Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Επιληψία

Επιληψία, είναι η κατάσταση κατά την οποία ένα παιδί εμφανίζει επαναλαμβανόμενα επεισόδια σπασμών. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να παρουσιάσει ένα επεισόδιο σπασμών. Δε σημαίνει ότι έχει επιληψία. Περίπου ένα στα εκατό παιδιά σχολικής ηλικίας έχει επιληψία.

Ποια είναι τα αίτια της επιληψίας;
Η αιτία των σπασμών συνήθως είναι άγνωστη και τότε η επιληψία λέγεται ιδιοπαθής. Όταν οφείλεται σε κάποιο συγκεκριμένο νόσημα (σοβαρό τραύμα στο κεφάλι, υπογλυκαιμία, όγκο στον εγκέφαλο, δηλητηρίαση,μηνιγγίτιδα) τότε λέγεται συμπτωματική. Όταν πιθανολογείται κάποιο νόσημα, αλλά παρά τις εξετάσεις που γίνονται δε διαπιστώνεται, τότε η επιληψία λέγεται κρυπτογενής.

Είναι η επιληψία κληρονομική;
Όχι, δεν είναι κληρονομική, αλλά όταν ένας από τους γονείς ή στενούς συγγενείς έχει επιληψία, τότε το παιδί έχει λίγο μεγαλύτερη πιθανότητα, σε σχέση με το γενικό πληθυσμό, να παρουσιάσει επιληψία.

Η ιατρική, βασισμένη σε συγκεκριμένα κριτήρια (αίτιο, ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, το μέρος του σώματος που προσβάλλει) χωρίζει την επιληψία σε διάφορες μορφές.

Γενικευμένοι τονικοκλονικοί σπασμοί (μεγάλη κρίση-Grand mal)
Αφορά ολόκληρο το σώμα και το παιδί εκτός από τους σπασμούς (απότομες, επαναλαμβανόμενες, ρυθμικές συσπάσεις όλων των μυών του σώματος) μπορεί να παρουσιάσει και τα ακόλουθα συμπτώματα
• Απότομο κλάμα
• Απώλεια συνείδησης
• Απώλεια ούρων ή κοπράνων
• Πολλά σάλια στο στόμα
• Ταχυκαρδία
Συνήθως τα παιδιά μετά το τέλος της κρίσης κοιμούνται.

Αφαιρέσεις (Petit mal)
Τα παιδιά που παρουσιάζουν αυτού του είδους την επιληψία, ξαφνικά σταματούν αυτό που κάνουν και παρουσιάζουν βλέμμα απλανές και καθηλωμένο (καρφώνουν τα μάτια τους σε συγκεκριμένο σημείο). Κάποιες φορές μπορεί τα μάτια να γυρίσουν προς τα πάνω και να φαίνεται το ασπράδι του ματιού ή να ανοιγοκλείνουν πολύ γρήγορα. Τέτοια επεισόδια μπορεί το παιδί να εμφανίζει μέχρι και 100 την ημέρα. Η συνηθισμένη ηλικία εμφάνισης αυτής της μορφής επιληψίας είναι 5-8 χρονών.

Εστιακές κρίσεις 
Αυτές είναι αποτέλεσμα υπερβολικής ηλεκτρικής εκφόρτισης, που περιορίζεται σε μια περιοχή του εγκεφάλου. Έτσι το παιδί μπορεί να παρουσιάζει σπασμούς σε ένα μέρος του σώματος (για παράδειγμα δεξί χέρι και πόδι), ή να παρουσιάζει διαταραχές της όρασης, ακοής ή άλλων αισθήσεων. Τα παιδιά αυτά δε χάνουν τις αισθήσεις τους. Υπάρχει όμως περίπτωση οι σπασμοί αυτοί στην συνέχεια να γενικευτούν και να ακολουθήσει και απώλεια της συνείδησης. Τότε λέγονται σύνθετοι σπασμοί.

Επιληπτικά σύνδρομα
Υπάρχουν επιληπτικές καταστάσεις που δεν μπορούν να ταξινομηθούν σε μια από τις πιο πάνω κατηγορίες. Ανάλογα με τα συμπτώματα, την αιτιολογία, τα ηλεκτροεγκεφαλικά ευρήματα κατατάσσονται σε πιο μικρές κατηγορίες. Αυτό γίνεται για λόγους συνεννόησης μεταξύ των γιατρών, για τον καθορισμό κοινής θεραπείας και για να γνωρίζει ο άρρωστος την πρόγνωση της συγκεκριμένης μορφής επιληψίας.


Πώς γίνεται η διάγνωση της επιληψίας;
Α. Ιστορικό 
Τη μεγαλύτερη σημασία για την διάγνωση της επιληψίας έχει το ιστορικό, πληροφορίες δηλαδή που θα σας ζητήσει ο παιδίατρος σε σχέση με το επεισόδιο που είχε το παιδί και γενικότερα οτιδήποτε αφορά το παιδί σας. Αν εσείς οι γονείς δεν ήσασταν κοντά στο παιδί όταν είχε το επεισόδιο, τότε είναι χρήσιμο να πάρετε μαζί σας στο γιατρό οποιοδήποτε ήταν μάρτυρας του επεισοδίου. Ο γιατρός θα ζητήσει πληροφορίες για την ώρα του επεισοδίου, πόσο διήρκησε, τις ακριβείς αντιδράσεις του παιδιού, ποια η σειρά των συμπτωμάτων, τι έκανε με το τέλος της κρίσης κλπ.

Β. Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι απαραίτητο σε κάθε άρρωστο που υποψιαζόμαστε ότι μπορεί να έχει επιληψία. Πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι το φυσιολογικό ηλεκτροεγκεφαλογράφημα δεν αποκλείει την επιληψία, και από την άλλη δε σημαίνει πως όποιος έχει παθολογικό ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, έχει και επιληψία. Ο γιατρός θα αξιολογήσει το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα σε σχέση με το ιστορικό και τα ευρήματα από την εξέταση που θα κάνει στο παιδί.

Τι κάνει και πώς γίνεται το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα; 
To ηλεκτροεγκεφαλογράφημα καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου. Είναι μια ανώδυνη και ακίνδυνη εξέταση. Το παιδί ξαπλώνει σε ένα κρεβάτι, τοποθετούνται σε συγκεκριμένα σημεία πάνω στο κεφάλι ηλεκτρόδια τα οποία συνδέονται με τον ηλεκτροεγκεφαλογράφο. Κατά την εξέταση το παιδί δεν αισθάνεται τίποτε. Απλά γίνεται η καταγραφή της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου σε ένα χαρτί.
To ηλεκτροεγκεφαλογράφημα μπορεί
1. Να επιβεβαιώσει ότι το παιδί έχει επιληψία.
2. Να προσδιορίσει την μορφή της επιληψίας (όχι πάντα).
3. Να προσδιορίσει παράγοντες που προκαλούν επιληψία( π.χ φωτεινά ερεθίσματα).

Ο γιατρός μερικές φορές μπορεί να ζητήσει να γίνει αξονική τομογραφία εγκεφάλου ή μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου. Οι εξετάσεις αυτές σκοπό έχουν να απεικονίσουν τον εγκέφαλο και να δει ο γιατρός αν υπάρχει κάποια αιτία για την επιληψία του παιδιού σας.

Υπάρχει φάρμακο που να θεραπεύει την επιληψία;
ΟΧΙ, δυστυχώς δεν υπάρχει ένα τέτοιο μαγικό φάρμακο. Τα φάρμακα που παίρνουν τα παιδιά με επιληψία στόχο έχουν να εμποδίσουν την εμφάνιση των σπασμών.

Τότε γιατί να δίνουμε φάρμακα στα παιδιά;
Διότι κατά τη διάρκεια μιας κρίσης μπορεί να συμβούν τραυματισμοί, ατυχήματα που μπορεί να είναι και θανατηφόρα. Οι συχνές επιληπτικές κρίσεις μπορεί να μειώσουν την μνήμη και την συγκέντρωση. Επίσης οι ανεξέλεγκτες κρίσεις δημιουργούν προβλήματα στην ένταξη του παιδιού στο κοινωνικό σύνολο.
Τα φάρμακα λοιπόν που παίρνουν τα παιδιά με επιληψία σκοπό έχουν να ελέγξουν τις κρίσεις. Υπάρχουν σήμερα στην ιατρική πληθώρα φαρμάκων για την επιληψία και σχεδόν πάντοτε θα βρεθεί το κατάλληλο φάρμακο ή ο κατάλληλος συνδυασμός φαρμάκων που θα ελέγξει τους σπασμούς στο παιδί.

Πόσο καιρό θα παίρνει το παιδί το φάρμακο;
Συνήθως χρειάζεται να παραμείνει το παιδί ελεύθερο κρίσεων για δυο χρόνια και στη συνέχεια γίνεται σταδιακή διακοπή του φαρμάκου. Υπάρχουν όμως μορφές επιληψίας που χρειάζονται θεραπεία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αυτό θα το κρίνει ο γιατρός σας. Επίσης υπάρχουν περιπτώσεις που το παιδί είναι υποχρεωμένο να παίρνει το φάρμακο για ολόκληρη τη ζωή του.

Άλλα είδη θεραπείας
Στις περιπτώσεις που τα φάρμακα αδυνατούν να ελέγξουν τους σπασμούς τότε υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιηθεί άλλος τρόπος θεραπείας, όπως χειρουργική επέμβαση ή ειδική δίαιτα. Οι χειρουργικές επεμβάσεις είναι πολύ δύσκολες και γίνονται μόνο σε πολύ λίγα εξειδικευμένα κέντρα. Η δίαιτα που συνιστάται περιέχει πολλά λίπη και έλαια με αποτέλεσμα να δημιουργείται στον οργανισμό μια κατάσταση που λέγεται κέτωση. Αυτή η αλλαγή σε μερικά άτομα μπορεί να μειώσει την τάση για εκδήλωση επιληπτικών κρίσεων.


http://www.paidiatros.com/children/Epilepsy

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Πρώτες βοήθειες για τα πιο συχνά ατυχήματα



Επειδή η ζωή με τα παιδιά επιφυλάσσει εκπλήξεις, μερικές συμβουλές για την αντιμετώπιση εκτάκτων περιστατικών μπορεί να φανούν χρήσιμες.


Ξένα σώματα 
Είναι πολύ συχνό φαινόμενο ακίδες από ξύλο, αχινό ή αγκάθια να καρφώνονται στο τρυφερό δέρμα του παιδιού. Γι’ αυτό, δείξτε προσοχή όταν το παιδί παίζει στον κήπο ή στη φύση. Εξηγήστε του γιατί πρέπει να μένει μακριά από ακανθώδη φυτά, να μην τα αγγίζει και γιατί δεν κάνει να περπατάει ξυπόλητο.
Τι να κάνετε: Εάν διαπιστώσετε ότι κάτι έχει μπει στο δέρμα του, αλείψτε την περιοχή με λάδι. Εάν οι επαλείψεις γίνονται συχνά, το συγκεκριμένο σημείο του δέρματος θα φουσκώσει και το αγκάθι θα βγει πιο εύκολα. Αν το ξένο σώμα προεξέχει από το δέρμα, μπορείτε να το αφαιρέσετε με ένα τσιμπιδάκι, αφού πρώτα έχετε πλύνει καλά την περιοχή με σαπούνι και νερό. Μπορείτε κάλλιστα να πάρετε και μια μικρή βελόνα (για να την απολυμάνετε, την καίτε στην άκρη με έναν αναπτήρα ή σπίρτο) και με την άκρη της χαράζετε απαλά το σημείο της επιδερμίδας όπου μπήκε το αγκάθι. Σπρώξτε με τα δάχτυλα προς τα έξω. Αν όμως το ξένο σώμα έχει εισχωρήσει βαθιά και δεν εξέχει για να αφαιρεθεί, είναι σκόπιμο να επισκεφθείτε το γιατρό. Κατευθυνθείτε οπωσδήποτε στο νοσοκομείο σε περίπτωση που έχουν εισχωρήσει στο δέρμα ρινίσματα γυαλιού. Ξένα σώματα όμως μπορεί να μπουν όχι μόνο στο δέρμα αλλά και στο λαιμό του. Αν, λοιπόν, κατάπιε κάτι και δεν μπορεί να αναπνεύσει, χτυπήστε το σταθερά στην πλάτη κρατώντας το με το κεφάλι προς τα κάτω. Το ξένο σώμα θα βγει. Σε μεγαλύτερα παιδιά χρησιμοποιήστε το χειρισμό Heimlich πιέζοντας από την κοιλιά μέσα προς το θώρακα πάνω.

Τσιμπήματα 
Τσιμπήματα από κουνούπια, μέλισσες, σφήκες και τσούχτρες είναι τα πιο συνηθισμένα, ειδικά κατά τη θερινή περίοδο. Αν μας τσιμπήσουν με το κεντρί τους, χύνουν ένα δηλητήριο που είναι μείγμα διαφόρων τοξινών. Γι’ αυτό προκαλούν ερεθισμούς που μπορεί να είναι απλοί (τσούξιμο, ελαφρύ πόνο και κνησμό) ή πιο σοβαροί (ισχυρό πόνο και καθολικό πρήξιμο). Είναι απαραίτητο λοιπόν να είστε προετοιμασμένοι κατάλληλα για την αντιμετώπιση τέτοιων τσιμπημάτων. Να έχετε μαζί σας αντιισταμινικό φάρμακο και κορτιζονούχα αλοιφή. Προληπτικά, εφαρμόζετε ειδικές φυτικές εντομοαπωθητικές κρέμες στην επιδερμίδα του. Αν το τσίμπημα είναι το πρώτο του παιδιού, δείξτε ιδιαίτερη προσοχή, γιατί μπορεί να παρουσιάσει αλλεργική αντίδραση, ακόμα κι αν πρόκειται για κουνούπι. 
Τι να κάνετε: Εάν το παιδί είναι αλλεργικό, θα πρέπει να το μεταφέρετε επειγόντως στο νοσοκομείο, ή, αν γνωρίζετε, να εφαρμόσετε τις πρώτες βοήθειες που σας έχει ήδη συστήσει ο γιατρός που το παρακολουθεί. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να έχετε πάντα μαζί σας την απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή. Αν δεν είναι αλλεργικό, βάλτε πάνω στο τσίμπημα μια κρύα κομπρέσα και κατόπιν διάλυμα αμμωνίας. Αν υπάρχει κεντρί, θα πρέπει να αφαιρεθεί καλύτερα από το γιατρό. Καλό είναι να μην προσπαθήσετε να το αφαιρέσετε εσείς, γιατί μπορεί να το σπρώξετε πιο βαθιά κι έτσι να περάσει κι άλλο δηλητήριο στο δέρμα του παιδιού. Σε περίπτωση που υπάρχει έντονη φαγούρα, θα πρέπει να δοθεί ειδικό αντιισταμινικό φάρμακο. Σε αυτή την περίπτωση, καλύτερα να ενημερώσετε το γιατρό κι εκείνος θα σας δώσει τις απαραίτητες οδηγίες. Κατευθυνθείτε στην πλησιέστερη οργανωμένη κλινική σε περίπτωση που δείτε συμπτώματα όπως πρήξιμο ή ερυθρότητα, έντονο κνησμό και δύσπνοια. Εάν τα τσιμπήματα είναι πολλά, για να ανακουφιστεί το παιδί, γεμίστε την μπανιέρα με κρύο νερό, διαλύστε λίγη σόδα και βάλτε το να καθίσει μέσα.

Δάγκωμα 
Συνήθως προέρχεται από κατοικίδια, άγρια ζώα ή ακόμα και από φίδια. Γι’ αυτό, μην αφήνετε το παιδί να πλησιάζει ζωάκια χωρίς να το επιβλέπετε και να το έχετε σε απόσταση ασφαλείας. Το τραύμα μπορεί να μολυνθεί και να χρειαστεί θεραπεία. Βασικός κίνδυνος στο δάγκωμα από σκύλο είναι η λύσσα, ειδικά από αδέσποτα σκυλιά όπως και από ζωάκια που βρίσκουμε στην ύπαιθρο και δεν εμβολιάζονται. Όσον αφορά το δάγκωμα από φίδι, το μόνο δηλητηριώδες φίδι στην Ελλάδα είναι η οχιά. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη την άνοιξη γιατί το δηλητήριό της είναι πιο δραστικό.
Τι να κάνετε: Πλύνετε καλά το τραύμα με σαπούνι και νερό, για να αφαιρεθεί το σάλιο και, μόλις ξεπλυθεί καλά, σκουπίστε το με καθαρή γάζα και βάλτε ιώδιο αμέσως. Αν το δάγκωμα είναι από ζώο, θα πρέπει να εξεταστεί το παιδί από το γιατρό και ίσως χρειαστεί αντιτετανικός ορός. Σε περίπτωση που το δάγκωμα είναι από φίδι, ξαπλώστε το παιδί με τέτοιο τρόπο ώστε το σημείο του σώματος όπου έγινε το δάγκωμα να είναι σε χαμηλότερο επίπεδο από εκείνο της καρδιάς. Στη συνέχεια, δέστε σφιχτά ένα κομμάτι ύφασμα (περίπου 10εκ. πάνω από το δάγκωμα), βάλτε πάνω στο σημείο παγάκια τυλιγμένα σε πλαστική σακούλα και μεταφέρετε το παιδί στο νοσοκομείο.

Εγκαύματα 
Ο ήλιος τα τελευταία χρόνια μόνο φίλος μας δεν είναι. Μπορεί να γίνει επικίνδυνος και βλαβερός για την υγεία του παιδιού μας. Εξάλλου, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ηλίαση και εγκαύματα δεν παθαίνουμε μόνο στις παραλίες. Τα παιχνίδια στον ήλιο πρέπει να γίνονται με μέτρο και πάντα με χρήση αντιηλιακού. 
Τι να κάνετε: Σε περίπτωση ηλιακού εγκαύματος χρησιμοποιήστε ενυδατική λοσιόν ή σκεύασμα υδρογέλης που να δροσίζει και να ανακουφίζει άμεσα τον πόνο, να βοηθάει στη γρηγορότερη επούλωση του εγκαύματος και να προστατεύει από τυχόν μολύνσεις. Αν το έγκαυμα είναι σοβαρό (έχει κάνει φουσκάλες ή βγάζει υγρό), θα πρέπει να πάτε στο γιατρό. 

