Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Τηλεόραση και παιδιά

Τηλεόραση και παιδιά


Τα τελευταία χρόνια έχει μελετηθεί ευρέως η επίδραση που ασκούν στα παιδιά διάφορες σειρές στην τηλεόραση αλλά και η ίδια η τηλεόραση. Η ανάπτυξη συμπεριφοράς με επιθετικά και βίαια στοιχεία σε πολλές έρευνες έχει συνδεθεί με την τηλεόραση. Πολλά από τα προγράμματα που παρακολουθούν τα παιδιά έχει διαπιστωθεί ότι εκπέμπουν μηνύματα βίας.

Για παράδειγμα σύμφωνα με έρευνα Ισπανικού Πανεπιστημίου η παιδική σειρά «ΤΟΜ και ΤΖΕΡΥ» είναι ένα από τα πιο βίαια παιδικά προγράμματα της τηλεόρασης. Συγκεκριμένα η κόντρα του γάτου Τομ με τον ποντικό Τζέρι περιέχει τις περισσότερες σκηνές βίας σε σύγκριση με 19 παιδικά προγράμματα, σύμφωνα πάντα με τα αποτελέσματα της έρευνας. Κι ενώ η σειρά «ΤΟΜ και ΤΖΕΡΥ» εκτιμάται ως βίαιο παιδικό πρόγραμμα η σιερά «ΝΤΟΡΑ Η ΜΙΚΡΗ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΡΙΑ» εκτιμήθηκε ως το πλέον εκπαιδευτικό πρόγραμμα για παιδιά.

Ωστόσο το 68% των κινούμενων σχεδίων περιέχουν σκηνές βίας και τα στοιχεία δείχνουν πως ανά 55 λεπτά προβάλλεται και μία βίαιη σκηνή. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η σωματική βία και ακολουθούν  η χρήση όπλων ή άλλων αντικειμένων, οι απειλές και η λεκτική βία, ενώ σε ποσοστό 84% δεν παρουσιάζονται οι συνέπειες των βίαιων πράξεων.

Ωστόσο η τηλεόραση είναι μέσα στην καθημερινότητα της ζωής του παιδιού μας και όσο και αν θέλουμε να την κλείσουμε, συνήθως οι καταστάσεις την κρατούν ανοιχτή και οι γονείς συχνά κατευθύνουν τα παιδιά σε αυτήν. Ωστόσο υπάρχουν μικρές συμβουλές που επιτρέπουν στο γονιό να περιορίσει τις αρνητικές συνέπειες της τηλεόρασης.

Θυμηθείτε:

● Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αμερικανικής Παιδιατρικής Εταιρίας τα παιδιά κάτω των δυο ετών θα πρέπει να αποφεύγουν την τηλεόραση καθώς αυτή επηρεάζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών.

● Η ίδια ανακοίνωση αναφέρει ότι στα μεγαλύτερα παιδιά ο χρόνος έκθεσης τους σε οθόνη (τηλεόραση, υπολογιστής κτλ) δεν θα πρέπει να ξεπερνά τις δύο ώρες στο σύνολο.

● Αποφύγετε να τοποθετήσετε την τηλεόραση σε παιδικό δωμάτιο καθώς με αυτό τον τρόπο υπάρχει ο κίνδυνος να «χάσετε» τον έλεγχο».

● Ελέγχετε πάντα την ποιότητα των προγραμμάτων που παρακολουθεί το παιδί σας (μια έξυπνη λύση είναι να αφιερώσετε χρόνο κάποια στιγμή και να τα δείτε μαζί) και συμβουλευτείτε την ειδική σήμανση.

● Προτείνετε κι εσείς προγράμματα που θα μπορούσε το παιδί σας να παρακολουθήσει.

● Περιορίστε στο μικρότερο δυνατό τον χρόνο της τηλεόρασης.

● Συζητήστε πάντα ότι σας μεταφέρει το παιδί από την εμπειρία του με την τηλεόραση, και φροντίστε να του/της ξεχωρίσετε το πραγματικό από το φανταστικό.

Για οτιδήποτε σας προβληματίσει μπορείτε να επικοινωνήστε με την Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056.

http://www.hamogelo.gr/4-1/1360/Thleorash-koi-poidia-

Για τα γλυκά και τα αλμυρά



Ερευνητικό και Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Υγεία του Παιδιού
   

                                
Νέα από την Ευρωπαϊκή μελέτη IDEFICS στην οποία συμμετέχει και η Κύπρος
                      
Για τα γλυκά και τα αλμυρά 
Οι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν τα γλυκά και ιδιαίτερα τα παιδιά που φαίνεται  να τα απολαμβάνουν. Πολύ δημοφιλή σε πολλά παιδιά, είναι επίσης τα πρόχειρα αλμυρά φαγητά ή σνακ που περιέχουν πολλά λιπαρά.  Σε αυτό το ενημερωτικό δελτίο θα μιλήσουμε για τις γευστικές προτιμήσεις των παιδιών και θα δώσουμε συμβουλές για μια σωστή στάση απέναντι στα γλυκά στην καθημερινή ζωή. 
Η Ομάδα IDEFICS

Τα γλυκά και τα λιπαρά τρόφιμα είναι δημοφιλή μεταξύ των υπέρβαρων παιδιών 
Σοκολάτες, αναψυκτικά, πατατάκια: τα γλυκά και τα σνακ που είναι πλούσια σε λιπαρά, είναι ανάμεσα στις κύριες αιτίες που  φαίνεται να συμβάλλουν στην παχυσαρκία. 

Τα παιδιά στην Κύπρο καταναλώνουν τις περισσότερες σοκολάτες και τα περισσότερα
πατατάκια σε σύγκριση με τις άλλες επτά ευρωπαϊκές χώρες που λαμβάνουν μέρος στη
μελέτη IDEFICS. Επίσης τα παιδιά στην Κύπρο έχουν τη δεύτερη θέση μετά τα παιδιά
στην Ιταλία σε ποσοστά υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών. 
Συνολικά το λίπος στη διατροφή των Κυπριόπουλων είναι το 36-38% των ημερήσιων 
θερμίδων ενώ έπρεπε να είναι λιγότερο από το 30%. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά 
μας καταναλώνουν ημερησίως 20-25% περισσότερο λίπος από ότι πρέπει.

Τα υπέρβαρα παιδιά προτιμούν όντως τα γλυκά και λιπαρά φαγητά; Οι ερευνητές της IDEFICS εξέτασαν τις γευστικές προτιμήσεις περισσότερων από 1.600 παιδιών σε δημοτικά σχολεία σε οκτώ χώρες, ηλικίας μεταξύ έξι και εννέα ετών. 
Τα αποτελέσματα ήταν πράγματι εκπληκτικά: οι προτιμήσεις για τη ζάχαρη και το λίπος διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Στην Ουγγαρία, για παράδειγμα, τα περισσότερα παιδιά  φαίνεται να προτιμούν ένα ζαχαρούχο χυμό μήλου παρά ένα φυσικό χυμό. Στο Βέλγιο και τη Γερμανία, ωστόσο, τα παιδιά φαίνεται να προτιμούν το χυμό χωρίς ζάχαρη.  Στη Γερμανία τα παιδιά είναι πρωτοπόρα όσον αφορά την προτίμησή τους στο λίπος.  Περισσότερα από τα δύο τρίτα  των παιδιών προτίμησαν κράκερ υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά αντί για κράκερ με μειωμένα λιπαρά. 
Η ηλικία φαίνεται να παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στις γευστικές προτιμήσεις.  Ανάλογα με την ηλικία η προτίμηση στα ζαχαρούχα ποτά αυξάνεται. 
Τα αποτελέσματα έδειξαν  ότι και στις οκτώ χώρες, ιδίως τα κορίτσια που προτιμούσαν γλυκά ή πλούσια σε λιπαρά τρόφιμα, έχουν αυξημένο κίνδυνο να γίνουν υπέρβαρα άτομα. Κατά μέσο όρο, ο κίνδυνος της παχυσαρκίας είναι τέσσερις φορές υψηλότερος σε κορίτσια που προτιμούν τα γλυκά και παχυντικά τρόφιμα σε σύγκριση με τα κορίτσια που δεν δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση για κάποιο από αυτά τα τρόφιμα. Σε αγόρια αυτός ο συνδυασμός είναι λιγότερο εμφανής.

Σταυρού 56, Στρόβολος, Κύπρος
Τηλέφωνο: + 357 99685358, Fax number: +357 22 441618
E-mail: tor.michael@cytanet.com.cy

 Η ομάδα IDEFICS  εξέτασε όχι μόνο τις προτιμήσεις των παιδιών στη ζάχαρη και το λίπος, αλλά  επίσης και στο αλάτι, στα ενισχυτικά γεύσης και στα αρώματα των χημικών ουσιών και πρόσθετων.  Δεν βρέθηκε καμία συσχέτιση μεταξύ των ουσιών αυτών και της παχυσαρκία. 

Πηγή: Lanfer, Anne, et al. 2011. Taste preferences in association with dietary habits and weight status in European children – results from the IDEFICS studyΔιατροφικές προτιμήσεις σε σχέση με τις διαιτητικές συνήθειες και το βάρος των παιδιών στην Ευρώπη- αποτελέσματα από την μελέτη IDEFICS (Int. J. Obes., στο τυπογραφείο).

Λαχτάρα για γλυκά !
Συμβουλές για μια πιο χαλαρή στάση απέναντι στα γλυκά στην καθημερινή ζωή.
Πόσα
 γλυκά θα πρέπει να επιτρέπονται;  Εάν τα παιδιά τρώνε πάρα πολλά γλυκά, τότε οι  υγιεινές τροφές, όπως τα προϊόντα  ολικής αλέσεως ή τα λαχανικά συχνά καταναλώνονται λιγότερο. Έτσι, το Ερευνητικό Ινστιτούτο Διατροφής του  Παιδιού (FKE) συμβουλεύει:
η κατανάλωση ζάχαρης στα παιδιά δεν θα πρέπει
 να υπερβαίνει τις 150 έως 200 θερμίδες ανά ημέρα. Αυτό αντιστοιχεί σε πέντε κομμάτια σοκολάτας ή έξι κομμάτια  ζαχαρωτών, ή 40 γραμμάρια ζελεδάκια ή πέντε μπισκότα.
Μην ανταμείβετε και μην καθησυχάζετε τα παιδιά με γλυκά, αφού αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε συμπεριφορές που συμβάλλουν στην παχυσαρκία αργότερα στη ζωή.
Η προτίμηση στα γλυκά είναι κληρονομική. Ακόμη και το αμνιακό υγρό και το μητρικό γάλα έχουν μια γλυκιά γεύση. Εάν ένα τρόφιμο είναι "γλυκό" νοείται ότι δεν είναι επικίνδυνο, ενώ εάν ένα τρόφιμο είναι πικρό είναι συχνά δηλητηριώδες.
Οι "Γλυκές" τελετουργίες και παραδόσεις αποτελούν ένα σημαντικό μέρος του πολιτισμού και της κουλτούρας μας. Τα χριστουγεννιάτικα μπισκότα, τα  πασχαλινά αυγά και λαγουδάκια καθώς και οι τούρτες γενεθλίων δεν θα πρέπει να καταπολεμούνται. Είναι πιο σημαντικό να τρώτε σε λογικό βαθμό γλυκά τις άλλες περίπου 350 ημέρες του χρόνου.
Οι απαγορεύσεις επηρεάζουν τις προτιμήσεις: Αν ένα παιδί δεν θέλει να τελειώσει το πιάτο του, τότε το επιδόρπιο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για να το δελεάσετε. Διαφορετικά, το επιδόρπιο θα είναι πάντα πιο επιθυμητό από το κυρίως πιάτο.
Αντ' αυτού,
 δοκιμάστε μια πιο χαλαρή προσέγγιση με το θέμα:
§ Το κάθε παιδί να παίρνει επιδόρπιο χωρίς οποιεσδήποτε συνθήκες.
§ Να αποφεύγετε τις απαγορεύσεις, αντ’αυτού να προσφέρετε μικροποσότητες γλυκών κατά τη διάρκεια της ημέρας.
§ Να θέσετε κανόνες μαζί με το παιδί σας. Αυτό βοηθά στην αποφυγή του αισθήματος ενοχών για τυχόν τσιμπολογήματα από το παιδί σας.
 § Μην χρησιμοποιείτε επιχειρήματα  που να σχετίζονται με την υγεία,  όπως " η σοκολάτα θα σε κάνει χοντρό". Τα παιδιά δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τη σύνδεση μεταξύ του φαγητού και της υγείας πριν από την ηλικία των 12 ετών.
§Αναρωτηθείτε για τη δική σας στάση απέναντι στα γλυκά.  Τα  μικρά παιδιά μαθαίνουν κυρίως μέσω της μίμησης και αυτό ισχύει και για την καταναλωτική συμπεριφορά.

Προσθέτουμε ακόμη ότι μεταξύ των παιδιών των οκτώ χωρών της μελέτης IDEFICS τα παιδιά στην Κύπρο έχουν την τρίτη θέση σε ποσοστά λιποβαρών παιδιών μετά τα παιδιά στην Ουγγαρία και το Βέλγιο.

Γι΄αυτό πάντοτε «παν μέτρον άριστον».  
Υπεύθυνοι της μελέτης IDEFICS στην Κύπρο είναι οι:
Δρ Μιχάλης Τορναρίτης, Δρ Χαράλαμπος Χατζηγεωργίου, Δρ Γιάννης Κουρίδης

 Σταυρού 56, Στρόβολος, Κύπρος
Τηλέφωνο: + 357 99685358, Fax number: +357 22 441618
E-mail: tor.michael@cytanet.com.cy
 


ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ!

Οι οδηγίες του παιδιάτρου ρητές και κατηγορηματικές: «Bούτα τον στην θάλασσα αμέσως μόλις γεννηθεί. Τα μωρά είναι τόσο εξοικειωμένα με το νερό όσο και τα ψάρια…».

Κι όμως. Αν κάποια μωρά είναι γεννημένα «γοργόνες» ή «σαργοί», κάποια άλλα απεχθάνονται το νερό όπως ο διάβολος το λιβάνι. 

Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες δεν είναι όλα τα παιδιά «εραστές» της θάλασσας, αλλά ούτε και επιτυγχάνουν τις ίδιες αντιστάσεις στην κλίμακα του φόβου.

Κάθε παιδί είναι μία ξεχωριστή περίπτωση, μία διαφορετική οντότητα της οποίας οφείλουμε να σεβαστούμε τις προτιμήσεις, μας αρέσουν δεν μας αρέσουν. Πολλοί γονείς ωστόσο, ρίχνουν άγκυρα στα προσωπικά τους «θέλω» υποχρεώνοντας άμεσα ή έμμεσα τα παιδιά να αγαπήσουν την θάλασσα, αγνοώντας ενδεχομένως ότι καμιά αγάπη δεν κερδίζεται με το ζόρι ούτε με το στανιό. Μέγα λάθος, αφού οι ειδικοί επισημαίνουν από καιρό σε καιρό πως κανένα «θαυματουργό» θαλασσινό νερό και καμία άσκηση επί θαλάσσης δεν είναι ευεργετικά αν δεν γίνονται με κέφι και όρεξη από το παιδί. Το δικό μου παιδί ανήκει, για την ώρα, στην κατηγορία εκείνων που δεν αγαπούν την θάλασσα.

Ούτε την πισίνα. Ούτε τα ψάρια. Ούτε τις γοργόνες. Ούτε τον Nemo.

Αγαπά να αράζει στην ξαπλώστρα, να πίνει παγωμένους χυμούς, να χαζεύει περιοδικά και να επαναλαμβάνει με επιτακτικό ύφος κάθε δύο λεπτά «Αντέα θέλει πίτι!» Τα προσπάθησα όλα, τα διάβασα όλα, τα αγόρασα όλα και τα «είδα όλα» προκειμένου να τον μεταπείσω. Όχι. Αυτό, το τρίτο καλοκαίρι της ζωής του, δεν πρόκειται να μεταμορφωθώ πάλι σε καρχαρία που θα τρέχει απειλητικά ξωπίσω του για τον βουλιάξει στα «άπατα» την στιγμή που εκείνος ουρλιάζει.

Ούτε θα προσπαθήσω να εξαγοράσω μία του βουτιά με τόνους πορτοκαλάδας και παγωτένιες υποσχέσεις. Αυτό το καλοκαίρι, θα τον αφήσω να κάτσει ήρεμος στην ξαπλώστρα του, με τους χυμούς του, τα περιοδικά του, την κλισέ έκφραση «Αντέα θέλει πίτι!» και την σύγχρονη αντίληψη παιδοψυχολόγων που θέλει τα παιδιά ελεύθερα. Όσο πιο ελεύθερα γίνεται από τα δικά μας στερεότυπα μακροβούτιαΔέκα tips θαλάσσιας εξοικείωσης

1. Πριν την εξόρμηση στην θάλασσα καλλιεργείστε του ένα κλίμα χαράς. Μιλήστε του για τα παιχνίδια με νερό και πύργους στην άμμο.

2. Αρχικά, παίξτε μαζί του σε μεγάλη απόσταση από την άκρη της θάλασσας φροντίζοντας να το βρέχετε συχνά με θαλασσινό νερό.

3. Σε καμία περίπτωση μην πιέσετε το παιδί να μπει στην θάλασσα και ποτέ μην επιχειρήσετε να το βουτήξετε με το ζόρι. Μία τέτοια κίνηση μπορεί να το κάνει να αντιπαθήσει την θάλασσα (και εσάς) για πολύ καιρό.

4. Ακόμη κι αν είναι αλήθεια μην δείξετε στο παιδί ότι φοβάστε το νερό. Ο πανικός σας όχι μόνο εκλαμβάνεται από το παιδί αλλά μεταδίδεται σαν… ίωση

5. Μην του δείχνετε ότι θέλετε διακαώς να κολυμπήσει. Κάντε την… αδιάφορη!

6. Αποφύγετε τις θάλασσες με κύμα, παγωμένα νερά και βράχια.

7. Μπείτε αργά στο νερό κρατώντας το παιδί στην αγκαλιά σας, όρθιο ή στο πλάι, μιλώντας του ήρεμα, χαμογελώντας κι έχοντας στραμμένο το πρόσωπό του προς το δικό σας.

8. Τα μπρατσάκια ή το σωσίβιο δεν χρειάζονται πριν εξοικειωθεί το παιδί με τη θάλασσα κι αυτό θα γίνει ευκολότερα αν νιώσει ασφαλές στην αγκαλιά σας.

9. Βυθίστε σιγά σιγά ολόκληρο το κορμάκι του μέσα στο νερό, το οποίο δεν θα πρέπει να ξεπερνά τους ώμους του

10. Μην το κρατάτε στάσιμο, αλλά μετακινήστε το μαλακά μέσα στη θάλασσα και κάντε διάφορα παιχνίδια με τα χέρια και τα πόδια.

11. Αν το παιδί δεν θέλει να μπει με τίποτα στο νερό θα πρέπει να υποχωρήσετε και να αποχωρήσετε από την παραλία αναβάλλοντας την επιχείρηση «μπάνιο» για την επόμενη ημέρα.

Πηγή: http://www.protothema.gr