Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Σκύλος και Παιδί

Δυστυχώς συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες:
ο σκύλος, του μέχρι προσφάτως άτεκνου ζευγαριού, πρέπει να φύγει, επειδή στη θέση του θα έρθει σύντομα το «αληθινό» παιδί, το οποίο κινδυνεύει από το σκύλο ο οποίος πιθανότατα να το πειράξει. Μάλιστα!Όταν ο σκύλος λειτουργεί ως υποκατάστατο παιδιού, πρέπει όντως να φύγει όταν έρθει το «αληθινό». Η σχέση του με την οικογένεια ήταν άλλωστε εξ αρχής λάθος. Αυτή είναι η αλήθεια όσο και αν ακούγεται σκληρή.
Σε κάθε άλλη περίπτωση οι ειδικοί συστήνουν - ξεκαθαρίστε έγκαιρα τους ρόλους όλων των μελών της οικογενείας σας και εμφυσήστε και στα παιδιά σας τη χαρά, τη δέσμευση αλλά και την ευθύνη, του να έχει κάποιος σκύλο. Το «μάθημα» αυτό είναι πολύτιμο. Είναι μάθημα ζωής.
Μην προσπαθήσετε όμως να μάθετε στο σκύλο σας λίγο πριν γεννηθεί το παιδί σας ποιος είναι ο αρχηγός στο σπίτι. Μάλλον δε θα προλάβετε… και έτσι όταν με το καλό αποκτήσετε μωρό, δε θα σας φτάνει που θα έχετε να συνηθίσετε τη μεγάλη αυτή αλλαγή που θα έρθει στη ζωή σας, θα έχετε και το σκύλο, ο οποίος χωρίς να φταίει, πιθανά να δημιουργήσει «πρόβλημα». Αν ήδη έχετε το δίπτυχο πρόβλημα «παιδί και σκυλί» καλό θα είναι να απευθυνθείτε για βοήθεια σε έναν καλό εκπαιδευτή.
Αν όμως δεν έχετε ακόμα ούτε σκύλο ούτε παιδιά, σκοπεύετε όμως να αποκτήσετε, καλό θα είναι να λάβετε υπόψη σας τη συμβουλή των ψυχολόγων ζώων και των ερευνητών συμπεριφοράς που λένε, να φροντίσετε να καθιερωθεί έγκαιρα η ιεραρχία στην αγέλη που στην προκειμένη περίπτωση για το σκύλο είναι η οικογένειά σας. Αυτό θα το καταφέρετε με μια σοβαρή εκπαίδευση του σκύλου στη βασική υπακοή και μια εφ’ όρου ζωής συνεπή «καλλιέργειά» της. Μετά κάντε όσα παιδιά θέλετε!
Γιατί ο σκύλος θα έχει μάθει ότι για παράδειγμα έχει την προσοχή μας, όταν το αποφασίζουμε εμείς και όχι όταν το θέλει ή χειρότερα όταν το απαιτεί εκείνος. Όταν ο σκύλος έχει συνηθίσει, ότι ο άνθρωπος, αποφασίζει τι γίνεται και πότε, δεν αισθάνεται  παραμελημένος, όταν κάποια στιγμή υπάρχει και ένα μωρό στην οικογένεια που απαιτεί το χρόνο, τον οποίο αφιέρωναν οι άνθρωποι παλιά για αυτόν.
Ο καλύτερος τρόπος για να αρχίσει να προσαρμόζεται είναι να προσπαθήστε να του αφιερώνετε λιγότερο χρόνο πριν από τον ερχομό του μωρού σταδιακά. Έτσι θα το συνηθίσει και δε θα του κακοφαίνεται μετά. Και προς Θεού μην τυχόν και από τύψεις τον κακομάθετε όντας ιδιαίτερα καλοί μαζί του πριν γεννηθεί το μωρό. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος! Μην απορήσετε αν στη συνέχεια του κακοφανεί και μάλιστα πολύ! Ας μας επιτραπεί εδώ ο κατά τα άλλα «λάθος» παραλληλισμός της συμπεριφοράς του σκύλου με αυτή του ανθρώπου, προκειμένου να δώσουμε έμφαση: Εσάς αν σας το έκαναν, δε θα σας κακοφαινόταν;                   
Ας δούμε τώρα το θέμα πρακτικά. Σίγουρα δεν είναι απαραίτητο, να μετακομίσει ο σκύλος, εάν από την αρχή γίνουν οι κατάλληλες προετοιμασίες.
σκαρ συμπεριφοράς δεύτερου αρχικά ρόλου
Τι να κάνετε για να το πάρει! Ο σκύλος σας φυσικά.
Φροντίστε έγκαιρα:

Να καθορίσετε τα μέρη όπου έχει πρόσβαση ο σκύλος καθώς και τα προνόμιά του. Δεν επιτρέπεται ο σκύλος να κοιμάται πιο κοντά στην κρεβατοκάμαρα των αρχηγών (γονέων), από το παιδί. Αλλιώς θα βγάλει το συμπέρασμα, ότι του ανήκει μια πιο ανώτερη θέση στην ιεραρχία και θα φερθεί ανάλογα.
Ο σκύλος πρέπει επίσης να μάθει, ότι το παιδικό δωμάτιο είναι απαγορευμένη ζώνη, εκτός αν τον καλείτε μέσα.
Πριν ακόμα από τη γέννηση του μωρού καλό θα είναι να χωρίσετε τους χώρους, όπου επιτρέπεται να πάει ο σκύλος από εκείνους που δεν επιτρέπεται. Μόνο έτσι δε θα συνδέσει ο σκύλος, ότι για όλη την «άβολη» αλλαγή ευθύνεται το «καινούργιο μέλος της οικογένειας».
Για να συνηθίσει ο σκύλος το καινούργιο μέλος της οικογένειας, μπορείτε να «ανακοινώσετε» το μωρό δίνοντας του να αναγνωρίσει τη μυρωδιά του. Για να εξοικειωθεί μαζί της πριν ακόμα το μωρό έρθει από το μαιευτήριο αρκεί μια πάνα του, ή ένα φορεμένο ρουχαλάκι του.
Η πρώτη τους επαφή
Με πολύ στενή επίβλεψη και προσοχή αφήστε τον, όταν το μωρό έρθει στο σπίτι, να το μυρίσει και να τον γλύψει στα χεράκια και στα ποδαράκια, τα οποία στη συνέχεια μπορείτε να τα πλύνετε. Μην τον εμποδίζετε σε αυτήν την πρώτη επαφή.
Ο σκύλος πρέπει ωστόσο να καταλάβει ότι το μωρό είναι κάτω από τη δική μας προστασία.
Στη φύση ισχύει, ότι οι απόγονοι των αρχηγών είναι κάτι ανώτερο. Αυτό πρέπει να καταλάβει και ο σκύλος μας. Αυτό γίνεται σχετικά εύκολα, όταν του ζητάμε κάτι (να κάτσει π.χ) κάθε φορά που θα του παρουσιάσουμε το μωρό. Επίσης όταν θηλάζεται ή αλλάζεται το μωρό, είναι καλό, να είναι και ο σκύλος παρόν, για να μη νιώθει παρείσακτος και με τον καιρό αρχίσει και βλέπει το παιδί σαν αντίπαλο.

Σκούρα τα βλέπω
Ποιος έχει το πάνω χέρι σε αυτή τη σχέση; Αν η απάντηση είναι «αυτός», ιδού οι δυσάρεστες καταστάσεις που θα δημιουργηθούν…
Ένας σκύλος που σέρνει έναν άνθρωπο που προσπαθεί να σπρώξει ένα καρότσι με ένα μωρό. Η λύση στο τρενάκι του τρόμου, είναι να έχετε έγκαιρα μάθει το σκύλο σας να περπατάει χωρίς να σας τραβάει. Για να συνηθίσει και το καρότσι, τολμήστε πριν έρθει το μωρό να βγείτε βόλτα με το σκύλο και το άδειο καροτσάκι. Εναλλακτικά προπονηθείτε με ένα καρότσι σαν αυτό της λαϊκής (μεταμφιεστείτε κατάλληλα για να μην σας αναγνωρίσει όλη η γειτονία!).
Θέλει να πάει βόλτα και το απαιτεί σπρώχνοντας με τη μουσούδα του όταν το μωρό θηλάζει, πρέπει να κάνει μπάνιο ή να πάει για ύπνο. Μάθετέ τον ποιος ορίζει το πρόγραμμα του σπιτιού άρα και τη βόλτα του!
Το παιδί σας μοιράζεται το κουλούρι του με το σκύλο. Η λύση είναι απλή - έχετε μάθει το σκύλο σας να τρώει στο πιάτο του και να μη ζητιανεύει. Αν τώρα ο σκύλος τρώει μόνο υπό το φως κεριών και μόνο φιλετάκι σε μπουκιές και μάλιστα μέσα από το δικό σας πιάτο, τα πράγματα θα είναι δύσκολα.
Ο σκύλος υπερασπίζεται τη «βασιλική» θέση στον καναπέ εκτοπίζοντας το παιδί σας με ένα γρύλισμα. Η λύση είναι να τον έχετε μάθει που μπορεί και που δε μπορεί να κάθεται! Αν γνωρίζει τη θέση του στην ιεραρχία δε θα τσαντίζεται ακόμα και όταν διωχτεί από τον καναπέ.
ΜΗΗΗΗΗΗΗ! (όχι μόνο για το παιδί) 
1. Ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο σκύλος και το παιδί να μένουν μόνοι τους χωρίς επιτήρηση.
2. Ακόμα και ο πιο καλός σκύλος μπορεί, από τη χαρά του στο παιχνίδι, να ρίξει ένα μικρό παιδί κάτω και το παιδί σίγουρα δε θα ενθουσιαστεί.
3. Ο σκύλος βλέπει το παιδί συνήθως σαν κατώτερο μέλος της οικογένειας και όχι σαν κουτάβι, τα οποία έχουν κάποια ελευθερία, όπως πιστεύονταν παλιότερα. Για αυτό αν το παιδί του χώσει πλαστελίνη στο αυτί, κινδυνεύει να μην τη γλιτώσει ατιμώρητο.
4. Το παιδί πρέπει να μάθει να σέβεται το σκύλο. Γιατί ακόμα και ο πιο ευγενικός σκύλος δεν ανέχεται, να τον τσιγκλάνε συνεχώς.
5. Επίσης το παιδί που μπουσουλάει πρέπει να μάθει, ότι το μπολάκι του φαγητού του σκύλου, είναι του σκύλου! Επίσης πώς απαγορεύεται να το πλησιάζει ειδικά όταν ο σκύλος τρώει. Εκτός αν βαριόσαστε να αλέθετε το φαγάκι του παιδιού σας, οπότε μόλις βγάλει δόντια, η ξηρά τροφή θα βολεύει.
6. Τα παιχνίδια του σκύλου δεν πρέπει να βρίσκονται ποτέ στο πάτωμα, για να μη νομίζει, ότι το παιδί που τυχαία θα περνάει από δίπλα τους, θέλει να του τα πάρει.
7. Καλό είναι, να εξασκήσετε το σκύλο σας στο «ευγενικό» δάγκωμα. Ταΐστε τον λοιπόν από το χέρι, κρύβοντας πολύ μικρές μπουκιές μέσα στην κλειστή σας παλάμη. Από εκεί ο σκύλος πρέπει να μάθει να τις βγάζει με πολύ προσοχή. Με την παραμικρή εκ μέρους του άσκηση βίας το τάισμα σταματάει και ο σκύλος πρέπει να μένει για λίγο ακόμα πεινασμένος, μέχρι να καταλάβει ακριβώς, τι του ζητάτε.
8. Τα «άγρια» παιχνίδια πρέπει να σταματάνε αμέσως γιατί αν κορυφωθούν σε διαμάχη ιεραρχίας, το μικρό παιδί θα βγει σίγουρα χαμένο. Αυτός είναι άλλος ένας λόγος, που δεν πρέπει ο σκύλος και το παιδί να παίζουν χωρίς επιτήρηση.
9. Επειδή τον πρώτο καιρό, που το μωρό θα έχει μόλις έρθει στην οικογένεια, η γενική κατάσταση θα είναι χαοτική, θα πρέπει και ο σκύλος να μάθει να μειώνει τις απαιτήσεις του. Όπως και να έχει όμως είναι πολύ σημαντικό να τον έχετε παρέα σας για να μην νοιώσει παραμελημένος ακόμα κι αν οι βόλτες του το πρώτο εκείνο διάστημα θα έχουν κοπεί στο ελάχιστο.
10. Μάθετέ τον να σας συνοδεύει πολιτισμένα στη βόλτα με το καροτσάκι.
Τέλος μην ξεχνάτε, ότι όλα τα παραπάνω αξίζουν, γιατί έχει αποδειχτεί ότι τα παιδιά τα οποία μεγαλώνουν με ένα σκύλο, γίνονται πιο ολοκληρωμένα, υπεύθυνα και ευτυχισμένα άτομα με αυτοπεποίθηση και αναπτυγμένα αισθήματα. Κάντε λοιπόν μια προσπάθεια και μην τους στερήσετε αυτήν την εμπειρία;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου