μου να φάει, μήπως δεν είμαι καλός γονιός;Δεν χρειάζεται να κατηγορείτε τον εαυτό σας, όταν το παιδί σας δεν τρώει αρκετά! Το παιδί από 18 μηνών ως και 2 χρονών χρησιμοποιεί την τροφή του σαν ένα τρόπο αντίθεσης ως προς τον ενήλικα (το στάδιο του"οχι") ή έναν τρόπο να έχει συνεχώς δίπλα του έναν ενήλικα να τον παρακαλάει και να ασχολείται μαζί του. Στις ηλικίες ανάμεσα στα 3 ως και 6 χρόνια, είναι μια περίοδος όπου στο παιδί αρέσει να τρώει συνέχεια τις ίδιες τροφές, μπορεί να τρώει μακαρόνια ή τηγανιτές πατάτες επί 15 μέρες συνέχεια. Συνήθως στη σχολική ηλικία ξεκινάνε να εμπλουτίζουν τις γευστικές του προτιμήσεις. Προσπαθήστε να κάθεστε στο τραπέζι μαζί του, να συγκεντρώνεται όλη η οικογένεια μαζί για το μεσημεριανό φαγητό, όσο αυτό είναι εφικτό, για να δώσετε ένα σωστό διατροφικό πρότυπο!

Όταν δεν τρώει ικανοποιητική ποσότητα, να το αφήσω να τσιμπολογάει όλη τη μέρα;

Όχι !!! Το παιδί που τσιμπολογά όλη τη μέρα είναι τις περισσότερες φορές από αμηχανία ή επειδή βαριέται. Βρείτε άλλους τρόπους να απασχολήσετε την σκέψη του. Αν ζητάει επίμονα να φάει, να του σερβίρετε πάντα στη κουζίνα το κολατσιό ή ένα σνακ και όχι μπροστά στη τηλεόραση. Με αυτό τον τρόπο δεν θα βλέπει το φαγητό του σαν ασχολία μόνο και μόνο για να περνάει την ώρα του.

Τα λαχανικά και η σαλάτα συνοδεύουν το φαγητό αλλά δεν τα τρώει με τίποτα, να το πιέσω;

Αλήθεια εσείς τρώτε τα λαχανικά; Πολλές φορές, τροφές που κάνουν καλό στη διατροφή μας, εμείς τις αρνούμαστε κατηγορηματικά, αλλά συγχρόνως απαιτούμε από το παιδί μας να τις δοκιμάζει. Ας του δώσουμε εμέις το παράδειγμα και να καταναλώνουμε μπροστά του τις τροφές που δεν του αρέσουν. Έτσι του δίνουμε το μήνυμα ότι αν κάτι είναι για αυτό θρεπτικό, είναι εξίσου σημαντικό και για εμάς. Μπορείτε μπορστά του να συμφωνείτε ότι τα μπιζέλια δεν είναι από τα αγαπημένα σας φαγητά, αλλά χρειάζεται να τα καταναλώνετε γιατί έχουν μεγάλη θρεπτική αξία.

Είναι δύσκολο παιδί και η ώρα του φαγητού γίνεται με το ζόρι, τι να κάνω;

Ας μην κατατάσσουμε το παιδί μας σε μια προδιαγεγραμμένη κατηγορία, έτσι του δέιχνετε ότι έχετε παραιτηθεί από κάθε ελπίδα και η ώρα του φαγητού σας δημιουργεί πρόβλημα από μόνη της! Να αποφεύγετε τις απειλές, που το μόνο που κατεφέρνουν είναι να κοιτά φοβισμένο το φαγητό του και το αποτέλεσμα να παραμένει το ίδιο. Βέβαια ούτε και να το παρακαλάτε να σας κάνει τη χάρη να φάει, δεν τρώει για να σας ευχαριστήσει αλλά για να επιβιώσει. Οι εκβιασμοί "Αν δεν φας θα στεναχωρηθώ ή δεν μ΄αγαπάς" ή "Αν δε φας δε θα βγεις βόλτα " στο  μόνο που οδηγούν είναι να μάθουμε στο παιδί μας τον τρόπο που θα μας εκβιάζει και αυτό αργότερα.
Φλωρίδου Δέσποινα, Παιδαγωγός
http://www.unborn.gr/enimerosi/mhtrothta/134-2011-05-26-08-37-56

