ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ

ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ

Κατάγεται από τις στέπες και τις σαβάνες της Αυστραλίας. Η Αυστραλία είναι η πρώτη πατρίδα των μικρών παπαγάλων. Εκεί ζουν σε μεγάλα σμήνη. Το 1840 ο Άγγλος φυσιοδίφης John Gould έφερε το πρώτο ζευγάρι στην Ευρώπη. Από τότε τα φιλικά πουλιά της οικογένειας των μικρών παπαγάλων απολαμβάνουν παγκοσμίως την αγάπη όλων των ανθρώπων. Τα ενήλικα παπαγαλάκια διακρίνονται εύκολα ως προς το φύλο τους, από το δέρμα του ράμφους. Στο αρσενικό το σημείο πάνω από το ράμφος (“κυρωμένο” δέρμα) έχει έντονο μπλε χρώμα, ενώ στο θηλυκό είναι ανοικτό μπεζ. Η διάκριση είναι λίγο δυσκολότερη στα πιο νεαρά πουλιά, επειδή και τα δύο φύλα έχουν ακόμη ένα ανοιχτό μπεζ ή ροζ δέρμα επάνω από το ράμφος τους.  Το παπαγαλάκι είναι ένα «οικογενειακό πουλί», το οποίο φέρνει χαρά σε όλους με το ζωντανό του χαρακτήρα. Το παπαγαλάκι κάνει στενές φιλίες και με τα παιδία. Όταν ασχολείται κανείς μαζί του πάρα πολύ και έχει και λίγη υπομονή, το παπαγαλάκι του δείχνει πολύ γρήγορα εμπιστοσύνη και συχνά μαθαίνει να λέει κάποιες λέξεις. Η κατάλληλη φροντίδα, περιποίηση και διατροφή του εξασφαλίζουν μια μακρόχρονη και ευτυχισμένη ζωή. Στην αγορά θα πρέπει να έχει κανείς υπόψη του, ότι τα νεαρά παπαγαλάκια εξημερώνονται γρηγορότερα από ότι τα μεγαλύτερης ηλικίας. Διακρίνονται εύκολα από το κυματοειδές σχέδιο του κεφαλιού, που φτάνει έως και το σημείο πάνω από το ράμφος. Εκτός από αυτό, τα νεαρά παπαγαλάκια έχουν μόνο μαύρα ή/και κόκκινα μάτια χωρίς λευκή ίριδα.  Η πρώτη μέρα στο καινούργιο σπίτι. Την πρώτη ημέρα το παπαγαλάκι θέλει ησυχία, για να συνηθίσει στο νέο του περιβάλλον. Όταν κάθεται κανείς κοντά του και του μιλάει πολύ ήσυχα, θα αισθανθεί γρήγορα πολύ καλά.  Καλό είναι να ξέρετε ... Η καθημερινή περιποίηση του φτερώματος είναι ζωτικής σημασίας για τα παπαγαλάκια. Μόνον όταν το φτέρωμά τους είναι άθικτο, μπορούν να πετάνε και να προστατεύονται από το κρύο και την υγρασία. Το τάισμα του θηλυκού από το αρσενικό έχει μεγάλη συναισθηματική αξία. Το αρσενικό αποδεικνύει με αυτό τον τρόπο την αφοσίωσή του και δείχνει ότι θέλει να φροντίσει για το ταίρι του και για τους μελλοντικούς του απογόνους. Το σιγανό τιτίβισμα και το χαρακτηριστικό νεύμα με το κεφαλάκι έχουν την εξήγησή τους στην ίδια αιτία.   Συμβουλή. Η αναζήτηση τροφής στη φύση σημαίνει σκληρή εργασία.. Το παπαγαλάκι πρέπει να τσιμπολογάει, να τσιμπάει και να ροκανίζει για να επιβιώσει. Μόνο όταν μπορεί να ζήσει μ’ αυτόν τον τρόπο και στο σπίτι μας, θα αισθάνεται πραγματικά ευχάριστα.  Δύο ή περισσότερα μαζί, είναι πιο ωραία. Το παπαγαλάκι έχει μία έντονη ανάγκη για κοινωνικότητα και προσέγγιση. Του αρέσει να του μιλάνε και να ασχολούνται πολύ μαζί του. Πιο ευτυχισμένο είναι ωστόσο, όταν έχει στο πλευρό του ένα ή περισσότερα παπαγαλάκια. Η αγάπη διαρκεί μια ολόκληρη ζωή. Όταν δύο παπαγαλάκια έχουν αποφασίσει ότι το ένα θέλει το άλλο, συχνά μένουν μαζί για ολόκληρη τη ζωή τους. Μπορεί κανείς να παρατηρήσει πολλούς ενδιαφέροντες τρόπους συμπεριφοράς σε ένα ζευγάρι: καθημερινά αποδεικνύουν τη συμπάθειά τους, χαϊδεύοντας τα κεφάλια τους, ταΐζοντας και βοηθώντας το ένα το άλλο στην περιποίηση του φτερώματος. Και ο άνθρωπος συμπεριλαμβάνεται σε αυτές τις γεμάτες αγάπη εκδηλώσεις περιποίησης. Το απαλό τσίμπημα στο χέρι ή στο αυτί σημαίνει: «σ’ αγαπώ». Άλλωστε μπορεί κανείς να βάλει στο ίδιο κλουβί δύο παπαγαλάκια του ίδιου φύλου. Μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα θα συμπεριφέρονται ακριβώς όπως κι ένα «πραγματικό» ζευγάρι. Το ένα από τα δύο αναλαμβάνει να παίξει το ρόλο του φύλου που λείπει.   Πάντοτε στο επίκεντρο. Στο παπαγαλάκι αρέσει η συντροφιά και θέλει να έχει τη θέση του εκεί όπου κάθεται συχνότερα η υπόλοιπη «οικογένεια» του, δηλαδή στο σαλόνι. Μία φωτεινή και προστατευμένη γωνιά, που να του προσφέρει μια καλή εποπτεία του χώρου, είναι η ιδανική θέση για το κλουβί του.   Συμβουλή. Τα πουλιά αντιλαμβάνονται συχνότητες τις οποίες δεν ακούμε εμείς οι άνθρωποι. Γι’ αυτό το λόγο, το παπαγαλάκι δεν θα πρέπει να βρίσκεται πολύ κοντά στην τηλεόραση. Η απόσταση θα πρέπει να είναι τουλάχιστον τρία μέτρα.   Το κλουβί. Ιδανικό για το παπαγαλάκι είναι ένα όμορφο, άνετο κλουβί με πολλές δυνατότητες για παιχνίδι. Οι βέργες θα πρέπει να έχουν διαφορετικό πάχος, γιατί με αυτόν τον τρόπο θα γυμνάζονται οι μύες των ποδιών. Στα παπαγαλάκια αρέσει να σκαρφαλώνουν. Τα εγκάρσια πλέγματα τους προσφέρουν μια καλή δυνατότητα αναρρίχησης.  Συμβουλή. Στα περισσότερα παπαγαλάκια αρέσει ιδιαίτερα η κούνια για να παίζουν. Όταν έχει κανείς δύο παπαγαλάκια θα πρέπει να κρεμάει στο κλουβί μία για το καθένα.  Το παπαγαλάκι ψάχνει το βράδυ το δικό του χώρο για ύπνο. Για να κοιμηθεί, φουσκώνει λίγο το φτέρωμά του, σηκώνει το ένα πόδι και γυρίζει το κεφαλάκι στην πλάτη. Βάζει το ράμφος του βαθιά μέσα στο φτέρωμα της πλάτης. Για να προστατεύεται κάπως από το περιβάλλον, τοποθετούμε ένα λεπτό πανί επάνω από το κλουβί.   Τακτική περιποίηση σώματος και καθαρισμός. Το παπαγαλάκι δεν χρειάζεται κανονικά καμία υποστήριξη κατά την περιποίηση του σώματός του. Κατά τη διάρκεια της πτερόρροιας, όταν έχει ανανεωθεί πλήρως το φτέρωμα, έχει αυξημένες ανάγκες λήψης βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων. Για το ακόνισμα του ράμφους και για να λαμβάνει σημαντικά μεταλλικά στοιχεία, το παπαγαλάκι χρειάζεται μία πέτρα ακονισμού. Το ακόνισμα χρησιμεύει στον καθαρισμό και την περιποίηση του ράμφους. Το κλουβί και τα εξαρτήματά του θα πρέπει να καθαρίζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα: Μία φορά την εβδομάδα πρέπει να πλένετε με καυτό νερό τη βάση και να τη γεμίζετε με καθαρή άμμο. Καθαρίζετε τις βέργες και τα παιχνίδια με μία βούρτσα ή ένα βρεγμένο πανί και πλένετε τα δοχεία τροφής και νερού πολύ καλά με καυτό νερό. Μία φορά το μήνα πρέπει να καθαρίζετε πολύ καλά ολόκληρο το κλουβί. Μην χρησιμοποιείτε απορρυπαντικά καθαρισμού για το σπίτι! Στη φύση, αρέσει στα παπαγαλάκια να κάνουν μπάνιο ή να δροσίζονται με σταγόνες από τα χόρτα ή τα φύλλα. Και στο σπίτι μας, τους αρέσει μια μικρή «βροχή». Το πέταγμα διασκεδάζει… Το ελεύθερο πέταγμα στο δωμάτιο αυξάνει τη χαρά στη ζωή, αναζωογονεί την κυκλοφορία και δυναμώνει τους μυς. Το παπαγαλάκι ψάχνει συχνά ένα ψηλό μέρος για να καθίσει: από εκεί μπορεί να παρατηρεί τα πάντα με ακρίβεια. Και μην ξεχνάτε: πριν από την «απογείωση», κλείνετε πόρτες και παράθυρα!  Τα παπαγαλάκια τρώνε σπόρους. Στην πρώτη πατρίδα τους, την Αυστραλία, οι πρόγονοι των παπαγάλων πρέπει να διανύουν συχνά μεγάλες αποστάσεις, για να βρουν τις κατάλληλες πηγές τροφής. Η βασική τους τροφή αποτελείται από σπόρους διαφορετικών ειδών φυτών, των οποίων αφαιρούν το κέλυφος με τη βοήθεια του ράμφους. Στο μενού υπάρχουν επίσης φρούτα, λαχανικά και φρέσκο χορτάρι και βότανα.   Η φύση καθορίζει τις ανάγκες διατροφής. Και τα παπαγαλάκια μας πρέπει να τρέφονται σύμφωνα με τις ειδικές ανάγκες τους. Το πρότυπο είναι πλούσια προσφορά τροφής της φύσης. Γι’ αυτό το λόγο ένα ισορροπημένο μίγμα από διάφορους σπόρους και ικανά να βλαστήσουν σπόρια αποτελεί τη βάση για μια κατάλληλη διατροφή. Με αυτό τον τρόπο τα πουλιά λαμβάνουν όλες τις ζωτικές βιταμίνες, τα μεταλλικά στοιχεία και τις αναδομητικές ουσίες, που χρειάζονται για μια ευτυχισμένη ζωή γεμάτη υγεία. Σημαντικό. Τα παπαγαλάκια πρέπει να λαμβάνουν καθημερινά ιώδιο, για την προστασία από τις παθήσεις του θυρεοειδούς. Ένα παπαγαλάκι που τιτιβίζει χαρούμενα αισθάνεται ευχάριστα. Για να παραμείνει έτσι σε όλη του τη ζωή, χρειάζεται μια διατροφή, η οποία να είναι προσαρμοσμένη στις ειδικές απαιτήσεις του. Όταν το παπαγαλάκι έχει σωστή διατροφή και φροντίδα είναι πάντα υγιές, γεμάτο ενέργεια και ζωντάνια! ΠΗΓΗ:INTERPET