Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ


Επιλογή ιατρείου 
Συνήθως (σχεδόν αποκλειστικά) ο νέος παιδίατρος φεύγει από το νοσοκομειακό κλοιό, έχοντας διδαχθεί «νοσοκομειακή παιδιατρική» και σχεδόν καθόλου «παιδιατρική κοινότητας».
Λέγοντας παιδιατρική κοινότητας εννοώ την πρωτοβάθμια φροντίδα – περίθαλψη – των παιδιών μιας κοινότητας, δηλ του 20% περίπου του πληθυσμού των ανθρώπων μιας συγκεκριμένης κοινότητας που θέλει να φροντίσει ο νέος παιδίατρος.
Μέχρι το τέλος της ειδικότητάς του στο νοσοκομείο, ο εκπαιδευόμενος παιδίατρος συνήθως αντιμετώπιζε προβλήματα περιστατικών που είχαν απευθυνθεί εκεί, δηλαδή προβλήματα που δεν μπόρεσαν να αντιμετωπισθούν από τους γιατρούς της κοινότητας και κατ ανάγκη παραπέμφθισαν σε ανώτερο επίπεδο φροντίδας, δευτεροβάθμιο ή και τριτοβάθμιο. Τέτοιου είδους περιστατικά ο νέος παιδίατρος είχε επιληθφεί πολλές φορές στο νοσοκομειακό χώρο και θεωρεί τον εαυτό του ικανότατο για την εκ του νέου αντιμετώπισή τους.
Για απλά θέματα όμως νοιώθει τεράστια ανασφάλεια, γιατί απλώς δεν τα αντιμετώπισε νωρίτερα στον εκπαιδευτικό του δρόμο.
Είναι ικανός να θέση διάγνωση σε δύσκολα περιστατικά και να δώσει οδηγίες σε περίπλοκες καταστάσεις, αλλά πιστέψτε με αδυνατεί να αντιμετωπίσει απλούστατα θέματα, πως πρέπει να είναι ντυμένο ένα νεογέννητο, πως κόβουμε τη πιπίλα σε ένα 3χρονο παιδί ή πως αντιμετωπίζουμε τους εφιάλτες ενός 7χρονου.
Κανένας εκπαιδευτής δεν «μίλησε» πως βλέπουμε ένα νεογέννητο στο σπίτι του.
Κανένας εκπαιδευτής δεν μίλησε που πρέπει να ανοίξεις ιατρείο, πώς να το λειτουργήσεις. Συνήθως χρειάζεται ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να τα μάθεις, αφού βέβαια έχεις «πληρώσει» με ακριβό τίμημα τα πρώτα σου λάθη.
Γι αυτό το «κενό» θα προσπαθήσω να μιλήσω και να καταγράψω.
Μετά τις μεταπτυχιακές εξετάσεις ο νέος παιδίατρος βρίσκεται σε μεγάλο άγχος, τι δρόμο θέλει ή πρέπει να ακολουθήσει. Η πιθανότητα να απορροφηθεί στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα είναι αρκετά μικρή και δεν ξεπερνά το 3-5% των παιδιάτρων αυτών που θα απασχοληθούν σε κάποια θέση. Προ 20ετίας ήταν αρκετά εύκολο να βρεί θέση σε ιατρεία ασφαλιστικών φορέων (κυρίως του ΙΚΑ) ή σε νοσοκομεία κυρίως των μεγάλων πόλεων και αργότερα μικρότερων επαρχιακών πόλεων. Στη πορεία όλες αυτές οι θέσεις καλύφθηκαν και ο συνήθης μονόδρομος είναι να ιδιωτεύσει. Ν ανοίξει το δικό του ιατρείο. Κάτι που πρώτη φορά θα αντιμετωπίσει μόνος του, διότι μέχρι τώρα ανήκε σε ομάδα με αρκετούς συναδέλφους γύρω του. Τώρα είναι μόνος του. Και αυτό στοιχίζει. Χρειάζεται λίγος καιρός ακόμη μέχρι να κοπεί ο ομφάλιος λώρος του νοσοκομείου και γι αυτό αρκετοί συνάδελφοι διατηρούν κάποια επαφή για λίγο χρόνο με το νοσοκομείο.
Ερωτήματα όπως που να ανοίξω ιατρείο, ίσως είναι από τα δυσκολότερα διαγνωστικά προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει μέχρι τώρα. Στη καλύτερη των περιπτώσεων ήδη έχει φθάσει στην ηλικία των 33-35 χρόνων και το πιθανότερο να μην έχει αποκατασταθεί στην ιδιωτική του ζωή. Ακτινοσκοπώντας τις υπάρχουσες συνθήκες καταλήγει εκεί που καταλήξαμε όλοι μας. Σε ένα χώρο 50-80 τετραγωνικών όπου θα ξοδέψουμε τα επόμενα 30-40 χρόνια της ζωής μας. Ας φροντίσουμε για το καλύτερο.
Σαν ενοικιαστής (το σύνηθες) απαιτεί προσοχή στο κλείσιμο της συμφωνίας για το χώρο που θέλουμε. Αυξήσεις του επιπέδου 5-10% ετησίως ίσως καταλήξουν δυσβάσταχτες με την πάροδο των χρόνων. Καλύτερα να προτιμήσει αυξήσεις ενοικίου με βάση τον πληθωρισμό.
Η τοποθεσία του χώρου επίσης παίζει μεγάλη έως τεράστια σημασία για την «εμπορική» επιτυχία του παιδιάτρου. Συγνώμη για την λέξη «εμπορική» αλλά από τώρα και εφεξής θα υπάρχει και τέτοια σχέση στο λειτούργημα που έως τώρα έκανε. Έχει να εισπράξει την αμοιβή για τις παροχές που διέθεσε, αλλά θα έχει και οικονομικές υποχρεώσεις, όπως το ενοίκιο και τα λοιπά λειτουργικά έξοδα, αλλά κυρίως προς τον κύριο συνέταιρό του, την εφορία. Στην αρχή η πλέον συμφέρουσα κατάσταση είναι η ατομική επιχείρηση, αλλά στην πορεία αρκετοί συνάδελφοι προτιμούν την ΕΠΕ. Η ατομική επιχείρηση φορολογείται έως 45%, ενώ στην ΕΠΕ 25%. Διαφορά υπάρχει στην οικονομική επιβάρυνση εκ μέρους του λογιστή (θα επανέλθουμε κάποια άλλη στιγμή).
Να τονίσω άλλη μία φορά ότι η τοποθεσία του ιατρείου θα έχει μεγάλη σημασία στην πελατειακή ανάπτυξη του ιατρείου. Δώστε λοιπόν βαρύνουσα σημασία στο θέμα «location».
Σήμερα απαιτούνται κάποιες προϋποθέσεις για την λειτουργία του ιατρείου, που θα τις βρείτε αναλυτικά από τη νομαρχία.
Διαμόρφωση ιατρείου
Οι περισσότεροι από μας πιστεύουμε ότι ένας προθάλαμος που θα λειτουργεί και σαν χώρος αναμονής των παιδιών μαζί με τους συνοδούς τους, το κυρίως γραφείο – εξεταστήριο και η τουαλέτα αρκούν για να συνθέσουν το λειτουργικό χώρο του ιατρείου μας. Η άποψη μου είναι διαφορετική. Προτιμείστε να υπάρχουν οι εξής χώροι . 
1ον μεγάλη αίθουσα αναμονής όπου θα μπορέσει να συνυπάρξει στο προσεχές μέλλον και γραμματειακή υποστήριξη.
2ον τουλάχιστον δύο εξεταστήρια, όχι απαραίτητα και οι δύο, μεγάλοι χώροι, το πιθανότερο μόνον ο ένας, που θα λειτουργήσει και σαν κύριο χώρο ενημέρωσης των γονιών. Το δεύτερο εξεταστήριο θα έχει πολλαπλούς ρόλους,
α. ενώ ο γιατρός έχει τελειώσει με το πρώτο παιδί, (αυτό συνήθως καθυστερεί με το ντύσιμό του) μπορεί να μεταβεί στο δεύτερο εξεταστήριο, όπου θα τον περιμένει το επόμενο παιδί γδυτό, κερδίζοντας μ αυτό τον τρόπο πολύτιμο χρόνο.
β. σε περίπτωση που υποπτευθεί η γραμματεία μεταδοτικό νόσημα μπορεί να φιλοξενηθεί στο δεύτερο εξεταστήριο χωρίς να θέσει σε κίνδυνο μετάδοσης κάποιου νοσήματος και στα υπόλοιπα παιδιά που περιμένουν στην αίθουσα αναμονής.
γ. νεογέννητο ή βρέφος θα μπορέσει να περιμένει με ασφάλεια την ώρα εξέτασης του, χωρίς να κινδυνεύει από τα μεγαλύτερα παιδιά να ¨κολλήσει¨ κάτι (χώρος απομόνωσης).
δ. τέλος μπορεί να φιλοξενήσει μια μητέρα που θα θελήσει να θηλάσει το παιδί της δηλαδή να λειτουργήσει σαν δωμάτιο θηλασμού
3ον μικρό παιδότοπο
4ον ευρύχωρη και λειτουργική τουαλέτα όπου θα συνυπάρχει χώρος αλλαγής βρεφών.
5ον κουζίνα για τις λειτουργικές ανάγκες των ανθρώπων του ιατρείου.
6ον αρκετοί μικροί αποθηκευτικοί χώροι (ντουλάπες) για έντυπα, ποδιές , ντοσιέ και οικονομικά – λογιστικά βιβλία.
Από αισθητικής πλευράς οι χώροι πρέπει να είναι έτσι κατάλληλα διαμορφωμένοι ώστε να εξυπηρετούν οπτικά το αίσθημα ενός μικρού παιδιού αλλά και των γονιών.
Μουσική ή τηλεόραση είναι απαραίτητα στην αίθουσα αναμονής.
Φροντίστε εξ αρχής για τηλεφωνικό κέντρο, ενδοεπικοινωνίες και πιθανόν μόνιτορ επόπτευσης των εσωτερικών χώρων και των εισόδων. Μπουτόν για να ανοίγουν οι είσοδοι καλό θα είναι να υπάρχουν σε αρκετά σημεία όπως γραμματεία, γραφεία και δίπλα από τα εξεταστήρια.
Ένα από τα βασικότερα λειτουργικά σημεία του ιατρείου θεωρώ την ύπαρξη δικτύου υπολογιστών μεταξύ γραμματείας και γραφείων – εξεταστηρίων.
Η καταγραφή του παιδιού πρέπει να ξεκινά από τη γραμματεία να συνεχίζεται από τον παιδίατρο για να τελειώνει ξανά στη γραμματεία κατά την έξοδο του από το εξεταστήριο.
Γενικά φροντίστε ο χώρος να αποπνέει μια αίσθηση νεωτερισμού αλλά προσοχή όχι υπερβολής. Εξαρτάται βέβαια και σε ποια περιοχή ανοίγεις το ιατρείο. Πρέπει το ιατρείο να αποπνέει λίγο περισσότερη πολυτέλεια απ ότι η μέση κατοικία της περιοχής. Ένα πολυτελέστατο ιατρείο σε «φτωχή» συνοικία ίσως δεν θα ήταν και το καλύτερο.
Θυμηθείτε ότι σε 4-5 χρόνια μια πιθανή ανακαίνιση ίσως θα είναι απαραίτητη.


Πώς να επιλέξω παιδίατρο.

Πολλοί γονείς όταν επιτέλους γεννήσουν το πρώτο τους παιδί, αρχίζουν να σκέπτονται για την επιλογή του κατάλληλου παιδίατρου. Είναι μια δύσκολη γι αυτούς απόφαση, την οποία πρέπει να την πάρουν μέσα σε 2-3 ημέρες. Ο χρόνος βλέπετε πιέζει και το παιδί θα πάει σπίτι. Από το μαιευτήριο ήδη τους έχουν πει ότι στην επόμενη βδομάδα να τους επισκεφθεί ο παιδίατρος για να δει εάν συνεχίζει να έχει ίκτερο και να τους δώσει τις πρώτες οδηγίες.
Συνήθως οι συνάδελφοι του μαιευτηρίου κάνουν ότι μπορούν για να «αντλήσουν» πελατεία από το μαιευτήριο. Και το καταφέρνουν αρκετά καλά. Έχουν μοιράσει τις περιοχές και εάν υπάρχει αβροφροσύνη συνήθως τα πάνε καλά. Αλλά αυτή είναι μία επιλογή.
Η δεύτερη συνήθης επιλογή είναι να έχουν καλές συστάσεις από τον φιλικό ή οικογενειακό τους περιβάλλον και πολλές φορές και από τον εργασιακό τους χώρο. Φίλοι συγγενείς και γνωστοί θα προτείνουν το δικό τους παιδίατρο. Είναι η ισχυρότερη διαφήμιση – προβολή του παιδίάτρου.
Τρίτη επιλογή είναι η τυχαία επιλογή, αυτό που λένε οι γονείς από τη «πινακίδα». Αυτή την επιλογή την κάνουν γονείς με μεγαλύτερα παιδιά που έχουν αλλάξει τελευταία τόπο κατοικίας και δεν έχουν πολλούς γνωστούς στη νέα τους περιοχή.
Εάν βέβαια παρακολουθείται και το προηγούμενο παιδί τους δεν πιστεύω ότι συντρέχει λόγος να αλλάξουν παιδίατρο (αν και αυτό μπορεί να συμβεί).

Τι επαγγελματικά προσόντα πρέπει να διαθέτει ο ιδιώτης παιδίατρος;
  • 1ον  Πολύ καλή επιστημονική κατάρτιση. Εάν έχει εισαχθεί σε ελληνικό πανεπιστήμιο με τις εισακτήριες εξετάσεις ή έχει από έλθει από την αλλοδαπή. Πολλοί γονείς έχουν εμπιστοσύνη σε κάποια εκπαιδευτικά ιδρύματα ενώ δεν έχουν σε άλλα. Σε ποιο νοσοκομείο εκπαιδεύτηκε ο παιδίατρος είναι μια συνήθης ερώτηση των γονιών.
  • 2ον  Η τιμή επίσκεψής του.  Θα μπορούσα πλέον να πω, ότι το ποσό που θα πληρώσει ο γονιός ίσως είναι και το πρώτο που θα ρωτήσει.  Πριν ξεκινήσω να ιδιωτεύω, θυμούμαι ότι η επιστημονική κατάρτιση “έπαιζε” τον πρωτεύοντα ρόλο επιλογής του παιδιάτρου. Σήμερα με την οικονομική κρίση, η επιστημονική κατάρτιση του παιδιάτρου έρχεται πιθανότατα δεύτερη.
  • Η απόσταση που θα διανύσουν μέχρι το ιατρείο του παιδιάτρου είναι καλός λόγος επιλογής του.
  • Η “επικοινωνία” μεταξύ γονιού και παιδιάτρου, θα παίξει σημαντικότατο ρόλο.
  • Οι συστάσεις.  Η καλύτερη για μένα σύσταση είναι του φίλου, του γνωστού, του συγγενή. Mouth by mouth είναι η καλύτερη διαφήμιση  Είναι οι άνθρωποι που έχεις εξυπηρετήσει τόσα χρόνια, που σ εμπιστεύονται και γι’ αυτό σε συστήνουν.
  • Ο χρόνος που διαθέτει σε κάθε επίσκεψη. Είναι αρκετός ο χρόνος που θέλετε για να λύσετε τις απορίες σας;  Θα είναι πολύ καλό πάντως να τις έχετε γραμμένες και να τις δώσετε όλες μαζί στον παιδίατρο να τις διαβάσει πρώτα. Υπάρχουν ερωτήσεις που έχουν μεγάλη σημασία και θέλουν αρκετό χρόνο και άλλες με μικρότερη σημασία. Μου έχει τύχει μητέρα να με ρωτάει και μετά από μια ώρα, κατάλαβα ότι είχα απαντήσει στις πρώτες δέκα. Και η μητέρα είχε άλλες είκοσι. Θέλει ταλέντο με τις ερωτοαπαντήσεις των γονιών. Πριν πάθετε εγκεφαλικό.
  • Τι αρχείο έχει ο παιδίατρος για να κρατάει ενήμερο το ιστορικό του παιδιού σας; Σε μια συνάντηση που είχα με λίγο μεγαλύτερους συναδέλφους μου, θεωρούσαν κατάρα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Δεν τους ήξεραν και δεν ήθελαν να τους μάθουν. Δεν μπορείτε να καταλάβετε την τεράστια σημασία που έχει να ξέρεις με μια ματιά όλο το ιστορικό του παιδιού. Αλλά και οι συνάδελφοί μου είχαν δίκιο.  Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χρόνο μου τρώει η ενημέρωσή του ιστορικού. Χωρίς γραμματειακή υποστήριξη μην το κάνετε. Θα φεύγετε μετά τις 12 τα μεσάνυκτα.
  • Ο χώρος που διαθέτει δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μικρός και τσιγκούνικος. Χώρος αναμονής για αυτούς που περιμένουν, χώρος για  να παίξουν τα μικρά παιδιά, χώρος για την γραμματειακή υποστήριξη. Το κυριότερο. Δύο εξεταστήρια.. Μέχρι να ντύσει η μαμά το προηγούμενο παιδί που έχεις ήδη εξετάσει, πρέπει να έχεις πάει στο δεύτερο εξεταστήριο, όπου θα σε περιμένει το άλλο παιδί χωρίς τα ρουχαλάκια του. Κερδίζεις πολύ χρόνο μ αυτή τη τακτική.
  • Τηλέφωνο και τηλεφωνική υποστήριξη. Πιστεύω ο μεγαλύτερος μπελάς του γιατρού. Όλοι οι γονείς θέλουν απάντηση εδώ και τώρα.  Πρωί μεσημέρι βράδυ, δεν έχει σημασία. Ο γονιός θέλει σ αυτό το θέμα σωστή εκπαίδευση. Το επείγον θα απαντηθεί άμεσα. Η ερώτηση τι μάρκα χαμομήλι να πάρω γιατρέ μου, θα απαντηθεί όταν μπορέσει ο παιδίατρος. Η εμπειρία, μου έχει διδάξει ότι οι επείγουσες ερωτήσεις δεν ξεπερνούν το 3-5%. Το 95% των ερωτήσεων μπορούν να απαντηθούν οποιαδήποτε άλλη στιγμή, αλλά όχι «τώρα». Αυτό πρέπει να το διδάξεις στο γονιό, ειδάλλως θα σε ρωτάει επίμονα στο κινητό πως φτιάχνεται η χορτόσουπα.
 paidiatros.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου