ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙΑ

ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙΑ

Δεν περνάς κυρα-Μαρία

Δεν περνάς κυρα-Μαρία,
δεν περνάς, δεν περνάς
δεν περνάς κυρα-Μαρία,
δεν περνάς, δεν περνάς

Θα υπάγω εις τους κήπους

δεν περνώ, δεν περνώ
θα υπάγω εις τους κήπους
δεν περνώ, δεν περνώ

Τι θα κάμεις εις τους κήπους
δεν περνάς, δεν περνάς
τι θα κάμεις εις τους κήπους
δεν περνάς, δεν περνάς

Θα συνάψω δυό βιολέτες
δεν περνώ, δεν περνώ
θα συνάψω δυό βιολέτες
δεν περνώ, δεν περνώ

Τι θα κάνεις τις βιολέτες
δεν περνάς, δεν περνάς
τι θα κάνεις τις βιολέτες
δεν περνάς, δεν περνάς

Θα τις δώσω στην καλή μου
δεν περνώ, δεν περνώ
θα τις δώσω στην καλή μου
δεν περνώ, δεν περνώ

Και ποιά είναι η καλή σου
δεν περνάς, δεν περνάς
και ποιά είναι η καλή σου
δεν περνάς, δεν περνάς

Η καλή μου είναι η Στέλλα
δεν περνώ, δεν περνώ
η καλή μου είναι η Στέλλα
δεν περνώ, δεν περνώ

Δεν περνάς κυρα-Μαρία,
δεν περνάς, δεν περνάς
δεν περνάς κυρα-Μαρία,
δεν περνάς, δεν περνάς

Τυφλός βελόνα γύρευε

Τυφλός βελόνα γύρευε, ολα-ολα (x 2)
Μέσα σε αχυρώνα, βατσιτσελο-βατσιτσό (x 2)

Και ο κουφός του έλεγε, ολα-ολα (x 2)
Πως άκουσ’ ένα κρότο, βατσιτσελο-βατσιτσό (x 2)

Πολλά ψέματα είπαμε, ολα-ολα (x 2)
Άς πούμε και μι’ αλήθεια, βατσιτσέλο-βατσιτσό (x 2)

Ο κόκορας εγέννησε, ολα-ολα (x 2)
Σαράντα κολοκύθια, βατσιτσελο-βατσιτσό (x 2)

Τα κολοκύθια είχανε μέσα νερό, ολα-ολα (x 2)
Και το νερό βατράχια, βατσιτσελο-βατσιτσό (x 2)

Χαρωπά τα δυό μου χέρια

Χαρωπά τα δυό μου χέρια τα χτυπώ
χαρωπά τα δυό μου χέρια τα χτυπώ
μιά και είμαι εγώ παιδί
ξέρω πάντα να γελώ
χαρωπά τα δυό μου χέρια τα χτυπώ

Χαρωπά τα δυό μου δάχτυλα χτυπώ
χαρωπά τα δυό μου δάχτυλα χτυπώ
μιά και είμαι εγώ παιδί
ξέρω πάντα να γελώ
χαρωπά τα δυό μου δάχτυλα χτυπώ

Χαρωπά τα δυό μου γόνατα χτυπώ
χαρωπά τα δυό μου γόνατα χτυπώ
μιά και είμαι εγώ παιδί
ξέρω πάντα να γελώ
χαρωπά τα δυό μου γόνατα χτυπώ

Χαρωπά τα δυό μου πόδια τα χτυπώ
χαρωπά τα δυό μου πόδια τα χτυπώ
μιά και είμαι εγώ παιδί
ξέρω πάντα να γελώ
χαρωπά τα δυό μου πόδια τα χτυπώ

Χαρωπά θε να γελάσω δυνατά
χαρωπά θε να γελάσω δυνατά
μιά και είμαι εγώ παιδί
ξέρω πάντα να γελώ
κι άμα θές απ’την αρχή ξαναρχινώ

Ήταν ένα μικρό καράβι

Ήταν ένα μικρό καράβι (x 2)
που ήταν α-α-αταξίδευτο (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε

Κι έκανε ένα μακρύ ταξίδι (x 2)
μέσα εις τη-στη-στη Μεσόγειο (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε

Και σε πέντ’-έξι εβδομάδες (x 2)
σωθήκαν ολες-όλες-όλες οι τροφές (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε

Και τότε ρίξανε τον κλήρο (x 2)
να δούνε ποιός-ποιός-ποιός θα φαγωθεί (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε

Κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο (x 2)
που ήταν α-α-αταξίδευτος (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε

Κι αν σας αρέσει αυτή η ιστορία (x 2)
την ξαναλέμε-λέμε-λέμε απ’την αρχή (x 2)
ω-ε, ω-ε, ω-ε, ω-ε

Βαρκούλα του ψαρά

Βγαίν’ η βαρκούλα, βγαίν’ η βαρκούλα του ψαρά
απο το περιγιάλι, βαρκούλα, βαρκούλα
απο το περιγιάλι, βαρκούλα του ψαρά

Κι απλώνει ο ναύτης, κι απλώνει ο ναύτης με χαρά
τα δίχτυα του και πάλι, βαρκούλα, βαρκούλα
τα δίχτυα του και πάλι, βαρκούλα του ψαρά

Το φεγγαράκι, το φεγγαράκι τον γυαλό
τον κάνει σαν καθρέφτη, βαρκούλα, βαρκούλα
τον κάνει σαν καθρέφτη, βαρκούλα του ψαρά

Και κάθε ψάρι, και κάθε ψάρι παχουλό
μέσα στα δίχτυα πέφτει, βαρκούλα, βαρκούλα
μέσα στα δίχτυα πέφτει, βαρκούλα του ψαρά

Πολύ κουράστη-, πολύ κουράστηκες ψαρά
τα ψάρια είναι δικά σου, βαρκούλα, βαρκούλα
τα ψάρια είναι δικά σου, βαρκούλα του ψαρά

Και πούλα τα, και πούλα τα στην αγορά
να θρέψεις τα παιδιά σου, βαρκούλα, βαρκούλα
να θρέψεις τα παιδιά σου, βαρκούλα του ψαρά

Εις το βουνό ψηλά εκεί

Εις το βουνό ψηλά εκεί
είν’ εκκλησιά ερημική
το σήμαντρό της δε χτυπά
δεν έχει ψάλτη ούτε παπά

Ένα καντήλι μοναχό
και έναν πέτρινο σταυρό
έχει στολίδι μοναχό
το εκκλησάκι το φτωχό

Μά ο διαβάτης που περνά
στέκεται και το προσκυνά
και με ευλάβεια πολλή
τον άσπρο του σταυρό φιλεί

Η καλή μας αγελάδα

Η καλή μας αγελάδα
τρώει κάτω στη λιακάδα
μικρά χόρτα και μεγάλα
για να κατεβάσει γάλα

Να το κάνουνε τυράκι
να το κάνουν βουτυράκι
να το βάλουνε στο πιάτο
να σου πουν ορίστε φά το

Κουλουράκια

Με τα δυό χεράκια
πλάθω κουλουράκια
κουλουράκια, κουλουράκια

Ο φούρνος θα τα ψήσει
το σπίτι θα μυρίσει
κουλουράκια, κουλουράκια

Ειναι γλυκά κι αφράτα
κι όλο μυρωδάτα
κουλουράκια, κουλουράκια

Γι αυτό και στο σχολειό τους
τα παίρνουν τα παιδάκια
κουλουράκια, κουλουράκια

Γύρω γύρω όλοι

Γύρω-γύρω όλοι
στη μέση ο Μανώλης
χέρια-πόδια στη γραμμή
κι όλοι κάθονται στη γη
κι ο Μανώλης στο σκαμνί

Μια γίδα μια φορά

Μια γίδα μια φορά
κουνώντας την ουρά
εχώθηκε κρυφά
να φάει κουκιά χλωρά

Κουνούσε την ουρά
κουνούσε την ουρά
κουνούσε την ουρά
και μάσαγε γερά

Ο μπάρμπας ο κουκάς
την άρπαξε με μιάς
κι ευθύς ο φουκαράς
την πάει στους δικαστάς

Κουνούσε την ουρά
κουνούσε την ουρά
κουνούσε την ουρά
και μάσαγε γερά

Η γίδα τότ’ εκεί
πολύ προσεκτική
τους νόμους μελετά
και της πηγαίνει νά

Κουνούσε την ουρά
κουνούσε την ουρά
κουνούσε την ουρά
και μάσαγε γερά

Έχει πιά αντιληφθεί
πως θα τιμωρηθεί
αρπάζει το κλειδί
και φεύγει στη στιγμή

Κουνούσε την ουρά
κουνούσε την ουρά
κουνούσε την ουρά
και μάσαγε γερά

Μια ωραία πεταλούδα

Μια ωραία πεταλούδα (x 2)
Μια ωραία πεταλούδα
σ’ένα κήπο μια φορά
καμαρώνει και απλώνει
τα γαλάζια της φτερά

Όλο τον καιρο γυρίζει (x 2)
Όλο τον καιρό γυρίζει
και τα άνθη χαιρετά
πότε κάθεται στο ένα
πότε φεύγει και πετά

Λάμπουν κόκκινες πιτσίλες (x 2)
Λάμπουν κόκκινες πιτσίλες
στα γαλάζια της φτερά
λάμπουν κόκκινες πιτσίλες
στα γαλάζια της φτερά

Όταν έρθει ο χειμώνας (x 2)
Όταν έρθει ο χειμώνας
πέφτει κάτω και ψοφά
κι όταν έρθει καλοκαίρι
ζωντανεύει και πετά

Ο γάιδαρος

Ήταν ένας γάιδαρος με μεγάλ’ αυτιά
το παχνί δεν τ’ άρεσε, ήθελ’ αρχοντιά

Ήθελε η μούρη του να φορέσει σέλα
και να καμαρώνεται με το σύρε κι έλα

Στο δρόμο που επήγαινε είδε μι’ αλεπού
γάιδαρε, τον ρώτησε, για πού, για πού, για πού

Δε σου λέω, αλεπού, τι δρόμο θε να πάρω
την κακή τη σκέψη σου την ξέρω κυρα-Μάρω

Ο κιθαρίστας

Ήτανε ένας κιθαρίστας
μεγάλος και τρανός αρτίστας
λέξη δεν ξέρουμε γι’αυτόν
ντο-σι-λα-σολ, φα-μι-ρε-ντο

Έκανε ένα ταξιδάκι
κι έβαλε μες στο βαλιτσάκι
δυό ζεύγη κάλτσες, δυό κασκόλ
ντο-σι-λα-σολ, φα-μι-ρε-σολ

Έβαλε πλώρη στην Αγγλία
μα η μεγάλη τρικυμία
τον έριξε εις το Κογκό
ντο-σι-λα-σολ, φα-μι-ρε-ντο

Και η βασίλισσα η αγρία
καθότανε στην παραλία
κρατώντας ένα παρασόλ
ντο-σι-λα-σολ, φα-μι-ρε-σολ

Έλα εδώ παιδί λευκό
στη σούβλα να σε φάω ψητό
με σκόρδο και με μαïντανό
ντο-σι-λα-σολ, φα-μι-ρε-ντο

Στη δύσκολη αυτή στιγμή
αρχίζει ο νιός τη μουσική
τόσο της άρεσε αυτό
του λέει θα σε παντρευτώ

Η ιστορία μας αυτή
μας λέει πως η μουσική
κάνει το σκλάβο βασιλιά
ντο-σι-λα-σολ, φα-μι-ρε-λα

ΤΟ ΚΟΥΝΕΛΑΚΙ

Αχ κουνελάκι κουνελάκι
ξύλο που θα το φας

Μέσα σε ξένο περιβολάκι
τρύπες γιατί τρυπάς ;

Μη μου σουφρώνεις τη μυτούλα
μη μου κουνάς τ’αυτιά

Μη μου κλείνεις το ματάκι
είσαι μια ζωγραφιά !