Τραυματισμοί στα μάτια
Τα «κόκκινα μάτια» μπορεί να οφείλονται σε λοίμωξη, αλλεργία, ακόμη και σε ξένο σώμα που μπήκε στο μάτι του. Τα μάτια κινδυνεύουν από διάφορα ρινίσματα, όπως χώμα, άμμο, πούδρες, γιατί το παιδί μπορεί ανά πάσα στιγμή να τρίψει τα μάτια του έχοντας πιάσει οτιδήποτε με τα χέρια του. Πολύ συχνός είναι ο τραυματισμός της μεμβράνης που καλύπτει το βολβό με τα νύχια ή με αιχμηρά παιχνίδια, γι’ αυτό προσέξτε τι κρατάει και φροντίστε τα νύχια του να είναι πάντα κοντά κομμένα. 
Τι να κάνετε: Σε περίπτωση που διαπιστώσετε ότι έχουν μπει ρινίσματα στα μάτια του παιδιού, εμποδίστε το από το να τα τρίψει κρατώντας του τα χέρια και ξεπλύνετε αμέσως τα μάτια με φυσιολογικό ορό ή, αν δεν έχετε, με άφθονο καθαρό νερό. Αν έχει τραυματιστεί στο μάτι, σκεπάστε το με αποστειρωμένη γάζα ή –ακόμα καλύτερα– με γάζα ειδική για τα μάτια σε σχήμα οβάλ, την οποία θα στερεώσετε καλά με επιδέσμους ή τσιρότα. Επειδή η κίνηση του γερού ματιού θα παρασύρει το χτυπημένο με αποτέλεσμα ακόμα και οι πιο μικρές κινήσεις να δημιουργούν περισσότερο πόνο, καλύτερα να κλείσετε και τα δυο μάτια. Σε περίπτωση που υπάρχει αραιό και διαυγές οφθαλμικό έκκριμα (τσίμπλα), κάντε κομπρέσες με αποστειρωμένες γάζες και φυσιολογικό ορό. Σε περίπτωση μόλυνσης (πυκνό πυώδες έκκριμα) βάλτε κάποιο κολλύριο ή αλοιφή, κατόπιν συνεννόησης με τον παιδίατρο.

Πληγές 
Ένα τραύμα δεν σημαίνει απαραίτητα και σοβαρή πληγή. Μπορεί να είναι μια απλή γρατσουνιά ή ένα χτύπημα που έσκισε επιφανειακά την επιδερμίδα και απλά αιμορραγεί. Επειδή τα παιδιά αιμορραγούν εύκολα, σε ένα απλό χτύπημα μπορεί να δούμε το αίμα να ρέει άφθονο. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι χρειάζεται απαραίτητα και ράμματα. Συνήθως αν η πληγή είναι μικρότερη των 2εκ. κλείνει μόνη της. Αν είναι μεγαλύτερη ή το τραύμα είναι σε σημείο όπου η πληγή ανοίγει, π.χ. γόνατο ή αγκώνες, τότε απαιτούνται ράμματα. Η εκτίμηση από τον ειδικό καλό είναι να γίνεται όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, καθώς είναι ο μόνος αρμόδιος για να πει αν το παιδί χρειάζεται ράμματα, αλλά και να συστήσει τις κατάλληλες επουλωτικές (κατά προτίμηση στην περίπτωση των παιδιών φυτικές κι όχι χημικές) αλοιφές. 
Τι να κάνετε: Καθαρίστε το τραύμα με ένα μαλακό πανί με νερό και στη συνέχεια αξιολογήστε αν το τραύμα θέλει «ράμματα». Πλύνετε ξεκινώντας από τις άκρες του τραύματος με κινήσεις που απομακρύνονται από αυτό. Αν τρέχει πολύ αίμα και η πληγή είναι στο χέρι ή στο πόδι, κρατήστε το πληγωμένο μέλος ψηλότερα από το σώμα. Βάλτε μια αποστειρωμένη γάζα ή ένα καθαρό μαντίλι και πιέστε γερά και σταθερά. Συνήθως πέντε λεπτά αρκούν για να σταματήσει η αιμορραγία. Τέλος, καλύψτε με αποστειρωμένη γάζα ή τραυμαπλάστ. Αν το τραύμα είναι ανοιχτό, αιμορραγεί ή είναι σε σημείο που δεν αφήνει την πληγή να κλείσει, θα πρέπει να πάτε άμεσα στο νοσοκομείο. Τα τραύματα θέλουν παρακολούθηση, γιατί πολλές φορές μολύνονται. Επομένως, αν δείτε σε ένα παλιό τραύμα υγρά ή σημάδια μόλυνσης, θα πρέπει οπωσδήποτε να απευθυνθείτε στο γιατρό. Αν το παιδί πονάει πολύ, έχει έντονο πρήξιμο και υποψιάζεστε ότι έχει σπάσει κάποιο οστό, πρέπει να πάτε στο πλησιέστερο κέντρο υγείας ή σε νοσοκομείο για να βγάλετε ακτινογραφία, ώστε να αποκλειστεί η περίπτωση κατάγματος και να συμβουλευτείτε το γιατρό. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να ηρεμήσετε το παιδί φροντίζοντας να παραμείνει ακίνητο.

Χτύπημα στο κεφάλι 
Είναι αρκετά συνηθισμένο να χτυπάνε τα μικρά παιδιά στο κεφαλάκι από πτώση, από σύγκρουση ή από χτύπημα με άλλο παιδί. Αν και τις περισσότερες φορές οι συνέπειες δεν είναι δυσάρεστες, το παιδί χρειάζεται παρακολούθηση μετά το ατύχημα είτε έχει κάνει καρούμπαλο είτε όχι. Θα πρέπει για τις επόμενες δύο μέρες να παρατηρείτε τη «συμπεριφορά» του. Να ανησυχήσετε αν παρατηρήσετε μια αφύσικη υπνηλία, εμετούς, έντονη κεφαλαλγία, σπασμούς, απώλεια μνήμης, προβλήματα όρασης ή πόνο στον αυχένα.
Τι να κάνετε: Βάλτε πάγο στο χτύπημα, ταΐστε το παιδί ελαφρά και παρακολουθήστε το για το επόμενο εικοσιτετράωρο (μπορεί να χρειαστεί να το ξυπνάτε στον ύπνο του). Οδηγήστε το στο νοσοκομείο αν δείχνει σαστισμένο, χλομό, κάνει εμετό, δυσκολεύεστε να το ξυπνήσετε. Καλό θα ήταν να το δει ο γιατρός αν έχει κάνει μεγάλο καρούμπαλο, έχει μελανιάσει το ένα ή και τα δύο μάτια του ή έχει ρινορραγία. 

«Πρώτες βοήθειες» για τους γονείς
Διατηρήστε την ψυχραιμία σας. Το να βλέπει την πληγή είναι ήδη αρκετά τρομακτικό για το παιδί. Εάν νιώσει το άγχος και το φόβο σας, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.
Εάν μπορείτε, πάρτε το αγκαλιά και κρατήστε το σφιχτά πάνω σας. Έτσι θα το ησυχάσετε και θα το ζεστάνετε, γιατί μια τυπική αντίδραση στο σοκ είναι το κρύο.Στο σταθμό Πρώτων Βοηθειών εξηγήστε τι συνέβη με σαφήνεια και χωρίς πανικό. Όσο περιμένετε, προσπαθήστε να αποσπάτε την προσοχή του παιδιού με ιστορίες ή εξηγώντας του με απλά λόγια όσα γίνονται γύρω σας.Μετά από μια περιπέτεια, του αξίζουν όσα χάδια μπορείτε να του δώσετε.

http://kids.in.gr/kid-related/health/article/?aid=1231230810

Οι πρώτες βοήθειες για την τροφική δηλητηρίαση

Τι κάνουμε πριν ο ασθενής πάει στο γιατρό



Τροφική δηλητηρίαση προκαλείται από την κατανάλωση τροφίμων που προετοιμάζονται, διατηρούνται ή διατίθενται χωρίς την τήρηση των απαραίτητων μέτρων υγιεινής.

Η εκδήλωσή της εξαρτάται από τον παράγοντα που την προκάλεσε και μπορεί να εμφανιστεί είτε μισή ώρα μετά την κατανάλωση των τροφίμων, είτε ύστερα από λίγες ώρες ή μέρες.

Χαρακτηρίζεται επιδημία όταν προσβάλλονται με τα ίδια συμπτώματα δύο ή περισσότερα άτομα και η επιδημιολογική ή η εργαστηριακή έρευνα έχει αποδείξει ότι η πηγή είναι η τροφή.

Πρώτες βοήθειες

Αν κάποιος προσβληθεί από τροφική δηλητηρίαση, πρέπει οπωσδήποτε να ειδοποιήσει το γιατρό του ή να πάει στο πλησιέστερο νοσοκομείο.

Πρώτα απ’ όλα, όμως, μπορούν να του δοθούν κάποιες πρώτες βοήθειες από τους οικείους του, που σίγουρα θα βοηθήσουν πολύ. Αυτές, βήμα προς βήμα, είναι οι παρακάτω:

1. Τηλεφωνήστε στο κέντρο δηλητηριάσεων της περιοχής σας ή στο γιατρό σας και πείτε του:

Το είδος του φαγητού που έφαγε ο ασθενής.
Την ποσότητα.
Πότε συνέβη το γεγονός.
Την ηλικία του ασθενή.
Τα συμπτώματα.
Αν έκανε ή όχι εμετό.
Τι του δώσατε να πιει.
Πόση ώρα θα χρειαστείτε για να φτάσετε σε κέντρο πρώτων βοηθειών.

2. Αν δεν μπορέσετε να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας ή το κέντρο δηλητηριάσεων, αποφασίστε οι ίδιοι να προκαλέσετε εμετό στον ασθενή.

3. Όταν ο ασθενής κάνει εμετό, φροντίστε ώστε το κεφάλι του να είναι χαμηλότερα από το στήθος του, για να μην πνιγεί.

Αν είναι ενήλικας ή παιδί, βάλτε τον να ξαπλώσει μπρούμυτα, με το κεφάλι κρεμασμένο στην άκρη του κρεβατιού. Αν είναι βρέφος, τοποθετήστε το μπρούμυτα στα γόνατά σας.

4. Ενώ θα περιμένετε το ασθενοφόρο ή θα μεταφέρετε τον ασθενή στο σταθμό πρώτων βοηθειών: Κρατήστε τον ήρεμο, βάλτε τον να πλαγιάσει στο πλευρό για να έχει ελεύθερες τις αναπνευστικές οδούς, αν κάνει εμετό. Ανασηκώστε το κεφάλι του με μαξιλάρι ή με το μπράτσο του.

Σκεπάστε τον με κουβέρτα ή ζακέτα για να του εξασφαλίζετε ζεστασιά. Χαλαρώστε τα ρούχα του και ξεσφίξτε το κολάρο ή τη γραβάτα του.

Ήπιος εμετός

Πρόκειται για συνηθισμένο σύμπτωμα στην τροφική δηλητηρίαση, που υποχωρεί συνήθως γρήγορα (12-36 ώρες). Στην αντίθετη περίπτωση, ζητήστε αμέσως ιατρική συμβουλή.

Τι να κάνετε:

Αναπληρώστε την απώλεια των υγρών με συχνές, μικρές ποσότητες ποτών (αεριούχων), με τσάι, χυμό μήλου, κρύο ή ζεστό ζωμό από κρέας, πουλερικό ή ψάρι.

Όταν σταματήσει ο εμετός, αυξήστε λίγο λίγο την ποσότητα των υγρών και προσθέστε σιγά σιγά ελαφριά τροφή (φρυγανιά, παξιμάδι).

Διάρροια

Έχει συνήθως ήπια μορφή και δεν διαρκεί πολύ. Αν, όμως, κρατήσει πάνω από μια μέρα, σταματήστε τις πρώτες βοήθειες και ζητήστε ιατρική βοήθεια.

Τι να κάνετε:

Αποφύγετε τη στερεά τροφή για μια ολόκληρη μέρα και δώστε στον ασθενή σκέτα υγρά (τσάι, νερό, χυμός μήλου, ζωμός κρέατος ή ζελέ).

Τη δεύτερη μέρα δώστε στερεά τροφή σε μικρές ποσότητες (κουάκερ, αλεσμένο ρύζι, φρυγανιές, μελάτα αβγά).

Προσοχή!

Το αν θα εισαχθεί ο ασθενής στο νοσοκομείο, αν του χορηγηθούν αντιβιοτικά ή κάποια επιπλέον ειδική θεραπεία, είναι απόφαση του γιατρού του, ο οποίος πρέπει πάντα να ειδοποιείται αμέσως με το που αρχίζουν τα συμπτώματα.

Πηγή: belife.gr

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Τηλεόραση και παιδιά

Τηλεόραση και παιδιά


Τα τελευταία χρόνια έχει μελετηθεί ευρέως η επίδραση που ασκούν στα παιδιά διάφορες σειρές στην τηλεόραση αλλά και η ίδια η τηλεόραση. Η ανάπτυξη συμπεριφοράς με επιθετικά και βίαια στοιχεία σε πολλές έρευνες έχει συνδεθεί με την τηλεόραση. Πολλά από τα προγράμματα που παρακολουθούν τα παιδιά έχει διαπιστωθεί ότι εκπέμπουν μηνύματα βίας.

Για παράδειγμα σύμφωνα με έρευνα Ισπανικού Πανεπιστημίου η παιδική σειρά «ΤΟΜ και ΤΖΕΡΥ» είναι ένα από τα πιο βίαια παιδικά προγράμματα της τηλεόρασης. Συγκεκριμένα η κόντρα του γάτου Τομ με τον ποντικό Τζέρι περιέχει τις περισσότερες σκηνές βίας σε σύγκριση με 19 παιδικά προγράμματα, σύμφωνα πάντα με τα αποτελέσματα της έρευνας. Κι ενώ η σειρά «ΤΟΜ και ΤΖΕΡΥ» εκτιμάται ως βίαιο παιδικό πρόγραμμα η σιερά «ΝΤΟΡΑ Η ΜΙΚΡΗ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΡΙΑ» εκτιμήθηκε ως το πλέον εκπαιδευτικό πρόγραμμα για παιδιά.

Ωστόσο το 68% των κινούμενων σχεδίων περιέχουν σκηνές βίας και τα στοιχεία δείχνουν πως ανά 55 λεπτά προβάλλεται και μία βίαιη σκηνή. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η σωματική βία και ακολουθούν  η χρήση όπλων ή άλλων αντικειμένων, οι απειλές και η λεκτική βία, ενώ σε ποσοστό 84% δεν παρουσιάζονται οι συνέπειες των βίαιων πράξεων.

Ωστόσο η τηλεόραση είναι μέσα στην καθημερινότητα της ζωής του παιδιού μας και όσο και αν θέλουμε να την κλείσουμε, συνήθως οι καταστάσεις την κρατούν ανοιχτή και οι γονείς συχνά κατευθύνουν τα παιδιά σε αυτήν. Ωστόσο υπάρχουν μικρές συμβουλές που επιτρέπουν στο γονιό να περιορίσει τις αρνητικές συνέπειες της τηλεόρασης.

Θυμηθείτε:

● Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αμερικανικής Παιδιατρικής Εταιρίας τα παιδιά κάτω των δυο ετών θα πρέπει να αποφεύγουν την τηλεόραση καθώς αυτή επηρεάζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών.

● Η ίδια ανακοίνωση αναφέρει ότι στα μεγαλύτερα παιδιά ο χρόνος έκθεσης τους σε οθόνη (τηλεόραση, υπολογιστής κτλ) δεν θα πρέπει να ξεπερνά τις δύο ώρες στο σύνολο.

● Αποφύγετε να τοποθετήσετε την τηλεόραση σε παιδικό δωμάτιο καθώς με αυτό τον τρόπο υπάρχει ο κίνδυνος να «χάσετε» τον έλεγχο».

● Ελέγχετε πάντα την ποιότητα των προγραμμάτων που παρακολουθεί το παιδί σας (μια έξυπνη λύση είναι να αφιερώσετε χρόνο κάποια στιγμή και να τα δείτε μαζί) και συμβουλευτείτε την ειδική σήμανση.

● Προτείνετε κι εσείς προγράμματα που θα μπορούσε το παιδί σας να παρακολουθήσει.

● Περιορίστε στο μικρότερο δυνατό τον χρόνο της τηλεόρασης.

● Συζητήστε πάντα ότι σας μεταφέρει το παιδί από την εμπειρία του με την τηλεόραση, και φροντίστε να του/της ξεχωρίσετε το πραγματικό από το φανταστικό.

Για οτιδήποτε σας προβληματίσει μπορείτε να επικοινωνήστε με την Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056.

http://www.hamogelo.gr/4-1/1360/Thleorash-koi-poidia-

Για τα γλυκά και τα αλμυρά



Ερευνητικό και Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Υγεία του Παιδιού
   

                                
Νέα από την Ευρωπαϊκή μελέτη IDEFICS στην οποία συμμετέχει και η Κύπρος
                      
Για τα γλυκά και τα αλμυρά 
Οι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν τα γλυκά και ιδιαίτερα τα παιδιά που φαίνεται  να τα απολαμβάνουν. Πολύ δημοφιλή σε πολλά παιδιά, είναι επίσης τα πρόχειρα αλμυρά φαγητά ή σνακ που περιέχουν πολλά λιπαρά.  Σε αυτό το ενημερωτικό δελτίο θα μιλήσουμε για τις γευστικές προτιμήσεις των παιδιών και θα δώσουμε συμβουλές για μια σωστή στάση απέναντι στα γλυκά στην καθημερινή ζωή. 
Η Ομάδα IDEFICS

Τα γλυκά και τα λιπαρά τρόφιμα είναι δημοφιλή μεταξύ των υπέρβαρων παιδιών 
Σοκολάτες, αναψυκτικά, πατατάκια: τα γλυκά και τα σνακ που είναι πλούσια σε λιπαρά, είναι ανάμεσα στις κύριες αιτίες που  φαίνεται να συμβάλλουν στην παχυσαρκία. 

Τα παιδιά στην Κύπρο καταναλώνουν τις περισσότερες σοκολάτες και τα περισσότερα
πατατάκια σε σύγκριση με τις άλλες επτά ευρωπαϊκές χώρες που λαμβάνουν μέρος στη
μελέτη IDEFICS. Επίσης τα παιδιά στην Κύπρο έχουν τη δεύτερη θέση μετά τα παιδιά
στην Ιταλία σε ποσοστά υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών. 
Συνολικά το λίπος στη διατροφή των Κυπριόπουλων είναι το 36-38% των ημερήσιων 
θερμίδων ενώ έπρεπε να είναι λιγότερο από το 30%. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά 
μας καταναλώνουν ημερησίως 20-25% περισσότερο λίπος από ότι πρέπει.