Η συναισθηματική εμπειρία της εγκύου γυναίκας



     Τα συναισθήματα που αισθάνεται η γυναίκα που κυοφορεί, διαφοροποιούνται ανάλογα με την προσωπικότητά της, τη σχέση με τον εαυτό της και τον Θεό, την οικογενειακή της κατάσταση, το κοινωνικό της περιβάλλον και τη χρονική στιγμή κατά την οποία ανακαλύπτει την εγκυμοσύνη της.
     Ένα γεγονός είναι σταθερό: ότι, δηλαδή, η έγκυος βιώνει μια πληθώρα συναισθημάτων που άλλοτε είναι συναφή και άλλοτε αντιφατικά, συνήθως όμως με ένα κοινό παρονομαστή: την ένταση. Κινούνται σε όλο το φάσμα των συναισθημάτων: της έκστασης, της χαράς, της ολοκλήρωσης, του δέους, και φθάνουν έως το άλλο άκρο, δηλαδή της αμφιθυμίας, της αγωνίας, του μικροπανικού. Με λίγα λόγια δε μπορεί κανείς να περιγράψει με ακρίβεια ή και επάρκεια το πώς αισθάνεται μια εγκυμονούσα γυναίκα, μια και το βίωμα της κάθε μιας είναι μοναδικό. Ωστόσο, οι Arthur & Libby Colman, αναφέρουν ότι βιώνει την εμπειρία της κυήσεως ως μια ψυχολογική κρίση. (Να σημειώσουμε ότι κρίση θεωρείται κάθε περίοδος και κατάσταση που αναποδογυρίζει τα δεδομένα του ανθρώπου και θέτει σε δοκιμασία τις αντοχές προσαρμογής του σε αλλαγές).
     Εάν ρωτούσαμε απευθείας μια γυναίκα πως νιώθει, θα παίρναμε διαφορετικές απαντήσεις στην αρχή της εγκυμοσύνης της, στη μέση και στο τέλος, άλλες στην πρώτη εγκυμοσύνη, άλλες στη δεύτερη, στην τρίτη κλπ.
     Ένα κατεξοχήν χαρακτηριστικό της εγκυμονούσας γυναίκας είναι μια γρήγορη εναλλαγή διαθέσεων ως αντίδραση σε καταστάσεις που έως τότε δεν θα πυροδοτούσαν τέτοιες ακραίες αντιδράσεις από μέρους της. Για παράδειγμα, μπορεί να άγχεται για συνηθισμένα καθημερινά θέματα, να θλίβεται, να ξεσπάει σε δάκτυα στη μέση ενός κινηματογραφικού έργου, σε ανεξέλεγκτο γέλιο, ή σε θυμό (που ξαφνικά μετατρέπεται σε συγχώρεση) κατά τη διάρκεια των μικρο-διαφωνιών στην οικογένεια. Ακόμη, μπορεί σε κάποιες στιγμές να μην είναι σε θέση να πάρει μιαν απόφαση, ή να φοβάται για απλά πράγματα. Αυτή η συναισθηματική ροπή, σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να είναι έντονη και σε άλλες ήπια, ανάλογα με τη δομή της προσωπικότητας της γυναίκας, την αληθινή πίστη της, και την ποιότητα της πραγματικής υποστήριξης που δέχεται από τους ανθρώπους του κοντινού της περιβάλλοντος.
     Τέλος, ένα χαρακτηριστικό της γυναίκας που κυοφορεί είναι και μια οξυμένη ευαισθησία της απέναντι σε παγκόσμια ή τοπικά κοινωνικά ή φυσικά γεγονότα και καταστάσεις (όπως πόλεμοι, οικολογικά φαινόμενα, σεισμοί, πυρκαγιές κλπ) που κάπως αισθάνεται ότι την αφορούν άμεσα και προσωπικά, με αποτέλεσμα να άγχεται, ή να δραστηριοποιείται σε ανάλογες προσπάθειες αντιμετώπισής τους.
     Με όλα τα ανωτέρω που αναφέραμε, η γυναίκα νιώθει να μην καταλαβαίνει ή να μη μπορεί να παρακολουθήσει τον εαυτό της, την συμπεριφορά της, και εν τέλει τείνει να σαστίζει με την όλη κατάσταση. Για το λόγο αυτό, χρειάζεται τη σταθερότητα και την ανεκτικότητα των δικών της στην κρίσιμη, δηλαδή, και σημαντική περίοδο της ζωής της αλλά και στη ζωή του μικρού ανθρώπου που κυοφορεί.
     Έτσι εξηγείται γιατί στις περισσότερες κοινωνίες οι άνθρωποι περιβάλλουν την έγκυο γυναίκα με περισσή φροντίδα, προστασία, ανοχή, και κρυφό θαυμασμό.
 


http://www.unborn.gr/enimerosi/egkymosynh/144-2011-07-21-09-45-56

Παιχνίδι, η ζωή του παιδιού

Παιχνίδι, η ζωή του παιδιού
Νέζου-Σουλάνδρου Τζούλια
Ψυχολόγος



         Το παιχνίδι είναι μια δραστηριότητα, μια αυθόρμητη εκδήλωση του ανθρώπου η οποία σκοπό έχει την ευχαρίστησή του, χωρίς όμως κάποιο υλικό κέρδος.
Έχει ξεχωριστό νόημα για το παιδί, διαφορετικό από αυτό το οποίο δίνει στο παιχνίδι ο ενήλικας. Το παιχνίδι αποτελεί ένα σημαντικό μέσο για το παιδί στο να εκφράζει όλα τα συναισθήματά του, όσο πιο ομαλά και ανώδυνα γίνεται, μέσα από την συνεχώς αναπτυσσόμενη προσωπικότητά του. Μέσα από το παιχνίδι αναπτύσσει τις κλίσεις, τις ικανότητες και τις δεξιότητές του. Μέσα από αυτό μαθαίνει το γνωστό και άγνωστο κόσμο γύρω του. Είναι ο «μικρόκοσμος» του παιδιού. Μέσα σ’ αυτό το «μικρόκοσμο» ταυτίζεται, και μαθαίνει το τρόπο που θα φέρεται ως ενήλικας. Μέσα από το παιχνίδι οι γνώσεις και η πείρα τού παρέχονται άφθονα. Ο εσωτερικός κόσμος του παιδιού ξεδιπλώνεται ατόφιος χωρίς περιορισμούς και υποκρισίες, με όλα τα προτερήματα, τα ελαττώματα, τις ικανότητες και τις δυσκολίες, φανερώνεται όλος ο εσωτερικός του κόσμος, τα κατάβαθα της ψυχής του.
         Το παιχνίδι είναι το «κυρίως επάγγελμα» του παιδιού, όλη του η ύπαρξη, είναι στενά δεμένη μ’ αυτό. Ποτέ δεν είναι περιττή και χωρίς ουσία απασχόληση. Ο χρόνος που διαθέτει το παιδί γι’ αυτό είναι παραγωγικός και απαραίτητος και αφορά όλες τις πλευρές της προσωπικότητας, τις σωματικές και τις ψυχικές.
Το παιδικό παιχνίδι περιέχει ένα σκοπό μέσα του. Όλη η διαδικασία, όλος ο αγώνας, όλη η αφοσίωσή του είναι το κίνητρο, αλλά και σκοπός του παιχνιδιού για το παιδί.
Αντίθετα οι ενήλικες σκοπό έχουν την ψυχαγωγία. Το παιχνίδι το χρησιμοποιούν για να περάσει η ώρα τους όμορφα, για να διασκεδάσουν, τους μεταφέρει σ’ ένα κόσμο διαφορετικό από τον πραγματικό. Ξεφεύγουν για λίγο από μια, ίσως, δυσάρεστη κατάσταση. Το παιδί απορροφάται ολοκληρωτικά, ξεχνιέται μέσα στη διαδικασία, αφοσιώνεται, αφιερώνει όλο το είναι του. Ενδιαφέρον για το παιδί δεν έχει το αποτέλεσμα ή αν η διαδικασία είναι σωστή, αλλά αυτό που εισπράττει από την απασχόλησή του. Όταν το ετοιμάσει, το καταστρέφει, για να φτιάξει κάτι άλλο, το παιδί δεν ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα, αλλά επιδιώκει την ευχαρίστηση από την δραστηριότητα, το ενδιαφέρει ο δρόμος για την Ιθάκη. Θέλει να περπατήσει μέσα σ’ αυτό το δρόμο, να τον γνωρίσει και να τον κατακτήσει. Το παιδί ενδιαφέρεται γι’ αυτό που θα αποκομίσει απ’ όλη τη δραστηριότητα μέσα από το παιχνίδι. Γι’ αυτό εμείς οι μεγάλοι θα πρέπει να το διευκολύνουμε και να το βοηθάμε σ’ αυτήν την «περιπέτεια» της εξέλιξής του. Έτσι θα οδηγηθεί ασφαλέστερα στον κόσμο των ενηλίκων και θα μάθει πώς να φέρεται μέσα σ’ αυτόν. Έτσι δημιουργούμε έναν ενήλικα εργατικό και παραγωγικό για τον εαυτό του, την οικογένειά του, την κοινωνία γενικότερα. Η δουλειά γι’ αυτόν θα είναι χαρούμενη και ευχάριστη σαν παιχνίδι.
        Το νεογέννητο αρχίζει ν’ αναπτύσσεται με το παιχνίδι, κουνάει τα χέρια του, τα πόδια του, το κεφάλι του όταν βλέπει χαρούμενα πρόσωπα.
Συνεχίζει με το παιχνίδι εργασίας, αφοσιώνεται στη κούκλα, στη μπάλα, ανεβαίνει κατεβαίνει, στο κρεβάτι, στις σκάλες. Αργότερα το παιχνίδι παίρνει μορφή ταύτισης. Το παιδί ταυτίζεται και μιμείται τους άλλους. Ξεφεύγει από τον εαυτό του και ανοίγεται προς τους άλλους, για να ακολουθήσει αργότερα στη σχολική ηλικία το ομαδικό παιχνίδι, το οποίο απαιτεί σωστή συνεργασία και αλληλεγγύη. Έτσι εισέρχεται σιγά - σιγά στη κοινωνική ζωή. Το παιχνίδι δηλ. είναι το μέσο με το οποίο μαθαίνει να επικοινωνεί και το οποίο θα το οδηγήσει στη κοινωνική ζωή των ενηλίκων.
        Όχι μόνο εμείς οι μεγάλοι δεν πρέπει να εμποδίζουμε το παιχνίδι, αλλά μας επιβάλλεται ως καθήκον να βοηθάμε και να παρακινούμε το παιδί σ’ αυτό. Γενικά το παιχνίδι καλλιεργεί τη φαντασία, δίνει ευκαιρίες, ώστε ν’ αναπτυχθεί η κοινωνικότητα, οι σωματικές και πνευματικές ικανότητες, γενικά το σύνολο
της προσωπικότητας του παιδιού. Οι γονείς θα πρέπει να είναι προσεκτικοί, ώστε ο,τιδήποτε αφορά το παιχνίδι να συμβάλλει στην καλλιέργεια του ευαίσθητου και αδιαμόρφωτου χαρακτήρα του παιδιού, να προάγει τη συνεργασία, την τιμιότητα, την ομαδικότητα, τη δικαιοσύνη, τη φαντασία, τη χαρά, την ευγένεια. Και οι διακοπές αποτελούν μια καλή ευκαιρία, ώστε ν’ αναπτυχθούν δημιουργικές δραστηριότητες μέσα απ’ το παιχνίδι, να ωφεληθεί το οικοδόμημα της προσωπικότητας του παιδιού και οι οποίες βέβαια δεν θα είναι πιεστικές παρά μόνο λειτουργικές για το κάθε παιδί, ώστε και η περίοδος των διακοπών να είναι ευχάριστη και δημιουργική.


http://www.unborn.gr/paidi-kai-goneis/psyxologia/143-2011-07-21-07-43-11