ΣΚΛΗΡΗΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η Σ.Κ.Π. 

Είναι μία αυτοάνοση νόσος που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Τις νευρικές ίνες (νευράξονες) του κεντρικού νευρικού συστήματος περιβάλλει μία ουσία, η μυελίνη, που επιτρέπει την διέλευση των ηλεκτρικών ερεθισμάτων ανάμεσα στα νεύρα. Στη ΣΚΠ σε πολλαπλά σημεία του κεντρικού νευρικού συστήματος προκαλείται στην αρχή φθορά της μυελίνης  και στη συνέχεια δημιουργούνται πλάκες (ουλές), και γι’ αυτό στην πάθηση αυτή έχει δοθεί η ονομασία Σκλήρυνση «κατά πλάκας» ή «Πολλαπλή» σκλήρυνση. Υπάρχει  πιθανότητα καταστροφής του ίδιου του νευράξονα από τα αρχικά στάδια της νόσου. Η μυελίνη όχι μόνο προστατεύει τους νευράξονες αλλά τους επιτρέπει να «κάνουν και τη δουλειά τους». Όταν λοιπόν η μυελίνη και οι νευράξονες επηρεαστούν, ή και καταστραφούν, εμποδίζεται η ικανότητα αγωγής ερεθισμάτων στους νευρώνες, το σύστημα επικοινωνίας των κυττάρων του εγκεφάλου δυσλειτουργεί και αυτό είναι που προκαλεί τα διάφορα συμπτώματα της ΣΚΠ. 

ΤΙ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙ
Ενώ δεν ξέρουμε ακόμη τι ακριβώς προκαλεί τη ΣΚΠ, εντούτοις οι ερευνητές συμφωνούν ότι η βλάβη στη μυελίνη προέρχεται από μία ανώμαλη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Φυσιολογικά, το ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύει τον οργανισμό από εξωτερικούς επιδρομείς όπως είναι οι ιοί και τα βακτηρίδια. Στις αυτοάνοσες ασθένειες ο οργανισμός επιτίθεται στον εαυτό του. Η ΣΚΠ θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα στο οποίο η επίθεση γίνεται στη μυελίνη. Οι ερευνητές δεν ξέρουν ακόμη τι είναι αυτό που προκαλεί την απορρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι είναι μια πολυπαραγοντική νόσος. 

ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το ποιο μέρος του κεντρικού νευρικού συστήματος έχει πληγεί. Τα συμπτώματα διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά και στον ίδιο άνθρωπο σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν σε ένταση, από πολύ ελαφριά έως και πολύ βαριά. Μπορεί να φύγουν από μόνα τους, ή με τη βοήθεια φαρμάκων, ή άλλων θεραπευτικών παρεμβάσεων. Το κάθε ΑμΣΚΠ θα βιώσει διαφορετικά συμπτώματα, αλλά όχι όλα.
Στα συμπτώματα συμπεριλαμβάνονται: αδυναμία, διαταραχές αισθητικότητας, μούδιασμα, κακός συντονισμός, κόπωση, αστάθεια, διαταραχές της όρασης, τρέμουλο, σπαστικότητα, διαταραχές στην ούρηση ή στην αφόδευση, σεξουαλικές δυσλειτουργίες, ευαισθησία στη ζέστη, προβλήματα μνήμης.
Να θυμάστε ότι τα ΑμΣΚΠ παρουσιάζουν σε διαφορετική ένταση ή συχνότητα αυτά τα συμπτώματα.

 

Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ 

Η διάγνωση της ΣΚΠ δεν είναι δυνατόν να γίνει από μία και μόνο εξέταση. Πολλές παθήσεις μοιάζουν με την ΣΚΠ και για το λόγο αυτό πρέπει να ελεγχθούν και να αποκλεισθούν μετά από έναν εκτεταμένο παρακλινικό έλεγχο που προβλέπεται. Για τη ΣΚΠ ειδικότερα χρειάζεται να γίνουν επί πλέον και συγκεκριμένες εξετάσεις. Σε αυτές περιλαμβάνονται συμπτώματα που δεν είχαν αποδοθεί στη ΣΚΠ.
i. Εξονυχιστική νευρολογική εξέταση,
ii. Μαγνητική τομογραφία, μία εξέταση που δίνει λεπτομερέστατες εικόνες του εγκέφαλου.
iii. Εξέταση προκλητών δυναμικών που καταμετρούν την αντίδραση του κεντρικού νευρικού συστήματος σε ειδικές διεγέρσεις του οπτικού νεύρου.
iv. Οσφυονωτιαία παρακέντηση που εξετάζει τη σύσταση του υγρού που περιβάλλει το νωτιαίο μυελό και τον εγκέφαλο, δηλαδή δείχνει αν υπάρχουν κάποια ειδικά αντισώματα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Υπάρχουν πολλές θεραπείες για τη ΣΚΠ. Αυτές χωρίζονται σε δύο γενικές ομάδες. Η πρώτη ομάδα αντιμετωπίζει την ίδια τη ΣΚΠ με φάρμακα που ελέγχουν την εξέλιξη της νόσου. Η δεύτερη ομάδα αντιμετωπίζει τα διαφορετικά συμπτώματα με φάρμακα και τεχνικές. Η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων είναι βασικός παράγοντας για μια καλή ζωή με τη ΣΚΠ.
Επειδή οι θεραπευτικές αγωγές για τη ΣΚΠ εξελίσσονται ταχύτατα, καλό είναι να επικοινωνείτε με το γιατρό σας, ή να παρακολουθείτε τις εκδηλώσεις του Συλλόγου για να ενημερώνεστε πάνω στις τελευταίες εξελίξεις.

ΠΗΓΗ: ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