Τα υπέρβαρα παιδιά προτιμούν όντως τα γλυκά και λιπαρά φαγητά; Οι ερευνητές της IDEFICS εξέτασαν τις γευστικές προτιμήσεις περισσότερων από 1.600 παιδιών σε δημοτικά σχολεία σε οκτώ χώρες, ηλικίας μεταξύ έξι και εννέα ετών. 
Τα αποτελέσματα ήταν πράγματι εκπληκτικά: οι προτιμήσεις για τη ζάχαρη και το λίπος διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Στην Ουγγαρία, για παράδειγμα, τα περισσότερα παιδιά  φαίνεται να προτιμούν ένα ζαχαρούχο χυμό μήλου παρά ένα φυσικό χυμό. Στο Βέλγιο και τη Γερμανία, ωστόσο, τα παιδιά φαίνεται να προτιμούν το χυμό χωρίς ζάχαρη.  Στη Γερμανία τα παιδιά είναι πρωτοπόρα όσον αφορά την προτίμησή τους στο λίπος.  Περισσότερα από τα δύο τρίτα  των παιδιών προτίμησαν κράκερ υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά αντί για κράκερ με μειωμένα λιπαρά. 
Η ηλικία φαίνεται να παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στις γευστικές προτιμήσεις.  Ανάλογα με την ηλικία η προτίμηση στα ζαχαρούχα ποτά αυξάνεται. 
Τα αποτελέσματα έδειξαν  ότι και στις οκτώ χώρες, ιδίως τα κορίτσια που προτιμούσαν γλυκά ή πλούσια σε λιπαρά τρόφιμα, έχουν αυξημένο κίνδυνο να γίνουν υπέρβαρα άτομα. Κατά μέσο όρο, ο κίνδυνος της παχυσαρκίας είναι τέσσερις φορές υψηλότερος σε κορίτσια που προτιμούν τα γλυκά και παχυντικά τρόφιμα σε σύγκριση με τα κορίτσια που δεν δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση για κάποιο από αυτά τα τρόφιμα. Σε αγόρια αυτός ο συνδυασμός είναι λιγότερο εμφανής.

Σταυρού 56, Στρόβολος, Κύπρος
Τηλέφωνο: + 357 99685358, Fax number: +357 22 441618
E-mail: tor.michael@cytanet.com.cy

 Η ομάδα IDEFICS  εξέτασε όχι μόνο τις προτιμήσεις των παιδιών στη ζάχαρη και το λίπος, αλλά  επίσης και στο αλάτι, στα ενισχυτικά γεύσης και στα αρώματα των χημικών ουσιών και πρόσθετων.  Δεν βρέθηκε καμία συσχέτιση μεταξύ των ουσιών αυτών και της παχυσαρκία. 

Πηγή: Lanfer, Anne, et al. 2011. Taste preferences in association with dietary habits and weight status in European children – results from the IDEFICS studyΔιατροφικές προτιμήσεις σε σχέση με τις διαιτητικές συνήθειες και το βάρος των παιδιών στην Ευρώπη- αποτελέσματα από την μελέτη IDEFICS (Int. J. Obes., στο τυπογραφείο).

Λαχτάρα για γλυκά !
Συμβουλές για μια πιο χαλαρή στάση απέναντι στα γλυκά στην καθημερινή ζωή.
Πόσα
 γλυκά θα πρέπει να επιτρέπονται;  Εάν τα παιδιά τρώνε πάρα πολλά γλυκά, τότε οι  υγιεινές τροφές, όπως τα προϊόντα  ολικής αλέσεως ή τα λαχανικά συχνά καταναλώνονται λιγότερο. Έτσι, το Ερευνητικό Ινστιτούτο Διατροφής του  Παιδιού (FKE) συμβουλεύει:
η κατανάλωση ζάχαρης στα παιδιά δεν θα πρέπει
 να υπερβαίνει τις 150 έως 200 θερμίδες ανά ημέρα. Αυτό αντιστοιχεί σε πέντε κομμάτια σοκολάτας ή έξι κομμάτια  ζαχαρωτών, ή 40 γραμμάρια ζελεδάκια ή πέντε μπισκότα.
Μην ανταμείβετε και μην καθησυχάζετε τα παιδιά με γλυκά, αφού αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε συμπεριφορές που συμβάλλουν στην παχυσαρκία αργότερα στη ζωή.
Η προτίμηση στα γλυκά είναι κληρονομική. Ακόμη και το αμνιακό υγρό και το μητρικό γάλα έχουν μια γλυκιά γεύση. Εάν ένα τρόφιμο είναι "γλυκό" νοείται ότι δεν είναι επικίνδυνο, ενώ εάν ένα τρόφιμο είναι πικρό είναι συχνά δηλητηριώδες.
Οι "Γλυκές" τελετουργίες και παραδόσεις αποτελούν ένα σημαντικό μέρος του πολιτισμού και της κουλτούρας μας. Τα χριστουγεννιάτικα μπισκότα, τα  πασχαλινά αυγά και λαγουδάκια καθώς και οι τούρτες γενεθλίων δεν θα πρέπει να καταπολεμούνται. Είναι πιο σημαντικό να τρώτε σε λογικό βαθμό γλυκά τις άλλες περίπου 350 ημέρες του χρόνου.
Οι απαγορεύσεις επηρεάζουν τις προτιμήσεις: Αν ένα παιδί δεν θέλει να τελειώσει το πιάτο του, τότε το επιδόρπιο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για να το δελεάσετε. Διαφορετικά, το επιδόρπιο θα είναι πάντα πιο επιθυμητό από το κυρίως πιάτο.
Αντ' αυτού,
 δοκιμάστε μια πιο χαλαρή προσέγγιση με το θέμα:
§ Το κάθε παιδί να παίρνει επιδόρπιο χωρίς οποιεσδήποτε συνθήκες.
§ Να αποφεύγετε τις απαγορεύσεις, αντ’αυτού να προσφέρετε μικροποσότητες γλυκών κατά τη διάρκεια της ημέρας.
§ Να θέσετε κανόνες μαζί με το παιδί σας. Αυτό βοηθά στην αποφυγή του αισθήματος ενοχών για τυχόν τσιμπολογήματα από το παιδί σας.
 § Μην χρησιμοποιείτε επιχειρήματα  που να σχετίζονται με την υγεία,  όπως " η σοκολάτα θα σε κάνει χοντρό". Τα παιδιά δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τη σύνδεση μεταξύ του φαγητού και της υγείας πριν από την ηλικία των 12 ετών.
§Αναρωτηθείτε για τη δική σας στάση απέναντι στα γλυκά.  Τα  μικρά παιδιά μαθαίνουν κυρίως μέσω της μίμησης και αυτό ισχύει και για την καταναλωτική συμπεριφορά.

Προσθέτουμε ακόμη ότι μεταξύ των παιδιών των οκτώ χωρών της μελέτης IDEFICS τα παιδιά στην Κύπρο έχουν την τρίτη θέση σε ποσοστά λιποβαρών παιδιών μετά τα παιδιά στην Ουγγαρία και το Βέλγιο.

Γι΄αυτό πάντοτε «παν μέτρον άριστον».  
Υπεύθυνοι της μελέτης IDEFICS στην Κύπρο είναι οι:
Δρ Μιχάλης Τορναρίτης, Δρ Χαράλαμπος Χατζηγεωργίου, Δρ Γιάννης Κουρίδης

 Σταυρού 56, Στρόβολος, Κύπρος
Τηλέφωνο: + 357 99685358, Fax number: +357 22 441618
E-mail: tor.michael@cytanet.com.cy
 


ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ!

Οι οδηγίες του παιδιάτρου ρητές και κατηγορηματικές: «Bούτα τον στην θάλασσα αμέσως μόλις γεννηθεί. Τα μωρά είναι τόσο εξοικειωμένα με το νερό όσο και τα ψάρια…».

Κι όμως. Αν κάποια μωρά είναι γεννημένα «γοργόνες» ή «σαργοί», κάποια άλλα απεχθάνονται το νερό όπως ο διάβολος το λιβάνι. 

Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες δεν είναι όλα τα παιδιά «εραστές» της θάλασσας, αλλά ούτε και επιτυγχάνουν τις ίδιες αντιστάσεις στην κλίμακα του φόβου.

Κάθε παιδί είναι μία ξεχωριστή περίπτωση, μία διαφορετική οντότητα της οποίας οφείλουμε να σεβαστούμε τις προτιμήσεις, μας αρέσουν δεν μας αρέσουν. Πολλοί γονείς ωστόσο, ρίχνουν άγκυρα στα προσωπικά τους «θέλω» υποχρεώνοντας άμεσα ή έμμεσα τα παιδιά να αγαπήσουν την θάλασσα, αγνοώντας ενδεχομένως ότι καμιά αγάπη δεν κερδίζεται με το ζόρι ούτε με το στανιό. Μέγα λάθος, αφού οι ειδικοί επισημαίνουν από καιρό σε καιρό πως κανένα «θαυματουργό» θαλασσινό νερό και καμία άσκηση επί θαλάσσης δεν είναι ευεργετικά αν δεν γίνονται με κέφι και όρεξη από το παιδί. Το δικό μου παιδί ανήκει, για την ώρα, στην κατηγορία εκείνων που δεν αγαπούν την θάλασσα.

Ούτε την πισίνα. Ούτε τα ψάρια. Ούτε τις γοργόνες. Ούτε τον Nemo.

Αγαπά να αράζει στην ξαπλώστρα, να πίνει παγωμένους χυμούς, να χαζεύει περιοδικά και να επαναλαμβάνει με επιτακτικό ύφος κάθε δύο λεπτά «Αντέα θέλει πίτι!» Τα προσπάθησα όλα, τα διάβασα όλα, τα αγόρασα όλα και τα «είδα όλα» προκειμένου να τον μεταπείσω. Όχι. Αυτό, το τρίτο καλοκαίρι της ζωής του, δεν πρόκειται να μεταμορφωθώ πάλι σε καρχαρία που θα τρέχει απειλητικά ξωπίσω του για τον βουλιάξει στα «άπατα» την στιγμή που εκείνος ουρλιάζει.

Ούτε θα προσπαθήσω να εξαγοράσω μία του βουτιά με τόνους πορτοκαλάδας και παγωτένιες υποσχέσεις. Αυτό το καλοκαίρι, θα τον αφήσω να κάτσει ήρεμος στην ξαπλώστρα του, με τους χυμούς του, τα περιοδικά του, την κλισέ έκφραση «Αντέα θέλει πίτι!» και την σύγχρονη αντίληψη παιδοψυχολόγων που θέλει τα παιδιά ελεύθερα. Όσο πιο ελεύθερα γίνεται από τα δικά μας στερεότυπα μακροβούτιαΔέκα tips θαλάσσιας εξοικείωσης

1. Πριν την εξόρμηση στην θάλασσα καλλιεργείστε του ένα κλίμα χαράς. Μιλήστε του για τα παιχνίδια με νερό και πύργους στην άμμο.

2. Αρχικά, παίξτε μαζί του σε μεγάλη απόσταση από την άκρη της θάλασσας φροντίζοντας να το βρέχετε συχνά με θαλασσινό νερό.

3. Σε καμία περίπτωση μην πιέσετε το παιδί να μπει στην θάλασσα και ποτέ μην επιχειρήσετε να το βουτήξετε με το ζόρι. Μία τέτοια κίνηση μπορεί να το κάνει να αντιπαθήσει την θάλασσα (και εσάς) για πολύ καιρό.

4. Ακόμη κι αν είναι αλήθεια μην δείξετε στο παιδί ότι φοβάστε το νερό. Ο πανικός σας όχι μόνο εκλαμβάνεται από το παιδί αλλά μεταδίδεται σαν… ίωση

5. Μην του δείχνετε ότι θέλετε διακαώς να κολυμπήσει. Κάντε την… αδιάφορη!

6. Αποφύγετε τις θάλασσες με κύμα, παγωμένα νερά και βράχια.

7. Μπείτε αργά στο νερό κρατώντας το παιδί στην αγκαλιά σας, όρθιο ή στο πλάι, μιλώντας του ήρεμα, χαμογελώντας κι έχοντας στραμμένο το πρόσωπό του προς το δικό σας.

8. Τα μπρατσάκια ή το σωσίβιο δεν χρειάζονται πριν εξοικειωθεί το παιδί με τη θάλασσα κι αυτό θα γίνει ευκολότερα αν νιώσει ασφαλές στην αγκαλιά σας.

9. Βυθίστε σιγά σιγά ολόκληρο το κορμάκι του μέσα στο νερό, το οποίο δεν θα πρέπει να ξεπερνά τους ώμους του

10. Μην το κρατάτε στάσιμο, αλλά μετακινήστε το μαλακά μέσα στη θάλασσα και κάντε διάφορα παιχνίδια με τα χέρια και τα πόδια.

11. Αν το παιδί δεν θέλει να μπει με τίποτα στο νερό θα πρέπει να υποχωρήσετε και να αποχωρήσετε από την παραλία αναβάλλοντας την επιχείρηση «μπάνιο» για την επόμενη ημέρα.

Πηγή: http://www.protothema.gr