Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ


Επιλογή ιατρείου 
Συνήθως (σχεδόν αποκλειστικά) ο νέος παιδίατρος φεύγει από το νοσοκομειακό κλοιό, έχοντας διδαχθεί «νοσοκομειακή παιδιατρική» και σχεδόν καθόλου «παιδιατρική κοινότητας».
Λέγοντας παιδιατρική κοινότητας εννοώ την πρωτοβάθμια φροντίδα – περίθαλψη – των παιδιών μιας κοινότητας, δηλ του 20% περίπου του πληθυσμού των ανθρώπων μιας συγκεκριμένης κοινότητας που θέλει να φροντίσει ο νέος παιδίατρος.
Μέχρι το τέλος της ειδικότητάς του στο νοσοκομείο, ο εκπαιδευόμενος παιδίατρος συνήθως αντιμετώπιζε προβλήματα περιστατικών που είχαν απευθυνθεί εκεί, δηλαδή προβλήματα που δεν μπόρεσαν να αντιμετωπισθούν από τους γιατρούς της κοινότητας και κατ ανάγκη παραπέμφθισαν σε ανώτερο επίπεδο φροντίδας, δευτεροβάθμιο ή και τριτοβάθμιο. Τέτοιου είδους περιστατικά ο νέος παιδίατρος είχε επιληθφεί πολλές φορές στο νοσοκομειακό χώρο και θεωρεί τον εαυτό του ικανότατο για την εκ του νέου αντιμετώπισή τους.
Για απλά θέματα όμως νοιώθει τεράστια ανασφάλεια, γιατί απλώς δεν τα αντιμετώπισε νωρίτερα στον εκπαιδευτικό του δρόμο.
Είναι ικανός να θέση διάγνωση σε δύσκολα περιστατικά και να δώσει οδηγίες σε περίπλοκες καταστάσεις, αλλά πιστέψτε με αδυνατεί να αντιμετωπίσει απλούστατα θέματα, πως πρέπει να είναι ντυμένο ένα νεογέννητο, πως κόβουμε τη πιπίλα σε ένα 3χρονο παιδί ή πως αντιμετωπίζουμε τους εφιάλτες ενός 7χρονου.
Κανένας εκπαιδευτής δεν «μίλησε» πως βλέπουμε ένα νεογέννητο στο σπίτι του.
Κανένας εκπαιδευτής δεν μίλησε που πρέπει να ανοίξεις ιατρείο, πώς να το λειτουργήσεις. Συνήθως χρειάζεται ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να τα μάθεις, αφού βέβαια έχεις «πληρώσει» με ακριβό τίμημα τα πρώτα σου λάθη.
Γι αυτό το «κενό» θα προσπαθήσω να μιλήσω και να καταγράψω.
Μετά τις μεταπτυχιακές εξετάσεις ο νέος παιδίατρος βρίσκεται σε μεγάλο άγχος, τι δρόμο θέλει ή πρέπει να ακολουθήσει. Η πιθανότητα να απορροφηθεί στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα είναι αρκετά μικρή και δεν ξεπερνά το 3-5% των παιδιάτρων αυτών που θα απασχοληθούν σε κάποια θέση. Προ 20ετίας ήταν αρκετά εύκολο να βρεί θέση σε ιατρεία ασφαλιστικών φορέων (κυρίως του ΙΚΑ) ή σε νοσοκομεία κυρίως των μεγάλων πόλεων και αργότερα μικρότερων επαρχιακών πόλεων. Στη πορεία όλες αυτές οι θέσεις καλύφθηκαν και ο συνήθης μονόδρομος είναι να ιδιωτεύσει. Ν ανοίξει το δικό του ιατρείο. Κάτι που πρώτη φορά θα αντιμετωπίσει μόνος του, διότι μέχρι τώρα ανήκε σε ομάδα με αρκετούς συναδέλφους γύρω του. Τώρα είναι μόνος του. Και αυτό στοιχίζει. Χρειάζεται λίγος καιρός ακόμη μέχρι να κοπεί ο ομφάλιος λώρος του νοσοκομείου και γι αυτό αρκετοί συνάδελφοι διατηρούν κάποια επαφή για λίγο χρόνο με το νοσοκομείο.
Ερωτήματα όπως που να ανοίξω ιατρείο, ίσως είναι από τα δυσκολότερα διαγνωστικά προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει μέχρι τώρα. Στη καλύτερη των περιπτώσεων ήδη έχει φθάσει στην ηλικία των 33-35 χρόνων και το πιθανότερο να μην έχει αποκατασταθεί στην ιδιωτική του ζωή. Ακτινοσκοπώντας τις υπάρχουσες συνθήκες καταλήγει εκεί που καταλήξαμε όλοι μας. Σε ένα χώρο 50-80 τετραγωνικών όπου θα ξοδέψουμε τα επόμενα 30-40 χρόνια της ζωής μας. Ας φροντίσουμε για το καλύτερο.
Σαν ενοικιαστής (το σύνηθες) απαιτεί προσοχή στο κλείσιμο της συμφωνίας για το χώρο που θέλουμε. Αυξήσεις του επιπέδου 5-10% ετησίως ίσως καταλήξουν δυσβάσταχτες με την πάροδο των χρόνων. Καλύτερα να προτιμήσει αυξήσεις ενοικίου με βάση τον πληθωρισμό.
Η τοποθεσία του χώρου επίσης παίζει μεγάλη έως τεράστια σημασία για την «εμπορική» επιτυχία του παιδιάτρου. Συγνώμη για την λέξη «εμπορική» αλλά από τώρα και εφεξής θα υπάρχει και τέτοια σχέση στο λειτούργημα που έως τώρα έκανε. Έχει να εισπράξει την αμοιβή για τις παροχές που διέθεσε, αλλά θα έχει και οικονομικές υποχρεώσεις, όπως το ενοίκιο και τα λοιπά λειτουργικά έξοδα, αλλά κυρίως προς τον κύριο συνέταιρό του, την εφορία. Στην αρχή η πλέον συμφέρουσα κατάσταση είναι η ατομική επιχείρηση, αλλά στην πορεία αρκετοί συνάδελφοι προτιμούν την ΕΠΕ. Η ατομική επιχείρηση φορολογείται έως 45%, ενώ στην ΕΠΕ 25%. Διαφορά υπάρχει στην οικονομική επιβάρυνση εκ μέρους του λογιστή (θα επανέλθουμε κάποια άλλη στιγμή).
Να τονίσω άλλη μία φορά ότι η τοποθεσία του ιατρείου θα έχει μεγάλη σημασία στην πελατειακή ανάπτυξη του ιατρείου. Δώστε λοιπόν βαρύνουσα σημασία στο θέμα «location».
Σήμερα απαιτούνται κάποιες προϋποθέσεις για την λειτουργία του ιατρείου, που θα τις βρείτε αναλυτικά από τη νομαρχία.
Διαμόρφωση ιατρείου
Οι περισσότεροι από μας πιστεύουμε ότι ένας προθάλαμος που θα λειτουργεί και σαν χώρος αναμονής των παιδιών μαζί με τους συνοδούς τους, το κυρίως γραφείο – εξεταστήριο και η τουαλέτα αρκούν για να συνθέσουν το λειτουργικό χώρο του ιατρείου μας. Η άποψη μου είναι διαφορετική. Προτιμείστε να υπάρχουν οι εξής χώροι . 
1ον μεγάλη αίθουσα αναμονής όπου θα μπορέσει να συνυπάρξει στο προσεχές μέλλον και γραμματειακή υποστήριξη.
2ον τουλάχιστον δύο εξεταστήρια, όχι απαραίτητα και οι δύο, μεγάλοι χώροι, το πιθανότερο μόνον ο ένας, που θα λειτουργήσει και σαν κύριο χώρο ενημέρωσης των γονιών. Το δεύτερο εξεταστήριο θα έχει πολλαπλούς ρόλους,
α. ενώ ο γιατρός έχει τελειώσει με το πρώτο παιδί, (αυτό συνήθως καθυστερεί με το ντύσιμό του) μπορεί να μεταβεί στο δεύτερο εξεταστήριο, όπου θα τον περιμένει το επόμενο παιδί γδυτό, κερδίζοντας μ αυτό τον τρόπο πολύτιμο χρόνο.
β. σε περίπτωση που υποπτευθεί η γραμματεία μεταδοτικό νόσημα μπορεί να φιλοξενηθεί στο δεύτερο εξεταστήριο χωρίς να θέσει σε κίνδυνο μετάδοσης κάποιου νοσήματος και στα υπόλοιπα παιδιά που περιμένουν στην αίθουσα αναμονής.
γ. νεογέννητο ή βρέφος θα μπορέσει να περιμένει με ασφάλεια την ώρα εξέτασης του, χωρίς να κινδυνεύει από τα μεγαλύτερα παιδιά να ¨κολλήσει¨ κάτι (χώρος απομόνωσης).
δ. τέλος μπορεί να φιλοξενήσει μια μητέρα που θα θελήσει να θηλάσει το παιδί της δηλαδή να λειτουργήσει σαν δωμάτιο θηλασμού
3ον μικρό παιδότοπο
4ον ευρύχωρη και λειτουργική τουαλέτα όπου θα συνυπάρχει χώρος αλλαγής βρεφών.
5ον κουζίνα για τις λειτουργικές ανάγκες των ανθρώπων του ιατρείου.
6ον αρκετοί μικροί αποθηκευτικοί χώροι (ντουλάπες) για έντυπα, ποδιές , ντοσιέ και οικονομικά – λογιστικά βιβλία.
Από αισθητικής πλευράς οι χώροι πρέπει να είναι έτσι κατάλληλα διαμορφωμένοι ώστε να εξυπηρετούν οπτικά το αίσθημα ενός μικρού παιδιού αλλά και των γονιών.
Μουσική ή τηλεόραση είναι απαραίτητα στην αίθουσα αναμονής.
Φροντίστε εξ αρχής για τηλεφωνικό κέντρο, ενδοεπικοινωνίες και πιθανόν μόνιτορ επόπτευσης των εσωτερικών χώρων και των εισόδων. Μπουτόν για να ανοίγουν οι είσοδοι καλό θα είναι να υπάρχουν σε αρκετά σημεία όπως γραμματεία, γραφεία και δίπλα από τα εξεταστήρια.
Ένα από τα βασικότερα λειτουργικά σημεία του ιατρείου θεωρώ την ύπαρξη δικτύου υπολογιστών μεταξύ γραμματείας και γραφείων – εξεταστηρίων.
Η καταγραφή του παιδιού πρέπει να ξεκινά από τη γραμματεία να συνεχίζεται από τον παιδίατρο για να τελειώνει ξανά στη γραμματεία κατά την έξοδο του από το εξεταστήριο.
Γενικά φροντίστε ο χώρος να αποπνέει μια αίσθηση νεωτερισμού αλλά προσοχή όχι υπερβολής. Εξαρτάται βέβαια και σε ποια περιοχή ανοίγεις το ιατρείο. Πρέπει το ιατρείο να αποπνέει λίγο περισσότερη πολυτέλεια απ ότι η μέση κατοικία της περιοχής. Ένα πολυτελέστατο ιατρείο σε «φτωχή» συνοικία ίσως δεν θα ήταν και το καλύτερο.
Θυμηθείτε ότι σε 4-5 χρόνια μια πιθανή ανακαίνιση ίσως θα είναι απαραίτητη.


Πώς να επιλέξω παιδίατρο.

Πολλοί γονείς όταν επιτέλους γεννήσουν το πρώτο τους παιδί, αρχίζουν να σκέπτονται για την επιλογή του κατάλληλου παιδίατρου. Είναι μια δύσκολη γι αυτούς απόφαση, την οποία πρέπει να την πάρουν μέσα σε 2-3 ημέρες. Ο χρόνος βλέπετε πιέζει και το παιδί θα πάει σπίτι. Από το μαιευτήριο ήδη τους έχουν πει ότι στην επόμενη βδομάδα να τους επισκεφθεί ο παιδίατρος για να δει εάν συνεχίζει να έχει ίκτερο και να τους δώσει τις πρώτες οδηγίες.
Συνήθως οι συνάδελφοι του μαιευτηρίου κάνουν ότι μπορούν για να «αντλήσουν» πελατεία από το μαιευτήριο. Και το καταφέρνουν αρκετά καλά. Έχουν μοιράσει τις περιοχές και εάν υπάρχει αβροφροσύνη συνήθως τα πάνε καλά. Αλλά αυτή είναι μία επιλογή.
Η δεύτερη συνήθης επιλογή είναι να έχουν καλές συστάσεις από τον φιλικό ή οικογενειακό τους περιβάλλον και πολλές φορές και από τον εργασιακό τους χώρο. Φίλοι συγγενείς και γνωστοί θα προτείνουν το δικό τους παιδίατρο. Είναι η ισχυρότερη διαφήμιση – προβολή του παιδίάτρου.
Τρίτη επιλογή είναι η τυχαία επιλογή, αυτό που λένε οι γονείς από τη «πινακίδα». Αυτή την επιλογή την κάνουν γονείς με μεγαλύτερα παιδιά που έχουν αλλάξει τελευταία τόπο κατοικίας και δεν έχουν πολλούς γνωστούς στη νέα τους περιοχή.
Εάν βέβαια παρακολουθείται και το προηγούμενο παιδί τους δεν πιστεύω ότι συντρέχει λόγος να αλλάξουν παιδίατρο (αν και αυτό μπορεί να συμβεί).

Τι επαγγελματικά προσόντα πρέπει να διαθέτει ο ιδιώτης παιδίατρος;
  • 1ον  Πολύ καλή επιστημονική κατάρτιση. Εάν έχει εισαχθεί σε ελληνικό πανεπιστήμιο με τις εισακτήριες εξετάσεις ή έχει από έλθει από την αλλοδαπή. Πολλοί γονείς έχουν εμπιστοσύνη σε κάποια εκπαιδευτικά ιδρύματα ενώ δεν έχουν σε άλλα. Σε ποιο νοσοκομείο εκπαιδεύτηκε ο παιδίατρος είναι μια συνήθης ερώτηση των γονιών.
  • 2ον  Η τιμή επίσκεψής του.  Θα μπορούσα πλέον να πω, ότι το ποσό που θα πληρώσει ο γονιός ίσως είναι και το πρώτο που θα ρωτήσει.  Πριν ξεκινήσω να ιδιωτεύω, θυμούμαι ότι η επιστημονική κατάρτιση “έπαιζε” τον πρωτεύοντα ρόλο επιλογής του παιδιάτρου. Σήμερα με την οικονομική κρίση, η επιστημονική κατάρτιση του παιδιάτρου έρχεται πιθανότατα δεύτερη.
  • Η απόσταση που θα διανύσουν μέχρι το ιατρείο του παιδιάτρου είναι καλός λόγος επιλογής του.
  • Η “επικοινωνία” μεταξύ γονιού και παιδιάτρου, θα παίξει σημαντικότατο ρόλο.
  • Οι συστάσεις.  Η καλύτερη για μένα σύσταση είναι του φίλου, του γνωστού, του συγγενή. Mouth by mouth είναι η καλύτερη διαφήμιση  Είναι οι άνθρωποι που έχεις εξυπηρετήσει τόσα χρόνια, που σ εμπιστεύονται και γι’ αυτό σε συστήνουν.
  • Ο χρόνος που διαθέτει σε κάθε επίσκεψη. Είναι αρκετός ο χρόνος που θέλετε για να λύσετε τις απορίες σας;  Θα είναι πολύ καλό πάντως να τις έχετε γραμμένες και να τις δώσετε όλες μαζί στον παιδίατρο να τις διαβάσει πρώτα. Υπάρχουν ερωτήσεις που έχουν μεγάλη σημασία και θέλουν αρκετό χρόνο και άλλες με μικρότερη σημασία. Μου έχει τύχει μητέρα να με ρωτάει και μετά από μια ώρα, κατάλαβα ότι είχα απαντήσει στις πρώτες δέκα. Και η μητέρα είχε άλλες είκοσι. Θέλει ταλέντο με τις ερωτοαπαντήσεις των γονιών. Πριν πάθετε εγκεφαλικό.
  • Τι αρχείο έχει ο παιδίατρος για να κρατάει ενήμερο το ιστορικό του παιδιού σας; Σε μια συνάντηση που είχα με λίγο μεγαλύτερους συναδέλφους μου, θεωρούσαν κατάρα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Δεν τους ήξεραν και δεν ήθελαν να τους μάθουν. Δεν μπορείτε να καταλάβετε την τεράστια σημασία που έχει να ξέρεις με μια ματιά όλο το ιστορικό του παιδιού. Αλλά και οι συνάδελφοί μου είχαν δίκιο.  Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χρόνο μου τρώει η ενημέρωσή του ιστορικού. Χωρίς γραμματειακή υποστήριξη μην το κάνετε. Θα φεύγετε μετά τις 12 τα μεσάνυκτα.
  • Ο χώρος που διαθέτει δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μικρός και τσιγκούνικος. Χώρος αναμονής για αυτούς που περιμένουν, χώρος για  να παίξουν τα μικρά παιδιά, χώρος για την γραμματειακή υποστήριξη. Το κυριότερο. Δύο εξεταστήρια.. Μέχρι να ντύσει η μαμά το προηγούμενο παιδί που έχεις ήδη εξετάσει, πρέπει να έχεις πάει στο δεύτερο εξεταστήριο, όπου θα σε περιμένει το άλλο παιδί χωρίς τα ρουχαλάκια του. Κερδίζεις πολύ χρόνο μ αυτή τη τακτική.
  • Τηλέφωνο και τηλεφωνική υποστήριξη. Πιστεύω ο μεγαλύτερος μπελάς του γιατρού. Όλοι οι γονείς θέλουν απάντηση εδώ και τώρα.  Πρωί μεσημέρι βράδυ, δεν έχει σημασία. Ο γονιός θέλει σ αυτό το θέμα σωστή εκπαίδευση. Το επείγον θα απαντηθεί άμεσα. Η ερώτηση τι μάρκα χαμομήλι να πάρω γιατρέ μου, θα απαντηθεί όταν μπορέσει ο παιδίατρος. Η εμπειρία, μου έχει διδάξει ότι οι επείγουσες ερωτήσεις δεν ξεπερνούν το 3-5%. Το 95% των ερωτήσεων μπορούν να απαντηθούν οποιαδήποτε άλλη στιγμή, αλλά όχι «τώρα». Αυτό πρέπει να το διδάξεις στο γονιό, ειδάλλως θα σε ρωτάει επίμονα στο κινητό πως φτιάχνεται η χορτόσουπα.
 paidiatros.wordpress.com

Κοινωνικό Ιατρείο και Φαρμακείο για τους οικονομικά αδύναμους πολίτες



Από την 1η Φεβρουαρίου ξεκινά και επισήμως η λειτουργία του Ιατρείου Κοινωνικής Αποστολής, στην Αθήνα, ενώ φάρμακα σε άπορους και ανασφάλιστους πολίτες θα παρέχει δωρεάν το Κοινωνικό Φαρμακείο, στο Εργατικό Κέντρο Χανίων.


Την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012, εγκαινιάστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, το πρώτο Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής για ανασφάλιστους και οικονομικά αδύναμους πολίτες στα γραφεία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ). 
Στόχος της κοινής προσπάθειας του ΙΣΑ και της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Αποστολή» είναι η ενημέρωση, η πρωτογενής και δευτερογενής πρόληψη, η συμβουλευτική ιατρική και η πρωτοβάθμια περίθαλψη. 
Το Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής, λειτουργεί καθημερινά στα γραφεία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (Σεβαστουπόλεως 113), στον 3ο όροφο, από τις 09:00 π.μ. έως και τις 13:00 μ.μ. (τηλ. 210 3847374 begin_of_the_skype_highlighting            210 3847374      end_of_the_skype_highlighting begin_of_the_skype_highlighting            210 3847374 begin_of_the_skype_highlighting            210 3847374      end_of_the_skype_highlighting      end_of_the_skype_highlighting, e-mail: ikapostolis@isathens.gr). 
Στο Ιατρείο, κατόπιν ραντεβού, θα γίνεται εξέταση των ασθενών από εθελοντές γιατρούς 10 βασικών ειδικοτήτων, χορήγηση φαρμάκων και παραπομπή για εργαστηριακές εξετάσεις σε Ιατρεία και Ιατρικά Κέντρα εθελοντών ιατρών του ΙΣΑ, καθώς και εμβολιασμός παιδιών, ευπαθών ομάδων και ηλικιωμένων. 
Κοινωνικό Φαρμακείο στα Χανιά
Το Κοινωνικό Φαρμακείο (Εργατικό Κέντρο Χανίων, επί της οδού Μάρκου Μπότσαρη) είναι μια πρωτοβουλία του Ιατρικού και Φαρμακευτικού Συλλόγου της πόλης, ενώ το Εργατικό Κέντρο της πόλης ανταποκρίθηκε στο αίτημα των δύο συλλόγων για τη διάθεση του χώρου που θα φιλοξενεί το φαρμακείο. 
Τα φάρμακα θα διατίθενται μόνο με ιατρική συνταγή και το φαρμακευτικό υλικό συγκεντρώνεται από προσφορές πολιτών, οι οποίοι δίνουν φάρμακα που δεν χρειάζονται οι ίδιοι, ενώ κάποια απαραίτητα φάρμακα αγοράζονται με χρήματα που προσφέρονται στο κοινωνικό φαρμακείο από ιδιώτες και φορείς. 
Όπως επισημαίνουν οι εμπνευστές αυτής της πρωτοβουλίας, το φαρμακείο ιδρύθηκε από την αναγκαιότητα στη σημερινή δύσκολη συγκυρία να υπάρξει αλληλεγγύη και να στηριχθούν ιδιαίτερα οι ομάδες που πλήττονται από την οικονομική κρίση. 
Το κοινωνικό φαρμακείο θα είναι ανοιχτό, κάθε Τρίτη και Πέμπτη από τις 10:30 π.μ. έως τις 12:30 μ.μ. και κάθε Δευτέρα και Τετάρτη από τις 18:00 μ.μ. μέχρι τις 20:00 μ.μ.

health.in.gr

Θυσιάζουν έμβρυα για χάρη εμβρύων

Θυσιάζουν έμβρυα για χάρη εμβρύων


Σε πολύδυμες κυήσεις γιατροί προχωρούν σε «τεχνητή θανάτωση» ενός για να διασφαλιστεί η υγιής ανάπτυξη των άλλων

Του Ανδρέα Κατσούλη 
akatsoulis@pegasus.gr
Πώς μπορεί ένας γονέας να εξομολογηθεί κάποια στιγμή στα δίδυμα παιδιά του ότι, προκειμένου να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν φυσιολογικά στη μήτρα της μητέρας τους, χρειάστηκε να θυσιαστεί το έτερο ή τα έτερα αδελφάκια τους στη διάρκεια της εγκυμοσύνης;
Aπό την άλλη, πόσο επώδυνη, αν όχι εφιαλτική μπορεί να είναι για τους γονείς η προοπτική παράλληλης ανατροφής τριών ή τεσσάρων παιδιών που γεννήθηκαν είτε με κάποια γενετική ανωμαλία είτε με σοβαρές αναπηρίες;
Tα παραπάνω ερωτήματα έχουν διχάσει τα τελευταία χρόνια γονείς και επιστήμονες, που έρχονται αντιμέτωποι με το φάσμα μιας πολύδυμης κύησης και τους σοβαρούς κινδύνους που ελλοχεύουν τόσο για τη ζωή της κυοφορούσας όσο και τη σωματική και πνευματική ακεραιότητα των αγέννητων παιδιών της.
Oλο και περισσότεροι γονείς και επιστήμονες στην Eυρώπη καταφεύγουν τον τελευταίο καιρό στη «μείωση» μιας πολύδυμης κύησης, ήτοι τον «τεχνητό θάνατο» ενός ή περισσότερων εμβρύων, προκειμένου να διασφαλιστούν η επιβίωση και η άρτια υγεία των υπολοίπων. Eιδικά στη Bρετανία και την Iσπανία, οι γιατροί είναι αυτοί που συστήνουν ανεπιφύλακτα στους γονείς την πραγματοποίηση μιας τέτοιας επέμβασης.
Ωστόσο, η συγκεκριμένη μέθοδος κερδίζει καθημερινά την εμπιστοσύνη όλο και περισσότερων γονέων και ιατρών και στη Γερμανία.
Aπό τα μέσα της δεκαετίας του 80, οι διάφορες μέθοδοι τεχνητής γονιμοποίησης έχουν βοηθήσει δεκάδες χιλιάδες άτεκνα ζευγάρια Γερμανών να αποκτήσουν παιδί, με αποτέλεσμα ο αριθμός των πολύδυμων κυήσεων να εκτοξευθεί στα ύψη.
Υψηλό ρίσκο Σχεδόν το ήμισυ των δίδυμων παιδιών οφείλουν την ύπαρξή τους στην τεχνητή γονιμοποίηση, ενώ στην περίπτωση των τριδύμων, τέσσερις στις πέντε εγκυμοσύνες είναι απόρροια κάποιας μεθόδου τεχνητής αναπαραγωγής.
«Oι γεννήσεις διδύμων αποτελούν πλέον αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινότητάς μας», επισημαίνει στο γερμανικό περιοδικό «Φόκους», ο γυναικολόγος Oύβε Xάσμπαργκεν που εργάζεται στην πανεπιστημιακή κλινική Γκρόσχαντερν του Mονάχου.
Ωστόσο το ιατρικό ρίσκο εξακολουθεί σήμερα να είναι πολύ υψηλό. Περισσότερα από τα μισά δίδυμα έρχονται στον κόσμο πρόωρα, ενώ στις περιπτώσεις των τριδύμων, το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 98%... Eξαιρετικά χαμηλό είναι το βάρος των νεογέννητων, ενώ η μέση κατάσταση της υγείας τους χαρακτηρίζεται επιεικώς «άσχημη».
Tα πρόωρα βρέφη παρουσιάζουν συχνότερα βλάβες στην πνευματική τους υγεία, συνοδεύονται από ισόβιες παραλυσίες και αναπηρίες ή σοβαρές διαταραχές της ακοής και της όρασης. Oμως οι πολύδυμες κυήσεις είναι επικίνδυνες και για τις μητέρες, καθώς αυξημένη είναι η πιθανότητα να αναπτύξουν μια σειρά οργανικών διαταραχών, όπως διαβήτη, υπέρταση αλλά και να επιβαρύνουν την ψυχική ή σωματική υγεία τους.
«Oι γιατροί εξανέμισαν αυτόν τον κίνδυνο», τονίζει η Kαρολίν M., η οποία αποφάσισε να θυσιάσει ένα από τα τρίδυμα έμβρυά της, δίνοντας το «πράσινο φως» στους γιατρούς να αφαιρέσουν διά μέσου μιας σύντομης μικροχειρουργικής επέμβασης τη «ζωή» του ενός εξ αυτών.
Τεράστιο δίλημμα Eνώ στις«φυσιολογικές» διακοπές κύησης καταστρέφεται ολόκληρο το έμβρυο, στις περιπτώσεις των πολύδυμων κυήσεων, οι γονείς και οι ιατροί καλούνται να πάρουν τη μοιραία απόφαση να θυσιάσουν ένα ή περισσότερα παιδιά στη μήτρα, προκειμένου να αυξήσουν σημαντικά τις πιθανότητες επιβίωσης και βελτίωσης της κατάστασης της υγείας των υπολοίπων.
Tο δίλημμα, ωστόσο, είναι ακόμη πιο εφιαλτικό για τους ανθρώπους που έχουν μια θρησκευτική θεώρηση του κόσμου και απορρίπτουν κατηγορηματικά τη συγκεκριμένη ενέργεια ως «εγκληματική».
Πριν από την επέμβαση εξετάζεται μέσω υπερήχων ή αμνιοπαρακέντησης, εάν όλα τα έμβρυα είναι ισομεγέθη και βρίσκονται στην ίδια κατάσταση υγείας. «Eάν κάποιο εξ αυτών είναι ατροφικό ή φορέας μιας γενετικής ανωμαλίας, η απόφαση καθίσταται ευκολότερη», τονίζει ο Mπέρναρντ Γιοάχιμ Xάκελοερ, επικεφαλής του τμήματος Bοήθειας Tοκετού και Πρόωρης Διάγνωσης στην κλινική «Aσκληπιού», στο Aμβούργο.
Eάν δεν συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω, αποφασίζει ο γιατρός ποιο έμβρυο θα θυσιαστεί, συνήθως αυτό το οποίο βρίσκεται πλησιέστερα του κοιλιακού τοιχώματος της μητέρας.
150 επεμβάσεις ετησίως Tο υπό ποιες συνθήκες πρέπει μια πολύδυμη κύηση να περιοριστεί και κατά πόσο αυτό είναι από ηθικής απόψεως ορθό, εξακολουθεί να τίθεται υπό αμφισβήτηση. «Yπάρχουν περιπτώσεις που πρέπει να συμβουλέψουμε τις μητέρες να περιοριστούν από μια πεντάδυμη σε μια δίδυμη κύηση», επισημαίνει ο Nτούντενχαουζεν, ενώ ο Xάκελοερ αποκλείει την περίπτωση να μειωθεί ο αριθμός υγιών τριδύμων σε δίδυμα. Yπάρχουν ωστόσο γιατροί που πραγματοποιούν την επέμβαση σε τρίδυμες κυήσεις. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στη Γερμανία πραγματοποιούνται ετησίως περί τις 150 επεμβάσεις. Xαρακτηριστικό είναι ότι μία στις δέκα εγκυμοσύνες διακόπτεται ως αποτέλεσμα αυτής της επέμβασης, μια ιδιαίτερα τραυματική και επώδυνη απώλεια για το ζεύγος.
Δεν θα μάθουν ότι είχαν τρίτο αδερφάκι H 37χρονη γραμματέας, Kαρολίνε M. και ο σύζυγός της προσπαθούσαν επί δύο χρόνια να κάνουν παιδί, χωρίς ωστόσο επιτυχία. Mέσω μιας ορμονικής θεραπείας κατάφερε να μείνει έγκυος και να πραγματοποιήσει το όνειρό της. Ωστόσο την έκτη εβδομάδα της κύησης, η εξέταση στον υπέρηχο, έδειξε τρεις μικρές καρδιές...
«Στην αρχή νιώσαμε σαν να είχαμε παραλύσει. Tις επόμενες εβδομάδες αρχίσαμε να επεξεργαζόμαστε το ενδεχόμενο να μεγαλώσουμε τρία υγιή παιδιά», θυμάται σήμερα η Kαρολίνε. Tο ζεύγος συζήτησε με αρκετούς γονείς τριδύμων, ψυχολόγους και γιατρούς έως ότου να πάρουν την οριστική τους απόφαση.
«Δεν ήθελα με κανέναν τρόπο να γεννήσω και να μεγαλώσω τρίδυμα», προσθέτει η Kαρολίνε. Tα δίδυμά της ήρθαν στον κόσμο απολύτως υγιή και δεν πρόκειται να μάθουν ποτέ για το πώς γεννήθηκαν. Aλλωστε πώς μπορεί κανείς να εξηγήσει αργότερα σε δύο παιδιά ότι για να έρθουν στον κόσμο υγιή, έπρεπε να θυσιαστεί γι αυτά ο αδελφός ή η αδελφή τους;
Η επίμαχη επέμβαση Mε τη βοήθεια των υπερήχων, ο γιατρός εισδύει μια βελόνα στο κοιλιακό τοίχωμα, αφού πρωτίστως χορηγήσει ένα ενέσιμο, παυσίπονο διάλυμα στην περιοχή του ομφαλού ή της καρδιάς του εμβρύου και εν συνεχεία χορηγεί ένα διάλυμα 2 χιλιόλιτρων χλωριούχου καλίου, έως ότου η καρδιά σταματήσει να χτυπά. Tο νεκρό αγέννητο απορροφάται σταδιακά από τον οργανισμό της μητέρας ή διαχωρίζεται και απομακρύνεται από τα άλλα αδέλφια του κατά τη διαδικασία του τοκετού, ως ένας μικροσκοπικός κόμπος ιστού.
ΤΡΕΙΣ ΘΑΝΑΤΩΣΕΙΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ 

«Δεν κάνουμε τίποτα αν δεν συμφωνούν οι γονείς» O Xάκελοερ πραγματοποιεί εδώ και 20 χρόνια τέτοιου είδους επεμβάσεις, κυρίως όμως σε περιπτώσεις προχωρημένης εγκυμοσύνης που διαπιστώνονται βαρύτατες αναπηρίες. Περίπου τρεις φορές τον χρόνο ο εν λόγω γιατρός αναγκάζεται να σκοτώσει ζωντανά έμβρυα, προκειμένου να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχούς έκβασης μιας πολύδυμης κύησης.
«Δεν μπορώ να ενθαρρύνω μια μητέρα να ζήσει με παιδιά με σοβαρή αναπηρία, εάν πρωτίστως η ίδια δεν το επιθυμεί», επισημαίνει ο Xάκελοερ.
Στην κλινική του Xάκελοερ, μια δεκαμελής «επιτροπή ηθικής» αποφασίζει μαζί με τους γονείς, εάν θα πραγματοποιηθεί μια τέτοια επέμβαση ή όχι. Oσο για την απάντηση, αυτή δεν είναι σίγουρα σε όλες τις περιπτώσεις θετική.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22733&subid=2&pubid=69514