Τα συναισθήματα που αισθάνεται η γυναίκα που κυοφορεί, διαφοροποιούνται ανάλογα με την προσωπικότητά της, τη σχέση με τον εαυτό της και τον Θεό, την οικογενειακή της κατάσταση, το κοινωνικό της περιβάλλον και τη χρονική στιγμή κατά την οποία ανακαλύπτει την εγκυμοσύνη της.
Ένα γεγονός είναι σταθερό: ότι, δηλαδή, η έγκυος βιώνει μια πληθώρα συναισθημάτων που άλλοτε είναι συναφή και άλλοτε αντιφατικά, συνήθως όμως με ένα κοινό παρονομαστή: την ένταση. Κινούνται σε όλο το φάσμα των συναισθημάτων: της έκστασης, της χαράς, της ολοκλήρωσης, του δέους, και φθάνουν έως το άλλο άκρο, δηλαδή της αμφιθυμίας, της αγωνίας, του μικροπανικού. Με λίγα λόγια δε μπορεί κανείς να περιγράψει με ακρίβεια ή και επάρκεια το πώς αισθάνεται μια εγκυμονούσα γυναίκα, μια και το βίωμα της κάθε μιας είναι μοναδικό. Ωστόσο, οι Arthur & Libby Colman, αναφέρουν ότι βιώνει την εμπειρία της κυήσεως ως μια ψυχολογική κρίση. (Να σημειώσουμε ότι κρίση θεωρείται κάθε περίοδος και κατάσταση που αναποδογυρίζει τα δεδομένα του ανθρώπου και θέτει σε δοκιμασία τις αντοχές προσαρμογής του σε αλλαγές).
Εάν ρωτούσαμε απευθείας μια γυναίκα πως νιώθει, θα παίρναμε διαφορετικές απαντήσεις στην αρχή της εγκυμοσύνης της, στη μέση και στο τέλος, άλλες στην πρώτη εγκυμοσύνη, άλλες στη δεύτερη, στην τρίτη κλπ.
Ένα κατεξοχήν χαρακτηριστικό της εγκυμονούσας γυναίκας είναι μια γρήγορη εναλλαγή διαθέσεων ως αντίδραση σε καταστάσεις που έως τότε δεν θα πυροδοτούσαν τέτοιες ακραίες αντιδράσεις από μέρους της. Για παράδειγμα, μπορεί να άγχεται για συνηθισμένα καθημερινά θέματα, να θλίβεται, να ξεσπάει σε δάκτυα στη μέση ενός κινηματογραφικού έργου, σε ανεξέλεγκτο γέλιο, ή σε θυμό (που ξαφνικά μετατρέπεται σε συγχώρεση) κατά τη διάρκεια των μικρο-διαφωνιών στην οικογένεια. Ακόμη, μπορεί σε κάποιες στιγμές να μην είναι σε θέση να πάρει μιαν απόφαση, ή να φοβάται για απλά πράγματα. Αυτή η συναισθηματική ροπή, σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να είναι έντονη και σε άλλες ήπια, ανάλογα με τη δομή της προσωπικότητας της γυναίκας, την αληθινή πίστη της, και την ποιότητα της πραγματικής υποστήριξης που δέχεται από τους ανθρώπους του κοντινού της περιβάλλοντος.
Τέλος, ένα χαρακτηριστικό της γυναίκας που κυοφορεί είναι και μια οξυμένη ευαισθησία της απέναντι σε παγκόσμια ή τοπικά κοινωνικά ή φυσικά γεγονότα και καταστάσεις (όπως πόλεμοι, οικολογικά φαινόμενα, σεισμοί, πυρκαγιές κλπ) που κάπως αισθάνεται ότι την αφορούν άμεσα και προσωπικά, με αποτέλεσμα να άγχεται, ή να δραστηριοποιείται σε ανάλογες προσπάθειες αντιμετώπισής τους.
Με όλα τα ανωτέρω που αναφέραμε, η γυναίκα νιώθει να μην καταλαβαίνει ή να μη μπορεί να παρακολουθήσει τον εαυτό της, την συμπεριφορά της, και εν τέλει τείνει να σαστίζει με την όλη κατάσταση. Για το λόγο αυτό, χρειάζεται τη σταθερότητα και την ανεκτικότητα των δικών της στην κρίσιμη, δηλαδή, και σημαντική περίοδο της ζωής της αλλά και στη ζωή του μικρού ανθρώπου που κυοφορεί.
Έτσι εξηγείται γιατί στις περισσότερες κοινωνίες οι άνθρωποι περιβάλλουν την έγκυο γυναίκα με περισσή φροντίδα, προστασία, ανοχή, και κρυφό θαυμασμό.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου