| ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΡΓΟ Μάθετε που και πως στέλνουμε το παιδί και τον έφηβο δωρεάν κατασκήνωση |
|
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: http://sites.google.com/site/manouleskaimorakia/
Κυριακή 1 Απριλίου 2012
ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Σήμερα ο 7ος διεθνής μαραθώνιος «Μέγας Αλέξανδρος»
Σήμερα ο 7ος διεθνής μαραθώνιος «Μέγας Αλέξανδρος»
Πρώτη καταχώρηση: Κυριακή, 1 Απριλίου 2012, 08:37
Με εντυπωσιακό ρεκόρ συμμετοχών ολοκληρώθηκαν οι εγγραφές για το αγωνιστικό πρόγραμμα του 7ου Διεθνούς Μαραθωνίου « ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ».
Αναλυτικά δηλώθηκαν: 1200 αθλητές –τριες στον Μαραθώνιο, 1400 αθλητές –τριες στο δρόμο των 10 km, 1800 αθλητές –τριες στο δρόμο των 5 km, οι οποίοι από τις 8:30 το πρωί θα ξεκινήσουν τον δικό τους αγώνα.
Τέλος 1500 μαθητές –τριες θα συμμετάσχουν στα 1000 μέτρα δημοτικών σχολείων και κοινωνικής προσφοράς, οι οποίοι θα μεταφέρουν το μήνυμα ότι «ο αγώνας για το περιβάλλον είναι Μαραθώνιος», καθώς και πάρα πολλοί δρομείς κοινωνικής προσφοράς.
Συνολικά 6000 δρομείς κάθε ηλικίας θα ομορφύνουν με την παρουσία τους τον Λευκό Πύργο, που είναι το κοινό σημείο τερματισμού όλων των δρόμων, την Κυριακή 1 Απριλίου του 2012, χαρίζοντας στη Θεσσαλονίκη το πιο όμορφο δώρο για την γιορτή των 100 χρόνων της απελευθέρωσής της.
Μεταξύ τους συμμετέχουν επιφανείς αθλητές του αγωνίσματος, όπως οι Παρμάκης Μιχάλης, Τσιούνης Δημήτρης, Τσιανάκας Απόστολος, Σκουλαρίκης Γρηγόρης, Παλάντζας Κωνσταντίνος, Σκουλαρίκη Χαρά, Alina Nituleasa(Pουμανία), Alina Andriana Voicolescu (Ρουμανία), Teklu Geto Metaferia (Αιθιοπία), Suleman Abras Shifa (Αιθιοπία), Habtu Mudesis Yasin (Αιθιοπία), Fantaw Hussen Adem (Αιθιοπία).
1. ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
Την ευθύνη υλοποίησης της Αφετηρίας του Μαραθώνιου Δρόμου την έχουν αναλάβει ο Δήμος Πέλλας μέσω της Αντιδημαρχίας Αθλητισμού και η ΟΜΑΔΑ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ που θα υποδεχθούν και θα φιλοξενήσουν τους 1.200 περίπου μαραθωνοδρόμους που δήλωσαν συμμετοχή και τους συνοδούς τους. Έχουν δημιουργηθεί 7 ομάδες εθελοντών που θα μεριμνήσουν για τα παρακάτω:
1η ΟΜΑΔΑ: Χωροταξία και τεχνική επιμέλεια χώρου εκκίνησης με επικεφαλή τον κο Χατζηβασιλείου Χρήστο Κ.Φ.Α.
2η ΟΜΑΔΑ: Διευθέτηση και ασφάλεια όδευσης δρομέων εντός του οικισμού της Πέλλας με επικεφαλή τον κο Λίγα Γρηγόριο Κ.Φ.Α.
3η ΟΜΑΔΑ: Επάνδρωση σταθμών ανεφοδιασμού αφετηρίας, 5 χλμ., 7,5 χλμ., 10 χλμ., 12,5 χλμ., 15 χλμ. με επικεφαλή τον κο Πασχαλίδη Πασχάλη, Κ.Φ.Α.
4η ΟΜΑΔΑ: Υποδοχή δρομέων, ιατρικά, παραλαβή ιματισμού, γραμματειακή υποστήριξη, διαπίστευση επισήμων, πολιτιστικά, συντονισμό φορέων Μουσικής Παιδείας, με επικεφαλή την κα Συλλέκτη Δώρα Κ.Φ.Α.
5η ΟΜΑΔΑ: Υποστήριξη, πληροφορίες σε ξένη γλώσσα έως και το 15ο χλμ. με επικεφαλή τον κο Βαρσακόπουλο Αλέξη, καθηγητή ξένων γλωσσών.
6η ΟΜΑΔΑ: Συνεργία Δήμου Πέλλας από την Αντιδημαρχία φυσικού περιβάλλοντος με επικεφαλή τον κο Τσακίρη Χρήστο.
7η ΟΜΑΔΑ: Επιπλέον φύλαξη από Σύλλογο Ειδικών Δυνάμεων Νομού Πέλλας ¨Δόκιμος Αχιλλέας Μιμιλίδης και φυσικά οι δημόσιοι και δημοτικοί φορείς Πέλλας για την ασφάλεια και τροχαία φύλαξη των δρομέων.
2. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΚΕΛΟΣ
Α) Η Ο.Μ.Γ συμμετέχει στα αγωνίσματα ως εξής:
ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
49 συμμετοχές με ώρα εκκίνησης 8:30 π.μ. στην Π. Πέλλα
ΔΡΟΜΟΣ 10.000 μ.
31 συμμετοχές με ώρα εκκίνησης 12:00 στο Δημοτικό Στάδιο Αμπελοκήπων.
ΔΡΟΜΟΣ 5.000 μ.
12 συμμετοχές με ώρα εκκίνησης 12:30 στην Κεντρική Πλατεία Αμπελοκήπων.
ΔΡΟΜΟΣ 1.000 μ.
19 συμμετοχές με ώρα εκκίνησης 10:15 στην Πλατεία Αριστοτέλους.
Β) Παραλαβή αριθμών συμμετοχής σύμφωνα με τις δηλωθείσες επιθυμίες από Καυταντζόγλειο Στάδιο (Παρασκευή, Σάββατο) και από Έφορο Αθλημάτων Ο.Μ.Γ κο Πέτσο Χρήστο – Γιαννιτσά , Βελίκα Ρώμα 11 τηλ. .
3. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΡΟΜΕΩΝ Ο.Μ.Γ
Α) ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ
ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΑΓΩΝΙΣΜΑ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ - 6:15 π.μ. – ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΑΝΘ – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ:
ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ λεωφορείου Δήμου Πέλλας προς Αφετηρία Μαραθωνίου με τους μαραθωνοδρόμους.
ΑΠΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ – ΑΓΩΝΙΣΜΑ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ - 7:15 – ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΚΟΝΟΥ ΓΙΩΤΑ – ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ ΚΤΕΛ (μαραθωνοδρόμοι) προς Αφετηρία.
ΑΠΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ – ΑΓΩΝΙΣΜΑ 1.000 μ. – ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ – ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΚΟΝΟΥ ΓΙΩΤΑ – 8:00 π.μ. ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ προς αφετηρία , Πλατεία Αριστοτέλους , Παραλία Θεσσαλονίκης , με λεωφορείο Δήμου Γιαννιτσών.
ΑΠΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ – ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ 10.000 ΚΑΙ 5.000 Μ. – ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΚΟΝΟΥ ΓΙΩΤΑ – 10:00 π.μ. ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ προς Αφετηρίες δρόμων, με Λεωφορείο ΚΤΕΛ.
Β) ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ – ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΛΕΥΚΟ ΠΥΡΓΟ
- 11:30 π.μ. Λεωφορείο Δήμου Πέλλας 13 θέσεων με δρομείς 1.000 μ. προς ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ.
- 14:00 μ.μ. Λεωφορείο Δήμου Πέλλας 29 θέσεων με δρομείς υπολοίπων αποστάσεων προς ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
- 15:00 μ.μ. Λεωφορείο ΚΤΕΛ με δρομείς υπολοίπων αποστάσεων προς ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
4. ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ο.Μ.Γ με απόφαση του αφιερώνει την αγωνιστική προσπάθεια των μελών του που συμμετέχουν σε όλα τα αγωνίσματα του 7ος ΔΙΕΘΝΗΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ¨ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ¨, στην μνήμη του εκλιπόντος μέλους της Μαραθωνοδρόμου ΑΚΡΙΒΟΥ ΓΕΩΓΙΟΥ.
5. Το Διοικητικό συμβούλιο της Ο.Μ.Γ ευχαριστεί τον ΜΕΑΣ ΤΡΙΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ που δημιούργησε και που για 7η συνεχή χρονιά υλοποιεί την συγκεκριμένη Διοργάνωση και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και εθελοντές που διασφαλίζουν την απρόσκοπτη και ασφαλή συμμετοχή των μελών της στους αγώνες της. Τέλος εύχεται σ΄ όλους τους συμμετέχοντες δρομείς ανταποδοτική των προσπαθειών τους επιτυχία και καλή επιστροφή στους οικείους τους
Αναλυτικά δηλώθηκαν: 1200 αθλητές –τριες στον Μαραθώνιο, 1400 αθλητές –τριες στο δρόμο των 10 km, 1800 αθλητές –τριες στο δρόμο των 5 km, οι οποίοι από τις 8:30 το πρωί θα ξεκινήσουν τον δικό τους αγώνα.
Τέλος 1500 μαθητές –τριες θα συμμετάσχουν στα 1000 μέτρα δημοτικών σχολείων και κοινωνικής προσφοράς, οι οποίοι θα μεταφέρουν το μήνυμα ότι «ο αγώνας για το περιβάλλον είναι Μαραθώνιος», καθώς και πάρα πολλοί δρομείς κοινωνικής προσφοράς.
Συνολικά 6000 δρομείς κάθε ηλικίας θα ομορφύνουν με την παρουσία τους τον Λευκό Πύργο, που είναι το κοινό σημείο τερματισμού όλων των δρόμων, την Κυριακή 1 Απριλίου του 2012, χαρίζοντας στη Θεσσαλονίκη το πιο όμορφο δώρο για την γιορτή των 100 χρόνων της απελευθέρωσής της.
Μεταξύ τους συμμετέχουν επιφανείς αθλητές του αγωνίσματος, όπως οι Παρμάκης Μιχάλης, Τσιούνης Δημήτρης, Τσιανάκας Απόστολος, Σκουλαρίκης Γρηγόρης, Παλάντζας Κωνσταντίνος, Σκουλαρίκη Χαρά, Alina Nituleasa(Pουμανία), Alina Andriana Voicolescu (Ρουμανία), Teklu Geto Metaferia (Αιθιοπία), Suleman Abras Shifa (Αιθιοπία), Habtu Mudesis Yasin (Αιθιοπία), Fantaw Hussen Adem (Αιθιοπία).
1. ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
Την ευθύνη υλοποίησης της Αφετηρίας του Μαραθώνιου Δρόμου την έχουν αναλάβει ο Δήμος Πέλλας μέσω της Αντιδημαρχίας Αθλητισμού και η ΟΜΑΔΑ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ που θα υποδεχθούν και θα φιλοξενήσουν τους 1.200 περίπου μαραθωνοδρόμους που δήλωσαν συμμετοχή και τους συνοδούς τους. Έχουν δημιουργηθεί 7 ομάδες εθελοντών που θα μεριμνήσουν για τα παρακάτω:
1η ΟΜΑΔΑ: Χωροταξία και τεχνική επιμέλεια χώρου εκκίνησης με επικεφαλή τον κο Χατζηβασιλείου Χρήστο Κ.Φ.Α.
2η ΟΜΑΔΑ: Διευθέτηση και ασφάλεια όδευσης δρομέων εντός του οικισμού της Πέλλας με επικεφαλή τον κο Λίγα Γρηγόριο Κ.Φ.Α.
3η ΟΜΑΔΑ: Επάνδρωση σταθμών ανεφοδιασμού αφετηρίας, 5 χλμ., 7,5 χλμ., 10 χλμ., 12,5 χλμ., 15 χλμ. με επικεφαλή τον κο Πασχαλίδη Πασχάλη, Κ.Φ.Α.
4η ΟΜΑΔΑ: Υποδοχή δρομέων, ιατρικά, παραλαβή ιματισμού, γραμματειακή υποστήριξη, διαπίστευση επισήμων, πολιτιστικά, συντονισμό φορέων Μουσικής Παιδείας, με επικεφαλή την κα Συλλέκτη Δώρα Κ.Φ.Α.
5η ΟΜΑΔΑ: Υποστήριξη, πληροφορίες σε ξένη γλώσσα έως και το 15ο χλμ. με επικεφαλή τον κο Βαρσακόπουλο Αλέξη, καθηγητή ξένων γλωσσών.
6η ΟΜΑΔΑ: Συνεργία Δήμου Πέλλας από την Αντιδημαρχία φυσικού περιβάλλοντος με επικεφαλή τον κο Τσακίρη Χρήστο.
7η ΟΜΑΔΑ: Επιπλέον φύλαξη από Σύλλογο Ειδικών Δυνάμεων Νομού Πέλλας ¨Δόκιμος Αχιλλέας Μιμιλίδης και φυσικά οι δημόσιοι και δημοτικοί φορείς Πέλλας για την ασφάλεια και τροχαία φύλαξη των δρομέων.
2. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΚΕΛΟΣ
Α) Η Ο.Μ.Γ συμμετέχει στα αγωνίσματα ως εξής:
ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
49 συμμετοχές με ώρα εκκίνησης 8:30 π.μ. στην Π. Πέλλα
ΔΡΟΜΟΣ 10.000 μ.
31 συμμετοχές με ώρα εκκίνησης 12:00 στο Δημοτικό Στάδιο Αμπελοκήπων.
ΔΡΟΜΟΣ 5.000 μ.
12 συμμετοχές με ώρα εκκίνησης 12:30 στην Κεντρική Πλατεία Αμπελοκήπων.
ΔΡΟΜΟΣ 1.000 μ.
19 συμμετοχές με ώρα εκκίνησης 10:15 στην Πλατεία Αριστοτέλους.
Β) Παραλαβή αριθμών συμμετοχής σύμφωνα με τις δηλωθείσες επιθυμίες από Καυταντζόγλειο Στάδιο (Παρασκευή, Σάββατο) και από Έφορο Αθλημάτων Ο.Μ.Γ κο Πέτσο Χρήστο – Γιαννιτσά , Βελίκα Ρώμα 11 τηλ. .
3. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΡΟΜΕΩΝ Ο.Μ.Γ
Α) ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ
ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΑΓΩΝΙΣΜΑ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ - 6:15 π.μ. – ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΑΝΘ – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ:
ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ λεωφορείου Δήμου Πέλλας προς Αφετηρία Μαραθωνίου με τους μαραθωνοδρόμους.
ΑΠΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ – ΑΓΩΝΙΣΜΑ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ - 7:15 – ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΚΟΝΟΥ ΓΙΩΤΑ – ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ ΚΤΕΛ (μαραθωνοδρόμοι) προς Αφετηρία.
ΑΠΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ – ΑΓΩΝΙΣΜΑ 1.000 μ. – ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ – ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΚΟΝΟΥ ΓΙΩΤΑ – 8:00 π.μ. ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ προς αφετηρία , Πλατεία Αριστοτέλους , Παραλία Θεσσαλονίκης , με λεωφορείο Δήμου Γιαννιτσών.
ΑΠΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ – ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ 10.000 ΚΑΙ 5.000 Μ. – ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΚΟΝΟΥ ΓΙΩΤΑ – 10:00 π.μ. ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ προς Αφετηρίες δρόμων, με Λεωφορείο ΚΤΕΛ.
Β) ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ – ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΛΕΥΚΟ ΠΥΡΓΟ
- 11:30 π.μ. Λεωφορείο Δήμου Πέλλας 13 θέσεων με δρομείς 1.000 μ. προς ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ.
- 14:00 μ.μ. Λεωφορείο Δήμου Πέλλας 29 θέσεων με δρομείς υπολοίπων αποστάσεων προς ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
- 15:00 μ.μ. Λεωφορείο ΚΤΕΛ με δρομείς υπολοίπων αποστάσεων προς ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
4. ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ο.Μ.Γ με απόφαση του αφιερώνει την αγωνιστική προσπάθεια των μελών του που συμμετέχουν σε όλα τα αγωνίσματα του 7ος ΔΙΕΘΝΗΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ¨ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ¨, στην μνήμη του εκλιπόντος μέλους της Μαραθωνοδρόμου ΑΚΡΙΒΟΥ ΓΕΩΓΙΟΥ.
5. Το Διοικητικό συμβούλιο της Ο.Μ.Γ ευχαριστεί τον ΜΕΑΣ ΤΡΙΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ που δημιούργησε και που για 7η συνεχή χρονιά υλοποιεί την συγκεκριμένη Διοργάνωση και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και εθελοντές που διασφαλίζουν την απρόσκοπτη και ασφαλή συμμετοχή των μελών της στους αγώνες της. Τέλος εύχεται σ΄ όλους τους συμμετέχοντες δρομείς ανταποδοτική των προσπαθειών τους επιτυχία και καλή επιστροφή στους οικείους τους
Τελευταία ενημέρωση: Κυριακή, 1 Απριλίου 2012, 08:46
Σάββατο 31 Μαρτίου 2012
ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΒΑΠΤΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ Α-Ω
Τα έθιμα ακολουθούν,
έστω και μ’ ένα συντηρητικότερο ρυθμό,
τις κοινωνικές και πολιτιστικές αλλαγές
κάθε τόπου. Κάποια παλιά έθιμα
μπορεί να έχουν “σβήσει”
ή να έχουν αναπροσαρμοστεί,
αλλά η τάση του ανθρώπου
να δημιουργεί νέα έθιμα χαρακτηρίζει
σταθερά τη ζωή και τις κοινωνικές εκδηλώσεις του.
Ας δούμε μαζί κάποια έθιμα και παραδόσεις, που χαρακτήριζαν στο παρελθόν το θεσμό της βάπτισης στη χώρα μας. Κάποια ξεχάστηκαν, κάποια άλλαξαν, κάποια καταργήθηκαν, κάποια παρέμειναν, κάποια αποτελούν έμπνευση για το μέλλον…
Ανάδοχος
Σημαντικός στη βάπτιση είναι ο ρόλος του αναδόχου, “ο οποίος κρεμά”, όπως έλεγαν στην Κρήτη, “το παιδί στο λαιμό του”,
αναλαμβάνει δηλαδή, μαζί με τους γονείς του παιδιού, το καθήκον της
χριστιανικής ανατροφής του. Στην προετοιμασία για το βάπτισμα, δεσπόζουν
οι εξορκισμοί και οι τελετές της απόταξης του διαβόλου και της
σύνταξης του νεοφώτιστου με το Χριστό. Ο ανάδοχος αποκηρύσσει το σατανά
στραμμένος προς τη δύση, που συμβολίζει το βασίλειο του σκότους, ενώ
απαγγέλλει το σύμβολο της Πίστεως στραμμένος προς την ανατολή, που
συμβολίζει το Χριστό, ο οποίος είναι το αληθινό φως.
Βάπτισμα
Το Μυστήριο του Βαπτίσματος αποτελεί την είσοδο του
ανθρώπου στην Εκκλησία. Με το βάπτισμα το νήπιο αποκαθαίρεται από το
προπατορικό και κάθε προσωπικό αμάρτημα μέσω του νερού, το οποίο
συμβολίζει το αίμα του Ιησού Χριστού. Η βύθιση στο νερό συμβολίζει την
είσοδο του πιστού στην Εκκλησία. Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια κοινή
πρακτική ήταν η βάπτιση σε ώριμη ηλικία, αφού προηγουμένως γινόταν η
κατήχηση, η διδασκαλία δηλαδή των αρχών της χριστιανικής πίστης.
Αργότερα, λόγω του μεγάλου ποσοστού παιδικής θνησιμότητας, υιοθετήθηκε ο
νηπιοβαπτισμός και αντί του βαπτιζόμενου βρέφους στην ομολογία πίστης
προβαίνει ο νονός, συμβολή του οποίου είναι η ύστερη κατήχηση του νέου
μέλους της Εκκλησίας.
Γονείς
Σε πάρα πολλά σημεία της Ελλάδας, η βάπτιση γινόταν χωρίς την
παρουσία των γονιών του παιδιού, οι οποίοι περίμεναν στο σπίτι τη
χαρμόσυνη αναγγελία του ονόματος. Συνήθως η γιαγιά του μωρού, κυρίως η
μητέρα του γαμπρού, ή η μαμή πήγαιναν το μωρό στην εκκλησία. Μόλις ο
νονός ή η νονά έλεγε το όνομα του μωρού, όλοι οι πιτσιρικάδες του
χωριού έτρεχαν στα σοκάκια για να πουν στους γονείς το όνομα. Ο πρώτος
που έφτανε στους γονείς έπαιρνε καλό φιλοδώρημα σε χρήματα της εποχής.
Οι υπόλοιποι δέχονταν κεράσματα (καραμέλες, καρύδια, κάστανα, χαλβά ή
λουκούμια). Όσο τα παιδιά έτρεχαν, από την εκκλησία ξεκινούσε μια πομπή
με τους υπόλοιπους καλεσμένους. Επικεφαλής ήταν ο ιερέας και
ακολουθούσε ο νονός ή η νονά με το βαφτισμένο μωρό. Με την άφιξη της
πομπής η μητέρα παραλάμβανε από το νονό ή τη νονά το μωρό της, αφού
πρώτα φιλούσε το χέρι του ιερέα κι έκανε τρεις μετάνοιες μπροστά τους.
Ακολουθούσαν κεράσματα της εποχής, που ήταν συνήθως περιποιημένες
πίτες, τα γνωστά “μπουρέκια”.
Δεισιδαιμονίες
Κατά την παράδοση, μετά τη βάπτιση, η μητέρα δεν έπρεπε να ξεπλύνει
το παιδί από το λάδι. Εξαίρεση αποτελούσε φυσικά η τοπική πλύση για
λόγους υγιεινής. Μετά από τρεις ημέρες, η μητέρα μπορούσε να πλύνει το
βρέφος, αλλά έπρεπε να κρατήσει το νερό, το οποίο θα πετούσε είτε στη
θάλασσα, είτε σε απάτητο χώμα. Σε κάποια μέρη το χρησιμοποιούσαν, για
να ποτίσουν λουλούδια ή φυτά.
Στη Μικρά Ασία και στη Ρόδο, τρεις μέρες μετά τη βάπτιση, στο σπίτι του νεοφώτιστου γινόταν ένα γλέντι μόνο για τις γυναίκες, όπου η νονά έβγαζε το λάδι από το μωρό. Κατά τη διάρκεια του “ξελαδώματος” η νονά έβαζε ένα αυγό στο νερό, για να είναι ατελείωτες οι μέρες του μωρού, όπως και το αυγό δεν είχε αρχή και τέλος. Οι υπόλοιπες γυναίκες έριχναν μέσα στη σκάφη του μωρού χρήματα, για να είναι αγαπητό όπως το χρήμα, λέγοντας η καθεμιά τις ευχές της. Κάποια έθιμα απαιτούσαν το παιδί να μην κουρευτεί μέχρι τη βάπτισή του. Ακόμα και τα νύχια του που κόβονταν πριν τη βάπτιση, έπρεπε να φυλαχτούν και να ριχτούν στην κολυμπήθρα.
Στη Μικρά Ασία και στη Ρόδο, τρεις μέρες μετά τη βάπτιση, στο σπίτι του νεοφώτιστου γινόταν ένα γλέντι μόνο για τις γυναίκες, όπου η νονά έβγαζε το λάδι από το μωρό. Κατά τη διάρκεια του “ξελαδώματος” η νονά έβαζε ένα αυγό στο νερό, για να είναι ατελείωτες οι μέρες του μωρού, όπως και το αυγό δεν είχε αρχή και τέλος. Οι υπόλοιπες γυναίκες έριχναν μέσα στη σκάφη του μωρού χρήματα, για να είναι αγαπητό όπως το χρήμα, λέγοντας η καθεμιά τις ευχές της. Κάποια έθιμα απαιτούσαν το παιδί να μην κουρευτεί μέχρι τη βάπτισή του. Ακόμα και τα νύχια του που κόβονταν πριν τη βάπτιση, έπρεπε να φυλαχτούν και να ριχτούν στην κολυμπήθρα.
Ελαιόλαδο
Στο βάπτισμα, λίγο πριν την τριπλή κατάδυση και ανάδυση από το νερό, ο
βαπτιζόμενος αλείφεται με λάδι από τον ιερέα σε ορισμένα μέλη του
σώματος και από το νονό ή τη νονά σε όλο το σώμα. Το λάδι, που συγκρατεί
και μεταφέρει τη φώτιση στο βαπτιζόμενο, είναι και το βασικό υλικό για
την παρασκευή του Άγιου Μύρου, με το οποίο ο ιερέας χρίζει το
νεοφώτιστο, για να του μεταδώσει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Η βαθύτερη
σημασία της άλειψης με λάδι κατά τη στιγμή της βάπτισης, είναι να
τονιστεί η έννοια του αγώνα του βαπτιζόμενου μετά το βάπτισμα. Επιπλέον,
σημαίνει το έλεος και τη χάρη του Θεού, καθώς και τη δύναμη που
λαμβάνει ο νεοφώτιστος ενόψει των πνευματικών αγώνων για την τελείωσή
του. Η επάλειψη ολόκληρου του σώματος συμβολίζει την ανάπλαση και την
αναδημιουργία του ανθρώπου μέσω του βαπτίσματος.
Ζάχαρη
Η βάφτιση ήταν πάντα μια γλυκιά αφορμή για άφθονη κατανάλωση ζάχαρης
από μικρούς, αλλά και από μεγάλους… Αμυγδαλωτά πασπαλισμένα με άχνη,
κουλούρες στολισμένες με ζαχαρωτά, ζαχαρωμένοι ξηροί καρποί, καραμέλες,
σιμιγδαλένιος χαλβάς, γλυκές κολοκυθόπιτες, λουκούμια, λουκουμάδες,
ζαχαρωμένα λουλούδια, γλυκά του κουταλιού, μπακλαβάδες, δίπλες,
παστέλια, παξιμάδια σκεπασμένα με κοπανιστή ζάχαρη και βέβαια γλυκά
κουφέτα…
Στη Χίο, μετά τη λήξη του μυστηρίου, αν γινόταν στην εκκλησία, όλος ο κόσμος μαζί με τον παπά, το ψάλτη και τους γονείς συνόδευαν το νεοφώτιστο στο σπίτι, όπου γινόταν το “γλυκό κέρασμα”. Πρώτα η σουμάδα, μετά το λικέρ με σοκολατάκια και κουφέτα, μετά τα γλυκά και τα κοπανισμένα στραγάλια με τη ζάχαρη για τους γέρους… Και όλα αυτά μαζί με μπόλικο ρακί.
Στη Χίο, μετά τη λήξη του μυστηρίου, αν γινόταν στην εκκλησία, όλος ο κόσμος μαζί με τον παπά, το ψάλτη και τους γονείς συνόδευαν το νεοφώτιστο στο σπίτι, όπου γινόταν το “γλυκό κέρασμα”. Πρώτα η σουμάδα, μετά το λικέρ με σοκολατάκια και κουφέτα, μετά τα γλυκά και τα κοπανισμένα στραγάλια με τη ζάχαρη για τους γέρους… Και όλα αυτά μαζί με μπόλικο ρακί.
Ημερομηνία
Το μυστήριο γινόταν σχεδόν πάντα Κυριακή, μετά τη Θεία Λειτουργία και
το παρακολουθούσαν όλοι οι εκκλησιαζόμενοι. Σε πολλά χωριά της Πίνδου,
πριν χρονίσει το μωρό και πριν ακόμα περπατήσει, αποφάσιζαν για τη
βάφτισή του. Η ειδοποίηση του νονού ήταν μέσα στις πρώτες φροντίδες, για
να ετοιμαστεί και να καθοριστεί και η ημερομηνία.
Στη Ρόδο συνήθιζαν κάποτε να βαπτίζουν τα μωρά όταν ήταν δεκαπέντε περίπου ημερών και άλλοτε όταν ήταν δύο ή τριών μηνών. Την Τετάρτη πριν τη βάπτιση οι γιαγιάδες του καλούσαν τους συγγενείς και φίλους της οικογένειας δίνοντάς τους ψωμί.
Στην Κάρπαθο τα παλαιότερα χρόνια το παιδί βαπτιζόταν στις 8 ημέρες από την γέννησή του. Τώρα μεσολαβεί ένα άλλο έθιμο, περισσότερο στη κάτω Κάρπαθο, “τα εφτά”. Μετά δηλαδή από 7 ημέρες από τη γέννηση του παιδιού και χωρίς ιδιαίτερη πρόσκληση, οι συγγενείς του νεογέννητου μαζεύονται στο σπίτι του και παίρνουν μέρος στην τελετή των εφτά ημερών. Γυναίκες και κορίτσια τυλίγουν το παιδί μέσα σε μεταξωτές κουβέρτες και κάνοντας ένα είδος κούνιας κρατώντας τες με τα χέρια, κουνούν το μωρό και τραγουδούν διάφορα τραγούδια στο σκοπό του νανουρίσματος. Μετά από τις ευχές οι συγγενείς τρώνε αλευρά (ένα είδος πηκτού χυλού με μέλι και βούτυρο) και στη συνέχεια ντύνουν το παιδί φορώντας του, αν είναι αγόρι ένα πουκάμισο του πατέρα ή αν είναι κορίτσι ένα εσώρουχο της μητέρας. Μετά βάζουν το παιδί πάνω σε ένα μεγάλο τραπέζι και πετάνε πάνω σ’ αυτό τα διάφορα δώρα που προσφέρουν οι συγγενείς, ενώ βάζουν πάνω στο παιδί χρυσά ρολόγια, βραχιόλια και κολαΐνες (χρυσά νομίσματα με θηλειές δεμένα το ένα κοντά στο άλλο).
Στη Ρόδο συνήθιζαν κάποτε να βαπτίζουν τα μωρά όταν ήταν δεκαπέντε περίπου ημερών και άλλοτε όταν ήταν δύο ή τριών μηνών. Την Τετάρτη πριν τη βάπτιση οι γιαγιάδες του καλούσαν τους συγγενείς και φίλους της οικογένειας δίνοντάς τους ψωμί.
Στην Κάρπαθο τα παλαιότερα χρόνια το παιδί βαπτιζόταν στις 8 ημέρες από την γέννησή του. Τώρα μεσολαβεί ένα άλλο έθιμο, περισσότερο στη κάτω Κάρπαθο, “τα εφτά”. Μετά δηλαδή από 7 ημέρες από τη γέννηση του παιδιού και χωρίς ιδιαίτερη πρόσκληση, οι συγγενείς του νεογέννητου μαζεύονται στο σπίτι του και παίρνουν μέρος στην τελετή των εφτά ημερών. Γυναίκες και κορίτσια τυλίγουν το παιδί μέσα σε μεταξωτές κουβέρτες και κάνοντας ένα είδος κούνιας κρατώντας τες με τα χέρια, κουνούν το μωρό και τραγουδούν διάφορα τραγούδια στο σκοπό του νανουρίσματος. Μετά από τις ευχές οι συγγενείς τρώνε αλευρά (ένα είδος πηκτού χυλού με μέλι και βούτυρο) και στη συνέχεια ντύνουν το παιδί φορώντας του, αν είναι αγόρι ένα πουκάμισο του πατέρα ή αν είναι κορίτσι ένα εσώρουχο της μητέρας. Μετά βάζουν το παιδί πάνω σε ένα μεγάλο τραπέζι και πετάνε πάνω σ’ αυτό τα διάφορα δώρα που προσφέρουν οι συγγενείς, ενώ βάζουν πάνω στο παιδί χρυσά ρολόγια, βραχιόλια και κολαΐνες (χρυσά νομίσματα με θηλειές δεμένα το ένα κοντά στο άλλο).
Θεία Κοινωνία
Παλαιότερα, ο νονός ή η νονά συνόδευαν τους γονείς και το νεοφώτιστο
στην εκκλησία, όπου το μωρό ντυμένο με τα βαπτιστικά του κοινωνούσε
τρεις συνεχόμενες Κυριακές μετά τη Βάπτιση. Οι γονείς έφερναν μαζί και
τη λαμπάδα του παιδιού, την οποία κάθε φορά άναβαν για όση ώρα
βρίσκονταν στην εκκλησία. Την τρίτη φορά έβγαζαν το στολισμό από το
κερί, γιατί έπρεπε να αφήσουν τη λαμπάδα στην εκκλησία.
Ιερό Μυστήριο
Στην κυρίως τελετή της βάπτισης τα βασικότερα σημεία είναι: ο
καθαγιασμός του νερού, η επάλειψη του βαπτιζομένου με λάδι, η τριπλή
κατάδυση στο νερό, το χρίσμα, η τριχοκουρία, η ένδυση και ο κύκλος γύρω
από την κολυμπήθρα. Η τελετή στο σύνολό της, καθώς και τα υλικά που
χρησιμοποιούνται, κρύβουν βαθύτατους συμβολισμούς! Το νερό αποτελεί το
βασικό στοιχείο του βαπτίσματος. Η τριπλή βύθιση στο νερό στο όνομα της
Αγίας Τριάδος σημαίνει τη συμμετοχή του στο θάνατο και την Ανάσταση του
Χριστού. Το νερό γίνεται μέσο ψυχικού καθαρμού, «λουτρόν
παλιγγενεσίας», μέσα στο οποίο θάπτεται ο παλαιός άνθρωπος και από το
οποίο εξέρχεται αναγεννημένος ο νέος άνθρωπος, ο χριστιανός. Ο σταυρός
που δίνεται στο νεοφώτιστο είναι η σφραγίδα του Χριστού και συμβολίζει
το πνεύμα της θυσίας και της αυταπάρνησης, που συνεπάγεται η αποδοχή
της χριστιανικής ζωής. Η λαμπάδα είναι σύμβολο του φωτός του Χριστού,
το οποίο στο εξής ο νεοφώτιστος θα πρέπει να σκορπίζει στον κόσμο με
την παρουσία και τη ζωή του. Τέλος, η τριχοκουρία (κόψιμο των μαλλιών)
σημαίνει, ότι πλέον ο νεοφώτιστος ανήκει στο Θεό, είναι αφιερωμένος σ’
Αυτόν. Παραδοσιακά, τα μαλλιά των μωρών δεν έπρεπε να κοπούν πριν τη
βάπτισή τους.
Κουμπάρος
Στο νομό Πέλλας, όταν το μωρό γινόταν σαράντα ημερών, ο πατέρας
ρωτούσε τον κουμπάρο, αν ήθελε να βαπτίσει το μωρό. Για να τον
καλέσουν, έπαιρναν μια λαμπάδα και μια πετσέτα και πήγαιναν να του πουν
ποια μέρα θα γινόταν η βάφτιση. Την ημέρα της βάπτισης ο κουμπάρος
έφερνε στην εκκλησία δύο κουβάδες ζεστό νερό. Το μωρό ερχόταν με
κάποιον συγγενή και εκεί το έπαιρνε ο κουμπάρος, αφού του έδινε λεφτά. Η
μητέρα δεν πήγαινε στην εκκλησία. Την ώρα της βάπτισης όλοι έριχναν
λεφτά στη κολυμπήθρα. Ο κουμπάρος έλεγε το όνομα του παιδιού, που δεν
το ήξερε κανείς, και τα παιδιά έτρεχαν στη μητέρα για να της το πουν.
Σ’ όποιο παιδί έφτανε πρώτο η μητέρα του έδινε περισσότερα λεφτά από τ’
άλλα. Μετά το τέλος της βάπτισης οι καλεσμένοι σήκωναν τον κουμπάρο
ψηλά και φώναζαν “άξιος” και οι συγγενείς, αντί για
μπομπονιέρες, μοίραζαν λεφτά και σταυρουδάκια. Ο κουμπάρος έφερνε το
μωρό στο σπίτι και η μητέρα γονάτιζε τρεις φορές και του φιλούσε το
χέρι για να το πάρει. Όταν έφευγε από το σπίτι ο κουμπάρος, πήγαινε απ’
την κούνια του μωρού, το φιλούσε και του έριχνε λεφτά.
Στα περισσότερα μέρη, για το πρωτότοκο παιδί νονός ήταν πάντοτε ο κουμπάρος που είχε στεφανώσει το ανδρόγυνο. Γι’ αυτό και στη Χίο στο τραπέζι του γάμου λεγόταν το ακόλουθο τετράστιχο: “Κουμπάρε που στεφάνωσες, κι έσμιξες το ζευγάρι, να σ’ αξιώσει ο Θεός, να βάλεις και το λάδι.”
Στα περισσότερα μέρη, για το πρωτότοκο παιδί νονός ήταν πάντοτε ο κουμπάρος που είχε στεφανώσει το ανδρόγυνο. Γι’ αυτό και στη Χίο στο τραπέζι του γάμου λεγόταν το ακόλουθο τετράστιχο: “Κουμπάρε που στεφάνωσες, κι έσμιξες το ζευγάρι, να σ’ αξιώσει ο Θεός, να βάλεις και το λάδι.”
Λευκά ρούχα
Ο νονός σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας αγόραζε λευκά ενδύματα
για το μωρό που θα βάπτιζε. Τα λευκά ρούχα, που ονομάζονταν και «εμφώτεια» ή «φωτίκια»,
συμβόλιζαν τη λαμπρότητα της ψυχής, τον εσωτερικό φωτισμό, το φως και
το κάλλος του Χριστού, που ενδύθηκε ο νεοφώτιστος. Το λευκό συμβόλιζε
επίσης την καθαρότητα και τη φωτεινότητα της ψυχής του βαπτισθέντος.
Μαρτυρικά
Στο νησί της Λέσβου τα βαφτίσια ήταν πάντα ένα χαρμόσυνο γεγονός για
τους γονείς του παιδιού και τους συγγενείς και συνήθως γιορταζόταν με
φαγοπότι και ολονύχτιο γλέντι. Όταν τελείωνε η τελετή της βάφτισης, ο
νονός στην αυλή της εκκλησίας γέμιζε τις χούφτες του με νομίσματα και τα
σκόρπιζε στον αέρα, για να τα πάρουν τα συγκεντρωμένα παιδιά. Αν το
νεοφώτιστο είχε μεγαλύτερα αδέρφια, τους έδινε το δικό τους νόμισμα στο
χέρι. Η κίνηση αυτή γινόταν για τη “μαρτυρία”. Σήμερα τη θέση των νομισμάτων έχουν πάρει τα σταυρουδάκια που δίνονται στον κόσμο, τα γνωστά “μαρτυρικά”.
Στις μέρες μας, μετά το τέλος της βάφτισης, οι γονείς μοιράζουν στους
καλεσμένους κάποιο γλυκό, συνήθως αμυγδαλωτά. Οι μπομπονιέρες έχουν
προηγηθεί με το κάλεσμα.
Νονός
Κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία, ο νονός, που θεωρείται ο πνευματικός
πατέρας του παιδιού, δεν επιτρέπεται να βαφτίσει παιδιά διαφορετικού
φύλου. Ταυτόχρονα, η εκκλησία μας απαγορεύει την τέλεση γάμου σε ένα
ζευγάρι, το οποίο είχε τον ίδιο νονό. Στο παρελθόν ο ρόλος του νονού
ήταν ουσιαστικός και οπωσδήποτε δεν περιοριζόταν στο να αγοράσει κάποια
δώρα στο παιδί στις γιορτές. Ο νονός αναλάμβανε την υποχρέωση να
κατηχήσει το παιδάκι, όταν αυτό άρχιζε να καταλαβαίνει, στη χριστιανική
πίστη και ζωή.
Ξεροτήγανα
Η συνταγή για τα ξεροτήγανα συνδυάζει τα κύρια παραδοσιακά προϊόντα
της κρητικής κουζίνας: μέλι, πορτοκάλι, ελαιόλαδο. Βυζαντινής
καταγωγής, αυτό το γλύκισμα προσφερόταν και προσφέρεται σε βαπτίσεις,
αλλά και γάμους.
Υλικά:
2 φλιτζάνια του τσαγιού αλεύρι
1 κουταλάκι αλάτι
1,5 φλιτζάνι ελαιόλαδο
0,5 φλιτζάνι χυμός πορτοκαλιού
3 κουταλιές της σούπας νερό
0,5 φλιτζάνι λάδι
1 φλιτζάνι ζάχαρη
Τριμμένα καρύδια
Κανέλα σε σκόνη και ολόκληρη
Σουσάμι
Δύο μοσχοκάρφια
Εκτέλεση:
Σε μια γαβάθα ανακατεύουμε το αλεύρι, το αλάτι, το χυμό του πορτοκαλιού, δύο κουταλιές λαδιού και το νερό, μέχρι να έχουμε μια σφιχτή ζύμη. Σκεπάζουμε και αφήνουμε το μείγμα να ξεκουραστεί για μια ώρα. Στη συνέχεια, απλώνουμε τη ζύμη σε στρώσεις λεπτές σα χαρτί, πάνω σ’ ένα τραπέζι αλευρωμένο από πριν και κόβουμε φέτες περίπου 10Χ15 εκατοστών. Βάζουμε το υπόλοιπο λάδι να ζεσταθεί και μόλις κάψει, ρίχνουμε σ’ αυτό μία – μία τις φέτες. Παίρνουν έτσι διάφορα σχήματα. Τις βγάζουμε, μόλις ροδίσουν ελαφρά. Τέλος, απλώνουμε τις φέτες της ζύμης σε μια πιατέλα με απορροφητικό χαρτί, για να ρουφήξει το λάδι και τις περιχύνουμε με το σιρόπι (για το σιρόπι: βάζουμε σε μια κατσαρόλα το μέλι, τη ζάχαρη, το φλιτζάνι νερό, ένα κομμάτι κανέλα και 2 μοσχοκάρφια. Αφαιρούμε τον αφρό που βγαίνει στο βράσιμο), τα καρύδια, το σουσάμι και τη σκόνη κανέλας.
Υλικά:
2 φλιτζάνια του τσαγιού αλεύρι
1 κουταλάκι αλάτι
1,5 φλιτζάνι ελαιόλαδο
0,5 φλιτζάνι χυμός πορτοκαλιού
3 κουταλιές της σούπας νερό
0,5 φλιτζάνι λάδι
1 φλιτζάνι ζάχαρη
Τριμμένα καρύδια
Κανέλα σε σκόνη και ολόκληρη
Σουσάμι
Δύο μοσχοκάρφια
Εκτέλεση:
Σε μια γαβάθα ανακατεύουμε το αλεύρι, το αλάτι, το χυμό του πορτοκαλιού, δύο κουταλιές λαδιού και το νερό, μέχρι να έχουμε μια σφιχτή ζύμη. Σκεπάζουμε και αφήνουμε το μείγμα να ξεκουραστεί για μια ώρα. Στη συνέχεια, απλώνουμε τη ζύμη σε στρώσεις λεπτές σα χαρτί, πάνω σ’ ένα τραπέζι αλευρωμένο από πριν και κόβουμε φέτες περίπου 10Χ15 εκατοστών. Βάζουμε το υπόλοιπο λάδι να ζεσταθεί και μόλις κάψει, ρίχνουμε σ’ αυτό μία – μία τις φέτες. Παίρνουν έτσι διάφορα σχήματα. Τις βγάζουμε, μόλις ροδίσουν ελαφρά. Τέλος, απλώνουμε τις φέτες της ζύμης σε μια πιατέλα με απορροφητικό χαρτί, για να ρουφήξει το λάδι και τις περιχύνουμε με το σιρόπι (για το σιρόπι: βάζουμε σε μια κατσαρόλα το μέλι, τη ζάχαρη, το φλιτζάνι νερό, ένα κομμάτι κανέλα και 2 μοσχοκάρφια. Αφαιρούμε τον αφρό που βγαίνει στο βράσιμο), τα καρύδια, το σουσάμι και τη σκόνη κανέλας.
Ονοματοδοσία
Στην πραγματικότητα η βάπτιση δεν πρέπει να ταυτίζεται με την
ονοματοδοσία. Η αναφορά του ονόματος του βαπτιζόμενου υπάρχει στη
βάπτιση (όπως και σε άλλες ακολουθίες) και δηλώνει, ότι για το Θεό κάθε
ένας από εμάς είναι ένα πρόσωπο για το οποίο Εκείνος ενδιαφέρεται
ξεχωριστά. Δεν είναι η βάπτιση ο τρόπος για να αποκτήσει το παιδί ένα
όνομα.
Η Εκκλησία έχει ευχή ονοματοδοσίας, που συνήθως διαβάζεται οκτώ μέρες μετά τη γέννηση -μπορεί και αργότερα- και το όνομα του παιδιού μπορεί να αναφέρεται και πριν από τη βάπτιση.
Όμως, ας δούμε τι γίνεται στην ελληνική παράδοση, που θέλει το πρώτο παιδί του ζευγαριού να “κληρονομεί” το ένα όνομα εκ των δυο γονέων του συζύγου. Σε πολλά χωριά, ακόμη και σήμερα ακολουθείται πιστά το έθιμο, ιδίως για τα αγόρια που θεωρείται ότι “συνεχίζουν” το όνομα της οικογένειας, καθώς στην αντίθετη περίπτωση μπορεί να δημιουργηθούν ακόμη και έριδες μεταξύ των δυο οικογενειών. Για ευνόητους λόγους, κρίνεται σκόπιμο να αποφεύγεται το παιδί να φέρει ίδιο όνομα με τους γονείς του.
Η Εκκλησία έχει ευχή ονοματοδοσίας, που συνήθως διαβάζεται οκτώ μέρες μετά τη γέννηση -μπορεί και αργότερα- και το όνομα του παιδιού μπορεί να αναφέρεται και πριν από τη βάπτιση.
Όμως, ας δούμε τι γίνεται στην ελληνική παράδοση, που θέλει το πρώτο παιδί του ζευγαριού να “κληρονομεί” το ένα όνομα εκ των δυο γονέων του συζύγου. Σε πολλά χωριά, ακόμη και σήμερα ακολουθείται πιστά το έθιμο, ιδίως για τα αγόρια που θεωρείται ότι “συνεχίζουν” το όνομα της οικογένειας, καθώς στην αντίθετη περίπτωση μπορεί να δημιουργηθούν ακόμη και έριδες μεταξύ των δυο οικογενειών. Για ευνόητους λόγους, κρίνεται σκόπιμο να αποφεύγεται το παιδί να φέρει ίδιο όνομα με τους γονείς του.
Παστέλι
Στη Σίφνο, τη Ρόδο και την Κάσο το παστέλι είναι συνδεδεμένο με τα
μυστήρια του γάμου και της βάπτισης. Ανήκει στην ειδική κατηγορία των
«τραγανών παστελιών», δηλαδή στη σύστασή του υπερισχύει το σουσάμι
(περίπου 60% σουσάμι και 40% μέλι). Στη Ρόδο, όπου ονομάζεται μελεκούνι,
καρυκεύεται με κύμινο και κανέλλα. Στην Κάσο, προστίθενται μερικές
φορές και καρύδια στο μείγμα. Στην Άνδρο, την Τήνο και τα Κουφονήσια
σερβίρεται πάνω σε φύλλα λεμονιού. Στην Αμοργό προσθέτουν κύμινο.
Ας δούμε, όμως, μια παραδοσιακή συνταγή της Ελένης Αντ. Τρούλλου από το βιβλίο «Λιχουδιές της Σίφνου»:
Υλικά:
1 κιλό μέλι Σίφνου
1.200 γραμμάρια σουσάμι
Εκτέλεση:
Βάζουμε το μέλι στη φωτιά σε μεγάλη πλατιά κατσαρόλα. Το ανακατεύουμε συνέχεια με ξύλινη κουτάλα, για να μην πιάσει. Όταν αρχίζει να δένει, ρίχνουμε το σουσάμι και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε. Για να είμαστε σίγουροι πως έχει δέσει και είναι έτοιμο το υλικό, παίρνουμε ένα ποτηράκι με νερό και στάζουμε μέσα μια σταγόνα με ένα κουταλάκι. Αν δε διαλυθεί η σταγόνα αμέσως, τότε είναι έτοιμο το παστέλι. Όσο περισσότερο ψήνεται, παίρνει μια ωραία μυρωδιά και διατηρείται περισσότερο χρονικό διάστημα, χωρίς να αλλοιωθεί. Ετοιμάζουμε ένα μεγάλο τραπέζι ή ένα φαρδύ μάρμαρο, αλείφουμε με βούτυρο και απλώνουμε το υλικό. Το δουλεύουμε απ’ όλες τις πλευρές του, ώσπου ν’ αρχίσει να κρυώνει, για να του δώσουμε το τελικό του σχήμα. Μ’ έναν πλάστη δουλεύουμε καλά το παστέλι και το στρώνουμε, για να έχει το πάχος που θέλουμε. Σ’ ένα πιατάκι βάζουμε κόκκινο γλυκό κρασί και βουτάμε τα χέρια μας, για να του δώσουμε το σχήμα και το πάχος που θέλουμε και να γίνει ομοιόμορφο. Την τελική μορφή τη δίνουμε με τον ξύλινο πλάστη. Όταν κρυώσει τελείως, το κόβουμε σε μικρά κομμάτια.
Ας δούμε, όμως, μια παραδοσιακή συνταγή της Ελένης Αντ. Τρούλλου από το βιβλίο «Λιχουδιές της Σίφνου»:
Υλικά:
1 κιλό μέλι Σίφνου
1.200 γραμμάρια σουσάμι
Εκτέλεση:
Βάζουμε το μέλι στη φωτιά σε μεγάλη πλατιά κατσαρόλα. Το ανακατεύουμε συνέχεια με ξύλινη κουτάλα, για να μην πιάσει. Όταν αρχίζει να δένει, ρίχνουμε το σουσάμι και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε. Για να είμαστε σίγουροι πως έχει δέσει και είναι έτοιμο το υλικό, παίρνουμε ένα ποτηράκι με νερό και στάζουμε μέσα μια σταγόνα με ένα κουταλάκι. Αν δε διαλυθεί η σταγόνα αμέσως, τότε είναι έτοιμο το παστέλι. Όσο περισσότερο ψήνεται, παίρνει μια ωραία μυρωδιά και διατηρείται περισσότερο χρονικό διάστημα, χωρίς να αλλοιωθεί. Ετοιμάζουμε ένα μεγάλο τραπέζι ή ένα φαρδύ μάρμαρο, αλείφουμε με βούτυρο και απλώνουμε το υλικό. Το δουλεύουμε απ’ όλες τις πλευρές του, ώσπου ν’ αρχίσει να κρυώνει, για να του δώσουμε το τελικό του σχήμα. Μ’ έναν πλάστη δουλεύουμε καλά το παστέλι και το στρώνουμε, για να έχει το πάχος που θέλουμε. Σ’ ένα πιατάκι βάζουμε κόκκινο γλυκό κρασί και βουτάμε τα χέρια μας, για να του δώσουμε το σχήμα και το πάχος που θέλουμε και να γίνει ομοιόμορφο. Την τελική μορφή τη δίνουμε με τον ξύλινο πλάστη. Όταν κρυώσει τελείως, το κόβουμε σε μικρά κομμάτια.
Μαρτυρικά
Στο νησί της Λέσβου τα βαφτίσια ήταν πάντα ένα χαρμόσυνο γεγονός για
τους γονείς του παιδιού και τους συγγενείς και συνήθως γιορταζόταν με
φαγοπότι και ολονύχτιο γλέντι. Όταν τελείωνε η τελετή της βάφτισης, ο
νονός στην αυλή της εκκλησίας γέμιζε τις χούφτες του με νομίσματα και τα
σκόρπιζε στον αέρα, για να τα πάρουν τα συγκεντρωμένα παιδιά. Αν το
νεοφώτιστο είχε μεγαλύτερα αδέρφια, τους έδινε το δικό τους νόμισμα στο
χέρι. Η κίνηση αυτή γινόταν για τη “μαρτυρία”. Σήμερα τη θέση των νομισμάτων έχουν πάρει τα σταυρουδάκια που δίνονται στον κόσμο, τα γνωστά “μαρτυρικά”.
Στις μέρες μας, μετά το τέλος της βάφτισης, οι γονείς μοιράζουν στους
καλεσμένους κάποιο γλυκό, συνήθως αμυγδαλωτά. Οι μπομπονιέρες έχουν
προηγηθεί με το κάλεσμα.
Νονός
Κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία, ο νονός, που θεωρείται ο πνευματικός
πατέρας του παιδιού, δεν επιτρέπεται να βαφτίσει παιδιά διαφορετικού
φύλου. Ταυτόχρονα, η εκκλησία μας απαγορεύει την τέλεση γάμου σε ένα
ζευγάρι, το οποίο είχε τον ίδιο νονό. Στο παρελθόν ο ρόλος του νονού
ήταν ουσιαστικός και οπωσδήποτε δεν περιοριζόταν στο να αγοράσει κάποια
δώρα στο παιδί στις γιορτές. Ο νονός αναλάμβανε την υποχρέωση να
κατηχήσει το παιδάκι, όταν αυτό άρχιζε να καταλαβαίνει, στη χριστιανική
πίστη και ζωή.
Ξεροτήγανα
Η συνταγή για τα ξεροτήγανα συνδυάζει τα κύρια παραδοσιακά προϊόντα
της κρητικής κουζίνας: μέλι, πορτοκάλι, ελαιόλαδο. Βυζαντινής
καταγωγής, αυτό το γλύκισμα προσφερόταν και προσφέρεται σε βαπτίσεις,
αλλά και γάμους.
Υλικά:
2 φλιτζάνια του τσαγιού αλεύρι
1 κουταλάκι αλάτι
1,5 φλιτζάνι ελαιόλαδο
0,5 φλιτζάνι χυμός πορτοκαλιού
3 κουταλιές της σούπας νερό
0,5 φλιτζάνι λάδι
1 φλιτζάνι ζάχαρη
Τριμμένα καρύδια
Κανέλα σε σκόνη και ολόκληρη
Σουσάμι
Δύο μοσχοκάρφια
Εκτέλεση:
Σε μια γαβάθα ανακατεύουμε το αλεύρι, το αλάτι, το χυμό του πορτοκαλιού, δύο κουταλιές λαδιού και το νερό, μέχρι να έχουμε μια σφιχτή ζύμη. Σκεπάζουμε και αφήνουμε το μείγμα να ξεκουραστεί για μια ώρα. Στη συνέχεια, απλώνουμε τη ζύμη σε στρώσεις λεπτές σα χαρτί, πάνω σ’ ένα τραπέζι αλευρωμένο από πριν και κόβουμε φέτες περίπου 10Χ15 εκατοστών. Βάζουμε το υπόλοιπο λάδι να ζεσταθεί και μόλις κάψει, ρίχνουμε σ’ αυτό μία – μία τις φέτες. Παίρνουν έτσι διάφορα σχήματα. Τις βγάζουμε, μόλις ροδίσουν ελαφρά. Τέλος, απλώνουμε τις φέτες της ζύμης σε μια πιατέλα με απορροφητικό χαρτί, για να ρουφήξει το λάδι και τις περιχύνουμε με το σιρόπι (για το σιρόπι: βάζουμε σε μια κατσαρόλα το μέλι, τη ζάχαρη, το φλιτζάνι νερό, ένα κομμάτι κανέλα και 2 μοσχοκάρφια. Αφαιρούμε τον αφρό που βγαίνει στο βράσιμο), τα καρύδια, το σουσάμι και τη σκόνη κανέλας.
Υλικά:
2 φλιτζάνια του τσαγιού αλεύρι
1 κουταλάκι αλάτι
1,5 φλιτζάνι ελαιόλαδο
0,5 φλιτζάνι χυμός πορτοκαλιού
3 κουταλιές της σούπας νερό
0,5 φλιτζάνι λάδι
1 φλιτζάνι ζάχαρη
Τριμμένα καρύδια
Κανέλα σε σκόνη και ολόκληρη
Σουσάμι
Δύο μοσχοκάρφια
Εκτέλεση:
Σε μια γαβάθα ανακατεύουμε το αλεύρι, το αλάτι, το χυμό του πορτοκαλιού, δύο κουταλιές λαδιού και το νερό, μέχρι να έχουμε μια σφιχτή ζύμη. Σκεπάζουμε και αφήνουμε το μείγμα να ξεκουραστεί για μια ώρα. Στη συνέχεια, απλώνουμε τη ζύμη σε στρώσεις λεπτές σα χαρτί, πάνω σ’ ένα τραπέζι αλευρωμένο από πριν και κόβουμε φέτες περίπου 10Χ15 εκατοστών. Βάζουμε το υπόλοιπο λάδι να ζεσταθεί και μόλις κάψει, ρίχνουμε σ’ αυτό μία – μία τις φέτες. Παίρνουν έτσι διάφορα σχήματα. Τις βγάζουμε, μόλις ροδίσουν ελαφρά. Τέλος, απλώνουμε τις φέτες της ζύμης σε μια πιατέλα με απορροφητικό χαρτί, για να ρουφήξει το λάδι και τις περιχύνουμε με το σιρόπι (για το σιρόπι: βάζουμε σε μια κατσαρόλα το μέλι, τη ζάχαρη, το φλιτζάνι νερό, ένα κομμάτι κανέλα και 2 μοσχοκάρφια. Αφαιρούμε τον αφρό που βγαίνει στο βράσιμο), τα καρύδια, το σουσάμι και τη σκόνη κανέλας.
Ονοματοδοσία
Στην πραγματικότητα η βάπτιση δεν πρέπει να ταυτίζεται με την
ονοματοδοσία. Η αναφορά του ονόματος του βαπτιζόμενου υπάρχει στη
βάπτιση (όπως και σε άλλες ακολουθίες) και δηλώνει, ότι για το Θεό κάθε
ένας από εμάς είναι ένα πρόσωπο για το οποίο Εκείνος ενδιαφέρεται
ξεχωριστά. Δεν είναι η βάπτιση ο τρόπος για να αποκτήσει το παιδί ένα
όνομα.
Η Εκκλησία έχει ευχή ονοματοδοσίας, που συνήθως διαβάζεται οκτώ μέρες μετά τη γέννηση -μπορεί και αργότερα- και το όνομα του παιδιού μπορεί να αναφέρεται και πριν από τη βάπτιση.
Όμως, ας δούμε τι γίνεται στην ελληνική παράδοση, που θέλει το πρώτο παιδί του ζευγαριού να “κληρονομεί” το ένα όνομα εκ των δυο γονέων του συζύγου. Σε πολλά χωριά, ακόμη και σήμερα ακολουθείται πιστά το έθιμο, ιδίως για τα αγόρια που θεωρείται ότι “συνεχίζουν” το όνομα της οικογένειας, καθώς στην αντίθετη περίπτωση μπορεί να δημιουργηθούν ακόμη και έριδες μεταξύ των δυο οικογενειών. Για ευνόητους λόγους, κρίνεται σκόπιμο να αποφεύγεται το παιδί να φέρει ίδιο όνομα με τους γονείς του.
Η Εκκλησία έχει ευχή ονοματοδοσίας, που συνήθως διαβάζεται οκτώ μέρες μετά τη γέννηση -μπορεί και αργότερα- και το όνομα του παιδιού μπορεί να αναφέρεται και πριν από τη βάπτιση.
Όμως, ας δούμε τι γίνεται στην ελληνική παράδοση, που θέλει το πρώτο παιδί του ζευγαριού να “κληρονομεί” το ένα όνομα εκ των δυο γονέων του συζύγου. Σε πολλά χωριά, ακόμη και σήμερα ακολουθείται πιστά το έθιμο, ιδίως για τα αγόρια που θεωρείται ότι “συνεχίζουν” το όνομα της οικογένειας, καθώς στην αντίθετη περίπτωση μπορεί να δημιουργηθούν ακόμη και έριδες μεταξύ των δυο οικογενειών. Για ευνόητους λόγους, κρίνεται σκόπιμο να αποφεύγεται το παιδί να φέρει ίδιο όνομα με τους γονείς του.
Παστέλι
Στη Σίφνο, τη Ρόδο και την Κάσο το παστέλι είναι συνδεδεμένο με τα
μυστήρια του γάμου και της βάπτισης. Ανήκει στην ειδική κατηγορία των
«τραγανών παστελιών», δηλαδή στη σύστασή του υπερισχύει το σουσάμι
(περίπου 60% σουσάμι και 40% μέλι). Στη Ρόδο, όπου ονομάζεται μελεκούνι,
καρυκεύεται με κύμινο και κανέλλα. Στην Κάσο, προστίθενται μερικές
φορές και καρύδια στο μείγμα. Στην Άνδρο, την Τήνο και τα Κουφονήσια
σερβίρεται πάνω σε φύλλα λεμονιού. Στην Αμοργό προσθέτουν κύμινο.
Ας δούμε, όμως, μια παραδοσιακή συνταγή της Ελένης Αντ. Τρούλλου από το βιβλίο «Λιχουδιές της Σίφνου»:
Υλικά:
1 κιλό μέλι Σίφνου
1.200 γραμμάρια σουσάμι
Εκτέλεση:
Βάζουμε το μέλι στη φωτιά σε μεγάλη πλατιά κατσαρόλα. Το ανακατεύουμε συνέχεια με ξύλινη κουτάλα, για να μην πιάσει. Όταν αρχίζει να δένει, ρίχνουμε το σουσάμι και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε. Για να είμαστε σίγουροι πως έχει δέσει και είναι έτοιμο το υλικό, παίρνουμε ένα ποτηράκι με νερό και στάζουμε μέσα μια σταγόνα με ένα κουταλάκι. Αν δε διαλυθεί η σταγόνα αμέσως, τότε είναι έτοιμο το παστέλι. Όσο περισσότερο ψήνεται, παίρνει μια ωραία μυρωδιά και διατηρείται περισσότερο χρονικό διάστημα, χωρίς να αλλοιωθεί. Ετοιμάζουμε ένα μεγάλο τραπέζι ή ένα φαρδύ μάρμαρο, αλείφουμε με βούτυρο και απλώνουμε το υλικό. Το δουλεύουμε απ’ όλες τις πλευρές του, ώσπου ν’ αρχίσει να κρυώνει, για να του δώσουμε το τελικό του σχήμα. Μ’ έναν πλάστη δουλεύουμε καλά το παστέλι και το στρώνουμε, για να έχει το πάχος που θέλουμε. Σ’ ένα πιατάκι βάζουμε κόκκινο γλυκό κρασί και βουτάμε τα χέρια μας, για να του δώσουμε το σχήμα και το πάχος που θέλουμε και να γίνει ομοιόμορφο. Την τελική μορφή τη δίνουμε με τον ξύλινο πλάστη. Όταν κρυώσει τελείως, το κόβουμε σε μικρά κομμάτια.
Ας δούμε, όμως, μια παραδοσιακή συνταγή της Ελένης Αντ. Τρούλλου από το βιβλίο «Λιχουδιές της Σίφνου»:
Υλικά:
1 κιλό μέλι Σίφνου
1.200 γραμμάρια σουσάμι
Εκτέλεση:
Βάζουμε το μέλι στη φωτιά σε μεγάλη πλατιά κατσαρόλα. Το ανακατεύουμε συνέχεια με ξύλινη κουτάλα, για να μην πιάσει. Όταν αρχίζει να δένει, ρίχνουμε το σουσάμι και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε. Για να είμαστε σίγουροι πως έχει δέσει και είναι έτοιμο το υλικό, παίρνουμε ένα ποτηράκι με νερό και στάζουμε μέσα μια σταγόνα με ένα κουταλάκι. Αν δε διαλυθεί η σταγόνα αμέσως, τότε είναι έτοιμο το παστέλι. Όσο περισσότερο ψήνεται, παίρνει μια ωραία μυρωδιά και διατηρείται περισσότερο χρονικό διάστημα, χωρίς να αλλοιωθεί. Ετοιμάζουμε ένα μεγάλο τραπέζι ή ένα φαρδύ μάρμαρο, αλείφουμε με βούτυρο και απλώνουμε το υλικό. Το δουλεύουμε απ’ όλες τις πλευρές του, ώσπου ν’ αρχίσει να κρυώνει, για να του δώσουμε το τελικό του σχήμα. Μ’ έναν πλάστη δουλεύουμε καλά το παστέλι και το στρώνουμε, για να έχει το πάχος που θέλουμε. Σ’ ένα πιατάκι βάζουμε κόκκινο γλυκό κρασί και βουτάμε τα χέρια μας, για να του δώσουμε το σχήμα και το πάχος που θέλουμε και να γίνει ομοιόμορφο. Την τελική μορφή τη δίνουμε με τον ξύλινο πλάστη. Όταν κρυώσει τελείως, το κόβουμε σε μικρά κομμάτια.
Χρίσμα
Το Χρίσμα είναι η ευωδιά του Χριστού και η σφραγίδα της δωρεάς του
Αγίου Πνεύματος. Μαζί με το Βάπτισμα τελείται από τον ιερέα και το
μυστήριο του Χρίσματος του βαπτιζομένου με Άγιο Μύρο. Απαρχή αυτού του
Μυστηρίου αποτελεί η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος «εν είδει περιστεράς»
την ώρα της Βάπτισης του Χριστού. Ο Χριστός δε χρίστηκε με μύρο ή με
λάδι, αλλά με το νοητό μύρο του Πνεύματος. Γι’ αυτό υπάρχει στην
Εκκλησία η ιερή συνήθεια να τελείται το μυστήριο του Χρίσματος, με το
οποίο ο νεοφώτιστος λαμβάνει τη «σφραγίδα της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος» και γίνεται «κεχρισμένος», δηλαδή αληθινά χριστιανός, αφού φέρει τη σφραγίδα του Αγίου Μύρου, το ορατό σημείο του Πνεύματος.
Ψωμί
Στο Θρακιώτικο λαϊκό πολιτισμό το ψωμί, ως σύμβολο ευτυχίας και ευημερίας, προσφέρεται σε όλες τις οικογενειακές χαρές. “Μπουγανίκια” και ”κάκανα” (κουλούρια) έφτιαχναν σε πολλά μέρη της Θράκης για τα νεογέννητα. “Δουντόπιτα” για το πρώτο δόντι του παιδιού, “στρατόπιτα”
για το πρώτο περπάτημά του. Στις βαφτίσεις μοίράζαν γλυκά παξιμάδια,
ενώ με περιποιημένο ψωμί οι μάνες της Σαμοθράκης ανταπέδιδαν τα δώρα,
που έστελνε ο νονός στο παιδί της την παραμονή των Φώτων τα τρία πρώτα
χρόνια. Στο Σουφλί μετά τη γέννηση του παιδιού, μια γυναίκα έκανε
μπογάτσες και έστελνε μια στη νονά ως ανακοίνωση της γέννησης, για να
προετοιμαστούν για τη βάπτιση. Η βάπτιση του παιδιού γινόταν την πρώτη
εβδομάδα της γέννησής του. Η ειδοποίηση της νονάς γινόταν ως εξής: η
μαμή έβαζε εκ μέρους της λεχώνας σε ένα δίσκο μια γαλατόπιτα, μια
κουλούρα, μια μερίδα φαγητό, ένα μπουκάλι κρασί και πήγαινε στη νονά ή
στο νονό, ειδοποιώντας για τη βάπτιση. Η νονά έκοβε ένα κομμάτι πίτα,
ένα κομμάτι κουλούρα κι έβαζε σε δικό της πιάτο φαγητό και στο ίδιο
μπουκάλι δικό της κρασί και τα έδινε στη μαμή με τον ίδιο δίσκο να τα
πάει στη λεχώνα.
Ωτία
Τα ωτία είναι γνωστά ως φιογκάκια. Τα φτιάχνουν οι Πόντιοι σε βαπτίσεις, αλλά και σε γάμους.
Ας δούμε τα υλικά για περίπου 40 κομμάτια:
Υλικά:
1 κούπα γιαούρτι
Μισή κούπα λάδι ή βούτυρο λιωμένο
3/4 κούπας ζάχαρη
3 αβγά
1 κουταλάκι σόδα ή 2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ
Μισό κουταλάκι αμμωνία διαλυμένη σε 2 κουταλιές γάλα
Μισό κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Ζάχαρη άχνη για το πασπάλισμα
Εκτέλεση:
Ανακατεύουμε σ’ ένα μεγάλο μπολ όλα τα υλικά εκτός από το αλεύρι. Ρίχνουμε σε δόσεις το αλεύρι και ζυμώνουμε ελαφρά, για να πετύχουμε μια ζύμη απαλή και μαλακιά, που δε θα κολλάει στα δάχτυλα. Την ανοίγουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια, σε φύλλο με πάχος 0,5 εκ. και μ’ ένα κουπ – πατ την κόβουμε σε ρόμβους. Κάνουμε στο κέντρο κατά μήκος του ρόμβου μια σχισμή, χωρίς να φτάσουμε ως τις άκρες. Πιάνουμε τη μια κορυφή του ρόμβου και την περνάμε μέσα από τη σχισμή, να βγει από την άλλη πλευρά. Αφού ετοιμαστούν όλα, τα τηγανίζουμε σε μπόλικο καυτό λάδι. Όταν ροδίσουν, τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα ακουμπάμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας, για να στραγγίσει το λάδι. Πασπαλίζουμε με άχνη ή τα σερβίρουμε περιχύνοντάς τα με μέλι.
Ας δούμε τα υλικά για περίπου 40 κομμάτια:
Υλικά:
1 κούπα γιαούρτι
Μισή κούπα λάδι ή βούτυρο λιωμένο
3/4 κούπας ζάχαρη
3 αβγά
1 κουταλάκι σόδα ή 2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ
Μισό κουταλάκι αμμωνία διαλυμένη σε 2 κουταλιές γάλα
Μισό κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Ζάχαρη άχνη για το πασπάλισμα
Εκτέλεση:
Ανακατεύουμε σ’ ένα μεγάλο μπολ όλα τα υλικά εκτός από το αλεύρι. Ρίχνουμε σε δόσεις το αλεύρι και ζυμώνουμε ελαφρά, για να πετύχουμε μια ζύμη απαλή και μαλακιά, που δε θα κολλάει στα δάχτυλα. Την ανοίγουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια, σε φύλλο με πάχος 0,5 εκ. και μ’ ένα κουπ – πατ την κόβουμε σε ρόμβους. Κάνουμε στο κέντρο κατά μήκος του ρόμβου μια σχισμή, χωρίς να φτάσουμε ως τις άκρες. Πιάνουμε τη μια κορυφή του ρόμβου και την περνάμε μέσα από τη σχισμή, να βγει από την άλλη πλευρά. Αφού ετοιμαστούν όλα, τα τηγανίζουμε σε μπόλικο καυτό λάδι. Όταν ροδίσουν, τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα ακουμπάμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας, για να στραγγίσει το λάδι. Πασπαλίζουμε με άχνη ή τα σερβίρουμε περιχύνοντάς τα με μέλι.
Από την Μαρία Βόλλη
Η απόφαση για το ποιος θα γίνει νονός ή νονά του παιδιού σας είναι πολύ σημαντική
Η απόφαση για το ποιος θα γίνει νονός ή νονά του παιδιού σας
είναι πολύ σημαντική, γιατί με τη βάφτιση αρχίζει μια σχέση στοργής και αγάπης ανάμεσά τους. Η νονά δε θα είναι απλώς ένας “κουβαλητής”των δώρων στις γιορτές και στα γενέθλια,
αλλά θα είναι κοντά στο παιδίστις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του.
Το θέμα της επιλογής του νονού είναι η πρώτη σημαντική απόφαση την οποία θα κληθείτε να πάρετε αμέσως μόλις αρχίσετε να ασχολείστε με τη βάπτιση του παιδιού σας. Όσο εύκολο και αν ακούγεται, η επιλογή του κατάλληλου προσώπου είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση, αφού ο ανάδοχος θεωρείται ο πνευματικός γονιός του παιδιού και καλείται να παίξει ουσιαστικό ρόλο στη ζωή του.
Εκτός από τη θρησκευτική, πνευματική και πρακτική καθοδήγηση με χρήσιμες συμβουλές στην καθημερινότητά του, παλιότερα οι νονοί ήταν εκείνοι που αναλάμβαναν να μεγαλώσουν το παιδί σε περίπτωση που οι γονείς πάθαιναν κάτι.
Στο παρελθόν, η παράδοση ήθελε το πρώτο παιδί του ζευγαριού να το βαφτίζει εκείνος που τους πάντρεψε. Σε κάποιες τοπικές κοινωνίες μάλιστα ο ανάδοχος επιλεγόταν βάσει της κοινωνικής και οικονομικής του κατάστασης.
Όμως, τα τελευταία χρόνια όλα αυτά δεν αποτελούν δέσμευση. Κοινός παρανομαστής ανάμεσα στο ζευγάρι και τους νονούς πρέπει να είναι οι αξίες που θέλουν και οι δυο να περάσουν στο παιδί για τη ζωή του. Σήμερα οι γονείς επιλέγουν κάποιο αγαπημένο πρόσωπο από το φιλικό ή συγγενικό περιβάλλον και του ανακοινώνουν την επιθυμία τους να γίνει ο νονός ή η νονά του παιδιού τους.
Όμως, ας μην ξεχνάτε, ότι ο ρόλος των νονών δεν είναι μόνο κοινωνικός. Είναι ένας πολύ ουσιαστικός ρόλος ζωής και γι’ αυτό πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί στην επιλογή σας. Ο καλός νονός δεν ξεχνά σημαντικές ημερομηνίες (π.χ. γενέθλια, γιορτές, κ.ά.), καθώς επίσης και τα δώρα. Ο ακόμα καλύτερος δεν χρειάζεται καμιά δικαιολογία και αφορμή για να προσφέρει δώρα στο βαφτιστήρι του και να του αφιερώσει πολύτιμο χρόνο για να ασχοληθεί μαζί του. Είναι κοντά στο πνευματικό του παιδί, καθώς αυτό μεγαλώνει, ενώ έχει πάντα τη διάθεση να βρίσκεται δίπλα του και να το συμβουλεύει συμπληρώνοντας έτσι το δύσκολο έργο των γονιών. Ένας άνθρωπος από το στενό φιλικό ή οικογενειακό σας περιβάλλον είναι πολύ πιθανό να μην απομακρυνθεί από τη ζωή της οικογένειάς σας.
Η σχέση αυτή προϋποθέτει ουσιαστική επαφή του νονού με το παιδί, ανάληψη ευθυνών, αμοιβαία αγάπη και εκτίμηση και φυσικά διάθεση και χρόνο από το νονό να ασχοληθεί μαζί του, να το νοιάζεται και να το φροντίζει. Αυτό συνεπάγεται, ότι ο υποψήφιος ή η υποψήφια θα αποδεχθούν το ρόλο τους, όχι μόνο επειδή το θέλετε εσείς, αλλά και επειδή το νιώθουν και το θέλουν πραγματικά.
Άλλωστε, όσοι από εμάς έχουμε γίνει πνευματικοί γονείς ενός παιδιού, έχουμε επιλέξει αυτό το ρόλο χάρη στην αγάπη μας για τα παιδιά και για ένα συγκεκριμένο ζευγάρι ειδικότερα, με το οποίο δεθήκαμε με μια πολύ δυνατή σχέση που έχει ως άξονά της το παιδί. Ξεκινώντας, λοιπόν, με βάση την αγάπη και το σεβασμό, ο δεκάλογος μιας καλής νονάς είναι ουσιαστικά πολύ απλή ιστορία!
Ο δεκάλογος μιας καλής νονάς!
Προτού καταλήξετε, συζητήστε με το σύντροφό σας και λάβετε υπ’ όψιν σας ορισμένα κριτήρια, που θα σας βοηθήσουν να κάνετε την καλύτερη επιλογή για το παιδάκι σας. Αναφερόμαστε καταχρηστικά στη “νονά” στο θηλυκό πρόσωπο. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως όλα όσα ακολουθούν, δεν ισχύουν για το νονό ή τους νονούς!- Για την εκκλησία μας κάθε νονά πρέπει να είναι χριστιανή και να βαπτίζει πάντα παιδιά του ίδιου φύλου, για να αποφευχθεί στο μέλλον ο κίνδυνος να παντρευτούν μεταξύ τους. Αν για εσάς είναι σημαντική η θρησκεία, τότε είναι μάλλον εξίσου σημαντικό να επιλέξετε νονά που θα καθοδηγήσει το παιδί σωστά και παράλληλα με εσάς στα πιστεύω σας.
- Είναι σημαντικό να συμφωνείτε με τον τρόπο ζωής και τις αξίες της, μιας και το παιδί σας θα γίνει κομμάτι και της δικής της ζωής και θα το καθοδηγήσει με χρήσιμες συμβουλές και σκέψεις. Βέβαια, αν δεν έχει τις ίδιες ηθικές αξίες με εσάς ή ακολουθεί ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, αυτό δε σημαίνει ότι είναι απαγορευτικό να γίνει νονά, αρκεί να αποδέχεστε τις απόψεις της. Το παιδί μπορεί μέσα από αυτήν τη διαφορετικότητα να ανακαλύψει ένα ευρύτερο πεδίο σκέψης και αντίληψης.
- Οι σχέσεις της υποψήφιας νονάς με εσάς και την οικογένειά σας είναι βέβαια πολύ σημαντική. Η συχνή σας επαφή και επικοινωνία θα βοηθήσει όσο το παιδάκι είναι ακόμη μικρό να νιώσει τη νονά οικεία στη ζωή του και να την αγαπήσει.
- Είναι άνθρωπος που εμπιστεύεστε και έχει ήδη δικά της παιδιά. Η εμπειρία της θα τη βοηθήσει να εξοικειωθεί εύκολα με το παιδί, ώστε να μπορεί να ασχολείται μαζί του από τα πρώτα χρόνια της ζωής του.
- Η νονά είναι γλυκός και τρυφερός άνθρωπος, οπότε δύσκολα θα αμελήσει τις συναισθηματικές υποχρεώσεις προς το βαφτιστήρι της. Εκτός από τα παιχνίδια, τα ρούχα και τη λαμπάδα θα παίζει με το παιδί, θα το πηγαίνει βόλτα και θα ενδιαφέρεται για τις επιδόσεις του, αλλά και τα προβλήματά του.
- Η νονά θα πρέπει να είναι διατεθειμένη να μείνει πλάι του, ακόμα και αν οι δικές σας σχέσεις με τα χρόνια διαφοροποιηθούν ή “χαλάσουν”. Το παιδί θα πρέπει να την εμπιστεύεται και να μπορεί να της λέει τα μυστικά και τις ανησυχίες του. Ακόμη και να ανοιχτεί απέναντί της για θέματα, που δεν τολμάει να μιλήσει μαζί σας.
- Είναι άνθρωπος γαλήνιος και πρόσχαρος και δεν έχει αρνητισμό. Κρατάει τα ευχάριστα, τα εύθυμα και τα συγκινητικά. Ένα τέτοιο πρότυπο θα βοηθήσει το παιδί να μάθει να αποφεύγει τη μεμψίμοιρη στάση και να μην αφήνει τις αναποδιές να του χαλάνε τη ζωή.
- Καθώς μεγαλώνει το παιδί η νονά πρέπει να είναι παρούσα, για να το συμβουλεύει, να το στηρίζει, να το ακούει, να μοιράζεται μαζί του σκέψεις και επιθυμίες. Εξάλλου, είναι μια σχέση αγάπης, φροντίδας και εμπιστοσύνης και από τις δυο πλευρές.
- Πρέπει να σκεφθείτε καλά, αν το άτομο που έχετε στο μυαλό σας για νονά του παιδιού σας είναι σε θέση να πάρει σοβαρά το νέο της ρόλο και τα καθήκοντά της απέναντι στο παιδί. Να έχει δηλαδή αρκετό χρόνο και διάθεση να το συμβουλεύει, να το βοηθά και να συμμετέχει ενεργά στη ζωή του, όταν αυτό το χρειάζεται.
- Τέλος, μη βιαστείτε να καταλήξετε σε κάποια έχοντας ως αποκλειστικό κριτήριο την κοινωνική της θέση. Καλό είναι να επιλέξετε -ανάμεσα στα αγαπημένα σας πρόσωπα- εκείνο που πιστεύετε ότι θα γίνει νονά με ειλικρινή ενθουσιασμό και ευχαρίστηση και όχι από υποχρέωση ή από ανάγκη για κοινωνική προβολή.
Από την Μαρία Φωκά
Γιατί είναι σημαντική η θέση των μωρών μπρούμυτα;
Οι ειδικοί συμβουλεύουν τους γονείς
να τοποθετούν τα μωράκια τους μπρούμυτα
όσο πιο συχνά μέσα στη μέρα γίνεται.
Τα μωρά περνούν λιγότερο χρόνο ύπνου πάνω στις κοιλίτσες τους, μετά την οδηγία να κοιμούνται ανάσκελα προς αποφυγήν του Συνδρόμου Αιφνίδιου Θανάτου.
Ως συνέπεια, παρατηρήθηκε αύξηση στα περιστατικά δυσμορφιών στα
παιδικά κεφαλάκια αλλά και καθυστέρηση στην στήριξη του αυχένα. Οι
ειδικοί λοιπόν συμβουλεύουν τους γονείς να τοποθετούν τα μωράκια τους
μπρούμυτα όσο πιο συχνά μέσα στη μέρα γίνεται.
Γιατί είναι σημαντική η θέση των μωρών μπρούμυτα;
Τώρα που τα μωρά περνούν περισσότερο χρόνο ανάσκελα, κατά τη διάρκεια
του ύπνου, είναι σημαντικό μέσα στη μέρα να τοποθετούνται μπρούμυτα.
Έτσι, όχι μόνο έχουν μια πιο ολοκληρωμένη οπτική του κόσμου γύρω τους,
αλλά και λόγο να σηκώνουν το κεφαλάκι τους και να το κινούν προς
διάφορες και διαφορετικές κατευθύνσεις με αποτέλεσμα να ενδυναμώνονται
οι μυς στον αυχένα και την πλάτη τους.
Τα μωρά πρέπει να μάθουν πώς να υποστηρίζουν το κεφαλάκι τους όταν είναι ακίνητα, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να μπορούν να στρέψουν το κεφάλι τους ως αντίδραση σε κάτι που συμβαίνει γύρω τους, διατηρώντας παράλληλα την όρθια στάση του κορμού τους.
Η τοποθέτηση του παιδιού ανάσκελα επίσης βοηθάει το κεφάλι του να αποκτήσει το στρογγυλό του σχήμα. Καθώς όλο και περισσότεροι γονείς τοποθετούν για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τα παιδιά τους μπρούμυτα, παρατηρήθηκε μια αύξηση περιστατικών όπου το κεφάλι του μωρού ήταν επίπεδο στην πίσω του πλευρά, κατάσταση που ονομάζεται πλαγιοκεφαλία.
Τα μωρά πρέπει να μάθουν πώς να υποστηρίζουν το κεφαλάκι τους όταν είναι ακίνητα, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να μπορούν να στρέψουν το κεφάλι τους ως αντίδραση σε κάτι που συμβαίνει γύρω τους, διατηρώντας παράλληλα την όρθια στάση του κορμού τους.
Η τοποθέτηση του παιδιού ανάσκελα επίσης βοηθάει το κεφάλι του να αποκτήσει το στρογγυλό του σχήμα. Καθώς όλο και περισσότεροι γονείς τοποθετούν για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τα παιδιά τους μπρούμυτα, παρατηρήθηκε μια αύξηση περιστατικών όπου το κεφάλι του μωρού ήταν επίπεδο στην πίσω του πλευρά, κατάσταση που ονομάζεται πλαγιοκεφαλία.
Από ποιά ηλικία πρέπει να βάζουμε τα παιδιά μπρούμυτα;
Η θέση αυτή κατά την οποία το παιδί στηρίζεται στην κοιλίτσα του
μπορεί να ξεκινήσει από την γέννησή του ακόμη και οπωσδήποτε όχι μετά
τον πρώτο μήνα.
Ένας από τους λόγους που οι γονείς καθυστερούν είναι η σκέψη ότι το παιδί θα πιέζει τον ομφάλιο λώρο και θα αισθάνεται δυσάρεστα. Οι παιδίατροι ωστόσο εξηγούν ότι αν η θέση του παιδιού μπρούμυτα είναι άνετη, δεν θα έχει πρόβλημα. Εξάλλου, όσο πιο γρήγορα συνηθίσει στη θέση με την κοιλίτσα του από κάτω, τόσο πιο εύκολα και γρήγορα θα κατακτήσει την στήριξη του κεφαλιού του.
Όσο για το χρόνο παραμονής του παιδιού σε θέση με την κοιλίτσα του από κάτω, κάποιοι παιδίατροι συστήνουν 5-10 λεπτά δυο τρεις φορές την ημέρα. Άλλοι είναι της άποψης ότι ο χρόνος και η συχνότητα μπορούν να αυξηθούν, ανάλογα με τον διαθέσιμο χρόνο των γονιών.
Συχνά τα μωρά αντιδρούν όταν τα βάζουμε μπρούμυτα, ωστόσο οι παιδίατροι επιμένουν ότι χρειάζεται υπομονή και ότι όλα είναι θέμα εξάσκησης.
Ένας από τους λόγους που οι γονείς καθυστερούν είναι η σκέψη ότι το παιδί θα πιέζει τον ομφάλιο λώρο και θα αισθάνεται δυσάρεστα. Οι παιδίατροι ωστόσο εξηγούν ότι αν η θέση του παιδιού μπρούμυτα είναι άνετη, δεν θα έχει πρόβλημα. Εξάλλου, όσο πιο γρήγορα συνηθίσει στη θέση με την κοιλίτσα του από κάτω, τόσο πιο εύκολα και γρήγορα θα κατακτήσει την στήριξη του κεφαλιού του.
Όσο για το χρόνο παραμονής του παιδιού σε θέση με την κοιλίτσα του από κάτω, κάποιοι παιδίατροι συστήνουν 5-10 λεπτά δυο τρεις φορές την ημέρα. Άλλοι είναι της άποψης ότι ο χρόνος και η συχνότητα μπορούν να αυξηθούν, ανάλογα με τον διαθέσιμο χρόνο των γονιών.
Συχνά τα μωρά αντιδρούν όταν τα βάζουμε μπρούμυτα, ωστόσο οι παιδίατροι επιμένουν ότι χρειάζεται υπομονή και ότι όλα είναι θέμα εξάσκησης.
Βοηθάμε τα παιδιά να καθίσουν μπρούμυτα
• Αν το μωρό είναι πολύ μικρό και δεν μπορεί να υποστηρίξει το
κεφαλάκι του, το βάζουμε πάνω στο στήθος μας, ώστε να απολαμβάνει την
επαφή με εμάς και να μην αντιδρά.
• Καθόμαστε στο πάτωμα πρόσωπο με πρόσωπο με το μωρό μας. Του κάνουμε γκριμάτσες ή του προτείνουμε διάφορα χρωματιστά αντικείμενα και παιχνίδια που θα του τραβήξουν το ενδιαφέρον και το μάτι.
• Καθόμαστε ακριβώς πίσω από το μωράκι μας και του τραγουδάμε, του μιλάμε με αστείες φωνές και γενικά προσπαθούμε να το ενθαρρύνουμε να στρέψει προς εμάς το κεφάλι του.
• Βάζουμε το μωρό δίπλα σε ένα μουσικό κουτί ή έναν καθρέφτη και κάνουμε μασάζ στο κορμάκι του όσο εκείνο στρέφει το κεφάλι του προς την πηγή του ερεθίσματος.
• Βάζουμε το πάνω μισό του παιδικού σώματος σε ένα μαξιλάρι ώστε να νιώθει πιο άνετα.
Προσοχή
-Δεν αφήνουμε το παιδί χωρίς επιτήρηση όσο εκείνο ακουμπάει πάνω στην κοιλίτσα του.
-Δεν πραγματοποιούμε τις παραπάνω ασκήσεις/παιχνίδια όταν το στομάχι του παιδιού είναι γεμάτο. Περιμένουμε να περάσει μια ώρα μετά το φαγητό.
• Καθόμαστε στο πάτωμα πρόσωπο με πρόσωπο με το μωρό μας. Του κάνουμε γκριμάτσες ή του προτείνουμε διάφορα χρωματιστά αντικείμενα και παιχνίδια που θα του τραβήξουν το ενδιαφέρον και το μάτι.
• Καθόμαστε ακριβώς πίσω από το μωράκι μας και του τραγουδάμε, του μιλάμε με αστείες φωνές και γενικά προσπαθούμε να το ενθαρρύνουμε να στρέψει προς εμάς το κεφάλι του.
• Βάζουμε το μωρό δίπλα σε ένα μουσικό κουτί ή έναν καθρέφτη και κάνουμε μασάζ στο κορμάκι του όσο εκείνο στρέφει το κεφάλι του προς την πηγή του ερεθίσματος.
• Βάζουμε το πάνω μισό του παιδικού σώματος σε ένα μαξιλάρι ώστε να νιώθει πιο άνετα.
Προσοχή
-Δεν αφήνουμε το παιδί χωρίς επιτήρηση όσο εκείνο ακουμπάει πάνω στην κοιλίτσα του.
-Δεν πραγματοποιούμε τις παραπάνω ασκήσεις/παιχνίδια όταν το στομάχι του παιδιού είναι γεμάτο. Περιμένουμε να περάσει μια ώρα μετά το φαγητό.
Πηγή: http://www.babyspace.gr/Article/tummy-time-baby/131-1536.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)